by To Skouliki Tom
Εξαιρετικά καλά πάει το μπολσεβίκικο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, αφού, κρίνοντας από τα χτεσινά δρώμενα για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, καταλαβαίνουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να φλομώσει τους ακροδεξιούς στις στρατιωτικές παρελάσεις και τα τσάμικα, ενώ θα υλοποιεί ανενόχλητος το Κομμουνιστικό Μανιφέστο κάτω από τη μύτη τους.
Για ακόμα μια φορά την παράσταση έκλεψαν τα περήφανα άρματα μάχης που αγοράστηκαν από τα εξοπλιστικά προγράμματα που έκαναν πλούσιο τον Άκη Τσοχατζόπουλο – και τον έστειλαν στη φυλακή -, ενώ μετά το τέλος της παρέλασης ο Πάνος Καμμένος μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο, αφού έμαθε ότι επί μία ώρα χειροκροτούσε γερμανικά οπλικά συστήματα.
Ξεχωριστή νότα στην παρέλαση έδωσαν και φέτος οι ΟΥΚάδες που ξελαρρυγγιάστηκαν να εξομολογούνται την ονείρωξή τους που είναι να μπουκάρουν στην Πόλη και να ξεμαρμαρώσουν τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά: “Και το όνειρο μας είναι, στην Πόλη εμείς να μπούμε, σημαία να υψώσουμε, τον ύμνο εμείς να πούμε.”
Βέβαια, αυτό που δε γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι το όνειρο αυτό δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά μέρος του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ να διαλαλήσει τον σοσιαλισμό στη γειτονική χώρα, να υψώσει τη μαυροκόκκινη σημαία στην Αγιά Σοφιά και να τραγουδήσει παρέα με τους Τούρκους αδερφούς μας τον ύμνο του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος – τη Διεθνή.
Όπως ήταν φυσικό, τα συνθήματα που φώναζαν οι άνδρες των ΟΥΚ παρεξηγήθηκαν από αρκετούς αριστερούς, οι οποίοι υποστήριξαν ότι συνθήματα εθνικιστικού περιεχομένου δεν έχουν καμία θέση στην στρατιωτική παρέλαση. Πολύ λογικό αυτό. Και επιλεκτικά αριστερό.
Πύραυλοι και τεθωρακισμένα σουλατσάρουν μέσα στην πόλη, μαχητικά αεροπλάνα και σινούκ πετούν δυο μέτρα πάνω από το κεφάλι μας καίγοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε κηροζίνη αλλά εμάς μας πειράζει μια χούφτα λοβοτομημένων στρατόκαυλων που τραβάνε μαλακία βλέποντας τους “300”.
Καλά έκαναν ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δήλωσαν ανοιχτά την αντίθεσή τους στην στρατιωτική παρέλαση καταδικάζοντας παράλληλα τα φασιστικά συνθήματα αλλά έχει καταντήσει κι αυτό κουραστικό.
Πάντα μου άρεσε η πολυφωνία που υπάρχει μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτές οι συνεχείς διαφοροποιήσεις σε συνδυασμό με τη γενικότερη απραξία της Κυβέρνησης δίνουν μια εικόνα μπάχαλου. Μπορεί και να κάνω λάθος.
Σε κάθε περίπτωση, δεν έχει νόημα να καταδικάζει κάποιο κυβερνητικό στέλεχος οποιοδήποτε παρόμοιο συμβάν, λες και πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Γιατί δεν είναι.
Τα έχουμε πει και τα ξαναλέμε. Η Κυβέρνηση άλλαξε αλλά το βαθύ κράτος παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο. Δεν έχει αγγιχτεί κανείς. Σε Στρατό, Αστυνομία, Δικαστικό Σώμα και Τραπεζικό Τομέα, όλοι βρίσκονται στις θέσεις τους.
Αυτοί δεν είναι, οι καναλάρχες δεν είναι, οι εργολάβοι δεν είναι, οι εφοπλιστές δεν είναι, ποιοι στο διάολο είναι τελοσπάντων αυτοί που θα διέλυε ο ΣΥΡΙΖΑ;
Η κατάσταση θα βγει πολύ σύντομα εκτός ελέγχου και δε θα σώζεται με τίποτα.
