ΠΑΡΕΛΘΕΤΩ ΚΑΙ ΤΟΥΤΗ Η ΜΕΡΑ

Κοσμάς Ηλιάδης

Την ερημία των πόλεων αναλίσκω
Τη μοναξιά του πλήθους ανιχνεύω
Την ταραχή των μηχανών αφουγκράζομαι
Την ευπραξία των εκτελέσεών μου απεργάζομαι
Τους επιτήδειους που διαμοιράζουν
Τα ιμάτιά μου εποπτεύω.

Γνωρίζουν τι πράττουν.

Παρελθέτω – παρελθέτω
Και τούτη η μέρα
Ακούραστα επαναλαμβανόμενη
Στρυφνή, ανέραστη γεροντοκόρη.

Ρινίσματα εικαζόμενης ευτυχίας
Περίτεχνα φυλακισμένα
Σε άδειο κάδρο πολυτελείας.
Περιέχων και περιεχόμενο.

Πέτρα δε ρίχνω
Μην πέσει επάνω μου
Μα και να πάω που, δεν έχω,
Μηδέ για την Ιθάκη μου τραγούδια.