Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 1α ΡΑΝΤΕΒΟΥ

ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΞΙ  ΜΕΡΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!


1ον. Γνωριζομαστε και "δενουμε" σαν ομαδα. Δεν υπαρχει πιο σημαντικη κινηση στην αρχη, γιατι απλα στις 27/10 μας περιμενει ΜΑΧΗ και θα πρεπει να γινουμε ΓΡΟΘΙΑ μεχρι τοτε!!!

2ον. Δεν ασχολουμαστε με αναλυσεις, για το τι μας καναν, τι θα μας κανουν και ποιος φταει για το ΚΑΚΟ η δουλεια μας ειναι να κρατησουμε ζωντανη την ελπιδα και την πιστη για την Νικη.

3ον. Ψαχνουμε τους καλυτερους τροπους διαδωσης του καλεσματος (Π.χ το εντυπο που θα βγει και πως θα μοιραστει, ντουντουκες, γκραφιτι, αφισες αργοτερα προς το τελος και γενικο ξεσηκωμο.

4ον. Επειδη ξερω οτι υπαρχουν ιδεολογικες διαφορες (Λιγοτερο η περισσοτερο), ας τις αφησουμε προς το παρον πισω και να συγκενρωθουμε στο στοχο την ανατροπης τους.

5ον. Δεν υπαρχουν Ηγετες και Αρχηγοι αναμεσα μας παρα μοναχα, "Συνεννοηση"!

Πολλοί ακόμα και σήμερα ψάχνουν τον μεγάλο ηγέτη - αρχηγό που θα μας οδηγήσει στην νίκη. Και άντε και τον βρήκαμε, τι θα κάνουμε μετά την νίκη;

Θα τον αφήσουμε να κυβερνά με απόλυτη εμπιστοσύνη, μέχρι να τον περικυκλώσει πάλι ο «καρκίνος» να τον διαφθείρει η να τον φυλακίσει - σκοτώσει όπως τον Κολοκοτρώνη, τον Βελουχιώτη και τόσους άλλους; Η λύση είναι να αναλάβουμε τη συλλογική μας ευθύνη με ενότητα και αλληλεγγύη. Οι μεγάλοι ηγέτες - αρχηγοί που ξεσηκώνουν τα πλήθη και έδειχναν το δρόμο μας τέλειωσαν.

Ο αρχηγός - τσοπάνης που ακολουθούν τα πρόβατα «τον πάτησε το τρένο» όπως λέει το λαϊκό άσμα. Όποιος μπορέσει να κερδίσει τον σεβασμό του λαού από τον αγώνα του, ας αναδειχτεί και να προχωρήσει αλλά να ξέρει ότι θα ελέγχετε και θα ανατρέπετε γρήγορα αν χρειάζεται. Το συμπέρασμα λοιπόν και αυτό που χρειάζεται για να ξεκινήσει η ανατροπή, είναι να κοιτάξουμε τον καθρέπτη, να αναλογιστούμε τα λάθη μας, να τα πετάξουμε πίσω, και να διεκδικήσουμε την ΕΝΟΤΗΤΑ, την ΛΕΥΤΕΡΙΑ, και την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με τη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ μας.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ!!!

VENCEREMOS!!!

(«Να είσαι ανθεκτικός στα σαμποτάζ που σου στήνει ο ίδιος σου ο εαυτός».
«Πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο».
«Πρώτα θα σε αγνοήσουν, μετά θα γελάσουν με σένα, μετά θα σε πολεμήσουν, και τότε κέρδισες» Μ. Γκάντι.)

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ

ΔΗΛΩΣΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ   ΣΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Έχουμε κλείσει και τα πρώτα οριστικά ραντεβού για την οργάνωση της εκδήλωσης

Το ραντεβου για Αθηνα:

Αθηνα Κυριακη 1η Σεμπτεμβριου 7μμ Π. Συνταγματος, Κατω στις σκαλες (Διπλα στο Μετρο): Πρωτο ραντεβου για "οργανωση" του καλεσματος. Οριστικο!!! διαδωστε σε φιλους και γνωστους εκτος φβ!

Το ραντεβου τις θεσσαλονικης:

Θεσσαλονικη, Δευτερα 2 Σεμπτεμβριου 7μμ, Π. Αριστοτελους στο αγαλμα Βενιζελου και Εγνατιας: Πρωτο ραντεβου για "οργανωση" του καλεσματος. Οριστικο!!! Διαδωστε σε φιλους σας και γνωστους εκτος φβ! Ευχαριστω!!!

Το ραντεβου για Πάτρα:

Πατρα Κυριακη 1η Σεμπτεμβριου 7μμ Π. Γεωργιου μπροστα στο Δ. Θεατρο: Οριστικο!!!

Διαβάστε Περισσότερα »

Είναι αυτός ο τύπος Υπουργός Εξωτερικών;

Τού Στάθη

Για πρώτη φορά στη νεώτερη διπλωματική ιστορία της χώρας, Ελληνας Υπουργός Εξωτερικών ταυτίζεται με μια ενδεχόμενη τυχοδιωκτική στρατιωτική επιχείρηση των Συμμάχων της χώρας (όπως αυτή που προετοιμάζεται τώρα κατά της Συρίας) χωρίς να κρατά, προσχηματικώς έστω, κάποιες στοιχειώδεις αποστάσεις, συνάδουσες με τα ιδιαίτερα και ειδικότερα συμφέροντα της χώρας - τα οποία επιμένουν να υπάρχουν (και μέσα και έξω απ’ το πλαίσιο των διεθνών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων της Ελλάδας).

Ακόμα και ο Γιωργάκης, Υπουργός Εξωτερικών κατά την κρίση της Γιουγκοσλαβίας, έκανε τη βρώμικη δουλειά προσπαθώντας να την αποδώσει στις νατοϊκές και άλλες δεσμεύσεις της χώρας και όχι σε πρωτοβουλίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. (Σύμφωνα με μια γελοιογραφία της εποχής, ο Γιωργάκης δεν υποστήριζε τον φονιά αλλά το όπλο του εγκλήματος...)

Η ελληνική εξωτερική πολιτική, στη διαχρονία του νεώτερου κράτους, μετά το 1832, χαρακτηρίζεται από (μόνιμη) υποτέλεια και συχνά από υποταγή προς τους εκάστοτε «συμμάχους», «προστάτες» κι επικυρίαρχους της χώρας.

Τώρα που η Ελλάδα έχει γίνει προτεκτοράτο και φόρου υποτελής Ειδική Οικονομική Ζώνη, οι φιλοδοξίες για αξιοπρεπή εξωτερική πολιτική θα ήταν αστείες.

Ομως, έως τώρα, ακόμα και κάτω απ’ αυτές τις δραματικές συνθήκες, δεν είχε εισέτι βρεθεί ο Ελληνας Υπουργός Εξωτερικών που θα παραγνώριζε την έστω στοιχειώδη εξυπηρέτηση των όποιων εθνικών συμφερόντων, χάριν μιας απόλυτης ταύτισης με τις υπέρτερες επιδιώξεις των επικυριάρχων μας. Ευρέθη.

Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος -«ο χειρότερος Υπουργός Οικονομικών στην Ευρωπαϊκή Ενωση» κατά την κρίση τότε των Ευρωπαίων συναδέλφων του- βάλθηκε να αποδείξει πόσο «καλό παιδί» είναι και, βασιλικότερος του βασιλέως, να υιοθετήσει έναν παράνομο πόλεμο στο όνομα της νομιμότητας.

Εως τώρα η ελληνική εξωτερική πολιτική σε κρίσεις όπως στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη κι άλλες ομοειδείς, είτε οι πόλεμοι ήταν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ είτε υπό τυχάρπαστα σχήματα όπως οι «συμμαχίες των προθύμων», ακολουθούσε την πολιτική των συμμάχων της σαν το σκυλάκι με την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια, χωρίς να λεονταρίζει κι από πάνω όπως κάνει τώρα ο κ. Βενιζέλος, νομίζοντας ότι η εξωτερική πολιτική έχει να κάνει με τον ΦΠΑ στις μπουγάτσες.


Η δήλωση που έκανε ο άνθρωπος είναι μνημειώδης κι έχει ως εξής (οι υπογραμμίσεις δικές μου): «Εχουμε καταδικάσει με απερίφραστο τρόπο τη χρήση χημικών όπλων, που είναι απάνθρωπη και ειδεχθές έγκλημα, παραβιάζει αυστηρούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και άρα πρέπει να υπάρξει μια διεθνής απάντηση στο όνομα της νομιμότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».


Κατ’ αρχήν ο κ. Βενιζέλος, υπερακοντίζοντας και την ίδια τη δυτική συλλογιστική, αποδίδει τη χρήση των χημικών όπλων στο «καθεστώς Ασαντ». Ουδείς σκεπτικισμός για την πατρότητα του εγκλήματος φαίνεται να μολύνει τη σκέψη του Αντιπροέδρου του κ. Σαμαρά.

Ακόμα κι αν ο (αμερικανόδουλος εδώ και πολύ καιρό) ΟΗΕ δεν έχει αποφανθεί ακόμα τις ήρξατο χειρών αδίκων με τα χημικά, αποφάνθηκε ο Μπενύταρος. Μόνον αυτός, ο Μπενίτο κι ο Ντέιβιντ Κάμερον, ούτε καν ο Ομπάμα για την ώρα, μόνοι αυτοί οι δύο εξ όλης της ανθρωπότητας δηλώνουν βέβαιοι ότι ο Ασαντ κι όχι τα ρεμάλια της Αλ Κάιντα πάτησε το κόκκινο κουμπί.


Σε τι θα ωφελούσε τον Ασαντ, την ώρα που νικάει, να προκαλέσει τη διεθνή κατακραυγή εναντίον του, είναι ένα ερώτημα που ωχριά μπροστά στο θηριώδες μιας προπαγάνδας που δεν ασχολείται με τη λογική.

Κάθε πουλέν αυτής της προπαγάνδας, εξαρτημένος δημοσιογράφος, πληρωμένος αναλυταράς, πουλημένος πολιτικός, υποχρεούται να μηρυκάζει τον θάνατο, να μην τον μηρυκάζει ακόμα περισσότερο ένας λαμπρός εγκέφαλος που έφτιαξε τον Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών; Εχουν ευθύνη οι Υπουργοί όταν παίρνουν μίζες για τα υποβρύχια που θα εξαπολύσουν τώρα πυραύλους κατά της Συρίας;

Εχουν ευθύνη οι Υπουργοί για τους θανάτους που θα προκαλέσουν στον λαό μιας άλλης ανεξάρτητης (ακόμα) χώρας; Εχουν ευθύνη για τα αντίποινα που θα προκαλέσουν;

Οχι βέβαια! Όπως δήλωσε ο Μπενίτο-Μπενύτο Πολεμοκάπηλος Βενιζέλος, «πρέπει» να «υπάρξει μια διεθνής απάντηση» στο «όνομα της νομιμότητας» και των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

«Πρέπει»; Δεν προβλέπεται; Τι σημαίνει το «πρέπει» στο Διεθνές Δίκαιο; «Να υπάρξει μια διεθνής απάντηση»; Tι «διεθνής»; των απανταχού φίλων της γκρίζας αρκούδας; «Απάντηση»; Τι απάντηση; σε ροζ τηλέφωνο; τι είναι η «απάντηση»; κήρυξη πολέμου; ποιος τον κήρυξε σε ποιον; πότε; Τι είναι η «απάντηση»; πειρατική επιδρομή; μπουκάρισμα; σαν αυτό που κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο;

Και στο όνομα ποιας «νομιμότητας»; Του αγγλικού δικαίου; της σαρίας; του δικαίου των Εσκιμώων; του κώδικα Χαμουραμπί; Μπορεί το Διεθνές Δίκαιο να είναι ένα χαλαρό, συμβατικό πλέγμα κανόνων που αποτυπώνουν περισσότερο ή λιγότερο τον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων κάθε συγκυρίας, αλλά ο Συνταγματολόγος Μπενύτο το έκανε σκόνη. Σε μια δήλωση 35 περίπου λέξεων αμόλησε πέντε-έξι κοτσάνες - μικρό το κακό, αν δεν ήταν Υπουργός Εξωτερικών μιας ευάλωτης (και μάλλον αναλώσιμης πλέον χώρας) που βρίσκεται μέσα στη ζώνη πυρός μιας κρίσης που φαίνεται να έχει, αν εξελιχθεί σε στρατιωτική επέμβαση, μακρύ δρόμο μπροστά της. Οσα λέγονται για αεροπορική μόνον επέμβαση είναι ανοησίες.

Αν αυτή η αεροπορική επέμβαση αποτύχει, θα ακολουθήσει χερσαία επέμβαση - αυτές οι δουλειές δεν μένουν στη μέση. Και αν πετύχει, θα ακολουθήσει η αρβύλα του πεζικάριου, ακριβώς διότι πέτυχε. Οπως έγραψε ο έμπειρος Ρόμπερτ Φισκ, τυχόν στρατιωτική εμπλοκή της Δύσης στη Συρία «δεν θα έχει τέλος».


Εως τώρα η Ελλάδα, παρά την έμμεση εμπλοκή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των Δυτικών κατά των «παιδιών των κατώτερων θεών», δεν έχει γίνει στόχος επιθέσεων από σαλαφιστές ή άλλους μουρλούς που ερμηνεύουν το Ισλάμ όπως ερμήνευε ο Χίτλερ τη συλλογική ευθύνη στο «Ο Αγών μου». Με τον κ. Βενιζέλο να υπερφαλαγγίζει τον κ. Σαμαρά, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κύριο Παπούλια, και να συντάσσεται με τους Κακοποιούς του Λευκού Οίκου, τα Τσακάλια της Ντάουνινγκ Στρητ αριθμός 10 και τα ρεζιλορεμάλια του Κε Ντ’ Ορσέ, δεν χρειάζεται και πολύ για να γίνει η Ελλάδα μέρος ενός προβλήματος που ώς τώρα (μάλλον τύχη αγαθή) είχε αποφύγει να είναι.


Στην Ελλάδα ζουν εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι μετανάστες και πρόσφυγες. Οι περισσότεροι κάτω από άθλιες συνθήκες. Αν αυτά που τους διαιρούν έως αίματος στις πατρίδες τους, σε συνδυασμό με την εν γένει αντίθεσή τους προς τη Δύση, αρχίζουν να εκδηλώνονται σε ελληνικό έδαφος, οι εξελίξεις θα είναι τραγικές.

Αν άνθρωποι όπως ο κ. Βενιζέλος προκαλέσουν την μήνιν των μουσουλμάνων που ζουν ή σταθμεύουν στην Ελλάδα, αν σημειωθούν εδώ εξεγέρσεις ή αν εκδηλωθούν ισλαμιστικές απειλές απ’ το εξωτερικό, τότε η Ελλάδα θα έχει καθηλωθεί στα μνημονιακά δεσμά της και κάθε πολιτική αλλαγή προς την αντίθετη κατεύθυνση θα έχει καταστεί δύσκολη έως αδύνατη.

Με έναν λόγο, ο κ. Βενιζέλος παίζει με τη φωτιά. Μήπως όμως παίζει σκοπίμως;

Από τον enikos.gr 
Διαβάστε Περισσότερα »

Συγχαρητήρια επιστολή αναμένετε από το ΚΚΕ για την εκτέλεση της ερωμένης του Κορεάτη ηγέτη.

Η αντεπανάσταση δεν θα περάσει δήλωσαν (κύκλοι) της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ. Η στήριξή μας στο αδερφό κόμμα θεωρείτε δεδομένη

Αξίζει να θυμηθούμε εδώ το συλλυπητήριο μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ, για το θάνατο του Δικτάκτορα της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ιλ τον Δεκέμβρη του 2011, και τις ευχές του στον καινούργιο (Ριζοσπάστης 2011)


Βόρεια Κορέα: Ο Κιμ Γιονγκ Ουν έστειλε την πρώην του στο εκτελεστικό απόσπασμα

Επίσημη αιτιολογία η συμμετοχή της σε ταινία πορνό

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα την πρώην φιλενάδα του και τραγουδίστρια, Χιόνγκ Σονγκ Γουόλ, καθώς και άλλα μέλη του συγκροτήματος «Unhasu Orchestra», γιατί εμφανίστηκαν σε πορνοταινία.

Σύμφωνα με την νοτιοκορεάτικη εφημερίδα «Chonsun Ilbo», ο 30χρονος Κιμ Γιόνγκ Ουν, κληρονομικώ δικαίω ηγέτης του τελευταίου σταλινικού καθεστώτος στον κόσμο, και η Σονγκ Γουόλ διατηρούσαν ερωτικές σχέσεις τα τελευταία 10 χρόνια, παρά τις αντιδράσεις του πατέρα του, και του γεγονότος ότι και οι δυο ήταν παντρεμένοι, με άλλους. Φημολογείται επίσης ότι ο βορειοκορεάτης δικτάτορας παρευρέθηκε λίγες ημέρες πριν από την τραγική εκτέλεση σε συναυλία που έδωσε το συγκρότημα της αγαπημένης του, στην Πιονγιάνγκ.

Όσοι εκτελέστηκαν, κατηγορήθηκαν από το καθεστώς ότι είχαν κινηματογραφήσει τους εαυτούς τους την ώρα που έκαναν σεξ, και έστειλαν τα βίντεο στις αγορές του εξωτερικού. Επιπλέον, λέγεται ότι καταδικάστηκαν για κατοχή αντιγράφων της Βίβλου, ένα σοβαρότατο αδίκημα για μια αθεϊστική χώρα, όπως η Βόρεια Κορέα. Σύμφωνα με ανώνυμη πηγή, οι οικογένειες των δολοφονημένων στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κατηγορούμενοι για «συνέργεια» στο έγκλημα.

Μεταξύ άλλων, λέγεται ότι οι εκτελέσεις αυτές δείχνουν για μια ακόμη φορά τις έμμονες προσπάθειες εδραίωσης της εξουσίας του Κιμ Γιονγκ Ουν στην χώρα. Ειδικός στα θέματα της Βόρειας Κορέας δήλωσε στην βρετανική «Daily Telegraph» ότι «σίγουρα υπάρχει πολιτικό κίνητρο πίσω από τις εκτελέσεις. Αν αυτά τα άτομα συμμετείχαν απλώς σε ταινία πορνό, τότε θα είχαν σταλεί στις φυλακές της χώρας και δεν θα τους εκτελούσαν κατ' αυτόν τον τρόπο».

Εμπλεκόμενη στις δολοφονίες φέρεται να είναι η Ρι Σο Γιου, νυν σύζυγος του ηγέτη, και επίσης πρώην μέλος του συγκροτήματος. Ωστόσο, δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι η Σο Γιου ευθύνεται για την τραγωδία.

Από το ΒΗΜΑ

Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Αγαπημένη μου καρέκλα - Η απάντηση

Του Κωνσταντίνου Νάκκα

Αγαπημένε μου,

Σε ευχαριστώ για το θερμό και ειλικρινές γράμμα που μου απηύθυνες (αγαπημένη μου καρέκλα). Με συγκίνησε πραγματικά η αμεσότητα και η ειλικρίνειά σου και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξια των ιστορικών συνθηκών και να ανταποδώσω.

Δεν είναι επί προσωπικού τα ζητήματα που θα αναπτύξω αφού από ίδρυσης αυτού του Κράτους μέχρι σήμερα, έχω στηρίξει πολλούς αρχηγούς, σημαντικούς ή λιγότερο σημαντικούς, ισχυρούς ή λιγότερο ισχυρούς, πατριώτες ή λιγότερο πατριώτες, αγαπητούς από το Λαό ή λιγότερο αγαπητούς από το Λαό. Προδότες της Πατρίδας, όμως, ποτέ δεν έχω στηρίξει, ούτε σκοπεύω να στηρίξω, ειδικά τώρα στα δύσκολα που ο Λαός μου με χρειάζεται.

Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου πρόδωσες την εμπιστοσύνη αυτών που σε ψήφισαν αφού άλλα τους έλεγες προεκλογικά και τα αντίθετα έκανες μετά τις εκλογές υφαρπάζοντας με τον τρόπο αυτό την ψήφο τους. «Δεν θα συνταχθώ με το λάθος», διεμήνυες προς όλες τις κατευθύνσεις και σε όλους τους τόνους προεκλογικά, συντάχθηκες με το λάθος, και με το παραπάνω, μετεκλογικά. Ο προκάτοχός σου τιμωρήθηκε πρόσκαιρα –έχει και συνέχεια- για το ότι συνειδητά ψευδόταν, έχασε την εξουσία του και δεν θα την ξαναποκτήσει, και ας ζήτησε πρόσφατα συγχώρεση από τον πατέρα του ώστε ο τελευταίος να του δώσει την ευχή του «από Ψηλά» για να ιδρύσει νέο κόμμα. Ναι, εγώ τον «έριξα»… μην εκπλήσσεσαι, εγώ το κάνω πάντα.

Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου εξαθλιώνεις τους πολίτες αυτής της Χώρας, στερώντας τους τα απαραίτητα προς το ζην, στριμώχνοντας τους στις ουρές των όλο και αυξανόμενων σε αριθμό συσσιτίων, παρουσιάζοντας ως αλληλεγγύη το κομμάτι ψωμί που κάποιοι τους δίνουν και οι επιλογές σου τους στερούν. Όλο και περισσότεροι από τους πολίτες αυτής της Χώρας μετατρέπονται καθημερινά σε στατιστικούς δείκτες στην κλίμακα της φτώχειας καθώς εκθετικά αυξάνεται ο αριθμός αυτών που βρίσκονται κάτω από το στατιστικό όριο. Οι αριθμοί όμως δεν πεινάνε, μόνο οι άνθρωποι. Έχουν φτωχοποιηθεί με τις επιλογές σου, οδηγούνται καθημερινά στην απόγνωση, πολλοί στην αυτοκτονία.

Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου οδηγείς σε γενοκτονία την τρίτη ηλικία και τα άτομα με αναπηρίες καταστρέφοντας τις δομές της δημόσιας υγείας, περικόπτοντας παροχές και φάρμακα, αφού πρώτα είχες, με το έτσι θέλω, αρπάξει ως δανεικά και αγύριστα τα αποθεματικά των Ταμείων οδηγώντας τα κατ’ ουσία στην χρεοκοπία. Με τις επιλογές σου μειώθηκαν σε ανεπίτρεπτα επίπεδα οι συντάξεις τους, στερώντας τους χρήματα απαραίτητα για την επιβίωσή τους, σε μια περίοδο της ζωής τους που «τα πόδια τους δεν τους κρατάνε» για να βγουν στο μεροκάματο. Χρήματα που είχαν ήδη καταβάλει δουλεύοντας μια ζωή, σε ορισμένες περιπτώσεις πριν να έχεις γεννηθεί, στις περισσότερες πριν να δημιουργηθεί η περίφημη ΟΝΕ που τώρα θέλει να τους σώσει. Τα γέρικα άλογα σκοτώνουν μόλις γεράσουν, όχι τους πατεράδες και τις μανάδες μας, τους παππούδες και τις γιαγιάδες των παιδιών μας.

Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου οδηγείς στην ξενιτιά την πιο παραγωγική ομάδα του πληθυσμού της χώρας μας, αυτούς τους οποίους οι πολίτες αυτής της χώρας μόχθησαν να μορφώσουν, να κάνουν ανθρώπους χρήσιμους για την κοινωνία. Και εσύ με τις επιλογές σου τι κάνεις; Τους υποχρεώνεις να ξενιτευτούν, να γίνουν σπουδαγμένοι εργάτες στο εξωτερικό, να προσφέρουν σε άλλες οικονομίες, σε άλλες κοινωνίες. Στερείται η Χώρα τις πολύτιμες γνώσεις τους, τις πολύτιμες υπηρεσίες τους, το μέλλον που θα έχτιζαν και ποτέ δεν θα έρθει. Με τις επιλογές σου χαρίζεις το παραγωγικό μας δυναμικό στους ευρωπαίους εταίρους μας μετατρέποντάς το σε φθηνά εργατικά χέρια, σε ζητιάνους, μιας κατ’ όνομα αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου αυξάνεται η ανεργία, κλείνουν επιχειρήσεις με στόχο να μοιραστεί η «επιχειρηματική πίτα» σε ιδιωτικά συμφέροντα αποκλείοντας από τη χρήση τους το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Καταστρέφονται επιχειρήσεις για να ενισχυθούν οι πολυεθνικές των εταίρων και συνεταίρων σου –που σημειωτέον δεν πληρώνουν ευρώ σε φορολογία υπέρ του Ελληνικού κράτους. Εξαθλιώνονται εργαζόμενοι για να νιώθουν τυχεροί ζητιανεύοντας ένα κομμάτι ψωμί για ένα μεροκάματο. Απολύονται άνθρωποι για να προσληφθούν στη συνεχεία με συμβάσεις πείνας φυλακίζοντας έτσι την ελευθερία τους, καθιστώντας τους όμηρους της πολιτικής σου. Με τις επιλογές σου καταστρέφονται «σπίτια», ζωές, ελπίδες, το μέλλον και όλο αυτό δεν έχει σταματημό.

Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου καταργήθηκε το Σύνταγμα της Ελλάδας, καταργήθηκαν οι Νόμοι της, και αυτά σχεδόν 30 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Ευτελίστηκε το Εθνικό Κοινοβούλιο, ο ναός της Δημοκρατίας. Αναστάλθηκε επί της ουσίας η λειτουργία του αφού οι επιλογές σου επιβλήθηκαν εκβιαστικά στους Βουλευτές, που έπαψαν να είναι αντιπρόσωποι του Ελληνικού Λαού. Με τις επιλογές σου καταργήθηκε η Νομοθετική εξουσία αφού η Βουλή επικυρώνει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και η διοίκηση ασκείται με Προεδρικά (πρώην Βασιλικά) Διατάγματα. Με τις επιλογές σου καταργήθηκε και η Δικαστική εξουσία της οποίας οι αποφάσεις χειραγωγούνται, ελέγχονται, εκβιάζονται, προκαταλαμβάνονται ή επιδεικτικά αγνοούνται.

Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου καταλύεται η Δημοκρατία. Επιστρατεύεται όποια κοινωνικο-επαγγελματική ομάδα αντιτίθεται στις εντολές σου. Ακόμη και σε προληπτική επιστράτευση προχώρησες καταργώντας έτσι στην πράξη την Δικαστική Εξουσία, την τελευταία ελπίδα ενός ολόκληρου Λαού που δεν έχει πια από πού να κρατηθεί. Με τις επιλογές επιβολής των επιλογών σου εκφασίζεται η κοινωνία αφού το πρότυπο της πυγμής που ακολουθείται, προσιδιάζει σε απολυταρχικά καθεστώτα και όχι σε δημοκρατικά. Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου καλλιεργείται και τροφοδοτείται το μίσος μεταξύ των μελών της κοινωνίας μας αφού εσκεμμένα ενεργοποιείται ο κοινωνικός αυτοματισμός, στρέφοντας τον ένα πολίτη έναντι του άλλου, τον ένα εργαζόμενο έναντι του άλλου, την μια κοινωνική κατηγορία έναντι της άλλης, την μια επαγγελματική ομάδα έναντι της άλλης. Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου, ανασταίνεται ο φασισμός μολύνοντας τις ψυχές των παιδιών και των νέων αυτής της Χώρας με το παράδειγμα που τους παρουσιάζεται.

Με τις κατ’ εντολή επιλογές σου «βγαίνει στο σφυρί» η Εθνική μας περιουσία. Αυτή που από πολλούς αποκαλείται Δημόσια περιουσία. Δεν είναι απλά δημόσια, είναι κάτι περισσότερο, είναι Εθνική περιουσία. Με τις κατ’ εντολήν επιλογές σου χαρίστηκε σε ένα βράδυ όλη η καλλιεργήσιμη γη σε έναν ιδιώτη που η τράπεζά του δεν είναι πλέον ελληνική αφού μέτοχός της είναι το ΤΧΣ. Σε ένα βράδυ πουλήθηκε ο ήλιος μας στους ξένους για να τους πληρώνουμε στην συνέχεια ώστε να τον χρησιμοποιούμε. Σε ένα βράδυ ιδιωτικοποιήθηκαν όλα τα λιμάνια και οι μαρίνες της Χώρας. Σε ένα βράδυ χαρίστηκε η ΑΟΖ στους ευρωπαίους αποχαρακτηρίζοντας το Αιγαίο ως ελληνική θάλασσα. Σε ένα βράδυ αποδέχτηκες για λογαριασμό όλων μας, την αμετάκλητη και άνευ όρων παραίτηση της Χώρας που είχε υπογράψει ο προκάτοχός σου, από κάθε δικαίωμα ασυλίας που πηγάζει από την Εθνική Κυριαρχία. Ποιον ρώτησες, αλήθεια;

Για όλους τους παραπάνω λόγους παύω να σου παρέχω την στήριξη που σου χρειάζεται για να θεωρούνται νόμιμες οι επιλογές σου και οι πράξεις σου.

Για όλους τους παραπάνω λόγους επιστρέφω εκεί που πραγματικά ανήκω, εκεί από όπου πηγάζω.

Για όλους τους παραπάνω λόγους επιστρέφω στον Λαό.

Μόνο ο Λαός ενωμένος έχει τη δύναμη να προχωρήσει σε δημιουργία νέου Συντάγματος με γνώμονα το Εθνικό συμφέρον, την Εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, την Δημοκρατία. Ένα Σύνταγμα από τον Λαό για τον Λαό.

Πηγάζω από τον Λαό, υπάρχω για τον Λαό, εξυπηρετώ το Λαό.

Αίρω, λοιπόν, την εμπιστοσύνη μου στο πρόσωπό σου και την πολιτική σου και παύω να υπερασπίζω τις κατ’ εντολήν επιλογές σου επιστρέφοντας στον φυσικό μου χώρο, την Συντακτική Εθνοσυνέλευση από όπου, με την δύναμη του Ελληνικού Λαού, θα ξαναγεννηθώ υπέρ των συμφερόντων του Ελληνικού Λαού.

Η Ιστορία θα δείξει αν εντέλει κατηγορηθείς για εσχάτη προδοσία ή όχι και εγώ, όσα χρόνια και αν περάσουν, θα είμαι σίγουρα εκεί για να σε κρίνω.

Δεν ξεχνώ. Δεν συγχωρώ. Δεν σιωπώ.

Χωρίς ίχνος σεβασμού για τις κατ’ εντολήν επιλογές σου.

Η αγαπημένη σου καρέκλα

Από το Κωνσταντίνος Νάκκαςl
Διαβάστε Περισσότερα »

Χτύπημα στην προκλητική ασυλία της Χρυσής Αβγής: αφαιρέθηκε η άδεια οπλοφορίας νεοναζί βουλευτή

Μετά από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή ανακαλείται η άδεια οπλοφορίας του βουλευτή της νεοναζιστικής Χρυσής Αβγής, Αντώνη Γρέγου, ενώ αντιμέτωπος με την αφαίρεση της άδειας οπλοφορίας βρίσκεται και ο Γιώργος Γερμενής.

Όπως σημειώνουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, "η άδεια οπλοφορίας για προσωπική ασφάλεια αποτελεί, σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, εξαιρετικό μέτρο, που θα έπρεπε να λαμβάνεται με αυστηρούς όρους, και με βάση ειδικά αιτιολογημένες ανάγκες προστασίας. Τονίζαμε ότι οι προϋποθέσεις αυτές δεν συντρέχουν στην περίπτωση βουλευτών, οι οποίοι επιπλέον διαθέτουν προσωπική φρουρά και κινούνται σε έναν χώρο εξαιρετικά προφυλαγμένο από δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ, όπως το Μέγαρο της Βουλής. Και πολύ περισσότερο, οι προϋποθέσεις αυτές δεν συντρέχουν στην περίπτωση των βουλευτών μιας οργάνωσης που επί χρόνια πρωτοστατεί σε βίαια επεισόδια σε όλη την Ελλάδα. "

"Ποιος μπορεί να νιώθει ασφαλής όταν νεοναζί που βιαιοπραγούν μέσα και έξω από τη Βουλή, κυκλοφορούν με νόμιμες άδειες οπλοφορίας, προφανώς διατεθειμένοι να τις αξιοποιήσουν, όπως μαρτυρούν το συμβάν στη Θεσσαλονίκη, με πρωταγωνιστή τον Α. Γρέγο, και η επίθεση κατά μήνυση του δημάρχου Αθηναίων με πρωταγωνιστή τον Γ. Γερμενή;", καταλήγει η δήλωση των βουλευτών.

Ολόκληρη η δήλωση 26 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ

"Η ανάκληση της άδειας οπλοφορίας του Αντώνη Γρέγου, βουλευτή της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, μετά την εκπυρσοκρότηση στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, η διαφαινόμενη αφαίρεση της άδειας και από τον βουλευτή Γιώργο Γερμενή, και η προώθηση νομοθετικής ρύθμισης με στόχο την εισαγωγή αυστηρότερων προϋποθέσεων για την αδειοδότηση, είναι αναμφισβήτητα ένα θετικό βήμα. Σε ερώτηση προς τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη και Υγείας, που είχαμε καταθέσει 26 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στις 27 Ιουνίου 2013, επισημαίναμε ότι η άδεια οπλοφορίας για προσωπική ασφάλεια  αποτελεί, σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, εξαιρετικό μέτρο, που θα έπρεπε να λαμβάνεται με αυστηρούς όρους, και με βάση ειδικά αιτιολογημένες ανάγκες προστασίας. Τονίζαμε ότι οι προϋποθέσεις αυτές δεν συντρέχουν στην περίπτωση βουλευτών, οι οποίοι επιπλέον διαθέτουν προσωπική φρουρά και κινούνται σε έναν χώρο εξαιρετικά προφυλαγμένο από δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ, όπως το Μέγαρο της Βουλής. Και πολύ περισσότερο, οι προϋποθέσεις αυτές δεν συντρέχουν στην περίπτωση των βουλευτών μιας οργάνωσης που επί χρόνια πρωτοστατεί σε βίαια επεισόδια σε όλη την Ελλάδα.

Η αυστηροποίηση των προϋποθέσεων για την έκδοση άδειας οπλοφορίας είναι απολύτως επιβεβλημένη, με δεδομένο μάλιστα ότι η αύξησή των αδειών οπλοφορίας που εκδόθηκαν από το 2008 μέχρι σήμερα υπερβαίνει το 50%. Η εγγύηση της ασφάλειας, εντός, κυρίως όμως εκτός Βουλής, δεν επιτυγχάνεται με τη γενίκευση της οπλοκατοχής. Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ειδικά δε στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, η αφαίρεση όπλων από βουλευτές της είναι ένα πρώτο βήμα για τον περιορισμό της προκλητικής ασυλίας που απολαμβάνει. Ποιος μπορεί να νιώθει ασφαλής όταν νεοναζί που βιαιοπραγούν μέσα και έξω από τη Βουλή, κυκλοφορούν με νόμιμες άδειες οπλοφορίας, προφανώς διατεθειμένοι να τις αξιοποιήσουν, όπως μαρτυρούν το συμβάν στη Θεσσαλονίκη, με πρωταγωνιστή τον Α. Γρέγο, και η επίθεση κατά μήνυση του δημάρχου Αθηναίων με πρωταγωνιστή τον Γ. Γερμενή;"

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Βασιλική Κατριβάνου
Ειρήνη Αγαθοπούλου
Γιώργος Βαρεμένος
Δημήτρης Γάκης
Έφη Γεωργοπούλου-Σαλτάρη
Βαγγέλης Διαμαντόπουλος
Ηρώ Διώτη
Ρένα Δούρου
Γιάννης Δραγασάκης
Θοδωρής Δρίτσας
Γιάννης Ζερδελής
Μαρία Κανελλοπούλου
Χρήστος Καραγιαννίδης
Αϊχάν Καραγιουσούφ
Χαρά Καφαντάρη
Νίκος Μιχαλάκης
Κώστας Μπάρκας
Μαρία Μπόλαρη
Γιώργος Πάντζας
Θανάσης Πετράκος
Σοφία Σακοράφα
Γιάννης Σταθάς
Αφροδίτη Σταμπουλή
Δημήτρης Στρατούλης
Πέτρος Τατσόπουλος
Δημήτρης Τσουκαλάς


Για την ορθογραφία “Χρυσή Αβγή”, υιοθετούμε την προσέγγιση του Νίκου Σαραντάκου

Από το Left.gr 
Διαβάστε Περισσότερα »

«Τα σκυλιά του πολέμου» (ξανά)

Του Στάθη

Δεν καταβάλλουν κανέναν κόπο για να μας δουλέψουν, για να μας παραμυθιάσουν. Με την ίδια προπαγάνδα, την ίδια επιχειρηματολογία, είκοσι χρόνια τώρα επιτίθενται.

«Χρήση χημικών όπλων» έκανε ο Σαντάμ Χουσεΐν -έλεγαν- ουδέποτε απεδείχθη, μάλιστα απεδείχθη το αντίθετο. Εισβολή. Αποτέλεσμα: διαμελισμός του Ιράκ. Εκατόμβες νεκρών. Διαρκές αιματοκύλισμα του λαού. Διάσπαση, πόλεμος των πάντων εναντίον των πάντων, Σουνίτες, Σιίτες, Κούρδοι, Χριστιανοί, μουσουλμάνοι φονταμενταλιστές, Αλ Κάιντα, μπααθιστές, όλοι μαλλιά κουβάρια αιματοβαμμένα. Ούτε κατά τη ναζιστική κατοχή της Ευρώπης υπήρξε χώρα πλην της ΕΣΣΔ που να αιμορράγησε τόσον πολύ επί τόσον καιρό, όσον αιμορραγεί χρόνια τώρα το Ιράκ.

Τα ίδια με τη Λιβύη. Εισβολή από αέρος. Αποτέλεσμα: σήμερα κυβερνούν οι φύλαρχοι, οι εταιρείες πετρελαίων ντιρέκτ, οπλαρχηγοί της Αλ Κάιντα καθώς και κάθε είδους αιμοσταγής μακελάρης με φιλοδοξίες όρνιου. Μια ακόμα πραγματικά θαυμαστή «εξαγωγή δημοκρατίας», όπως αυτή που έγινε στην Αίγυπτο με αποτέλεσμα τον διχασμό του λαού και την ακόμα πιο εύκολη χειραγώγηση της χώρας.

Ενα συνονθύλευμα εχθρών, εχθρών-φίλων, χρήσιμων εχθρών, δημιουργημάτων των Αμερικανών (όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ή η Αλ Κάιντα), τζίνι που ξέφυγαν απ’ το λυχνάρι (όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ή η Αλ Κάιντα), «τρομοκράτες» (όταν χτυπούν τη Δύση), αντικαθεστωτικοί (όταν χτυπούν τον Ασαντ), ένα πλήθος τυραννικών καθεστώτων όπως της Σαουδικής Αραβίας, ένα πλήθος οργανώσεων, από τους Αλεβίτες έως τη Χεζμπολάχ, συνθέτουν ένα χαλιφάτο συμμαχιών της μιας ημέρας μέσα απ’ το οποίο η Δύση ασκεί την ιμπεριαλιστική της πολιτική στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, από τις στήλες του Ηρακλέους ώς το Αφγανιστάν.

Αλλοτε υπό την αμφιλεγόμενης νομιμότητας ομπρέλα του ΟΗΕ κι άλλοτε υπό απολύτως παράνομα σχήματα, όπως η «συμμαχία των προθύμων» που έπληξε και διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία, η Δύση βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση Σταυροφορίας με σκοπό την κατοχή ή την ανάκτηση των Αγίων Τόπων του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, των αγωγών, των πρώτων υλών και των «ανθρώπινων πόρων», κατά τον νεολογισμό που εκφράζει στην εποχή μας την έννοια της σκλαβιάς.

Η Δύση διαιρεί και βασιλεύει. Μετά την επικράτηση των Ισλαμιστών στην Περσική Επανάσταση, την πτώση της ΕΣΣΔ και τη γενικευμένη υποχώρηση της Αριστεράς στον αραβικό κόσμο, η Δύση αλωνίζει. Ενα-ένα ξεριζώνει τα «αγκάθια» που ενοχλούν την πολιτική της, χθες ο Λίβανος, σήμερα η Συρία, αύριο το Ιράν, μεθαύριο η Τουρκία - ανεξαρτήτως συμμαχιών, χθεσινοί φίλοι αλέθονται, σημερινοί θα διαμελισθούν αύριο.

Τώρα ήρθε η σειρά της Συρίας. Με το πλακατζίδικο πρόσχημα της χρήσης χημικών αερίων, με την ίδια προβοκάτσια όπως τότε με τις ρουκέτες στο Σεράγεβο, η Δύση κινείται. «Ποιος ωφελήθηκε», και τότε και τώρα, απ’ αυτές τις εξώφθαλμα κατασκευασμένες καταστάσεις; αυτοί που εισέβαλαν! Και ουαί τοις ηττημένοις! Για παράδειγμα: οι Σέρβοι ηττήθηκαν τόσο βαθειά μέσα τους, ώστε τώρα να παραδέχονται (οι εξ αυτών ξεφτιλισμένοι εθνικιστές) ότι Σέρβοι ήταν εκείνοι που έριξαν τις ρουκέτες στο Σεράγεβο. Οπως το ίδιο θα «παραδεχθούν» αύριο για τα χημικά αέρια στη Συρία τα ανδρείκελα που θα διαδεχθούν την τυραννία, αν αυτή καταρρεύσει.

Και είναι προς ονειδισμό μεγάλον η στάση όλων εκείνων των κομμάτων ου μην και των πολιτών στη Δύση που προέκριναν τις «ανθρωπιστικές επεμβάσεις», μάλιστα στο όνομα της κατάργησης των συνόρων και της άμβλυνσης των εθνικισμών, να εισπράττουν τώρα το πιο αισχρό μπουκέτο εθνικισμών να θάλλει στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τα πέριξ καθώς και το πιο αισχρό λουτρό αίματος να πνίγει τον μουσουλμανικό κόσμο. Αν ο κόσμος αυτός επέστρεψε

στον φονταμενταλισμό, τα τσαντόρ και τη σαρία, η άθλια ιμπεριαλιστική πολιτική της Δύσης τον έσπρωξε εκεί - άλλωστε «ο θεός ήταν πάντα μια καλή τιμωρία».

Τον έπιασε ο καημός τον Ομπάμα (και το πρωτόσκυλό του τον Κάμερον) για τα παιδιά που σκότωσαν κατά χιλιάδες τα τσιράκια τους στη Συρία, αλλά παραμένουν αδάκρυες για τα χιλιάδες χιλιάδων παιδιά που σκοτώνουν οι ίδιοι καθημερινώς με τα χέρια τους, δηλαδή με τα όπλα τους και την πολιτική τους, πολλά χρόνια τώρα.

Οσο για τους ευφημισμούς που χρησιμοποιούν περί «χειρουργικών χτυπημάτων», «παράπλευρων» δυστυχώς «απωλειών» και «προστασίας αμάχων» είναι μπούρδες για όσους έχουν συνηθίσει να καταναλώνουν κλισέ. Ο δυτικός τρόπος πολέμου είναι εκ φύσεως ολοκληρωτικός, όπως θα μπορούσαν να σας διαβεβαιώσουν οι Κορίνθιοι ή οι Καρχηδόνιοι του δευτέρου προ Χριστού αιώνα, ή οι χωριάτες του τριακονταετούς πολέμου. Αυτό το είδος πολέμου όχι μόνον είναι ολοκληρωτικό, αλλά μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε μόνον ολοκληρωτικό. Οι Σοβιετικοί είχαν περισσότερες απώλειες αμάχων παρά μαχίμων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ίδιο και οι Πολωνοί - για να περιορισθώ σε ένα μόνον παράδειγμα. Οι νεκροί άμαχοι στο Ιράκ σήμερα είναι υπερπολλαπλάσιοι των μάχιμων που σκοτώθηκαν κατά την εισβολή και σκοτώνονται κατά την κατοχή.

Ο δυτικός τρόπος πολέμου δεν μασάει. Αλέθει. Εχει πάντα τρεις στόχους: α) τη συντριβή του αντιπάλου και τον εξαναγκασμό του σε διαπραγματεύσεις για μια ειρήνη - εις βάρος του, β) τον εκμηδενισμό του αντιπάλου και την παράδοσή του άνευ όρων - την υπαγωγή του σε καθεστώς κατοχής, γ) την εξόντωση του αντιπάλου και τον αφανισμό του - την ολοκληρωτική και τελειωτική εξαφάνισή του από προσώπου γης.

Αναλόγως των στόχων του κάθε πολέμου, είναι και τα μέσα που ο δυτικός τρόπος χρησιμοποιεί. Οι Ρωμαίοι ξεπάτωσαν όχι μόνον την υποτυπώδη τότε κρατική υπόσταση των Εβραίων, αλλά εκθεμελίωσαν και την ίδια τους την κοινωνική δομή - τους οδήγησαν στη διασπορά. Οι Αγγλοαμερικανοί βομβάρδιζαν με στρατηγικούς βομβαρδισμούς και λαμπάδιαζαν τις γερμανικές πόλεις καθ’ όλον το 1944-45, με τη Φρανκφούρτη να μετρά 60.000 νεκρούς σε μια μέρα και 43 γερμανικές πόλεις πάνω από 600.000 νεκρούς (Γενάρης-Μάρτης του 1945), ενώ την ίδια εποχή οι Αμερικανοί (Αύγουστος του 1945) πυρπολούσαν με εμπρηστικές βόμβες το Τόκυο, με 160.000 νεκρούς σε ένα απόγευμα. Βεβαίως τότε οι Σύμμαχοι πολεμούσαν έναν δίκαιο αμυντικό πόλεμο, έναν νόμιμο πόλεμο κατά του φασισμού και του μιλιταρισμού. Τότε, τα «τέκνα του διαφωτισμού», οι αστικές δημοκρατίες και οι κομμουνιστές της ΕΣΣΔ, βρέθηκαν στο ίδιο πλευρό εναντίον των τέκνων του αντιδιαφωτισμού, τους ναζί και τους φασίστες.

Αν ο τρόπος του (νόμιμου) πολέμου των «παιδιών του διαφωτισμού» ήταν τότε καθ’ ολοκληρίαν άγριος (και βεβαίως ολοκληρωτικός), τι μπορεί να είναι σήμερα οι παράνομοι πόλεμοι που εξαπολύουν οι αστικές δημοκρατίες, πόλεμοι ιμπεριαλιστικοί και ληστρικοί; Ρωτήστε τους νεκρούς του Σουδάν, της Σομαλίας, της Παλαιστίνης, της Κύπρου, της Βοσνίας, του Κοσσόβου, της Σερβίας, του Παναμά, του Αφγανιστάν, του Πακιστάν, της Λιβύης, της Συρίας, του Κουρδιστάν, της Αιγύπτου, της Αλγερίας κι άλλων κρανίου τόπων να σας απαντήσουν.

Τώρα στις οθόνες και τις εφημερίδες δημοσιεύονται «χάρτες επιχειρήσεων» - πάλι! Οπως πάντα, πριν από το ξέσπασμα της καταιγίδας. Ο εθισμός του κόσμου σε μια σημειολογία που νομιμοποιεί εκ νέου (κι εκ νέου) τη σφαγή. Με τους ίδιους κολαούζους του πολέμου, ιδίως στα ΜΜΕ, να μηρυκάζουν τα ίδια στερεότυπα: ότι δηλαδή η («πολιτισμένη» πάντα) Δύση δεν μπορεί να «μένει αδιάφορη» στο κακό που συντελείται «δίπλα μας» και ότι «χρειάζεται να παρέμβει» για ανθρωπιστικούς βεβαίως-βεβαίως λόγους.

Οι ίδιοι πονηροί που τα λένε αυτά, δεν θα έλεγαν καθόλου τα ίδια αν αίφνης αποφάσιζαν, λόγου χάριν, οι Κινέζοι να παρέμβουν στα εσωτερικά των ΗΠΑ ή των νήσων Φούτζι.

Η Κύπρος απέχει απ’ τις ακτές της Συρίας εκατό χιλιόμετρα. Ακριβώς το ίδιο απέχει και η βάση της RAF στο Ακρωτήρι. Ακριβώς το ίδιο απέχουν τα κατεχόμενα και λίγο λιγότερο οι ζώνες και τα «οικόπεδα» των κυπριακών υδρογονανθράκων. Ενώ στην Ελλάδα υπουργό Εξωτερικών έχουμε τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο. Με τα δύο ελληνικά κράτη υπό καθεστώς Μνημονίων και τα δύο!

Το πένθιμο εμβατήριο που αρχίζει να ακούγεται δεν θα είναι μόνον για τη Συρία.

Από τον eniko.gr 
Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Προϊόντα Πεπερασμένης Διατηρησιμότητας .!!!!!

Του Βαγγέλη Τσερεμέγκλη

Κάτω από τον αλήθεια εμπνευσμένο τίτλο, στην ονοματοθεσία είμαστε άφθαστοι με την αρωγή της πάμπλουτης Ελληνικής γλώσσας, τι πραγματικά κρύβεται;

Γιατί, αλήθεια είναι κι αυτό, οι πολιτικοί μας, μας έχουν συνηθίσει να κρύβουν τα πιο ένοχα μυστικά τους κάτω από "εμπνευσμένους τίτλους", πχ Υπουργείο προστασίας του πολίτη. Όπως έχει μέχρι σήμερα αποδειχθεί όχι μόνο δεν τον προστατεύει, αλλά τον "καταχεριάζει κιόλας " όταν τολμήσει να εναντιωθεί στην βαρβαρότητα των "σχεδιαζόμενων και εφαρμοζόμενων μεταρρυθμίσεων" .

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα λίγο με την σειρά τους. Ας αξιολογήσουμε λίγο την ιστορία τρόφιμο - διατροφή μέσα στην κρίση και ας θυμηθούμε επιγραμματικά τι έχει γίνει μέχρι τώρα.

Με την αυγή της κρίσης και τα πρώτα της σημάδια, ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια, δεκάδες "αλληλέγγυοι " οργανισμοί και φορείς που φρόντιζαν με διάφορους τρόπους να "ενισχύσουν " φτωχούς και αδύναμους, πληττόμενους από την ανέχεια. Τα συσσίτια έγιναν must για κάθε Δήμο, Ιερό ναό, ομάδα επιπέδου συνοικίας, συλλόγων και φορέων και άλλων. Τρόφιμα μαζεύτηκαν παντού, τρόφιμα, τόνοι ολόκληροι μοιράστηκαν σε πολλούς συμπολίτες μας. Αναξιοπαθούντες συμπολίτες και σε λίγο, μετά τα πρώτα τρόφιμα αναξιοπρεπείς. Απώλεσαν την περηφάνια τους λυγισμένοι από την πείνα αλλά και δεχόμενοι την "ψευδεπίγραφη αλληλεγγύη", όλων των συστημικών φορέων. Ελεημοσύνη και αξιοπρέπεια είναι δύο έννοιες που δεν συναντήθηκαν και δεν θα συναντηθούν ποτέ.

Βεβαίως στον αντίποδα της σακούλας της ντροπής, αναπτύχθηκε και ένα τεράστιο δίκτυο αλληλέγγυας προσφοράς στους συνανθρώπους μας που ως θεμελιώδες μέλημα του είχε την διατήρηση της αξιοπρέπειας των ανθρώπων μέσω της συμμετοχής τους στις ίδιες δράσεις ως ευργετούντες και ευργετούμενοι ταυτόχρονα. Αυτό ναι, είναι ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.!!!!!

Γυρνώντας λίγο πίσω, στο 2002 και ταξιδεύοντας στην μακρινή αλλά τόσο ταυτόσημη με την σημερινή Ελλάδα, Αργεντινή, θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος ότι τα επεισόδια και η έκρηξη οργής του πεινασμένου λαού, ξέσπασαν κυρίως σε s/m και τράπεζες. Ο κόσμος δεν είχε να φάει και ήταν απένταρος. Άρα ξέσπασε στις πηγές τροφής και χρήματος.

Η εμπειρία των διαχειριστών του συστήματος καταγράφηκε και βελτίωσε την αντίδραση σε ανάλογες καταστάσεις λίγα χρόνια αργότερα σε Ευρωπαϊκό πλέον έδαφος. Όχι κανένας από τους φορείς του συσσιτίου και της σακούλας (πλην των οργανωμένων δράσεων αλληλεγγύης) δεν συμπόνεσε, δεν νοιάστηκε αν έχουν οι άνθρωποι να φάνε και να κοιμηθούνε. Το μόνο που πραγματικά τους ενδιέφερε ήταν να μην ξεσηκωθούν από την πείνα και την δυστυχία. Γιαυτό τους φρόντισαν νωρίς και με τόση ένταση. Τους καθήλωσαν στο συσσίτιο, τους φύτεψαν στο πίσω μέρος του μυαλού πως δεν θα πεινάσουν γιατί έτσι κι αλλιώς κάπου θα πετύχουν ένα πιάτο φαΐ. Ταυτόχρονα όμως τους κούρεψαν την περηφάνια και τους ισοπέδωσαν την αξιοπρέπεια. Τους κατέστησαν ανάπηρους και μη διεκδικητικούς.

Ένα ακόμη μέρος του σχεδίου, έτσι όπως αποκαλύφθηκε με το πρόσφατο "φαλιμέντο" μεγάλης επιχείρησης τροφίμων, είναι και η περισσή φροντίδα που έδειξαν στην καλή εικόνα των ραφιών των s/m .

Όταν χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν χάσει κάθε πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό και έχουν πνιγεί στα χρέη λόγω έλλειψης ρευστότητας, μια τουλάχιστον (γιατί όχι και άλλες), είχε την άνεση να εξασφαλίσει "δάνεια" δυσθεώρητου ύψους και πολλών εκατομμυρίων, για να οδηγηθεί τελικά στο λουκέτο και να οδηγήσει με την σειρά της μερικές εκατοντάδες οικογένειες στην γκιλοτίνα της ανεργίας. Μπορεί να φανταστεί κάποιος την αντίδραση του κόσμου, τον πανικό του στην θέα άδειων ραφιών από βασικά είδη διατροφής; Η Αργεντινή θα ήταν "παιδότοπος", μπροστά στον εξοργισμένο Έλληνα, φορέα συνδρόμων κατοχής. Το ήξεραν και το φρόντισαν .

Αυτό το καινούργιο φρούτο, τα Προϊόντα Πεπερασμένης Διατηρησιμότητας, είναι ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της εξαθλίωσης και της ψυχολογικής κατάπτωσης του λαού. Είναι όπλο μαζικής καταστροφής ηθικού και διεκδικητικότητας που μπροστά του, οι τόμαχωκ πύραυλοι που θα σφυρίζουν σε λίγο πάνω από τα κεφάλια των Σύρων, μοιάζουν "στρακαστρούκες για το Πάσχα".

Από ψυχολογικής άποψης, διαχωρίζουν τον καταναλωτή σε έχοντα και μη. Βίαια δηλαδή τον σπρώχνουν να παραδεχθεί δημόσια πως δεν έχει. Άρα να απολέσει την τελευταία ικμάδα αξιοπρέπειας που του απέμεινε και μάλιστα στον χώρο με τον οποίο έρχονταν σε καθημερινή σχεδόν επαφή, ως έχοντας και ψωνίζοντας αξιοπρεπώς.

Από οικονομικής άποψης, ενισχύοντας τις ήδη ενισχυμένες επιχειρήσεις διακίνησης και εμπορίας των προϊόντων, μειώνοντας το λειτουργικό τους κόστος μέσω της μείωσης της διαδικασίας "επιστροφής ληγμένων" .

Αν κάποιος μπορούσε να ακολουθήσει όλη την διαδρομή ενός προϊόντος από την ώρα που συσκευάστηκε μέχρι την τελική του καταστροφή στην χωματερή ως "ακατάλληλο" λόγω λήξης, θα καταλάβαινε τόσο το ύψος της παρεχόμενης βοήθειας προς τις επιχειρήσεις αυτές όσο και την έκταση του ψέματος που του πασάρουν οι παπαγάλοι των 8:30μμ.

Σχηματικά, ένας άνθρωπος "πήρε" την παραγγελία χρησιμοποιώντας αυτοκίνητο εταιρικό και αμειβόμενος με bonus επίτευξης στόχου, ένας άνθρωπος έλεγξε, ένας συσκεύασε, ένας τιμολόγησε, ένας παρέδωσε, ένας παρέλαβε, ένας τοποθέτησε στο ράφι, ένας κατέγραψε την λήξη, ένας τοποθέτησε το ληγμένο στην αποθήκη, ένας έκοψε το δελτίο επιστροφής, ένας το μετέφερε στην εταιρία, ένας το κατέγραψε, ένας έκοψε το πιστωτικό λόγω επιστροφής, ένας το πέταξε στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο,ένας έκοψε δελτίο αυτοκαταστροφής, ένας πέταξε στην χωματερή το ληγμένο.

Φυσικά εδώ δεν συμπεριλαμβάνονται "παιχνίδια" του τύπου βάζεις πολλά για να πιάσω το στόχο μου, τα ληγμένα άστα για το άλλο μήνα για να μην μειωθεί ο τζίρος, σου παίρνω πίσω την μισή τοποθέτηση ως "ληγμένο", άρα και πιστωμένο σε χαμηλότερη τιμή και τοποθετώ τους νέους κωδικούς και άλλα τέτοια όμορφα.

Όπως ίσως γίνεται απολύτως κατανοητό, οι περισσότεροι από τους μισούς προαναφερθέντες θα εκλείψουν όταν εκλείψουν και οι επιστροφές. Αυτές που με τόσο καμάρι οι ιθύνοντες παρουσιάζουν ως μεγάλη αναπτυξιακή καινοτομία, όταν δεν είναι τίποτε άλλο από την μεγάλη κομπίνα στο χώρο της διατροφής αλλά και ένα ακόμη κομμάτι στο πάζλ που ονομάζεται ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας μας και των κατοίκων της.

Φυσικά όχι όλων των κατοίκων της, οι Αντουανέτες και οι φίλες τους θα συνεχίζουν αμέριμνες να πίνουν τσάι τρώγοντας παντεσπάνι και μπισκοτάκια κανέλας για καλή υγεία.

Διαβάστε Περισσότερα »

Και μετά ξύπνησα

Του Κωνσταντίνου Νάκκα

Όλες τις μέρες του Αυγούστου, τις οποίες πέρασα σε διακοπές στο πατρικό μου σε μια όμορφη παραθαλάσσια πόλη της Ηπείρου, μια σκέψη κυριαρχούσε βασανιστικά στο μυαλό μου: πώς θα ανατραπεί αυτή η Κυβέρνηση;

Όσο και αν το έψαξα, όσο και αν κούρασα το καλοκαιρινό μυαλό μου – έχουμε άλλο μυαλό το καλοκαίρι από τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου - απάντηση δεν βρήκα.

Όσοι διαβάζετε αυτό το κείμενο, έχετε στο μυαλό σας χίλιους δύο λόγους για τους οποίους πρέπει να πέσει η σημερινή Κυβέρνηση.

Έχετε μήπως, όμως, έναν τρόπο για να «πέσουν»;

Τα λέμε μεταξύ μας, συμφωνούμε στην κριτική μας, διαφωνούμε στις λεπτομέρειες, αλλά μέχρι εκεί. Περιμένουμε απλά να έρθει η ώρα που η κυβέρνηση θα πέσει από επιλογή της ή επειδή κάποιοι εντός της θα έχουν άλλα σχέδια. Για του λόγου το αληθές, οι πρόσφατοι τριγμοί στην κυβερνητική συνοχή προκλήθηκαν από την ΔΗΜΑΡ που συμμετείχε στην κοινοπραξία της Εθνικής σωτηρίας. Αυτό ο Βενιζέλος το ξέρει καλά και προκαλεί το κοινό αίσθημα εκβιάζοντας την ΝΔ, όταν λέει ότι είναι εγγυητής της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας.

Και όσο εμείς τα λέμε μεταξύ μας, η κυβέρνηση προχωρά στο έργο της, ξεμοντάρει ό,τι κοινωνικό δικαίωμα έχει κατακτηθεί με αγώνες χρόνων, ξεπουλά την εθνική περιουσία, καλύπτει τα ίχνη από τις μαύρες τρύπες του παρελθόντος που τους συντηρούσαν οικονομικά, παρέχει νομική ασυλία στα μέλη της - φανερά και κρυφά - προετοιμάζει το έδαφος για την μεγάλη φυγή της προς τα εμπρός, αλλάζοντας όνομα, σύμβολα, πρόσωπα. Ετοιμάζεται, δηλαδή, να αλλάξει… πίστα σαν όλο αυτό που βιώνουμε να είναι ένα παιχνίδι – πείραμα το έχουν χαρακτηρίσει. Νέα πρόσωπα θα έρθουν να συνεχίσουν  το έργο από εκεί που οι σημερινοί το άφησαν. Κάποιο άλλοι είναι αυτοί που θα κληθούν τώρα να τρέξουν το project της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης – για ευρωπαϊκή πολιτική σταθερότητα μιλάνε, ομοσπονδία κρατών που θα αποτελούνται από αυτόνομες περιφέρειες,  το οποίο έχει ήδη μπει σε λειτουργία.

Καλά όλα αυτά αλλά… «θα αλλάξει ό,τι έχει συντελεστεί τα τελευταία 4 χρόνια στη Χώρα μας»;

Δεν είναι αυτό, κατά τη γνώμη μου, το κρίσιμο ερώτημα. Το κρίσιμο ερώτημα πιστεύω ότι είναι: «Θέλουν οι εμπλεκόμενοι με την εξουσία, εντός και εκτός κοινοβουλίου, να αλλάξουν όλα όσα έχουν γίνει στην Χώρα μας»;

Σίγουρα οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης ασκούν δριμεία κριτική στην κυβερνητική πολιτική καταδεικνύοντας τις ελλείψεις, τις παραλείψεις και τις αβλεψίες της. Ε, και; Κάτι τρέχει στα γύφτικα.

Έναν ολόκληρο χρόνο μετά τις εκλογές, τι έχει να επιδείξει η αντιπολίτευση στο σύνολό της ως επιτυχία της ενάντια στην ασκούμενη πολιτική της κοινωνικής εξαθλίωσης και εθνικής προδοσίας; Niente, nada, rien, τίποτα. Μόνο κριτική, πολλές ανακοινώσεις, απειλές προς την κυβέρνηση μην και τολμήσει να προχωρήσει σε νέα μέτρα, σε νέες απολύσεις, σε νέες αποκρατικοποιήσεις, σε νέα μνημόνια κτλ, χωρίς φυσικά αυτά να αποτελούν εμπόδιο στη συνέχιση της ίδιας δοσιλογικής κυβερνητικής πολιτικής.

Θα υποστηρίξει κάποιος: «και τι άλλο να κάνει η αντιπολίτευση;»,

«Τι άλλο μπορεί να κάνει αφού η κυβέρνηση έχει καταλύσει τη Δημοκρατία και κυβερνά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Προεδρικά Διατάγματα;». Δεν θα περιοριστώ στην τετριμμένη απάντηση του καφενείου, «αν δεν ξέρουν αυτοί που είναι η δουλειά τους, τι τους έχουμε στη Βουλή; Για ομορφιά;». Θα αναφέρω κάτι άλλο, πριν επανέλθω στην σοφή απάντηση των θαμώνων του καφενείου. Δεν υπάρχουν άλλα που μπορούν να κάνουν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας ή δεν θέλουν να υιοθετήσουν πιο δραστικά μέσα άσκησης ελέγχου στις πράξεις της κυβέρνησης; Για παράδειγμα, πόσες αναφορές σε εισαγγελείς έχουν γίνει από τους εκπροσώπους μας στο εθνικό κοινοβούλιο, πόσες υποθέσεις οικονομικών σκανδάλων έχουν προωθηθεί στους οικονομικούς εισαγγελείς, πόσες μηνύσεις για παράβαση καθήκοντος έχουν γίνει - από το τελευταίο δεν εξαιρείται κανένα απολύτως πολιτικό πρόσωπο. Εκτός και θελήσει κάποιος να με πείσει ότι όλα βαίνουν καλώς και οικονομική διαφθορά στη Ελλάδα δεν υπάρχει παρά μόνο ο Άκης. Είμαι περίεργος, υπάρχει κάποιος που επιθυμεί να προσπαθήσει; Και όλα αυτά μπορούν να γίνουν στα πλαίσια της ελληνικής επικράτειας [sic], γιατί υπάρχουν βέβαια και τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή δικαστήρια και αυτά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε αυτά γιατί δεν προσφεύγουν;

Θα μου πεις πάλι, υποψιασμένε αναγνώστη, «και τι θα γίνει;» Μπορεί τίποτα, μπορεί όμως και κάτι. Η αλήθεια είναι ότι η μόνη μάχη που δεν κερδίζεις είναι αυτή που δεν δίνεις.

Η ελληνική επικράτεια πλέον δεν είναι αρκετή για να προασπίσει τα συμφέροντα της Χώρας. Πριν χρόνια, στον αγώνα ενάντια στην δικτατορία ήταν οι Έλληνες του εξωτερικού που σήκωσαν το βάρος της ενημέρωσης της κοινής γνώμης παγκοσμίως για την κατάλυση της Δημοκρατίας στην Χώρα. Σήμερα, ποιος έχει επωμισθεί το αντίστοιχο βάρος; Ποιοι είναι οι Έλληνες που στο εξωτερικό ενημερώνουν τις κοινωνίες για την κατάσταση στην Ελλάδα; Ο έξω κόσμος ξέρει ότι η κυβέρνηση έχει την στήριξη τριών ετερόκλητων κομμάτων. Τους έχει υποχρεώσει κανείς να δουν την αλήθεια κατάματα ή πιστεύουμε ότι οι συνεντεύξεις στο CNN και τα αλλά διεθνή κανάλια των αγορών είναι αρκετές;

Υπάρχει βέβαια και ο κος ΓΑΠ και η κα Διαμαντοπούλου που δίδασκαν στο Χάρβαρντ – μετράει στο βιογραφικό τους και ας λένε οι κακές γλώσσες ότι δωρεά ελληνικής οικογένειας ήταν η πτέρυγα που δίδασκαν - και έχουν να επιδείξουν και θητεία στο εξωτερικό. Ίσως αυτοί επιστρέψουν ως άλλος Εθνάρχης στην Ελλάδα για να αναλάβουν τη νέα «νέα μεταπολίτευση». Ο κύριος "Κενό-GAP" και η κυρία της Λέσχης που την έχει εκθέσει ανεπανόρθωτα. Το δεχόμαστε αυτό ως ιστορική πιθανότητα; Η απάντηση δική σας.

Επιστρέφω, το έχω υποσχεθεί άλλωστε, στην απάντηση του καφενείου: «για ομορφιά τους έχουμε;».

Άδικο έχουν άραγε; Και δεν μιλάω για ανικανότητα προσώπων κατ’ ανάγκη. Άλλωστε, όπως λέει και ο ποιητής, «εικόνα σου είναι κοινωνία και σου μοιάζω». Μιλάω για θεσμική στάση. Εφόσον η κυβέρνηση έχει επιλέξει τον δρόμο της «κοινοβουλευτικής εκτροπής» -αυτόν τον όρο χρησιμοποιούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης- γιατί συμμετέχουν ως θεατές σε αυτό το έργο; Γιατί καταδέχονται να τους εμπαίζουν οι της κυβέρνησης μετατρέποντάς τους από εκλεγμένους εκπροσώπους του Λαού σε κομπάρσους φαρσοτραγωδίας με θύμα τον Ελληνικό Λαό; Γιατί δεν κατεβαίνουν στο δρόμο, για την ακρίβεια, γιατί δεν μένουν στον δρόμο, στο πεζοδρόμιο, στις πλατείες, στις κλειστές επιχειρήσεις, εκεί που κυκλοφορεί ο Λαός, να μιλήσουν με τον κόσμο, να πουν μια κουβέντα στον γέρο, να ενημερώσουν τον γονιό, να δώσουν το παράδειγμα στον νέο, να εμψυχώσουν τον άνεργο, να ξεβολέψουν τον βολεμένο, να ενώσουν τον λαό, όχι με λόγια, όχι με ανακοινώσεις, όχι με συνεντεύξεις γραμμένες από πριν, αλλά με την φυσική τους παρουσία, με την αγωνιστική τους καθημερινότητα;

«Και μετά ξύπνησες», θα μου πεις, καλοπροαίρετε αναγνώστη. Σωστά, και μετά ξύπνησα.

Και αφού ξύπνησα, άκου και αυτό. Διαβάζουμε πολλά κείμενα κάθε μέρα στο ίντερνετ. Ποστάρουμε σε πολλές ομάδες και σελίδες κάθε μέρα. Τουϊτάρουμε ασύστολα. Μπλογκάρουμε συστηματικά. Μετράμε την επισκεψιμότητα των ανάρτησεών μας. Καλά κάνουμε. Μιλάμε, όμως, δια ζώσης με κάποιον; Μεταξύ μας είμαστε. Μεταξύ μας τα λέμε. Μεταξύ μας τα ξέρουμε. Παλιά λέγανε, κάνε μια καλή πράξη την ημέρα, πέρασε μια γριούλα απέναντι στο δρόμο. Το θυμάσαι; Σήμερα μήπως πρέπει να λέμε, κάνε μια καλή πράξη την ημέρα, μιλά στον διπλανό σου, στον από κάτω σου στην πολυκατοικία, στο απέναντί σου στο λεωφορείο, στον τυχαίο που θα συναντήσεις στο σούπερ μάρκετ; Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να βγει. Δεν το πίστευα ούτε εγώ. Εξεπλάγην ευχάριστα. Ο κόσμος διψά για προσωπική επαφή, για ενδιαφέρον, για πραγματική ενημέρωση -συγνώμη, ξεχάστηκα, υπάρχει το MEGA για αυτό.

Σε επτά άτομα να μιλήσουμε – ο αγαπημένος αριθμός φίλου- και αυτά σε άλλα επτά… δεν θα υπάρχει επιστροφή για αυτή την κυβέρνηση. Κυρίως όμως, δεν θα υπάρχει επιστροφή για αυτό το πολιτικό σύστημα.

Και μετά ξύπνησα...
.
Από το Κωνσταντίνος Νάκκαςl
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Έντονη ανησυχία στην χρισή αβγή με την είδηση για την είσοδο αλλοδαπών κατσαρίδων στην Ελλάδα

Του Χρήστου Σιούλα 

Άγνωστος Κινέζος Αναρχικός απελευθέρωσε εκατομμύρια κατσαρίδες σε φάρμα στην Κίνα.


τουλάχιστον ένα εκατομμύριο κατσαρίδες απέδρασαν από τη φάρμα όπου εκτρέφονταν ως συστατικό για παραδοσιακά φάρμακα. Με κύριο προορισμό την Ελλάδα, λόγω και της συνθήκης Δουβλίνο 2 που έχει υπογράψει η Ελληνική κυβέρνηση. Σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή ένωση και τους συμμάχους μας.

Ως κέντρα αποδοχής των αλλοδαπών κατσαρίδων προτείνονται σύμφωνα με πληροφορίες οι Ελληνικοί υπόνομοι που χρησιμοποιούν οι χρισαβγίτες τα τρωκτικά και οι ντόπιες Ελληνικές κατσαρίδες.


Έντονη ανησυχία στους κόλπους της χρισής αβγής για τον κίνδυνο πρόσμιξης των αυγών των ξένων κατσαρίδων με τα καθαρά αβγά της άριας φυλής. Ο κίνδυνος για μια μη εκφυλιστική μετάλλαξη προ των πυλών. θορυβημένος ο Μιχαλολιάκος συγκάλεσε έκτακτο συμβούλιο κεντρικού Εσμού. Κύρηξε μαύρο συναγερμό. Ο πόλεμος άρχισε. Νυν υπερ πάντων [Ο ΑΓΩΝ ΜΟΥ]


Οι χρισαβγίτες καθ' οδόν προς το μέτωπο. Η πατρίς κινδυνεύει. Τα ιερά και τα όσια. Ο ι ελληνικοί υπόνομοι.

Τραγουδώντας τον γνωστό Λατινοαμερικάνικο ρυθμό: La Cucaracha !!!!



Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Μα γιατί δεν φορολογούνται τα… μπαλκόνια;

Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου

Αμέσως μετά την Οκτωβριανή επανάσταση των μπολσεβίκων στη Ρωσία – το 1917 – κρατικοποιήθηκαν όλες οι επιχειρήσεις και τα μέσα παραγωγής. Λίγους μήνες μετά οι Ρώσοι πολίτες στεγάζονταν στα σπίτια τους, που είχαν την ιδιοκτησία πριν την κομμουνιστική επανάσταση. Αυτό, όμως, ήταν ανεπίτρεπτο για την σοβιετική ιδεολογία. Έπρεπε λοιπόν όλες οι ιδιοκτησίες να γίνουν κρατικές, αν και δεν εφαρμόστηκε η ψυχρή δήμευση των ακινήτων υπέρ του κράτους, ούτε βαφτίστηκαν «λαική περιουσία», για να χρησιμοποιήσουμε και τους ανάλογους επαναστατικούς όρους…

Ο »πατερούλης» Λένιν ακολούθησε έναν καλύτερο τρόπο δήμευσης της περιουσίας των ανθρώπων. Επέβαλε υψηλή φορολογία στο πενταπλάσιο ή και στο δεκαπλάσιο της αξίας των σπιτιών. Όποιος δεν είχε να πληρώσει, απλά έχανε την ιδιοκτησία του. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που υπήρξε δήμευση περιουσιών μέσω φορολογίας.

Το αμέσως επόμενο ιστορικό ακόλουθο συνέβη στην Τουρκία, μετά τα πογκρόμ κατά της Ελληνικής κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη το 1954. Την επόμενη χρονιά το Τουρκικό κράτος επέβαλε φορολογία στα ακίνητα των Ελλήνων στη διπλάσια τιμή από την εμπορική αξία τους. Οι Έλληνες που ζούσαν στην Τουρκία παράτησαν τις επιχειρήσεις και τα σπίτια τους στο Τουρκικό κράτος και ήρθαν για πάντα στην πατρίδα.

Μα γιατί σας τα λέω όλα αυτά και τι σχέση έχουν με τη σημερινή εποχή; Έχουν, διότι σήμερα επιχειρείται για τρίτη φορά στην ιστορία, μέσω της υψηλής φορολογίας, δήμευση ακινήτων!

Φόρος 12% επί των μεταβιβάσεων (ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη), έκτακτο τέλος (αυτό που δεν είναι έκτακτο γιατί μονιμοποιήθηκε), φόρος ακίνητης περιουσίας, ενεργειακή επιθεώρηση (για τα ακίνητα που ενοικιάζονται) και τεκμήρια διαβίωσης για τα τετραγωνικά!

Το τελευταίο «φασούλι» που μας επιφυλάσσουν είναι η υποχρεωτική ασφάλιση για φυσικές καταστροφές όπως οι σεισμοί. Αυτό που ήδη μερικοί ονόμασαν σεισμόσημο.

Μάλιστα το είχαν αποφασίσει και ο υπουργός περιβάλλοντος Γιάννης Μανιάτης μιλώντας σε πρωινή εκπομπή ανέλαβε να το επιβεβαιώσει και να δικαιολογήσει την επιβολή του. Μετά από οργισμένες αντιδράσεις κυβερνώντων και αντιπολιτευομένων, αλλά και γενικότερης δυσαρέσκειας, ο υπουργός τα μάζεψε και αυτοδιαψεύστηκε! Λίγες ώρες μετά τις πρώτες του δηλώσεις στις οποίες δεν άφηνε περιθώρια, ανασκεύασε με άλλες, του τύπου «τίποτα δεν είναι σίγουρο, η κυβέρνηση ακόμη το εξετάζει, ήταν μία σκέψη από τα προηγούμενα χρόνια κτλ κτλ.»

Ακόμη και να μην έπαιξε ο Μανιάτης τον ρόλο του «λαγού», για να βολιδοσκοπήσουν τις αντιδράσεις, ο σπόρος φυτεύτηκε. Χρόνια τώρα η μέθοδος στην φορομπηχτική πολιτική είναι παρελκυστική . Δηλαδή να τους το πούμε σιγά σιγά για να το συνηθίζουν.

Έχουν επινοήσει για αυτό και έναν ευφάνταστο όρο. Τον ονομάζουν κοινωνικό διάλογο. Εγώ θα το ονομάσω, αλλιώς. «Αγάλι,αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι…» Και φυσικά επειδή σε αυτά τα θέματα δεν είμαι αισιόδοξη, είμαι βέβαιη ότι κι αυτόν τον φόρο θα τον φάμε στο κεφάλι!

Απλά μου κάνει εντύπωση ότι έχουν σημαδέψει και προσδιορίσει τα ακίνητα ως πηγή εύκολης, σίγουρης και αποδοτικής φορολόγησης. Δεν θα εκπλαγώ αν μου πούνε ότι υπάρχει ειδικό κλιμάκιο, με αποκλειστικό πεδίο σκέψης είναι να αναζητά τρόπους για να φορολογήσουν τα σπίτια μας.

Για την περίπτωση αυτή μπορώ να τους δώσω εγώ καλύτερες ιδέες. Να φορολογήσουν τα μπαλκόνια. Στην Ευρώπη δεν υπάρχουν, γιατί δεν έχουν ζεστό κλίμα και ηλιοφάνεια. Η Τρόικα θα το παρατήρησε κι αυτό, όπως και τις άλλες «πολυτέλειες» του Έλληνα

Καθημερινά, βλέπω στην Καλαμαριά έναν κύριο που κάθε απόγευμα κάθεται στο μπαλκόνι του και ρουφάει ηδονικά τον καφέ του, χώρια που γουστάρει να καπνίζει ταυτοχρόνως και τα τσιγαράκια του! Δηλαδή μια ακόμη απαράδεκτη πολυτέλεια που υπάρχει λόγω μπαλκονιού, το οποίο επαναλαμβάνω μέχρι σήμερα δεν φορολογείται έξτρα.

Και στον πιό κάτω όροφο, άλλος αφορολόγητος χρήστης μπαλκονιού, τον οποίο η γυναίκα του σερβίρει τις βραδινές ώρες δροσερό καρπούζι. Σημειωτέον με αυστηρό ύφος θα σημειώσω, ότι το εν λόγω μπαλκόνι έχει μετατραπεί σε παράδεισο με φυτά, τριανταφυλλιές, φύκους κτλ. Κι αυτή την προκλητική πολυτέλεια του Ελληνα πως και δεν τη φορολόγησαν; Πως τους ξέφυγε;

Θα δώσω και άλλες ιδέες για απομύζηση φόρων από τα μπαλκόνια μας. Η ΔΕΗ ας πούμε θα μπορούσε να επιβάλει ξεχωριστό ρολόι με πάγια κτλ για τα μπαλκόνια. Δεν είναι δυνατόν να έχεις φως μέσα στην χλιδή και να μην παίρνει και αυτή κατιτίς. Το ίδιο και η ΕΥΑΘ με το νερό. Ξεχωριστό ρολόι για την παροχή νερού στα μπαλκόνια, οι Δήμοι ειδικό τέλος για τα λουλούδια και τις γλάστρες κοκ.

Και για να σοβαρευτούμε έχω να παρατηρήσω τα εξής:

α) Η ασφάλιση αρκετών εκατομμυρίων ακινήτων σε όλη την επικράτεια, εκτός από εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ή και δισεκατομμύρια απόδοσης φόρων, είναι και μία χοντρή μπίζνα για τις ασφαλιστικές. Δεν μάθαμε λεπτομέρειες, αν η ασφάλιση θα είναι από κρατικές ασφαλιστικές εταιρίες, των τραπεζών, ή θα μας ασφαλίσουν Ευρωπαϊκές.

β)Αν τελικά μας υποχρεώσουν σε αυτό το νέο φόρο-χαράτσι για τους σεισμούς, καλό είναι να αρχίσει να ψάχνει η κυβέρνηση τρόπο να ασφαλιστεί η ίδια. Γιατί από τους σεισμούς που αυτή κινδυνεύει, λαμβάνοντας νέα φορολογικά μέτρα, κανένα ασφάλιστρο, καμίας ασφαλιστικής εταιρίας δεν θα την προστατεύσει!

Από Ινφογνώμων 
Διαβάστε Περισσότερα »

Οι λαγοί των offshore και οι χελώνες του Στουρνάρα

Ο εξωτικός όρος «offshore» μπήκε για πρώτη φορά στη ζωή των Ελλήνων στις αρχές της δεκαετίας του '80. Άλλοτε ως «υπεράκτια» εταιρεία, άλλοτε ως «εξωχώρια» και κάποιες φορές ως «υπερπόντια», περιέγραφε κάποια εξωτικά όσο και παράξενα εταιρικά «μορφώματα» σε τόπους μαγικούς κι ονειρεμένους.

Ως τότε ήταν ένα καλά κρυμμένο «μυστικό» μιας μικρής ελίτ μεγαλοεπιχειρηματιών και αποτελούσε άγνωστη λέξη για το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Λέξη σχεδόν άγνωστη ακόμα και για εφοριακούς και υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών.

Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 οι εταιρείες off shore άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στα πολυτελή προάστια της Αθήνας, στα κοσμοπολίτικα νησιά, αλλά και στις πιο απίθανες περιοχές της χώρας. Στην περίοδο της χρηματιστηριακής «φούσκας» έγιναν μόδα και απαραίτητο αξεσουάρ των νεόπλουτων. Πολυτελέστατες βίλες, εντυπωσιακά γιοτ και πανάκριβα κότερα, ιδιόκτητα ελικόπτερα και αστραφτερά αεροσκάφη τύπου lear jet είχαν φαινομενικούς ιδιοκτήτες μια εταιρεία off shore.

Στα περισσότερα νησιά, όπως στη Μύκονο, την Πάρο και τις Σπέτσες, ήταν «κοινό μυστικό» στην τοπική κοινωνία ποιος ήταν ο κάτοχος των ακινήτων, αλλά ουδέποτε οι αρμόδιοι ελεγκτικοί φορείς προχώρησαν στον έλεγχο εικονικών και πραγματικών ιδιοκτητών των εταιρειών. Στοιχεία για τον έλεγχο των off shore στην Ελλάδα δημοσιοποίησε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας και, σύμφωνα με αυτά, ο έλεγχος των off shore ακινήτων έχει ολοκληρωθεί σε 34 εταιρείες σε σύνολο 6.575, βεβαιώνοντας 40.068.785,61 ευρώ, ενώ συνεχίζεται ο έλεγχος σε 315.

Είναι χαρακτηριστική μάλιστα η φράση στελέχους του ΣΔΟΕ πως οι έλεγχοι του υπουργείου Οικονομικών προχωρούν με ρυθμούς «χελώνας» την ώρα που οι φοροφυγάδες κινούνται από off shore σε off shore με την ταχύτητα του λαγού.

Οι 16.580 ενεργές off shore στην Ελλάδα και η «Ριβιέρα» του Κρανιδίου

Ο αριθμός των off shore που έχουν δηλωθεί στη χώρα μας φθάνει τις 21.065, εκ των οποίων ενεργές είναι 16.580 (10.000 από αυτές εμφανίζονται στη ναυτιλία και οι υπόλοιπες καταγίνονται με το real estate κυρίως στη Ρόδο, την Κέρκυρα, τη Σαντορίνη, τη Μύκονο τη Χαλκιδική κ.λπ. Παρότι υποχρεούνται να υποβάλλουν δηλώσεις φόρου επί των ακινήτων, το 2012 το έκαναν μόλις 965 καταβάλλοντας 300 εκατομμύρια ευρώ, πολύ λιγότερα από ό,τι το 2011 (900 εκατομμύρια ευρώ) και το 2010 (3,4 δισ. ευρώ).

Προβεβλημένα πρόσωπα του εφοπλιστικού, επιχειρηματικού, καλλιτεχνικού κόσμου ήταν οι δημιουργοί του «φορολογικού παραδείσου Κρανιδίου» που πριν από δύο χρόνια άφησε άφωνο το πανελλήνιο όταν αποκαλύφθηκε πως στη μικρή κωμόπολη της Αργολίδας των 5.000 κατοίκων υπήρχαν 187 off shore εταιρείες. Η δραστηριότητά τους ξεκίνησε το 2003 και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ολόκληρη η περιοχή μεταβλήθηκε σε τόπο αγοραπωλησιών ακινήτων, αποκτώντας τον επίζηλο χαρακτηρισμό «ελληνική Ριβιέρα».

Ωστόσο ελάχιστοι από τους κατόχους παραθεριστικών επαύλεων κατέβαλλαν φόρους ιδιοκτησίας. Από το 2003 έως το 2009 έμπαιναν κατ' έτος στα δημόσια ταμεία μόλις 50.000 ευρώ. Πίσω από την απόκτηση πολυτελών ακινήτων μέσω αυτών των παράκτιων εταιρειών που δηλώνουν ως έδρα τις Βρετανικές Παρθένους Νήσους, τα Νησιά Κέιμαν, τον Παναμά, τη Μονρόβια Λιβερίας και άλλες κρύβονται Έλληνες μεγιστάνες του πλούτου αλλά και αρκετοί Ουκρανοί, Ρώσοι, Γερμανοί και Ινδοί.

Ιδιοκτήτες εμφανίζονται Έλληνες και ξένοι, μεταξύ των οποίων και πολύ γνωστά ονόματα επιχειρηματιών από την Αθήνα, δικαιούχοι μεγάλων και παραλιακών κυρίως εκτάσεων -50 έως 400 στρεμμάτων γύρω από το Κρανίδι και απέναντι από τις Σπέτσες-, ιδιοκτήτες ξενοδοχείων, πολυτελών εξοχικών κατοικιών και άλλοι. Πρόκειται για ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη τουριστική ζώνη, κοντά στην Πετροθάλασσα, στο Θυνί, στην Κορακιά και στο Κουνούπι, ενώ οι περισσότεροι δεν κατέβαλλαν έως τώρα φόρους. Οι εταιρείες εκπροσωπούνται φορολογικά κυρίως από ντόπιους δικηγόρους, συμβολαιογράφους, λογιστές, μαγαζάτορες, αλλά και αγρότες, εργάτες, ακόμα και ανεπάγγελτους, πίσω από τους οποίους κρύβονται οι πραγματικοί ιδιοκτήτες.

Όσο για το ρεκόρ κατοχής off shore, αυτό ανήκει σε... έναν εργάτη, που -κάνοντας μεροκάματα σε οικοδομή ή γεωργικές εργασίες- αποκαλύφθηκε πως εκπροσωπούσε 14 υπεράκτιες εταιρείες συνολικά.

Και ο «Κοκός» με off shore στο Κρανίδι

Ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ και η Άννα Μαρία χτίζουν στην περιοχή του Κρανιδίου, στη θέση Γκιαλέζα, το νέο σπίτι τους. Σύμφωνα με πληροφορίες 8 οικοδομικές άδειες έχουν εκδοθεί από την τοπική πολεοδομία, προκειμένου να ανεγερθούν 8 κτίρια μέσα σε έκταση 207 στρεμμάτων και η «βασιλική» επένδυση έγινε μέσω δύο υπεράκτιων εταιρειών. Σύμφωνα επίσης με τις εγγραφές που έγιναν στο υποθηκοφυλακείο Κρανιδίου, το 2007, οι οffshore εταιρείες ξεκίνησαν τις αγορές αγροτεμαχίων στη θέση Γκιαλέζα για λογαριασμό της τέως βασιλικής οικογένειας και ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2008.

Η οδύσσεια των ύποπτων υποθέσεων

Και ενώ τότε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών υποσχέθηκε πως θα εντοπίσει και θα «τιμωρήσει» τους φοροφυγάδες, οι υποσχέσεις έμειναν στα χαρτιά και η υπόθεση παραδόθηκε στη γραφειοκρατία. Σύμφωνα με στέλεχος του ΣΔΟΕ, «ενώ ο έλεγχος των φακέλων αποφασίστηκε τον Ιανουάριο του 2012 να ανατεθεί από τη ΔΟΥ Κρανιδίου στη ΔΟΥ Ναυπλίου, οι φάκελοι των off shore χρειάστηκαν πέντε ολόκληρους μήνες για να ταξιδέψουν 80 χιλιόμετρα».

Η οδύσσεια των φακέλων όμως δεν σταμάτησε εκεί, καθώς χρειάστηκε να περάσουν άλλοι τέσσερις μήνες για να διαπιστωθεί πως το ελλιπές προσωπικό της ΔΟΥ Ναυπλίου αδυνατούσε να αντεπεξέλθει στον έλεγχο των υποθέσεων. «Υπό τον κίνδυνο της παραγραφής των αδικημάτων οι φάκελοι μετά το Ναύπλιο μεταφέρθηκαν στα τέλη του 2012 στο Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο (ΔΕΚ) Αθηνών», χωρίς όμως ούτε εκεί να βρεθεί το απαραίτητο προσωπικό που θα μπορούσε να ασχοληθεί με τις σκανδαλώδεις off shore του Κρανιδίου, συνεχίζει το στέλεχος του ΣΔΟΕ. Τελικά μετά από έναν γραφειοκρατικό μαραθώνιο, οι φάκελοι κατέληξαν τον Ιούνιο του 2013 στο Κέντρο Ελέγχου Φορολογίας Μεγάλου Πλούτου αποκαλύπτοντας την πολιτική βούληση για ασυλία των φοροφυγάδων.

Ο ελληνικός χάρτης των off shore

Μπορεί το Κρανίδι να βρέθηκε στο φως της δημοσιότητας, δεν είναι όμως ο μοναδικός ελληνικός φορολογικός παράδεισος. Σύμφωνα με πόρισμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, στη ΔΟΥ Ιθάκης ανήκουν 16 off shore εταιρείες, στη ΔΟΥ Θηβών 20, στη ΔΟΥ Καλαμάτας 31, στη ΔΟΥ Θήρας 24, στη ΔΟΥ Αίγινας 33, στη ΔΟΥ Ψυχικού 16, στη ΔΟΥ Ανδρου 51, στη ΔΟΥ Γλυφάδας 15, στη ΔΟΥ Δ' Αθηνών 30, στη ΔΟΥ Αργοστολίου 26, στη ΔΟΥ ΦΑΕ Πειραιά 1.195, στη ΔΟΥ Μυκόνου 244, στη ΔΟΥ Χίου 16, στη ΔΟΥ Χανίων 43, στη ΔΟΥ Βόλου 36, στη ΔΟΥ Β' Κέρκυρας 27, στη ΔΟΥ Ρόδου 58, στη ΔΟΥ ΦΑΕ Αθηνών 2.908, στη ΔΟΥ ΦΑΕ Θεσσαλονίκης 68, στη ΔΟΥ Λιβαδειάς 37, στη ΔΟΥ Πάρου 93, στη ΔΟΥ Χαλκίδας 53, στη ΔΟΥ Α' Κέρκυρας 69, στη ΔΟΥ Αγίου Νικολάου 46, στη ΔΟΥ Λευκάδας 21, στις ΔΟΥ Α' Αθηνών και Αγίου Στεφάνου αντίστοιχα από 10.

Ο κατάλογος όμως δεν σταματά εδώ καθώς τους τελευταίους μήνες τα μανιτάρια των off shore εξακολουθούν να φυτρώνουν σε επαρχιακές πόλεις που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η καταγγελία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Αποστόλου για τον εντοπισμό ακόμη 46 off shore με έδρα τα Νέα Στύρα της Εύβοιας, οι οποίες έχουν στην ιδιοκτησία τους 92 τίτλους δασικών εκτάσεων κοντά στη θάλασσα ιδιαίτερα μεγάλης αξίας. Την ίδια ώρα σε φορολογικό παράδεισο έχει μετατραπεί και η Κύμη, όπου δεκάδες off shore δραστηριοποιούνται στις αγοραπωλησίες ακινήτων, αλλά ακόμα και στη διαχείριση φωτοβολταϊκών πάρκων. Στην περιοχή εντοπίσθηκαν 27 βίλες και οικόπεδα που αγοράσθηκαν από εταιρείες που εδρεύουν στην Κύπρο και τη Ρωσία με μοναδικό στόχο να καταβάλλουν τα λιγότερα στο ελληνικό κράτος.

Εκτός από τις 27 βίλες και οικόπεδα στην Κύμη, off shore πίσω από αγορές ακινήτων δραστηριοποιούνται στον Θεολόγο και τη Στυλίδα Φθιώτιδας, όπου έχουν αγοραστεί κυρίως από Ρώσους μεγάλες εκτάσεις (μέχρι 140 στρέμματα) αλλά και οικόπεδα.

Το «πάρτι» των off shore στο Χρηματιστήριο και οι «κρυφές» αγορές

Στο Χρηματιστήριο Αθηνών για πολλά χρόνια οι εταιρείες off shore έκαναν πάρτι λόγω της χαλαρής νομοθεσίας και της απουσίας εξειδικευμένου ελεγκτικού μηχανισμού. Συνολικά, στο Χ.Α. είχαν εγγραφεί ως επενδυτές 3.575 off shore εταιρείες (από τις οποίες οι 1.794 κωδικοί προέρχονται από τα νησιά Κέιμαν). Πριν από τρία χρόνια (προ κρίσης) υπήρχαν 645 ενεργοί κωδικοί με έδρα φορολογικούς παραδείσους, έχοντας τζίρο σε μετοχές αξίας άνω των 3 δισ. ευρώ, ενώ στις αρχές Ιανουαρίου είχαν απομείνει 255 (από 38 χώρες), με αξία μετοχών σχεδόν 926 εκατ. ευρώ.

Μέχρι σήμερα ο έλεγχος των πραγματικών ιδιοκτητών, άρα και η προσωποποίηση των πιθανών αδικημάτων, γίνεται μόνο σε θεωρητικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα, ουδείς ελέγχει τα πρόσωπα πίσω από τις off shore και κανένας φορέας δεν είναι σε θέση να παρακολουθεί τα κερδοσκοπικά παιχνίδια και τις παρανομίες.

Για παράδειγμα, στον «ιστό» των 45 εταιρειών οι οποίες εμπλέκονται στην υπόθεση της Proton Βank και του επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη κομβικό ρόλο έχουν πέντε off shore εταιρείες από τη νήσο Τζέρσι και άλλες τρεις από τα νησιά Κέιμαν. Αλλά και στις πρόσφατες υποθέσεις των εναλλακτικών παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας εμπλέκονται off shore εταιρείες. Το αραβορωσικό επενδυτικό fund Worldwide Energy Limited, που επρόκειτο να αποκτήσει την Energa, ήταν μια υπεράκτια εταιρεία στα νησιά Μάρσαλ που είχε μετοχικό κεφάλαιο 1.200 δολαρίων, ενώ γνωστή είναι πλέον και η μέσω off shore μεταπώληση του 902.

Οι ελληνικές off shore και το «βρόμικο» χρήμα

Τα αποκαλούμενα «νόμιμα πλεονεκτήματα» των «φορολογικών παραδείσων» και των εταιρειών off shore, που έγιναν γνωστά στην Ελλάδα από τις εταιρείες βιτρίνες πίσω από πολυτελέστατα ακίνητα, είναι πάρα πολλά. Αλλά αυτή η πλευρά, η απόκρυψη ιδιοκτησίας ακινήτων, είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς σε όλο τον κόσμο, η πιο «αθώα» και η ευκολότερα αντιμετωπίσιμη από όλες τις χρήσεις τους.

Το ξέπλυμα του «μαύρου» χρήματος (προερχόμενο από μίζες, φακελάκια, εκβιασμούς, εμπορία ναρκωτικών, πορνεία και άλλες παράνομες πράξεις), η χειραγώγηση των μετοχών, η στρέβλωση της ελληνικής αγοράς με τις «τριγωνικές συναλλαγές» και τις υπερτιμολογήσεις υλικών (για κρατικούς διαγωνισμούς και δημόσια έργα), αλλά και των πρώτων υλών για ντόπιες βιομηχανίες και των τελικών προϊόντων για καταστήματα και σούπερ μάρκετ, είναι τα πιο σημαντικά «σημάδια» της χρήσης των off shore στην Ελλάδα.

Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη αποκάλυψη του στελέχους του ΣΔΟΕ Αναστάσιου Μπεζεντάκου στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής για την περίπτωση ελληνικής εταιρείας προμηθεύτριας νοσοκομείων, πως διά τριγωνικών συναλλαγών (όπου η μία off shore χρεώνει την άλλη και όλες μαζί τη μητρική στην Ελλάδα) μπήκε «καπέλο» 4,2 εκατομμυρίων σε φάρμακα αρχικής αξίας 400 χιλιάδων ευρώ.

Φτιάξε κι εσύ μια off shore. Μπορείς!

Τα τελευταία χρόνια η ίδρυση και διαχείριση μιας off shore γίνεται εύκολα και γρήγορα, ακόμη και μέσω internet, με κόστος που κυμαίνεται από 450 έως 1.000 ευρώ ετησίως, με εγγυημένη ανωνυμία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μία υπεράκτια εταιρεία μπορεί να συσταθεί σε μία μόλις ημέρα, ενώ συχνά εταιρείες είναι ήδη προκατασκευασμένες από γραφεία επιχειρηματικών συμβούλων, έτοιμες προς άμεση ικανοποίηση εμπορικών αναγκών οποιουδήποτε. Αποτελούνται από ακόμη και έναν μοναδικό μέτοχο, χωρίς καμία απολύτως προετοιμασία (συνεννοήσεις, διαπραγματεύσεις, ρύθμιση λεπτομερειών κ.λπ.), αφού όλες οι λεπτομέρειες είναι δυνατόν να ρυθμιστούν εκ των υστέρων.

Αντίθετα, μια ελληνική εταιρεία (π.χ. ανώνυμη εταιρεία, περιορισμένης ευθύνης κ.λπ.) απαιτεί για τη σύστασή της τουλάχιστον μία εβδομάδα και επιπλέον την ανάμειξη δικηγόρου, συμβολαιογράφου, δημοσίων αρχών, καθώς και κάποια αναγκαία προηγούμενη συνεννόηση μεταξύ των δύο κατ' ελάχιστον μετόχων για τον τρόπο λειτουργίας της υπό σύσταση εταιρείας. Τα έξοδα λειτουργίας των εξωχώριων εταιρειών κυμαίνονται μεταξύ 350 και 650 δολαρίων ΗΠΑ ανά έτος, ανάλογα με τη χώρα ίδρυσης. Αντίθετα, για τη σύσταση μιας ανώνυμης εταιρίας στην Ελλάδα απαιτούνται κατ' ελάχιστο 60.000 ευρώ.

Μεταφορές χρήματος μέσω off shore

Μια από τις δραστηριότητες που ανθούν τα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα είναι η μεταφορά χρημάτων στο εξωτερικό ανωνύμως, με τη χρήση των «μηχανισμών» μιας ή περισσότερων off shore εταιρειών. Δεκάδες γραφεία στο Κολωνάκι, στην Ακτή Μιαούλη και στη λεωφ. Συγγρού, υπό την ονομασία «Σύμβουλοι Επιχειρήσεων» ή «Financial Services», αναλαμβάνουν με το αζημίωτο να μεταναστεύσουν όσα χρήματα επιθυμεί ο υποψήφιος πελάτης. Χωρίς να μεσολαβούν ελληνικές τράπεζες ή οικονομικοί οργανισμοί που διατηρούν στοιχεία των συναλλαγών και ίχνη μεταφορών χρημάτων που μπορούν να καταλήξουν στο ΣΔΟΕ, το υπουργείο Οικονομικών και στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Οι περισσότερες «εταιρείες συμβούλων» είναι ανεπίσημοι αντιπρόσωποι ξένων υπεράκτιων τραπεζών, κυρίως από τον Παναμά και τα νησιά Κέιμαν, και με ένα ποσό από 250 έως 900 ευρώ γίνεται το άνοιγμα του τραπεζικού λογαριασμού και με ένα μικρό προσυμφωνημένο ποσοστό αναλαμβάνουν τη μη ανιχνεύσιμη μεταφορά στο εξωτερικό. Υπηρεσίες «off shore banking» προσφέρουν έμμεσα και ανεπίσημα περισσότερες από 160 τράπεζες στην Αθήνα και στον Πειραιά.

Στην Ακτή Μιαούλη και την Ακτή Κονδύλη βρίσκονται τράπεζες και ανεπίσημα γραφεία τραπεζών από τις Μπαχάμες, τα Κέιμαν, τον Μαυρίκιο, τις Σεϊχέλλες και τον Παναμά. Μέσω αυτών των γραφείων και των τραπεζών έχουν κάνει «φτερά» από τις ελληνικές τράπεζες την τελευταία διετία 63 δισ. ευρώ, με τα νησιά Κέιμαν να υποδέχονται από Έλληνες 1,10 δισ. ευρώ, τις αμερικανικές Παρθένους Νήσους 650 εκατ., το Τζέρσι στα νησιά της Μάγχης 532 εκατ. και το Χονγκ Κονγκ 657 εκατ. Μόλις 1 εκατ. έχουν καταλήξει σε ελβετικές τράπεζες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ειδικής Έρευνας (Coordinated Direct Investment Survey) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Του Πέτρου Κατσάκου

Πηγή: avgi.gr
Διαβάστε Περισσότερα »

ΣΤΟ ΚΑΛΟ....

Τής Σάνιας Μωραίτου (Niki Vikou) 

Η Λένα πάτησε αηδιασμένη το ντιλέιτ και μας αποχαιρέτησε από το φβ.

Η Λένα της συνεχούς "έκθεσης", προφυλαγμένη στην πραγματικότητα πίσω από το γυάλινο αλεξίσφαιρο όχημα της διασημότητας και της διανόησης, - αυτή, η παρέα της κι ο πάπας -, μας καθοδηγούσε, μας μάλωνε, μας νουθετούσε, μας κατέκρινε, πάντα με το φρύδι υψωμένο και τον δείκτη του δεξιού χεριού να μας δείχνει αμείλικτα.

Ω, αυτοί οι ατέλειωτοι διάλογοι - μονόλογοι της -, πάντα στο ίδιο μοτίβο. "Εγώ, εμείς (η τάξη μου, το επαγγελματικό συνάφι μου, οι επαΐοντες) κι εσείς (η μάζα, ο όχλος, οι ανώνυμοι, οι αδαείς, οι ετερόφωτοι, προς τα έξω λαός, θαυμαστές).

Ώσπου ο λαός της, έπαψε να είναι και τόσο λαός της, - η κρίση το έχει αυτό το καλό, βάζει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του - σταμάτησε να ακούει μόνον κι άρχισε να μιλάει για να διατυπώσει άποψη διαφορετική από την δική της! Ακόμη χειρότερα, άρχισε να της επιτίθεται με επιχειρήματα! Κάποιοι λίγοι - πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα-, υπερέβησαν τα εσκαμμένα, κακώς, κάκιστα! Λίγοι όμως!

Χτύπησε συναγερμός στην παρέα, καμιά 50αρια όλοι κι όλοι, ανάμεσά τους συγγραφείς, μεγαλοδημοσιογράφοι, εκδότες, ακόμη κι ένας βουλευτής.

Ρε, σεις, αυτοί εκτός από ανάγνωση γνωρίζουν και γραφή! Αδιανότητα πράγματα!

Έλα μωρέ! Ερασιτέχνες είναι! Θα τους περιλάβουμε όλοι μαζί και θα τους κάνουμε σκόνη!

Σιγά τον αντίπαλο! παλιά μας τέχνη κόσκινο..

Ούτε για μια στιγμή, δεν σκέφτηκε ένας από δαύτους,- η Λένα είναι η αφορμή για αυτό το κείμενο - να αρθρώσει μια από τις τρισύλλαβες, θαυματουργές λεξούλες: Συγνώμη, έσφαλα, ήμαρτον.

Αντίθετα ξεκίνησαν πόλεμο σε φέις μπουκ, μπλογκς, τουίτερ, έντυπο τύπο. Βρώμικο πόλεμο, αφ΄υψηλού. Βγάλαν στην φόρα όσα έκρυβαν νοιώθανε ι συζητούσαν μόνον μεταξύ τους, για τους αναγνώστες τους, για τους πολλούς, κυρίως όλο τους το μίσος και την καταφρόνια, που κρύβαν τόσα χρόνια κάτω από ψεύτικα χαμόγελα.

Ο λαός έγινε, στα φανερά πια, όχλος, μάζα, τζαμπατζής, μπαταχτσής, λαμόγιο, σούργελο, οπαδός του Λύντς, ανθρωποφάγος.

Περίεργο πράγμα όμως! Όσο τα δίναν όλα στον αγώνα τους, τόσο το κάστρο τους άρχισε να τρίζει επικίνδυνα και οι ίδιοι πια να εμφανίζονται στις επάλξεις του ολότελα γυμνοί. Δεν απαιτήθηκε καν η ύπαρξη ενός αθώου παιδιού για να φανεί η γύμνια τους, φάνηκε σε όλους, ακόμη και όσους τους στηρίζανε ακόμη.

Η Λένα, πρώτη, δεν άντεξε και το έβαλε έντρομη στα πόδια, σβήνοντας το προφίλ της από το φβ ή όπως μας ενημέρωσε, το απενεργοποίησε προσωρινά, αποζητώντας λίγη ησυχία..... 

Έπεται και συνέχεια, να είστε σίγουροι! Αυτή η κρίση θα τρέψει σε φυγή, θα γκρεμίσει άπειρα ψεύτικα είδωλα που στήθηκαν πάνω στην δική μας ανοχή και απραξία.

Διαβάστε Περισσότερα »