Ή θα τους κόψει τις γλώσσες ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα τον φάνε ζωντανό.
Τα λαϊκά γλέντια και τα τσάμικα δε βοηθούν κανέναν.
(Ανήθικο δίδαγμα no. 1: Tο πιο ηλίθιο επιχείρημα υπέρ των φασιστικών συνθημάτων είναι συνήθως αυτό που λέει ότι χρησιμεύουν ως ψυχολογικές ντόπες για τους ειδικοδυναμίτες. Το ότι οι Ειδικές Δυνάμεις αποτυγχάνουν να τους διαμορφώσουν ετοιμοπόλεμη ψυχολογία χωρίς εμετικά παραληρήματα, δεν είναι επιχείρημα. Είναi απλώς μια ακόμα απόδειξη της λανθασμένης εκπαίδευσής τους.)
(Ανήθικο δίδαγμα no. 2: Όλοι όσοι έχουν πάει φαντάροι ξέρουν περίπου τί νοοτροπία κυριαρχεί στα στρατόπεδα. Κενή στρατοκαυλίαση και κατά βάση σταρχιδισμός για τις πραγματικές ανάγκες των φαντάρων. Οι περισσότεροι εκεί μέσα είναι καριερίστες ή απλά απολαμβάνουν τη μονιμότητά τους. Κατά τη διάρκεια της δικής μου θητείας, υπήρξε ένας και μοναδικός λοχαγός που ξεχώριζε για την προοδευτικότητά του και το αληθινό του ενδιαφέρον για το επάγγελμα που είχε ορκιστεί να κάνει. Αυστηρός σε ουσιαστικά θέματα, αντιπαθητικός σε όλους σχεδόν τους αξιωματικούς, τρόλαρε τους πάντες και τα πάντα μέσα στο στρατόπεδο, παραμένοντας άψογος στα καθήκοντά του. Δεν ήξερε από στρωμένα κρεβάτια, γυαλισμένες μπότες, ίσιο βήμα και προσοχές. Κοιτούσε μόνο την ουσία. Ντόλκας λεγόταν. Του εύχομαι να είναι καλά όπου κι αν βρίσκεται.)
Εξαιρετικά καλά πάει το μπολσεβίκικο σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, αφού, κρίνοντας από τα χτεσινά δρώμενα για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, καταλαβαίνουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να φλομώσει τους ακροδεξιούς στις στρατιωτικές παρελάσεις και τα τσάμικα, ενώ θα υλοποιεί ανενόχλητος το Κομμουνιστικό Μανιφέστο κάτω από τη μύτη τους.
Για ακόμα μια φορά την παράσταση έκλεψαν τα περήφανα άρματα μάχης που αγοράστηκαν από τα εξοπλιστικά προγράμματα που έκαναν πλούσιο τον Άκη Τσοχατζόπουλο – και τον έστειλαν στη φυλακή -, ενώ μετά το τέλος της παρέλασης ο Πάνος Καμμένος μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο, αφού έμαθε ότι επί μία ώρα χειροκροτούσε γερμανικά οπλικά συστήματα.
Ξεχωριστή νότα στην παρέλαση έδωσαν και φέτος οι ΟΥΚάδες που ξελαρρυγγιάστηκαν να εξομολογούνται την ονείρωξή τους που είναι να μπουκάρουν στην Πόλη και να ξεμαρμαρώσουν τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά: “Και το όνειρο μας είναι, στην Πόλη εμείς να μπούμε, σημαία να υψώσουμε, τον ύμνο εμείς να πούμε.”
Βέβαια, αυτό που δε γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι το όνειρο αυτό δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά μέρος του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ να διαλαλήσει τον σοσιαλισμό στη γειτονική χώρα, να υψώσει τη μαυροκόκκινη σημαία στην Αγιά Σοφιά και να τραγουδήσει παρέα με τους Τούρκους αδερφούς μας τον ύμνο του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος – τη Διεθνή.
Όπως ήταν φυσικό, τα συνθήματα που φώναζαν οι άνδρες των ΟΥΚ παρεξηγήθηκαν από αρκετούς αριστερούς, οι οποίοι υποστήριξαν ότι συνθήματα εθνικιστικού περιεχομένου δεν έχουν καμία θέση στην στρατιωτική παρέλαση. Πολύ λογικό αυτό. Και επιλεκτικά αριστερό.
