Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Του Χρήστου Σιούλα

Η μάσκα είναι ένα από τα αρχαιότερα εργαλεία που ανακάλυψε ό άνθρωπος. Η ανακάλυψή της ανάγεται στους προϊστορικούς χρόνους, πολύ πριν από τον τροχό και την φωτιά και τον βοήθησε και να αντιμετωπίζει τους κινδύνους της φύσης αλλά πολλές φορές και της φύσης του εαυτού του.

Ανατρέχοντας σε όλη την ιστορία του ανθρώπου θα δούμε ότι ο άνθρωπος από παλιά συνήθιζε να μασκαρεύεται, να βάφει δηλαδή το πρόσωπό του με διάφορα χρώματα ανάλογα με την περίπτωση αλλά και την περίσταση.

Υπήρχαν χρώματα τις φωτιάς, του χιονιού και τις βροχής, χρώματα της χαράς μα και της λύπης, χρώματα του πολέμου και της ειρήνης, της γέννησης και του θανάτου, χρώματα όσα οι θεοί και οι δαίμονες και πάντα να εκφράζουν τις σκέψεις τις ανησυχίες και τις διαθέσεις του.

Η μάσκα.

Η αρχαιότερη αυτή ανακάλυψη του ανθρώπου, είναι το πρώτο εργαλείο πολιτιστικής έκφρασης των συναισθημάτων των του. πρόγονος του θεάτρου αλλά και όλων των άλλων τεχνών. Καμιά κατηγορία δεν έχουμε εναντίον της, παρά μόνο σεβασμό και αναγνώριση, για την προσφορά της στην πολιτιστική και πολιτισμική εξέλιξη και ολοκλήρωση, του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος, αναγνωρίζοντας την προσφορά της μάσκας στην πολιτιστική εξέλιξή του, της αφιέρωσε και ειδική γιορτή τo καρναβάλι και εκεί μέσα σε χορούς και σε τραγούδια, φορώντας μάσκες πολύχρωμες, με χρώματα χειμαρρώδη, σαρκαστικά και αυθάδικα, επαναστατεί τρομοκρατώντας θεούς και δαίμονες, εξουσίες, γερουσίες, συστήματα, κείμενα και κακώς κείμενα.

Οι εξουσίες, αρνητικές εκ φύσεως, απέναντι στον άνθρωπο και τον πολιτισμό του, χρησιμοποίησαν την μάσκα για τους δικούς τους σκοπούς και για τα δικά τους συμφέροντα, όπως άλλωστε και όλα τα όπλα, που ανακάλυψε η ανθρώπινη διανόηση και εργασία στον αγώνα για την επιβίωση.

Χρησιμοποίησαν την μάσκα ως μέσο χειραγώγησης της σκέψης μας και επιβολής της θέλησης των λίγων αρρωστημένων μυαλών, στην θέληση των πολλών που παράγουν τον πλούτο, που νέμονται τα αρρωστημένα κουφάρια τους.

Στις μάσκες που φόρεσαν κατά καιρούς, έδωσαν διάφορα ονόματα, βαρύγδουπα και φανταχτερά, άδεια πακέτα με γυαλιστερό και πολύχρωμο περιτύλιγμα, φύκια για μεταξωτές κορδέλες, που γυρνώντας γύρω από τα μυαλά μας, τυλίγοντας μας σαν φίδια, νου και ψυχή, κρατούσαν σκλαβωμένη την σκέψη και την θέλησή μας.

Δημοκρατία, Δικτατορία, Αξιοκρατία Χριστιανισμός.

Βουδισμός, Σοσιαλισμός, Κομουνισμός και όποια φιλοσοφία η ιδεολογία του ανθρώπινου νου όλα τα χρησιμοποίησαν. 'Ολα τα βάλανε στο παιχνίδι τους. Κυβερνήσεις και συστήματα ανέβαιναν και κατέβαιναν, χρώματα και εμβλήματα πηγαίναν και έρχονταν, οι μάσκες άλλαζαν και τα μοντέλα διαφοροποιούνταν, όμως πάντα πίσω από την μάσκα της εξουσίας:

Κρυβόταν ο λύκος φορώντας την προβιά προβάτου να κάνει τον τσοπάνη.

Εμείς οι Έλληνες πάντα σε όλα πρωτοπόροι. Δεν λέω ότι ανακαλύψαμε την μάσκα, αλλά εμείς πρώτοι τις δώσαμε την θέση που της αρμόζει. Την βάλαμε στα θέατρά μας, να μας ξυπνά με την φαντασία του νου και της γνώσης μας, την κάναμε σύμβολο του πολιτισμού μας και της ιστορίας μας.

Για τον λόγο αυτό και μόνο μου φαίνεται περίεργο, πως ακόμα και τώρα που τα ντόπια και ξένα βαμπίρ έχουν χάσει κάθε έλεγχο. Ακόμα και τώρα που νιώθουν την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια τους. Ακόμα και τώρα που βάλανε τα τσιράκια και τσοπαναρέους τους, κάτω από την ίδια μάσκα, την μάσκα της συγκυβέρνησης και της ανεύθυνης συνευθύνης τους:

Δεν μπορούμε να δούμε ποιος κρύβεται πίσω από την μάσκα.

Μάλλον η μάσκαρα που βάζαμε τόσο καιρό στα μάτια μας, μας έχει τυφλώσει και δεν βλέπουμε πέρα από την μύτη μας.