Πύραυλοι και τεθωρακισμένα σουλατσάρουν μέσα στην πόλη, μαχητικά αεροπλάνα και σινούκ πετούν δυο μέτρα πάνω από το κεφάλι μας καίγοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε κηροζίνη αλλά εμάς μας πειράζει μια χούφτα λοβοτομημένων στρατόκαυλων που τραβάνε μαλακία βλέποντας τους “300”.
Καλά έκαναν ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δήλωσαν ανοιχτά την αντίθεσή τους στην στρατιωτική παρέλαση καταδικάζοντας παράλληλα τα φασιστικά συνθήματα αλλά έχει καταντήσει κι αυτό κουραστικό.
Πάντα μου άρεσε η πολυφωνία που υπάρχει μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτές οι συνεχείς διαφοροποιήσεις σε συνδυασμό με τη γενικότερη απραξία της Κυβέρνησης δίνουν μια εικόνα μπάχαλου. Μπορεί και να κάνω λάθος.
Σε κάθε περίπτωση, δεν έχει νόημα να καταδικάζει κάποιο κυβερνητικό στέλεχος οποιοδήποτε παρόμοιο συμβάν, λες και πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Γιατί δεν είναι.
Τα έχουμε πει και τα ξαναλέμε. Η Κυβέρνηση άλλαξε αλλά το βαθύ κράτος παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο. Δεν έχει αγγιχτεί κανείς. Σε Στρατό, Αστυνομία, Δικαστικό Σώμα και Τραπεζικό Τομέα, όλοι βρίσκονται στις θέσεις τους.
Αυτοί δεν είναι, οι καναλάρχες δεν είναι, οι εργολάβοι δεν είναι, οι εφοπλιστές δεν είναι, ποιοι στο διάολο είναι τελοσπάντων αυτοί που θα διέλυε ο ΣΥΡΙΖΑ;
Η κατάσταση θα βγει πολύ σύντομα εκτός ελέγχου και δε θα σώζεται με τίποτα.
Ή θα τους κόψει τις γλώσσες ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα τον φάνε ζωντανό.
Τα λαϊκά γλέντια και τα τσάμικα δε βοηθούν κανέναν.
(Ανήθικο δίδαγμα no. 1: Tο πιο ηλίθιο επιχείρημα υπέρ των φασιστικών συνθημάτων είναι συνήθως αυτό που λέει ότι χρησιμεύουν ως ψυχολογικές ντόπες για τους ειδικοδυναμίτες. Το ότι οι Ειδικές Δυνάμεις αποτυγχάνουν να τους διαμορφώσουν ετοιμοπόλεμη ψυχολογία χωρίς εμετικά παραληρήματα, δεν είναι επιχείρημα. Είναi απλώς μια ακόμα απόδειξη της λανθασμένης εκπαίδευσής τους.)
(Ανήθικο δίδαγμα no. 2: Όλοι όσοι έχουν πάει φαντάροι ξέρουν περίπου τί νοοτροπία κυριαρχεί στα στρατόπεδα. Κενή στρατοκαυλίαση και κατά βάση σταρχιδισμός για τις πραγματικές ανάγκες των φαντάρων. Οι περισσότεροι εκεί μέσα είναι καριερίστες ή απλά απολαμβάνουν τη μονιμότητά τους. Κατά τη διάρκεια της δικής μου θητείας, υπήρξε ένας και μοναδικός λοχαγός που ξεχώριζε για την προοδευτικότητά του και το αληθινό του ενδιαφέρον για το επάγγελμα που είχε ορκιστεί να κάνει. Αυστηρός σε ουσιαστικά θέματα, αντιπαθητικός σε όλους σχεδόν τους αξιωματικούς, τρόλαρε τους πάντες και τα πάντα μέσα στο στρατόπεδο, παραμένοντας άψογος στα καθήκοντά του. Δεν ήξερε από στρωμένα κρεβάτια, γυαλισμένες μπότες, ίσιο βήμα και προσοχές. Κοιτούσε μόνο την ουσία. Ντόλκας λεγόταν. Του εύχομαι να είναι καλά όπου κι αν βρίσκεται.)
The Three Mooges
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου