Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

ΚΚΕ: Και αυτοί (τον πούτσον κλαιγανε)*


Ρήξη και αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μονομερή διαγραφή του χρέους ζητά το ΚΚΕ.

«Η οριστική απαλλαγή του λαού από κάθε λογής μνημόνια, επιτηρητές και αντιλαϊκά μέτρα, δεν μπορεί να υπάρξει με παραλλαγές των λεγόμενων προγραμμάτων στήριξης ή με αντικατάσταση της τρόικα απ’ άλλους μηχανισμούς εποπτείας, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ»

Αναφέρει το κόμμα του Περισσού σχολιάζοντας τις διαπραγματεύσεις της νέας κυβέρνησης με τους εταίρους.

Την καλύτερη απάντηση σε Κασσάνδρες τέτοιου είδους την είχε δώσει μακράν ο Καραϊσκάκης


*Τον πούτσον κλαίγανε Ορισμός:

Σοφή παροιμία των αρχαίων Σουμερίων, επίσης συναντάται και στην μορφή τρεις τον πούτσο κλαίγανε με πολλαπλές χρήσεις στην καθομιλουμένη. Για έμφαση μπορεί πριν την έκφραση να χρησιμοποιηθεί και το άιντεεεεεεε και για ακόμα μεγαλύτερη έμφαση να συνοδεύεται από χαρακτηριστική κίνηση παλινδρόμησης της χούφτας. Διαβάστε περισσότερα.

Διαβάστε Περισσότερα »

Πατριωτισμός και Αριστερά: Η ιστορική τους διασύνδεση

Του Νίκου Κοτζιά


Η πολιτική επιστήμη και η πολιτική εν γένει δεν κατατάσσεται στις θετικές επιστήμες κυρίως διότι δεν διαθέτει ένα εργαστήρι για να κάνει δοκιμές. Μόνο μεγάλα κράτη στις πρώτες φάσεις συγκρότησης και ανάπτυξής τους μπορούσαν να πειραματίζονται ευρύτερα: στην πρώτη περίοδο ύπαρξής τους, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣ∆) εφάρμοζαν νέες μεταρρυθμίσεις σε περιορισμένη κλίμακα, δηλαδή σε πολιτείες και περιοχές. Εφόσον ήταν επιτυχημένες και στη βάση των πρακτικών διδαγμάτων γενίκευαν την πρακτική εφαρμογή τους. Αυτή η πρακτική δυνατότητα είναι ιστορικά η εξαίρεση. Αντίθετα, για άλλου τύπου μεγάλες αλλαγές, ιδιαίτερα για απότομες αλλαγές σε έναν τόπο, όπως είναι η αλλαγή της εξουσίας σε μια χώρα, δεν υπάρχουν κατά κανόνα δυνατότητες πειραματισμού «συνολικής λειτουργίας».

Η πολιτική επιστήμη διαθέτει μεθοδολογικά μόνο δύο εργαστήρια. Το ένα είναι η ιστορία: τι συνέβη σε παρόμοιες περιπτώσεις στη διαδρομή της ιστορίας; Ή έστω σε περιπτώσεις με ίδια δομή και/ή ερωτήματα. Τι μπορούμε να μάθουμε από την ιστορία διαβάζοντάς την με βάση τις σημερινές μας ανάγκες. Χωρίς να εγκλωβιστούμε και να φυλακιστούμε από αυτήν. Το δεύτερο είναι η σύγκριση με τρίτες χώρες και περιοχές. Κατά αντιστοιχία ή έστω αναλογία με αυτές. Ουσιαστικά και τα δύο εργαστήρια έχουν ως κοινή αρχή και βάση τη σύγκριση. Την κάθετη σύγκριση μέσα στον χρόνο, την οριζόντια ανάμεσα σε διαφορετικές χώρες, τον συνδυασμό τους. ∆ιδάσκω συγκριτική πολιτική επιστήμη και τυπολογία πολιτικών συστημάτων, καθώς και συγκριτική εξωτερική πολιτική και γνωρίζω πόσο πολλά μπορεί να μάθει κανείς μέσα από τη σύνθετη σύγκριση. Να αποκτήσει τη δυνατότητα για νέες σκέψεις ή για την απόρριψη κάποιων άλλων.

Η ιστορία δεν δίνει προτάσεις, ούτε πιστεύω ότι «μιλά από μόνη της». Και αυτό γιατί κάθε ιστορική κατάσταση ναι μεν εμπεριέχει στοιχεία με γενικό χαρακτήρα, αλλά, ταυτόχρονα, διαθέτει μια δική της ιδιαιτερότητα-αυθεντικότητα. Από την ιστορία μαθαίνουμε τα στοιχεία γενικού χαρακτήρα. Ανοίγει ο ορίζοντάς μας. Εξασκούμε τη σκέψη μας και «αναβαθμίζουμε» την ικανότητα αντίδρασης και ανάδρασης σε σύνθετες και απρόβλεπτες καταστάσεις. Η ιστορία, από την άλλη, δεν μπορεί να προβλέψει το απρόβλεπτο, το κάθε φορά ειδικό, ιδιαίτερο και ξεχωριστό. Αδυνατεί να υποκαταστήσει ούτε μπορεί να ικανοποιήσει την ανάγκη για συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης. Για μελέτη αυτού που βιώνουμε και ζούμε, εντός του οποίου δρούμε. Από αυτή τη σκοπιά δεν υπάρχει αποτελεσματική πολιτική χωρίς ιστορική γνώση, αλλά ούτε χωρίς τη δημιουργική διαλεκτική υπέρβαση των διδαχών και παραδειγμάτων της ιστορίας.

Όταν μιλάμε για αριστερά και πατριωτισμό, μας ενδιαφέρει, με βάση τα πιο πάνω, το πότε και πού νίκησε η αριστερά και υπό ποίες συνθήκες πολιτικές και προγραμματικές προϋποθέσεις. Όχι ότι η ζωή δεν μπορεί να βγάλει νέα παραδείγματα και να επιτρέψει την εφαρμογή διαφορετικών επιλογών. Αλλά χωρίς τη γνώση της ιστορίας αδυνατεί κανείς να διεκδικήσει, να βρει, και κυρίως να καταλάβει το νέο στην ιστορία, και πολύ περισσότερο να το προωθήσει ο ίδιος. Η ιστορία διδάσκει ότι ο πατριωτισμός αποτέλεσε στοιχείο νίκης προοδευτικών κινημάτων. ∆εν αναφέρομαι μόνο στην αριστερά της εποχής του σχετικά ανεπτυγμένου καπιταλισμού, που όταν νίκησε, νίκησε με τον συνδυασμό του δημοκρατικού με το κοινωνικό και τον πατριωτισμό. Το ίδιο συνέβη στην περίπτωση των επιτυχιών της Άμεσης ∆ημοκρατίας της Αθήνας, με τα δημοκρατικά επαναστατικά κινήματα των πρώτων χρόνων του καπιταλισμού, αλλά και αργότερα, στον 19ο αιώνα, όπως εξάλλου και στην εποχή της διεθνοποίησης και σε εκείνη της παγκοσμιοποίησης.

Ιστορικά, ο όρος πατριωτισμός συνδέθηκε με την πάλη για την άμεση δημοκρατία, την προστασία και ανάπτυξη του δικαιώματος του προκαπιταλιστικού πολίτη ενάντια στην τυραννία. Ο όρος συνδέθηκε εξαρχής με το δικαίωμα όχι μόνο στη δημοκρατία, αλλά και στην ελευθερία. Ο πατριώτης, σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα, είναι ο πολίτης της πόλης, ο οποίος δεν ενδιαφερόταν αποκλειστικά για την ικανοποίηση προσωπικών αναγκών, αλλά για την ευμάρεια της πόλης, λάμβανε υπόψη το δημόσιο συμφέρον, του έδινε προτεραιότητα. Έβλεπε το προσωπικό καλό να προκύπτει μέσα από την ανάπτυξη της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του πλούτου της πόλης συνολικά. Βρισκόταν σε αντίθεση με τον «ηλίθιο», τον ιδιώτη δηλαδή, που ενδιαφερόταν μόνο για το ίδιο όφελος και τις ιδιωτικές υποθέσεις και κέρδη. Στον προσδιορισμό του πολίτη και πατριώτη σημαντικός είναι ο ρόλος της παιδείας· όπως έλεγαν στην αρχαιότητα, ο έχων ελληνική παιδεία είναι Έλληνας. ∆εν ενδιέφεραν οι βιολογικοί δεσμοί, όπως κάνουν ότι πιστεύουν δήθεν αρχαιολάτρεις ακροδεξιοί, αλλά η άσκηση δικαιωμάτων και η συμμετοχή στον ∆ήμο με όσο το δυνατό μεγαλύτερη και κριτική μόρφωση.

Σε ένα ανάλογο κλίμα, αιώνες αργότερα, έγραψε ο Βολταίρος για τον «πατριώτη πολίτη» και συνέγραψε ο Ρουσσώ τον όρκο του «πολίτη και πατριώτη της Κορσικής». Ο H. J. Wirth, δημόσιος διανοούμενος των επαναστατικών κινημάτων της κεντρικής (κύρια γερμανόφωνης) Ευρώπης στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα χαρακτήρισε ως πατριωτισμό τη μάχη χειραφέτησης των λαών ενάντια στην ξένη επέμβαση. Ενάντια στην προδοσία στην οποία ασκούνται οι εγωιστικές ομάδες του πλούτου.

∆εν είναι τυχαίο ότι η αριστερά πέτυχε σε όλο τον κόσμο, από τον Αλλιέντε της Χιλής μέχρι τον Χο Τσι Μιν και από τη «Νέα ∆ημοκρατία» της Κίνας του 1948 μέχρι τη ∆ημοκρατία των Συμβουλίων, όταν μπόρεσε να συνδέσει το κοινωνικό ζήτημα με τον πατριωτισμό. Μέσα από αυτόν τον συνδυασμό οι Βιετκόνγκ μεγαλούργησαν σε δύο συνεχόμενους πολέ- μους απέναντι σε δύο αυτοκρατορίες: τη Γαλλία και τις ΗΠΑ.

Με αυτό τον τρόπο ο Μάο και το ΚΚ Κίνας συγκέντρωσαν την πλειοψηφία του κινεζικού λαού γύρω από το δημοκρατικο ́- πατριωτικό πρόγραμμά τους ενάντια στους «αστούς εθνικιστές και φεουδάρχες» της Κίνας που ήθελαν να συμβιβαστούν με τον Ιάπωνα κατακτητή. Με αυτό τον τρόπο κέρδισε η ΕΣΣ∆ τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναπτύχθηκαν υπό την αριστερά τα μεγάλα λαϊκά́ κινήματα, όπως αυτό της Ιταλίας και εκείνο της Κούβας, όπως και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Πουθενά στην εποχή του καπιταλισμού δεν υπήρξε προοδευτικό κίνημα που κατέκτησε νίκη κομβική χωρίς πατριωτικά αισθήματα και πολύ λιγότερομε την αντιπαράθεση του κοινωνικού και του πατριωτικού.

Όποιος ασχολείται με τη διεθνή πείρα και τη σύγκριση των θεσμών, κανόνων, δομών και σχέσεων σε διεθνές επίπεδο, γνωρίζει ασφαλώς ότι ο πατριωτισμός κάθε κοινωνίας διαφέρει. Είναι γνωστό, επί παραδείγματι, ότι η γαλλική αριστερά θεωρούσε πατριωτικό το να διαθέτει η χώρα της ακόμα και ατομικά όπλα προκειμένου να διατηρεί την ανεξαρτησία και κυριαρχία της έναντι των υπερδυνάμεων. ∆εν είναι τυ- χαίο ότι στη Γαλλία οι στρατιωτικές παρελάσεις θεωρούνται στοιχείο της παράδοσής της, ενώ στις ΗΠΑ οι «εθνικές επέτειοι» δεν εορτάζονται με στρατιωτικές παρελάσεις, αλλά με παρελάσεις όλων των πολιτών.

Όλα αυτά αποτελούν συμβολισμούς. Ακόμα μεγαλύτερο ρόλο παίζει η ουσία. Κράτη και κοινωνίες που έχουν πολλαπλώς υποδουλώσει άλλα, ή και σφαγιάσει στη σύγχρονη ιστορία τους, όπως η Γερμανία, τείνουν να κρύψουν το «πατριωτικό τους στοιχείο», ενώ κράτη που σχετικά πρόσφατα πάλεψαν για την εθνική τους ανεξαρτησία και κυριαρχία προβάλλουν περήφανα αυτή τους την αγωνιστική διαδρομή, όπως συμβαίνει σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, στην Ινδία ή την Κίνα.



* Απόσπασμα από το βιβλίο «Πατριωτισμός και Αριστερά» του Νίκου Κοτζιά, εκδόσεις Πατάκη
** Ο Νίκος Κοτζιάς είναι πλέον υπ. Εξωτερικών της Ελλάδας

Tvxs

Διαβάστε Περισσότερα »

Ο Σταύρος θύμωσε

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗ 


Θέλω ο έρμος να χαρώ κι ο Σταύρος δεν μ' αφήνει. Θύμωσε σφόδρα ο Σταύρος μου με τη νέα κυβέρνηση κι είπε λόγια βαριά. «Χωρίς αρχές συμμαχία του κ. Τσίπρα με τον κ. Καμμένο», «κακό κυβερνητικό σχήμα», «παλαιοκομματική συνταγή», «ανεπαρκείς κομματικοί υπάλληλοι» και άλλα χολερικά. Τον εκνεύρισε και η επιλογή της Ζωής Κωνσταντοπούλου για την προεδρία της Βουλής: «Αντί να επιλεγεί ένα πρόσωπο που μπορεί να συνθέσει, επιλέχθηκε η μόνιμη πρωταγωνίστρια των κοινοβουλευτικών καυγάδων», έγραψε ο Σταύρος, ο οποίος, λόγω έλλειψης χρημάτων, έχει τον ίδιο λογογράφο με τη Ν.Δ.: «Ενώ ο υποψήφιος πρόεδρος της Βουλής θα έπρεπε να σηματοδοτεί συναινέσεις και συνθέσεις ανάμεσα σε όλες τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες, προφανώς η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν διαθέτει τα χαρακτηριστικά αυτά». Ν.Δ. έφα.

Δικαίως θύμωσε ο Σταύρος. Δεν μπήκε στην κυβέρνηση και έχασε την ευκαιρία να προσφέρει στην πατρίδα τον αγωνιστή της Αριστεράς Σπύρο Λυκούδη (αν δηλώνεις αριστερός και καταφέρεις να περάσεις τα εξήντα, βαφτίζεσαι αυτομάτως αγωνιστής), τον αγωνιστή της Πλατείας Μαβίλη Γρηγόρη Ψαριανό, τον αγωνιστή του ΕΝΦΙΑ Χάρη Θεοχάρη, την αγωνίστρια του Στέφανου Μάνου Αντιγόνη Λυμπεράκη και είναι κρίμα που χάσαμε τον αγωνιστή του Φέισμπουκ Πέτρο Τατσόπουλο. Αυτή θα ήταν η Εθνική Ελλάδος που μας είχε υποσχεθεί ο Σταύρος. Σύνθεση φοβερή, ίδια, τηρουμένων των αναλογιών, με τη σύνθεση που έχασε με 0-1 από τα Νησιά Φερόε στο "Καραϊσκάκη".

Θύμωσε ο Σταύρος κι ακόμη περισσότερο θύμωσαν εκείνοι που τον έσπρωξαν στην πολιτική. Δύο αποστολές του ανέθεσαν του Σταύρου, απέτυχε παταγωδώς και στις δύο. Οι πρώτη ήταν να κόψει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές για να βγει πρώτη η Ν.Δ. Το σχέδιο ναυάγησε, οπότε ο Σταύρος πέρασε αμέσως στο plan b. Έκανε τα αδύνατα δυνατά για να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ώστε να παραμείνουν μέχρι τέλους ο Αντώνης και ο Βαγγέλης στην εξουσία. Πιο φανατικός κι από τους σαμαροβενιζέλους ήταν ο Σταύρος, παρόλο που ο ίδιος είχε συμφέρον να γίνουν εκλογές για να μπει στη Βουλή.

Ο Πρόεδρος δεν εξελέγη, οι εκλογές προκηρύχθηκαν κι ο Σταύρος ανέλαβε τη δεύτερη αποστολή του. Να κόψει την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ και να πλασαριστεί ως κυβερνητικός εταίρος προκειμένου να ακυρώσει οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής. Δεν είναι θεωρίες συνωμοσίας, τα ομολογεί ο ίδιος ο Σταύρος: Να μην πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοδυναμία, για να μπούμε στην κυβέρνηση και να εμποδίσουμε τις τρέλες. Όπου τρέλες, είναι η αποχώρηση της τρόικας, η επιστροφή του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, τα κουπόνια σίτισης για τις φτωχές οικογένειες.

Καλύτερα που δεν μπήκες στην κυβέρνηση, Σταύρο μου. Όπως είχες πει κι ο ίδιος, με το 6% θα ήσουνα το παιδί για τα τσιγάρα. Κρίμα θα ήταν να τρέχεις κάθε τρεις και λίγο -εσύ, ένας πρώην τηλεαστέρας- στα περίπτερα, πότε για Κάμελ, πότε για Μάλμπορο, πότε για Σέρτικα Λαμίας. Ειδικά τα Σέρτικα Λαμίας δεν αντέχονται με τίποτα.

ΑΥΓΗ

Διαβάστε Περισσότερα »

Ετοιμάζουν τραπεζικό «πραξικόπημα»;

Οικονομία


Πληθαίνουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες στην Ελλάδα για ύποπτες κινήσεις επενδυτών και τραπεζικών ιδρυμάτων, με στόχο την πρόκληση τεχνητής οικονομικής κρίσης ή ακόμη και τραπεζικού πανικού.

Στην στήλη του στο Έθνος, ο αναλυτής Γιώργος Δελαστίκ κάνει λόγο για «προσχεδιασμένη εκ μέρους των τραπεζών αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα».

Μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Οι τραπεζίτες και δανείστηκαν κολοσσιαία ποσά από το κράτος (το οποίο δανείστηκε ως κράτος για να τους τα δώσει) και συνεχίζουν να διοικούν τις τράπεζές τους σαν να μη συνέβη τίποτα. Εννοείται φυσικά ότι όλοι οι εξέχοντες τραπεζικοί παράγοντες είναι κομματικοί φίλοι του Αντώνη Σαμαρά. Η κυβέρνηση Τσίπρα φυσικά θέλει να αλλάξει αυτές τις τραπεζικές διοικήσεις των φίλων του Σαμαρά, έχοντας πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι αν δεν βάλει και δικούς της ανθρώπους στις διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, θα βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να ασκήσει οικονομική πολιτική. Θα την υπονομεύουν εκ των ένδον οι κομματικοί φίλοι του Σαμαρά. Οι τραπεζίτες ξέρουν λοιπόν ότι οι μέρες τους στις διοικήσεις είναι μετρημένες. Δίνουν λοιπόν την τελευταία μάχη τους».

Μιλώντας στο Radio 98.4 στην Κρήτη ο Γ.Δελαστίκ αποκάλυψε ότι «γνωρίζαμε από τη Δευτέρα ότι θα επιχειρηθεί παρέμβαση του τραπεζικού συστήματος εναντίον της κυβέρνησης».

Από την πλευρά του το Koutipandoras.gr υποστηρίζει ότι πρώην οικονομικός αναλυτής της Alpha Bank επιχείρησε να προκαλέσει τραπεζικό πανικό.

Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι:

«Βασικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία φαίνεται να παίζει πρώην οικονομικός αναλυτής της Alpha Bank, ο οποίος συναντήθηκε με ξένους οικονομικούς και τραπεζικούς αναλυτές, μερικές ώρες πριν αρχίσει η πτώση του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
Το πρώην στέλεχος της τράπεζας,ο κύριος Μ.Μ, μετέφερε στους ξένους την πληροφορία πως οι ελληνικές τράπεζες παρουσιάζουν ανασφάλεια και δεν μπορούν να εγγυηθούν καταθέσεις ή να αποτελούν ασφαλή επένδυση για κάποιον ξένο επενδυτή.
Οι ίδιες πληροφορίες δίνονται τηλεφωνικά και σε επιλεγμένους μεγάλους καταθέτες ως εμπιστευτικές πληροφορίες από το εσωτερικό της τράπεζας. Ανάμεσα στους αποδέκτες αυτών των κατευθυνόμενων πληροφοριών ήταν και στελέχη της Citi Bank στην Αθήνα, τα οποία μετέφεραν τις “εμπιστευτικές” πληροφορίες στο εξωτερικό. Λίγες ώρες αργότερα, τα funds άρχισαν να αποσύρουν χρήματα από τις ελληνικές τράπεζες και να πέφτει το Χρηματιστήριο…
Την προσπάθεια αυτή δείχνει να έχει αναστείλει η δήλωση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη με την οποία δεσμεύτηκε πως δεν θα θιγούν τα συμφέροντα των ιδιωτών στις τράπεζες.»

Να σημειωθεί ότι για την πτώση του χρηματιστηρίου διενεργεί ήδη έρευνα η επιτροπή κεφαλαιαγοράς αναζητώντας στοιχεία για συντονισμένες καταιγιστικές ρευστοποιήσεις.

Όλα δείχνουν ότι κάποιοι θυμήθηκαν την περίφημη εντολή «κάντε την οικονομία να ουρλιάξει» που έδινε ο Νίξον στη CIA και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ όταν ήθελε να αποσταθεροποιήσει κάποια κυβέρνηση.

Α.Χ

Από το INFOWAR

Διαβάστε Περισσότερα »

Το ΚΚΕ με το μάτι τού…απέξω

Του Άρη Σκιαδόπουλου



Όποιες σκέψεις ακολουθούν ανήκουν σ έναν πολίτη, που εδώ και εξήντα χρόνια ψηφίζει το ΚΚΕ από τότε που ήταν ΕΔΑ. Τότε, τον Αύγουστο του 1958, που έφτασε να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση, για να ακολουθήσει η διάσπαση και η κατρακύλα. Είναι σκέψεις ενός που δεν είναι μέλος του Κόμματος και συνεπώς δεν δεσμεύεται από τις υποχρεώσεις που απορρέουν απ´ αυτήν την ιδιότητα κι ούτε απολαμβάνει της προστασίας του Κόμματος. Ωστόσο τιμήθηκε από σχέση αμφίπλευρης εκτίμησης τόσο από τον ιστορικό ηγέτη Χαρίλαο Φλωράκη, όσο κι από την Αλέκα Παπαρήγα.

Οι σκέψεις τώρα: Το ΚΚΕ είναι ένα ιστορικό Κόμμα που το διακρίνει η γενναιότητα ν΄ αναγνωρίζει τα λάθη του αλλά και η κατάρα να τα διαπράττει. Ανέδειξε το Ζαχαριάδη, αποκαθήλωσε το Ζαχαριάδη και τον έστειλε στό Σουργκούτ…δασάρχη, για να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Ανέδειξε μια λαμπερή προσωπικότητα, τον Πλουμπίδη, για να τον στείλει ως χαφιέ στό απόσπασμα και να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Αποκήρυξε το Βελουχιώτη, που σκοτώθηκε ατιμασμένος, για να τον αποκαταστήσει μετά θάνατον. Είναι και μια σειρά άλλων, περισσότερο σημαντικών η ολιγότερο, δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Απλά, μέσα απ´ αυτή την πολιτική διαχείριση, το Κόμμα στερήθηκε των υπηρεσιών πολύτιμων προσωπικοτήτων κι έχασε πολιτικό χρόνο.

Σήμερα ωστόσο δε μιλάμε με όρους του 1946, ή τού 1950. Σήμερα μιλάμε για ταχύτητες που ξεπερνούν το φως. Τα νιτρίνα που ανακάλυψε το Σερν έχουν σπάσει το φράγμα φωτός και κάνουν σ ένα δευτερόλεπτο εφτάμιση φορές το γύρο της γης. Το Ίντερνετ είναι μια ασύλληπτη πραγματικότητα, που διαχέει την πληροφορία σε κλάσματα δευτερολέπτου. Η παγκοσμιοποίηση αποτελεί γεγονός κι ως τέτοιο δεν αντιμετωπίζεται με όρους αυτοαπομόνωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με αυτό πού εκφράζει, τη στήριξη δηλαδή των μονοπωλίων έχει κερδίσει σε πρώτη φάση το παιχνίδι. Και το ΚΚΕ δεν είναι εκτός. Πολύ σωστά διαθέτει ευρωβουλευτές που δίνουν τη δική τους μάχη μέσα από τους κανόνες του Ευρωκοινοβουλίου, τους οποίους έχει αποδεχτεί. Άρα, έστω και διαφωνών είναι παρών.

Σήμερα, στην Ελλάδα, για πρώτη φορά ένα αριστερό κόμμα, που έχει τις ρίζες του στό ΚΚΕ βρίσκεται στην εξουσία και ζητά τη συνεργασία του ΚΚΕ. Είναι μια ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά, να δώσει τη δική της απάντηση. Άρνηση στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει άγονη πολιτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ΚΚΕ πρέπει ντε και καλά να συμφωνήσει με το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι όμως πολιτικά ορθό να αρνείται το διάλογο. Ας προσέλθει στο διάλογο και αν προκύψει ασυμφωνία, τότε ας αποχωρήσει καταγγέλλοντας. Όχι όμως να αρνείται το διάλογο.

Αυτή η πολιτική της άρνησης περιθωριοποιεί το Κόμμα. Το καθηλώνει σε ποσοστά θλίψης. Γιατί είναι τραγικό το ΚΚΕ να εμφανίζεται πίσω από το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής και ένα ευκαιριακό τυχοδιωκτικό κομματίδιο, όπως είναι το Ποτάμι. Και είναι αρκετοί εκείνοι που πιστεύουν σ ένα σύγχρονο ΚΚΕ, που θα απελευθερωθεί από την ομφαλοσκόπηση και θα σταματήσει πλέον να ασχολείται με…«εικονομαχίες» και «εικονολατρίες»… Δεν έχει ανάγκη από ιεροεξεταστές, αλλά από την προσφορά φωτισμένων στελεχών που πάντα διέθετε και διαθέτει. Κι ούτε είναι αποδεκτό οι φιλοδοξίες του να στοχεύουν σε ένα μισό τοις εκατό. Διαφορετικά θα συρρικνωθεί σ ένα ιδιότυπο κλαμπ υπάκουων, που θα ασκούν το κομματικό τους καθήκον και θα ονειρεύονται μια εκτός πραγματικότητας αλλαγή. Και βέβαια θα επιβεβαιώνονται από την ασφάλεια που προσφέρει η αποστασιοποίηση από τη δοκιμασία. Αυτό όμως είναι ένας ακαδημαϊσμός, δεν είναι πολιτική. Γιατί η πολιτική προϋποθέτει ρίσκο και το ρίσκο άμεση συμμετοχή στο γίγνεσθαι. Και σήμερα, το ΚΚΕ έχει μια ιστορική πρόκληση μπροστά του. Μέσα από το διάλογο με τον ΣΥΡΙΖΑ να αποδείξει ότι είναι παρόν σ αυτό το στοίχημα της Αριστεράς, κι ότι αποτελεί εγγυητή των προσδοκιών του ελληνικού λαού. Έστω αποκαλύπτοντας μέσα από το διάλογο υπόγειες και σκοτεινές σκοπιμότητες τού ΣΥΡΙΖΑ.

Από τον ημεροδρόμο

Διαβάστε Περισσότερα »

Ο Joseph Stiglitz αποδεικνύει ότι η αναστολή αποπληρωμής του χρέους μπορεί να είναι ευεργετική σε μια χώρα και στο πληθυσμό της

Του Eric Toussaint



Από τότε που η Ευρωπαϊκή Ένωση πλήττεται κατά μέτωπο από τη κρίση του χρέους και πολλές χώρες στραγγαλίζονται από τους πιστωτές, εμφανίζεται στον ορίζοντα η προοπτική της παύσης πληρωμών. Η πλειοψηφία δεξιών και αριστερών οικονομολόγων εκτιμά ότι πρέπει να αποφευχθεί η διακοπή εξόφλησης του χρέους. Οι πιστώσεις που χορηγήθηκαν επειγόντως από τη Τρόικα στην Ελλάδα (Μάης 2010), στην Ιρλανδία (Νοέμβρης 2010), στη Πορτογαλία (Μάης 2011) και στη Κύπρο (Μάρτης 2013) χορηγήθηκαν με το πρόσχημα ότι έπρεπε να αποφευχθεί η στάση πληρωμών που θα είχε, όπως έλεγαν, καταστροφικές συνέπειες για τους πληθυσμούς των παραπάνω χωρών. Ωστόσο, βρίσκουμε σε πολλές οικονομικές έρευνες ισχυρά επιχειρήματα υπέρ της απόφασης αναστολής της αποπληρωμής του χρέους. Επιπλέον, σήμερα, είναι δύσκολο να αρνηθούμε ότι οι όροι που συνδέονται με αυτές τις πιστώσεις συνδυαζόμενοι με την αύξηση του χρέους έχουν δραματικές συνέπειες για τους λαούς, αρχής γενομένης από τον ελληνικό λαό. Έχει έλθει λοιπόν η ώρα να κατανοήσουμε ότι η αναστολή της αποπληρωμής του χρέους μπορεί να αποτελέσει μια δίκαιη επιλογή.

Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, βραβείο της Σουηδικής Τράπεζας για τις οικονομικές επιστήμες στη μνήμη του Άλφρεντ Νόμπελ το 2001, πρόεδρος του συμβουλίου οικονομολόγων του προέδρου Μπιλ Κλίντον από το 1995 μέχρι το 1997, κύριος οικονομολόγος και αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας από το 1997 μέχρι το 2000, προσφέρει ισχυρά επιχειρήματα σε εκείνους που πρεσβεύουν την αναστολή της αποπληρωμής των δημόσιων χρεών. Σε ένα συλλογικό βιβλίο (1) που δημοσιεύτηκε το 2010 από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, υποστηρίζει ότι η Ρωσία το 1998 και η Αργεντινή κατά τη δεκαετία του 2000 απέδειξαν ότι η μονομερής αναστολή της αποπληρωμής του χρέους μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική για τις χώρες που παίρνουν αυτή την απόφαση: «Τόσο η θεωρία όσο και η πρακτική βεβαιώνουν ότι η απειλή περί κλεισίματος της στρόφιγγας ήταν πιθανόν υπερβολική» (σελ. 48).

Όταν μια χώρα πετυχαίνει να επιβάλει μείωση του χρέους στους πιστωτές της και ανακυκλώνει τα ποσά που προορίζονταν προηγουμένως στην αποπληρωμή για να χρηματοδοτήσει μια επεκτατική φορολογική πολιτική, αυτό δίνει θετικά αποτελέσματα: «Σε αυτό το σενάριο, ο αριθμός των ντόπιων επιχειρήσεων που χρεοκοπούν μειώνεται τόσο επειδή τα τοπικά επιτόκια είναι χαμηλότερα από εκείνα που θα υπήρχαν αν η χώρα είχε συνεχίσει να αποπληρώνει το χρέος της (2) όσο και επειδή βελτιώνεται η γενική οικονομική κατάσταση. Καθώς ενισχύεται η οικονομία, τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται, γεγονός που βελτιώνει ακόμα περισσότερο το δημοσιονομικό περιθώριο της κυβέρνησης. (…) Όλα αυτά σημαίνουν ότι η χρηματοπιστωτική θέση της κυβέρνησης ενισχύεται, καθιστώντας περισσότερο (και όχι λιγότερο) πιθανό το γεγονός να θέλουν οι πιστωτές να χορηγήσουν και πάλι δάνεια.» (σελ. 48) Και προσθέτει: «Εμπειρικά, υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις ότι η ιδέα μιας στάσης πληρωμών προκαλεί μια μακρά περίοδο αποκλεισμού από τη πρόσβαση στις χρηματαγορές. Η Ρωσία μπόρεσε να δανειστεί και πάλι από τις χρηματαγορές δυο χρόνια μετά από τη στάση πληρωμών της που είχε αποφασιστεί μονομερώς, και χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τους πιστωτές. (…) Κατά συνέπεια, η απειλή να δούμε τη στρόφιγγα των πιστώσεων να κλείνει δεν είναι πραγματική» (σελ.49)



Κατά τον Τζόζεφ Στίγκλιτς, υπάρχουν ορισμένοι που πιστεύουν ότι ένας από τους κεντρικούς ρόλους του ΔΝΤ είναι να επιβάλει το υψηλότερο δυνατό τίμημα στις χώρες που θα ήθελαν να κάνουν στάση πληρωμών, και είναι πολλές οι χώρες που συμπεριφέρονται σαν να πίστευαν αυτή την απειλή. Εκτιμά ότι παίρνουν λάθος δρόμο:«Το γεγονός ότι η Αργεντινή τα πήγε τόσο καλά μετά από τη στάση πληρωμών της, και χωρίς να έχει την υποστήριξη του ΔΝΤ (ή ίσως επειδή δεν είχε την υποστήριξη του ΔΝΤ), μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή αυτής της δοξασίας» (σελ. 49).
Θέτει επίσης ξεκάθαρα υπό αμφισβήτηση τους τραπεζίτες και λοιπούς πιστωτές που έχουν χορηγήσει μαζικά δάνεια χωρίς να έχουν εξακριβώσει σοβαρά τη φερεγγυότητα των χωρών που δανείζονταν ή, ακόμα χειρότερα, που δάνεισαν γνωρίζοντας θαυμάσια ότι το ρίσκο στάσης πληρωμών ήταν πολύ υψηλό. Προσθέτει ότι, επειδή οι δανειστές απαιτούν από κάποιες χώρες υψηλά επιτόκια εξαιτίας των ρίσκων που αναλαμβάνουν, είναι εντελώς φυσιολογικό να αντιμετωπίζουν απώλειες που οφείλονται σε μια διαγραφή του χρέους. Αυτοί οι δανειστές δεν είχαν παρά να χρησιμοποιήσουν τα υψηλά επιτόκια που εισέπρατταν ως πρόβλεψη για δυνατούς κινδύνους. Καταγγέλλει επίσης τα «αρπακτικά» δάνεια που οι τραπεζίτες χορήγησαν ελαφρά τη καρδία στις χρεωμένες χώρες (σελ.55).

Συμπερασματικά, ο Στίγκλιτς πρεσβεύει ότι οι δανειστές πρέπει να αναλαμβάνουν τα ρίσκα που παίρνουν (σελ. 61). Στο τέλος της συμβολής του, εκτιμά ότι οι χώρες που παίρνουν το δρόμο της στάσης πληρωμών ή της επαναδιαπραγμάτευσης με στόχο να πετύχουν μια απομείωση του χρέους θα χρειαστούν να επιβάλλουν ένα προσωρινό έλεγχο των συναλλαγών και/ή φόρους προκειμένου να αποθαρρύνουν τη φυγή κεφαλαίων (σελ.60). Υιοθετεί τη θεωρία του απεχθούς χρέους και δηλώνει ότι αυτό πρέπει να ακυρωθεί (σελ. 61). (3)


Και άλλοι οικονομολόγοι λένε τα ίδια με τον Τζόζεφ Στίγκλιτς


Ο Στίγκλιτς δεν είναι ο μόνος που υπερασπίζεται αυτή τη θέση. Σε ένα άρθρο δημοσιευμένο στο Journal of Development Economics (4) με τίτλο «The elusive costs of sovereign defaults”, ο EduardoLevy Yeyati και ο Ugo Panizza, δυο οικονομολόγοι που εργάστηκαν για τη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης, παρουσιάζουν τα συμπεράσματα των εμπεριστατωμένων ερευνών τους σχετικά με τις στάσεις πληρωμών σε καμιά σαρανταριά χώρες. Ένα από τα κύρια συμπεράσματά τους είναι το ακόλουθο: «Οι περίοδοι στάσης πληρωμών σημαδεύουν την αρχή της οικονομικής ανάκαμψης». (5) Δεν θα μπορούσαμε να το πούμε καλύτερα.


Σημειώσεις

(1) Herman, Barry; Ocampo, José Antonio; Spiegel, Shari, 2010, Overcoming Developing Country Debt Crises OUP Oxford, Oxford, 2010.

(2) Πράγματι, ένας από τους όρους που βάζει το ΔΝΤ όταν έρχεται να βοηθήσει μια χώρα στο χείλος της στάσης πληρωμών είναι να αυξήσει τα τοπικά επιτόκια. Αν μια χώρα δεν σεβαστεί τους όρους του ΔΝΤ, τότε μπορεί αντίθετα να μειώσει τα επιτόκια προκειμένου να αποφύγει όσο είναι δυνατό τις χρεοκοπίες επιχειρήσεων.

(3) Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς υπερασπίστηκε αυτή τη θέση πολλές φορές στη διάρκεια των δέκα τελευταίων χρόνων. Βλέπε ειδικά το βιβλίο του «Η μεγάλη αυταπάτη», εκδόσεις Λιβάνη-Νέα Σύνορα.

(4) Journal of Development Economics 94 (2011), σελ. 95-105.

(5) «Default episodes mark the beginning of the economic recovery».

*Ο Ερίκ Τουσέν είναι πρόεδρος του βελγικού τμήματος της Επιτροπής για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου (CADTM), μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της ATTACΓαλλίας, και του Διεθνούς Συμβουλίου του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ. Είναι διδάκτωρ πολιτικών επιστημών των πανεπιστημίων της Λιέγης και του Παρισιού VIII. Έχει γράψει δεκάδες βιβλία που έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες και έχουν εκδοθεί σε άλλες τόσες χώρες.

Μετάφραση: Γιώργος Μητραλιάς

Από το Contra Xreos

Διαβάστε Περισσότερα »

Είχαν συνηθίσει σε κυβερνήσεις οσφυοκαμπτών

Πολιτική



Η έκπληξη των στελεχών της ΕΕ εξηγείται με ένα μόνο τρόπο. Τόσα χρόνια είχανε απέναντί τους εθελόδουλες κυβερνήσεις που σκύβανε το κεφάλι, τα ξεπουλούσαν όλα, έλεγαν σε όλα ναι και αυτό το ονόμαζαν ισότιμη σχέση κρατών μελών ή και "διαπραγμάτευση". Έτσι σήμερα η αυτονόητη στάση κυρίαρχου κράτους και κυβέρνησης που εκφράζει τον κυρίαρχο λαό, προκαλεί θυμό, οργή και εκδηλώνει αυτό που πραγματικά είναι ο καθένας: επιβήτορες αυτού του τόπου, όργανα μιας αυταρχικής ευρωπαϊκής ελίτ, συμφερόντων που θεωρούν την Ελλάδα κανονικότατο προτεκτοράτο. Από κοντά και όλα τα ντόπια σκουλήκια που μόνο να γλείφουν ξέρουν, που τρέμουν στην ιδέα της χειραφέτησης αυτού του λαού από τα αφεντικά τους. Τώρα ξεσκεπάζεται το πραγματικό πρόσωπο της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Σουλτς, του Ντάϊσελμπλουμ, τώρα τα αρπακτικά δείχνουν τα δόντια και πέφτουν οι μάσκες και τα προσωπεία που τους κρατούσαν μπροστά τα ντόπια τσιράκια τους.




Ο υπερήφανος Ελληνικός Λαός, ο μικρόσωμος αυτός γίγαντας, ορθώνει το ανάστημά του, είναι εκείνος που βρίσκεται πίσω από τα πρόσωπα της ελληνικής κυβέρνησης και τους οπλίζει με δύναμη, με ψυχή και με επιχειρήματα.

Ζούμε σίγουρα κάτι συναρπαστικό, κάτι μοναδικό και είμαστε οι πρωταγωνιστές μιας νέας σελίδας στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, που πάνω πάνω θα γράφει με χρυσά γράμματα το όνομά μας. Ελπίζουμε οτι θα συνεχίσουμε σε αυτό τον υπερήφανο δρόμο, που είναι ο μοναδικός προς τη νίκη και την ελευθερία.

Σήμερα θα μπορούσε ένας σκηνοθέτης να κινηματογραφήσει το σύγχρονο Θωρηκτό Ποτέμκιν, με το φτωχό και κουρασμένο λαό μας στη θέση εκείνων των γιγαντόσωμων ναυτών που εξεγέρθηκαν και κυβέρνησαν το πλοίο της ιστορίας.

Από Κεράσια και Κρίνοι

Διαβάστε Περισσότερα »

Δεν λέω ακόμα τίποτα για αύριο, αλλά, σήμερα χαμογελώ!

Του Αλέξανδρου Raskolnick


Καημό το είχα να ξεκινήσω να γράφω ένα κείμενο με καλή διάθεση.

Ένα κείμενο που να μην προδίδει την απέραντη αγανάκτηση που με είχε ζώσει από παντού όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια, με αυτούς τους άθλιους υπάλληλους των υπαλλήλων της Τρόικας, που μας κυβερνούσαν ως προχθές. Ευτυχώς Παναγία μου, που μας φώτισες και που με την ψήφο μας τους απολύσαμε τις προάλλες, τους θεομπαίχτες και τους σταυρωτήδες μας .

Πρώτα απ’ όλα όμως να πω μια κουβέντα για τις διακυμάνσεις στο χρηματιστήριο που πολύ έχουν ανησυχήσει μερικούς. Μου πέφτει λόγος, μιας και κάποτε ήταν ανάμεσα στις ασχολίες μου να το παρακολουθώ στενά, το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Όχι πια, δεν αξίζει σήμερα ούτε προσοχής ούτε παρακολούθησης. Είναι κι αυτό ένα πτώμα, που αναδίδει πτωμαΐνη, όπως και ολόκληρη η ελληνική οικονομία. Οι πέντε ύαινες και τα δέκα κοράκια που έχουν απομείνει και παίζουν εκεί μέσα τον τελευταίο καιρό, μπορούν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν το γενικό δείκτη, κατά το δοκούν, αλλά κανέναν σοβαρό επενδυτή δεν αφορά αυτός ο βούρκος του τζόγου. Προφανώς, οι τζίροι είναι πολύ χαμηλοί κι αν λάβει υπόψη του κανείς και τις ανακυκλώσεις των κερδοσκοπικών κεφαλαίων, η εικόνα γίνεται ακόμα πιο αστεία. Τόσο αστεία, ώστε το Χ.Α.Α. -όπως είναι σήμερα, να μην μπορεί να ενδιαφέρει ούτε να απασχολεί, παρά μόνο την ειδησεογραφία του ΜEGAλου καναλιού βοθρολυμάτων –πάντως όχι όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Τα ίδια και τα αυτά θα μπορούσε να πει κανείς και για την ανυπόστατη και εξαιρετική ρηχή αγορά ομολόγων, αφού το ελληνικό χρέος είναι στο μεγαλύτερο μέρος του κλειδαμπαρωμένο στα σεντούκια των δανειστών. Αυτές οι ειδήσεις για τα περίφημα “spreads” και τις διακυμάνσεις τους, δεν μπορούν να μας αφορούν περισσότερο απ’ όσο είναι ήδη γνωστό. Απλώς, δηλαδή, να μας υπενθυμίζουν ότι η Ελλάδα είναι μια πτωχευμένη χώρα, που δεν μπορεί να βγει στις διεθνείς αγορές για να ζητήσει δανεικά. Αλλά αυτό δεν είναι ούτε χθεσινή ούτε προχθεσινή εξέλιξη. Αυτή η κατάσταση, ισχύει στην Ελλάδα παλαιόθεν –κι ας όψονται οι αίτιοι.

Ψυχραιμία λοιπόν χρειάζεται σε όλους μας και καμία ανησυχία δε συνιστώ σ’ εκείνους που ανησυχούν για τους δείκτες, όταν χαμογελάνε οι άνθρωποι.

Γιατί, πραγματικά, βλέπεις χαμόγελα παντού, αναμεταξύ των σκεπτόμενων ανθρώπων.

Σήμερα, ακόμα χαμογελάμε για το χθεσινό ξήλωμα της καγκελαρίας γύρω από το Σύνταγμα. Επιτέλους, δεν θα κάνει πια κουμάντο η καγκελαρία, ούτε η ξηλωμένη ούτε η γερμανική. Ένας υπέροχος συμβολισμός, ότι η Βουλή θα λειτουργήσει στο μέλλον, χωρίς να φοβάται τις εκρήξεις της οργής του ελληνικού λαού κι ότι το Σύνταγμα θα σταματήσει πια να παραβιάζεται, με «εντολή Σαμαρά», για να συνεχίσει να εκτελείται χωρίς λόγο, ένα αποτυχημένο σχέδιο "διάσωσης".

Σήμερα χαμογελάμε με ικανοποίηση, επειδή ελπίζουμε ότι η Ελλάδα θα πάψει πια να είναι μια αποικία χρέους∙ ούτε θα στέκεται πια, ονειρευόμαστε, άκριτα και επιπόλαια να υποστηρίζει φιάσκα, όπως αυτό της Ουκρανίας.

Θα μου πεις, πώς θα πάψει η Ελλάδα να είναι αποικία χρέους; Μα θα ανατρέξουμε στις ευρωπαϊκές συνθήκες. Περίμενε και θα δεις, από καιρό στο λέω ότι έτσι θα γίνει.

-Κι όλα αυτά που κάνουνε και ακυρώνουν μία προς μία τις αναίσχυντες πράξεις των ολετήρων, δεν θα προκαλέσουν την οργή των δανειστών;
-Μα τι μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων; Μήπως έτσι δεν έπρεπε να γίνει; Επιλεκτική αποκατάσταση της νομιμότητας δεν μπορεί να νοηθεί.

-Που θα βρούνε όμως τα λεφτά για να διορίσουν ξανά τους σχολικούς φύλακες;
-Μα οι φύλακες θα πληρωθούν από την οικονομία που θα γίνει στις τόσες και τόσες ζημιές που γίνονται στα αφύλαχτα σχολεία και που με την επαναπρόσληψη των φυλάκων, θα σταματήσουν κι αυτές.

-Που θα βρούνε τα λεφτά για να δώσουν την δέκατη τρίτη σύνταξη στους αναξιοπαθούντες;
-Και το ρωτάς; Λίστες να δούνε τα μάτια σου. Λίστες τραπεζικών καταθέσεων και άλλες, να φάνε κι οι κότες. Τόσα χρόνια έτρεμαν οι λήσταρχοι τους λίσταρχους και τούμπαλιν κι έτσι μέσα στην συνένοχη σιωπή των πολιτικών προϊσταμένων και με την απραξία των ελεγκτικών μηχανισμών πορευόμασταν. Αλλά σήμερα ελπίζομε ότι κι αυτό θα σταματήσει, πια.

Ξέρει κανείς σήμερα, πόσοι επίορκοι δημόσιοι λειτουργοί μπορούν να βρεθούν μέσα σε αυτές τις λίστες, προκειμένου να τους πάρει πίσω τα κλεμμένα και να τους στείλει στα σπίτια τους; Μέτρα ισοδύναμα, δεν ήθελες; Αλλά έχεις δίκιο να το λες και συμφωνώ: κανείς δεν ξέρει. Κι όταν δεν ξέρεις ποιοι και πόσοι είναι οι επίορκοι υπάλληλοι και πόσα είναι τα κλεμμένα, πώς να κάνεις σωστό προγραμματισμό του κράτους σου; Υπομονή, θέλουν κι αυτά τα πράγματα το χρόνο τους.

Πόσοι φοροφυγάδες, πόσοι απατεώνες και πόσοι αετονύχηδες κρύβονται στις αναρίθμητες λίστες; Ας όψονται εκείνοι που δεν τις αξιοποίησαν όλες αυτές τις λίστες και φτύνουν κι από πάνω σήμερα τη χολή τους για την πολιτική ορθότητα (sic) του σχήματος της ελληνικής κυβέρνησης, οι ξεδιάντροποι!

Πόσες κερδισμένες περιουσίες για τις οποίες δεν έχει πληρωθεί ούτε καπίκι φόρος βρίσκονται στο απυρόβλητο; Άγνωστο κι αυτό προς το παρόν, αλλά ελπίζομε ότι σύντομα να μάθομε!

Για πότε να δεις, άμα έχεις την πολιτική βούληση, μαζεύονται τα ισοδύναμα για να στηρίξεις τον ανθρώπινο πόνο και να υποστηρίξεις τις δεσμεύσεις σου, χωρίς να έρθεις σε σύγκρουση με τους εταίρους σου, δε λέγεται!

Δεν λέω ακόμα τίποτα για αύριο, αλλά, σήμερα χαμογελώ.

Σήμερα, όλοι οι σώφρονες κι όσοι δεν είμαστε ποτισμένοι και φαρμακωμένοι από οπαδικό κομματισμό, χαμογελάμε.

Χαμογελάμε, επειδή ελπίζομε ότι μπαίνει σιγά-σιγά, το νερό στο αυλάκι κι ότι οι λίστες που είναι εκεί και περιμένουν, θα ελεγχθούν επιτέλους. Είναι μόνο θέμα πολιτικής βούλησης και, να ξέρεις, δεν είναι δα και σπουδαίο πράγμα να τις ελέγξει και να τις διασταυρώσει κανείς αυτές τις λίστες για να χωρίσει στα σβέλτα την ήρα από το στάρι, και να κάνει έπειτα το λογαριασμό του. Άμα διοικεί κανείς αυτό το θηρίο, το κράτος, κι έχει και την πολιτική βούληση, όλα μπορεί να τα καταφέρει.

Σήμερα, λοιπόν, όλοι μπορούμε να χαμογελάμε, κι άσε τις Κασσάνδρες της «Σοβαρής» Χρυσής Αυγής να ελπίζουν στη συντομία της «αριστερής παρένθεσης». Αν γίνουν τα πράγματα όπως πρέπει να γίνουν, δηλαδή με όρους κοινής λογικής και δημοσίου συμφέροντος, αυτοί που ελπίζουν στην τάχιστη αποτυχία αυτής της κυβέρνησης θα χρειαστούν εκτός από ψυχραιμία, να εξοπλιστούν και με ιώβειο υπομονή, διότι, εφόσον οι συγκάτοικοι της κυβέρνησης κάνουν αυτό που χρειάζεται να γίνει, δηλαδή μια έντιμη και χωρίς ιδεοληψίες διακυβέρνηση της χώρας, και με τους επικυρίαρχους ως χθες, δανειστές, θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε κι όλα θα γίνουν.
Αρκεί να αποδείξει τη σοβαρότητά της και το σθένος αυτή η κυβέρνηση στην ίδρυση, επιτέλους, ενός κράτους δικαίου. Τότε, θα υπάρχουν οι προϋποθέσεις, ώστε κι ένα σημαντικό μέρος του χρέους να θαφτεί στο διηνεκές αλλά και να βρεθούν οι αναγκαίοι πόροι για την παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας.

Σου ξαναλέω: Σήμερα χαμογελώ. Για αύριο, έχει ο Γιαραμπής...

Από toportal

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρόικα τέλος

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης ήδη κάνουν λόγο, με δραματικούς τόνους, για σύγκρουση της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα, διαπιστώνοντας ρήξη της Ελλάδας με το καθεστώς επιτήρησης.

Στο εσωτερικό της χώρας, αντιπολιτευόμενα κόμματα και κυρίαρχα ΜΜΕ σπεύδουν να πάρουν θέση στο πλευρό της τρόικας, επιπλήττοντας για ανευθυνότητα την κυβέρνηση επειδή τόλμησε να μεταφέρει στους δανειστές τη θέληση του ελληνικού λαού.

Πέντε χρόνια δεν είναι λίγα και η στάση που τήρησαν οι τελευταίες κυβερνήσεις έχει δημιουργήσει έναν ισχυρό εθισμό στην υποταγή και την απόλυτη πειθαρχία στα κελεύσματα των «ισχυρών».

Επιτετραμμένοι και αξιωματούχοι συνήθισαν να παρελαύνουν στην Αθήνα, προσβάλλοντας με τις δηλώσεις τους τον ελληνικό λαό και αντιμετωπίζοντας μόνο «προσοχές» από εκείνους που παρίσταναν τους κυβερνώντες.

Στην πραγματικότητα, ο νέος υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης, δεν έκανε κάτι άλλο, πέρα από το να μεταφέρει στον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ τη βούληση του ελληνικού λαού να απαλλαγεί, αν μη τι άλλο, από την επιτήρηση μιας Επιτροπής που μόνο δεινά και καταστροφή του προξένησε.

Στις δηλώσεις του ο Γ. Βαρουφάκης, μεταξύ άλλων, τόνισε:

«Υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ των θεσμοθετημένων θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ, οι διεθνείς οργανισμοί όπως το ΔΝΤ, οργανισμοί και θεσμοί με τους οποίους η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει διαβουλεύσεις και τους οποίους θεωρεί εταίρους της.
Αλλά να ξεκαθαρίσουμε, να διαχωρίσουμε αυτό από μια Επιτροπή η οποία είναι εντεταλμένη στο σχεδιασμό αυτού του προγράμματος, του οποίου τη λογική η κυβέρνησή μας έχει απορρίψει, είναι εντεταλμένη με την παρακολούθηση και εφαρμογή αυτού του προγράμματος που εμείς έχουμε απορρίψει.

Η κυβέρνησή μας θα πορευτεί με γνώμονα την καλύτερη δυνατή συνεννόηση με τους θεσμοθετημένους, νόμιμους θεσμούς της Ευρωζώνης, της Ε.Ε. και με το ΔΝΤ. Αλλά με μια τριμερή επιτροπή που στόχο έχει την εφαρμογή ενός προγράμματος του οποίου εμείς θεωρούμε ότι τη λογική είναι αντιευρωπαϊκή, με αυτή που σύμφωνα και με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι σαθρά δομημένη επιτροπή, δεν έχουμε στόχο να συνεργαστούμε».

Στο μεταξύ, λίγες ώρες πριν, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του Eurogroup φέρεται να του διαμήνυσε ότι «το πρόγραμμα αυτό απορρίφθηκε από την ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Δεν έχω το δικαίωμα να την αγνοήσω. Κανείς δεν το έχει. Θεμελιώδης αρχή της Ε.Ε είναι ο σεβασμός στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας».

Το μήνυμα που εκλαμβάνει ο λαός από αυτές τις τελευταίες εξελίξεις, αλλά και από άλλες κινήσεις που έγιναν, είναι ενθαρρυντικό. Είμαστε ακόμα στην αρχή μιας πορείας που σαφώς δεν έχει κριθεί και θα εξαρτηθεί κυρίως από την αποφασιστηκότητα που θα επιδειχθεί.

Ο ελληνικός λαός δείχνει με κάθε τρόπο ότι από την πλευρά του είναι διατεθιμένος να στηρίξει ολόψυχα μια συνεπή προσπάθεια να ανακτήσει η χώρα την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά της. Αυτή είναι και η μεγάλη δύναμη που μπορεί και πρέπει να επιδειχθεί απέναντι σε όσους δείχνουν να μην καταλαβαίνουν το μήνυμα της 25ης Ιανουαρίου.

  Από τον Δρόμο της Αριστεράς

Διαβάστε Περισσότερα »

Τι μπορείτε να διαβάσετε στο Δρόμο της Αριστεράς που κυκλοφορεί το Σάββατο 31 Iανουαρίου


Εκπτωτικά κουπόνια για τρεις σημαντικές θεατρικές παραστάσεις: Μήδεια του Μποστ, Πλατόνοφ του Άντον Τσέχωφ και Πατριδογνωσία ή τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη
Μεταξύ πολλών άλλων διαβάστε

Κεντρικό θέμα:
Τρόικα τέλος
Απάντηση που υπακούει στην εντολή του λαού για αξιοπρέπεια πήραν οι αποικιοκράτες – δανειστές

Crash test με αμοιβαία αβεβαιότητα 
Η πρώτη επαφή νέας κυβέρνησης και δανειστών προδιαθέτει για σκληρή αναμέτρηση – Γιατί εμφανίζονται πολλοί σύμμαχοι κατά της λιτότητας, αλλά ελάχιστοι κατά του χρέους
Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Γιώργος Κοντογιώργης:
Απαιτείται εκ βάθρων ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος και του κράτους

Η «Νεοπολίτευση»
Νέος πολιτικός κύκλος ανοίγει για τη χώρα – Ποια χαρακτηριστικά θα έχει το καινούργιο τοπίο, μετά τη μεταπολίτευση και το μνημονιακό καθεστώς
Του Ρούντι Ρινάλντι

Τι δείχνει η αντιπαράθεση Ελλάδας-Ε.Ε. για το Ουκρανικό
Μια ελπιδοφόρα αρχή για τη νέα ελληνική κυβέρνηση και για την ευρωπαϊκή ήπειρο
Της Έφης Κωτσάκη

Όχι μνημονιακός Πρόεδρος της Δημοκρατίας!
Η νέα σελίδα δεν γράφεται με παλιό… μελάνι
Του Μιχάλη Σιάχου

Πρόεδρος-γλάστρα, επίτροπος-Superman;
Σχετικά με ορισμένα επιχειρήματα για επόμενο ΠτΔ

Αναγκαία η «κοινωνία σε κίνηση»
Η λαϊκή συμμετοχή στις νέες συνθήκες. Πραγματική Δημοκρατία ή διαχείριση;
Του Τάσου Βαρούνη

Νέα κυβέρνηση, νέες προκλήσεις
Μια πρώτη «ανάγνωση» του κυβερνητικού σχήματος

Σαν την πρώιμη άνοιξη στην καρδιά του χειμώνα
Τα ελληνικά πλεονεκτήματα και η διεθνής συμπαράσταση
Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Στη σελίδα Παρεκκλίσεις:
H Aριστερά στην εξουσία: η δεύτερη φορά
Του Γιώργου Λιερού

Στα Οικονομικά Ερανίσματα:
Eίναι η πολιτική ηλίθια!
Του Γιώργου Τοζίδη

Ανατροπή στο Ελληνικό!
Του Πάνου Τότσικα

Από πού θα αρχίσει το ξήλωμα;
Εκατοντάδες οι αντεργατικές ρυθμίσεις που οφείλει να αλλάξει η νέα κυβέρνηση
Του Ηλία Σταθάτου

Ούτε μια ώρα χαμένη στον τομέα της Υγείας
Ασφυκτική η κατάσταση που καλείται να αντιμετωπίσει (χωρίς καμία περίοδο χάριτος) η νέα ηγεσία του υπουργείου
Του Μάριου Διονέλλη

Τι περιμένει η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ-3 από τη νέα κυβέρνηση
Η νίκη αυτού του αγώνα αφορά όλη την κοινωνία
Του Μιχάλη Κωνσταντινίδη

Στις επάλξεις παραμένουν οι κάτοικοι στις Σκουριές
Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι η κυβέρνηση της Αριστεράς, ποιος;
Του Γιώργου Κυρίτση

Στα διεθνή μεταξύ άλλων, διαβάστε:
Βολιβία: Βαθαίνει η δημοκρατική πολιτιστική επανάσταση
Πλήρης συμβολισμών η ορκωμοσία του Μοράλες και του Λινέρα
Του Ερρίκου Φινάλη

Νέα «κατορθώματα» του Ισραήλ στο Λίβανο
Διαφοροποίηση Ισπανίας και Ε.Ε. από τη στήριξη που του προσφέρουν οι ΗΠΑ
Της Τίνας Στρίκου

Διεθνής ο αντίκτυπος της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ
Αλληλεγγύη και από τις πέντε ηπείρους

Ο τύραννος της Σ. Αραβίας ως «Άνθρωπος της Ειρήνης»
Γιατί οι Αμερικανοί εξυμνούν έναν βίαιο μονάρχη
Του Murtaza Hussain

Στον πολιτισμό -μεταξύ άλλων- διαβάστε:
Alloglotta: δηλώνει αυτόν που κατασκευάζει μιαν άλλη γλώσσα, τη δική του προσωπική γλώσσα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Μαργαρίτα Μαντά:
Σιωπηλή ελεγεία στον έρωτα
Η σκηνοθέτις της ταινία Για Πάντα μιλά στην Ιφιγένεια Καλαντζή
Στο Περίπτερο Ιδεών: Ο Στέλιος Ελληνιάδης γράφει: Ουκρανία: Από προδοσία σε προδοσία
Και, ο Σωκράτης Μαντζουράνης κάνει 5’ διάλειμμα και γράφει: Μαξίμου-Καισαριανή: Ένας καλός «δρόμος» για να περπατήσει η ελπίδα

Και όπως κάθε βδομάδα, διαβάστε τις αποκαλυπτικές σελίδες της εργασίας, τον Ηρόστρατο, δείτε τα σκίτσα των Πέτρου Ζερβού, Γιάννη Αντωνόπουλου, Παναγιώτη Μητσομπόνου και το ξεχωριστό κάθε φορά social design του Δημήτρη Θ. Αρβανίτη.

Εφημερίδα Δρόμος
Αναζητήστε την κάθε Σάββατο στα περίπτερα

  Από τον Δρόμο της Αριστεράς
Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Γ. Βαρουφάκης: Δεν συνεργαζόμαστε με την τρόικα, δεν αναγνωρίζουμε το πρόγραμμα

Πολιτική



Την ξεκάθαρη πρόθεση της κυβέρνησης να μην πάρει παράταση στο υφιστάμενο πρόγραμμα και να μην διαπραγματευτεί με την τρόικα διατύπωσε ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης μετά τη συνάντησή του με τον επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, αν και ο δεύτερος αρκέστηκε να δηλώσει ότι η νέα κυβέρνηση πρέπει να καθορίσει τη θέση της, να βρει λύσεις και μετά να συζητήσει με την Ευρωζώνη.

Ο κ. Βαρουφάκης δήλωσε πως υπάρχει διαφορά μεταξύ των θεσμοθετημένων θεσμών της Ευρώπης και μιας Επιτροπής, ενταγμένης στη λογική του προγράμματος και εντεταλμένης με την παρακολούθηση και την εφαρμογή ενός προγράμματος που εμείς απορρίπτουμε.

Δείτε τις δηλώσεις Ντάισελμπλουμ - Βαρουφάκη:



Στο πλαίσιο αυτό πρόσθεσε ότι θα επιδιώξουμε την μέγιστη συνεργασιμότητα με τους θεσμοθετημένους φορείς, αλλά με μια σαθρά δομημένη Επιτροπή δεν έχουμε στόχο να συνεργαστούμε.

Από την πλευρά του, ο κ.Ντάισελμπλουμ δεν σχολίασε αυτή τη δήλωση του κ. Βαρουφάκη, αλλά νωρίτερα είχε επισημάνει ότι θα πρέπει πρώτα η κυβέρνηση να εκφράσει τις θέσεις της και μετά να υπάρξει κοινή συζήτηση.

Σε ό,τι αφορά δε στο θέμα της διεθνούς διάσκεψης για το χρέος που ζητά η ελληνική κυβέρνηση, απάντησε ότι «ήδη υπάρχει και λέγεται Eurogroup».

Παράλληλα, υποστήριξε ότι μονομερείς ενέργειες δεν αποτελούν βήματα προόδου, συμπληρώνοντας ότι χρειάζονται δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική προσαρμογή.

Ακόμη, σημείωσε ότι δεν μπορούν να αγνοούνται οι συμφωνίες και ότι οι εκλογές δεν έλυσαν τα προβλήματα της Ελλάδας.

Νωρίτερα, ανοίγοντας την συνέντευξη Τύπου, ο κ. Ντάισελμπλουμ είχε τονίσει:

«Σήμερα είχα αρκετές εποικοδομητικές συναντήσεις και συναντήσεις με μέλη της ελληνικής κυβέρνησης, τον κ. Τσίπρα, τον κ. Δραγασάκη, τον κ. Σταθάκη, τον κ. Τσακαλώτο. Με την Ελλάδα να πλησιάζει τη λήξη του προγράμματος, είχαμε σημαντικό λόγο να γνωριστούμε μεταξύ μας. Ο σκοπός μου είναι διττός να ακούσω και να εξηγήσω τις απαιτήσεις των συμφωνιών μας. Ως μέλη της Ευρωζώνης έχουμε αμοιβαία συμφέροντα. Και οι δύο θέλουμε η Ελλάδα να ανακτήσει την ανεξαρτησία της, την οικονομική βιωσιμότητα. Το Eurogroup είχε αναλάβει τη δέσμευση να παρέχει στήριξη στην Ελλάδα, εφόσον η Ελλάδα συμμορφώνεται με τους στόχους.

Αυτό προϋποθέτει μία δέσμευση για τη διαδικασία μεταρρυθμίσεων. Τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας συνεχίζουν να υπάρχουν σημαντικές προκλήσεις για το μέλλον για να υπάρξει ανάπτυξη και καταπολέμηση της ανεργίας. Ξέρουμε ότι ο ελληνικός λαός χρειάστηκε να αντέξει σκληρά μέτρα. Ωστόσο, έχουν γίνει βήματα και είναι σημαντικό να μην πάει χαμένος αυτός ο κόπος. Εναπόκειται στην ελληνική κυβέρνηση να καθορίσει τη θέση της και σε εμάς, μαζί με την κυβέρνηση να κινηθούμε προς το μέλλον της ευρωζώνης. Και είμαστε έτοιμοι να το πράξουμε».

Ανοίγοντας τη συνέντευξη Τύπου ο κ. Βαρουφάκης έκανε λόγο για πρώτη διαδικασία γνωριμίας που θα αποτελέσει τη βάση για μια εποικοδομιτική και αποτελεσματική συνεργασία, όπως απαιτεί το συμφέρον της Ελλάδας, της Ευρώπης και της Ευρωζώνης.

Ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών είπε ότι αναφέρθηκε εκτενώς στις μεταρρυθμίσεις, οι οποίες, όπως τόνισε θα γίνουν αποφασιστικά και χωρίς φόβο και πάθος, με στόχο την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας.

«Το κράτος έχει συνέχεια, αλλά δεν θα δεχτούμε να έχει συνέχεια η αυτοτροφοδοτούμενη κρίση αποπληθωρισμού και μη βιώσιμου χρέους», σημείωσε ο κ. Βαρουφάκης.


Συνάντηση με Τσίπρα


Ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών έφτασε στο Μέγαρο Μαξίμου λίγο πριν τις δύο το μεσημέρι και στη συνέχεια είχε συνάντηση περίπου μισής ώρας με τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς να γίνουν δηλώσεις από τις δύο πλευρές.

Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ο κ. Τσίπρας, μετά και τις χθεσινές δηλώσεις του κ. κ. Νταϊσελμπλουμ περί κινδύνου εκτροχιασμού του προϋπολογισμού, τόνισε ότι είναι δεδομένη η δέσμευση να μην συμβεί κάτι τέτοιο, επαναλαμβάνοντας πως η βούληση της Κυβέρνησης είναι για ένα σχέδιο αλλαγής πορείας χωρίς όμως να επιβαρυνθούν οι φορολογούμενοι των άλλων χωρών.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός εξέφρασε την ετοιμότητα να προχωρήσουν οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν την αξιοπιστία του δημοσίου, θα πατάξουν τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις και σημείωσε πως είναι ανάγκη να υπάρξει χρόνος και δημοσιονομικά περιθώρια για συνεργασία σε ένα σχέδιο που θα αποκαθιστά την εμπιστοσύνη, την ανάπτυξη και την απασχόληση.

Τέλος, εξέφρασε την βεβαιότητα του ότι παρά το γεγονός της έκφρασης διαφορετικών απόψεων από τα κράτη-μέλη στο θέμα του χρέους θα υπάρξουν πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του.

Δώρα Αντωνίου, Σωτήρης Νίκας  

Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Διαβάστε Περισσότερα »

Αδέρφια - χαλαρώστε. Ψηφίσαμε.

Του Άρη Δαβαράκη



Από την Κυριακή το βράδυ μέχρι σήμερα που έρχεται και ο Γερούν Ντεϊσελμπλούμ για να ξεκινήσει στην ουσία η πραγματική διαπραγμάτευση, όλοι όσοι νοιώθουμε βαθιά ανακουφισμένοι από την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, έχουμε υποστεί και όλων των ειδών τις τρομοκρατικές αγριότητες. Νόμιζα εγώ ο αφελής ότι μια τόσο ισχυρή νίκη θα τους «ησύχαζε» για ένα διάστημα τους τρελαμένους εξουσιολάγνους που με την ασυνέπεια, το θράσος και την ανικανότητά τους οδηγήσανε την Ελλάδα σ’ αυτήν την δυσχερέστατη θέση στην οποίαν βρίσκεται σήμερα. Κακώς το νόμιζα. Ο Σαμαράς βρυκολάκιασε την Πέμπτη το βραδάκι στις μικρές μας οθόνες για να μας πει πως όχι μόνο δεν έχασε τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία, αλλά, αντιθέτως βγήκε και ενισχυμένη (ιδίως δε στα νεανικά ηλικιακά target). Και διευκρίνισε με τον τρόπο του πως δεν πρέπει να τεθεί τώρα θέμα ηγεσίας, διότι (με λίγα λόγια) η κυβέρνηση Τσίπρα θα πέσει από ώρα σε ώρα και πρέπει να είναι έτοιμη η Νέα Δημοκρατία να ξαναπάρει τα πράγματα στα χέρια της μήπως και διασώσει την πατρίδα την τελευταία στιγμή από την καταστροφή στην οποίαν την οδηγούν οι κομμουνιστές – που βάλανε πόδι και στο Μέγαρο Μαξίμου οι ξυπόλητοι.

Δυστυχώς τα μεγάλα κανάλια μόνο για ένα-δύο 24ωρα προσπάθησαν να μην έρθουν σε δυσαρμονία με την χαρά και τα χαμόγελα, την μεγάλη ανακούφιση και το αίσθημα δικαίωσης που ένοιωσαν οι περισσότεροι Έλληνες το βράδυ της Κυριακής –ακόμα και αν δεν είχαν ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρόλαβε ο κόκορας να λαλήσει τρίτη μέρα χαλαρός – κι’ έσπευσαν όλοι πάλι, (ας μην πω ονόματα, έχει πια καταντήσει βαρετό), να ξαναρχίσουνε το ίδιο τροπάριο της κινδυνολογίας και της φριχτής τρομοκρατίας: Πως τολμάμε εμείς, οι τελευταίοι των τελευταίων, οι χρεωμένοι, οι «ανάδελφοι», εμείς οι θρασύτατοι Έλληνες να θέλουμε ενημέρωση για τα μέτρα κατά της Ρωσίας τα οποία οι διάφοροι Σαμαράδες μέχρι τώρα (όπως καθαρά φάνηκε) τα υπογράφανε χωρίς καν να τα δούνε – δεν συζητάμε να ερωτηθούν ή να ενημερωθούν, αυτό δα έλειψε. Έχουμε άλλη άποψη; Θέλουμε να καταγραφεί, ευγενικά πάντα, αλλά καθαρά, πως δεν συμφωνούμε; Τι είναι αυτά; Από πού και ως πού; Ποιοι νομίζουμε πως είμαστε;

Λοιπόν, ακούστε. Νομίζουμε πως είμαστε – και είμαστε - ελεύθεροι άνθρωποι και μόλις πριν πέντε 24ωρα ψηφίσαμε Αριστερά και είμαστε χαρούμενοι, ανακουφισμένοι και υπερήφανοι γι’ αυτή την επιλογή μας. Έχουμε εμπιστοσύνη στον Αλέξη Τσίπρα και θα τον στηρίξουμε μέχρι τέλους, όσα σκάλπ και αν ακουμπήσουν στο τραπέζι οι «αγορές» και τα «χρέη» και οι διάφοροι δυστυχισμένοι που ζούνε χειροπόδαρα δεμένοι με διάφορα χαρτιά, κουπόνια όπως τα λέει και ο Μακριδάκης, euros and dollars, ομόλογα και ανομολόγητα, τεράστιες φούσκες, φύκια και μεταξωτές κορδέλες. Χεστήκαμε για την Μέρκελ. Δεν μας καίγεται καρφί αν θα μας βγάλουνε από το ευρώ και επειδή δεν προβλέπεται αυτό θα μας διώξουνε και από την ΕΕ για να φύγουμε από το ευρώ. Όλα αυτά είναι τόσο μεγάλες ανοησίες που ούτε ένα μικρό παιδί δεν θα τις έπαιρνε στα σοβαρά. Εμπρός λοιπόν, να σας δούμε, διαλύστε την ΕΕ κινώντας τις διαδικασίες «αποπομπής» της Ελλάδας. Τιμωρείστε την και περιμένετε να δείτε τι θα ακολουθήσει.

Πολύ φοβάμαι πως τα γνωστά κακά παπαγαλάκια που βιαστήκανε να ξεθαρέψουνε πάλι και κάνουν ότι μπορούν για να τρομάξουνε τον κόσμο, δεν έχουν καταλάβει.

Δεν έχουν καταλάβει ότι παίζουν με τη φωτιά και ότι εμείς που σήμερα χαμογελάμε είμαστε αποφασισμένοι να διατηρήσουμε αυτό το νέο κεκτημένο της 25ης Ιανουαρίου με όλα τα μέσα.

Ας μην παίζουν με την Δημοκρατία. Υπάρχει κυβέρνηση και έχει μια μεγάλη λαϊκή υποστήριξη. Λίγο θέλουμε να θυμώσουμε πραγματικά - και τότε θα πρέπει να πλήξουν το πολίτευμα και το Σύνταγμα όσοι επιμένουν να προσκυνούν τον Γκαίμπελς – ακόμα.

À la guerre comme à la guerre το λένε αυτό οι Γάλλοι. Αυτό που θα συμβεί αν τολμήσει κανείς να αμφισβητήσει τα αποτελέσματα της κάλπης – αμέσως ή εμμέσως.

Καλός ο ακροδεξιός τσαμπουκάς, τον χρησιμοποιήσατε, τον χορτάσατε, τώρα ηρεμήστε.

Στις εκλογές του 2019 τα ξαναλέμε.

Από toportal

Διαβάστε Περισσότερα »

"Μπαράζ" συναντήσεων Τσίπρα και Βαρουφάκη για το χρέος

Του Γιάννη Αγουρίδη


«Μπαράζ» ραντεβού με ομολόγους του με αρχή την Κυριακή από το Λονδίνο θα έχει ο υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουβάκης, ενώ συνεχείς θα είναι σήμερα οι συσκέψεις προετοιμασίας στο ΥΠΟΙΚ.

Στόχος των συναντήσεων του υπουργού Οικονομικών στο εξωτερικό θα είναι μια διαπραγμάτευση για το χρέος, όπως επισήμαναν κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών. Αύριο, θα υπάρξει συνάντηση με τον πρόεδρο του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem και με τον επικεφαλής της ευρωομάδας του EuroWorkingGroup, Thomas Weiser. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, ο κ. Βαρουφάκης αναμένεται να θέσει το θέμα του χρέους με στόχο να μην πληγούν οι φορολογούμενοι άλλων κρατών μελών, ενώ ρόλο θα παίξει σε αυτό η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Οι συναντήσεις


Ειδικότερα, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, αύριο έρχεται ο πρόεδρος του Eurogroup και υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας Γερούν Ντάισελμπλουμ για συνομιλίες με τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και, κατ' ιδίαν, με τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη. Με αυτή την επίσκεψη ξεκινά η διαβούλευση με τους εταίρους μας που θα οδηγήσει σε βιώσιμη, συνολική συμφωνία για την ανασυγκρότηση της κοινωνικής μας οικονομίας στο πλαίσιο μιας εξελισσόμενης Ευρώπης.

Την Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου, το πρωί, ο υπουργός Οικονομικών θα συναντηθεί στο Λονδίνο με τον ομόλογό του George Osborne με στόχο την έναρξη στενής συνεργασίας των δύο χωρών όσον αφορά θέματα κοινού, ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομικών θα έχει και συνάντηση με στελέχη του χρηματοπιστωτικού τομέα του Σίτι του Λονδίνου.

Το απόγευμα της Δευτέρας 2 Φεβρουαρίου ο υπουργός Οικονομικών θα συναντηθεί στο Παρίσι με τον ομόλογό του Mισέλ Σαπέν, καθώς και τον υπουργό Οικονομίας της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμ. Μακρόν, ο οποίος μόλις ανακοίνωσε επισήμως πως θεωρεί ότι η επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού δημόσιου χρέους που ζητά η ελληνική κυβέρνηση είναι «εύλογη» (legitimate).

Το πρωί της Τρίτης 3 Φεβρουαρίου ο υπουργός Οικονομικών θα συναντηθεί στη Ρώμη με τον ομόλογό του Πιέρ Κάρλο Παντοάν όπου θα γίνει ανταλλαγή απόψεων για την πορεία της ευρωζωνικής μακροοικονομίας.

Τέλος, ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ Άνχελ Γκορία, αποδέχθηκε πρόσκληση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και θα επισκεφθεί τη χώρα μας την 11η Φεβρουαρίου, με σκοπό να συζητήσει με το οικονομικό επιτελείο τις προτάσεις της κυβέρνησης περί ριζικών μεταρρυθμίσεων, να προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες στο θέμα αυτό, και, τέλος, να αναφερθεί στην δική του εμπειρία βέλτιστων πρακτικών αναδιαπραγμάτευσης του δημόσιου χρέους ως υπουργού Οικονομικών του Μεξικού κατά την θητεία του οποίου το δημόσιο χρέος της χώρας του απομειώθηκε σημαντικά.

ΑΥΓΗ

Διαβάστε Περισσότερα »

Μπιλ Γκέιτς: «Η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί απειλή»

Επιστήμη


Απειλή τόνισε πως θεωρεί την τεχνητή νοημοσύνη, ο ιδρυτής της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς, ανησυχώντας για τις πιθανές επιπτώσεις της. «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η ανθρωπότητα δεν φαίνεται να προβληματίζεται πιο σοβαρά για την πιθανότητα, η τεχνητή νοημοσύνη, να γίνει τόσο ισχυρή, που θα καταντήσει ανεξέλεγκτη», είπε.

Ο διευθυντής ερευνών Έρικ Χόρβιτς, κορυφαίο στέλεχος της Microsoft, σε αντίθεση με τις απόψεις του Γκέιτς δήλωσε ότι δεν βλέπει κάτι απειλητικό στην τεχνητή νοημοσύνη, με το ένα τέταρτο των ερευνητικών δραστηριοτήτων της εταιρείας να εστιάζονται σε αυτήν.

Σύμφωνα με το BBC, ο ιδρυτής της Microsoft ξεκαθάρισε πως ανήκει «στο στρατόπεδο που ανησυχεί για την σούπερ-νοημοσύνη. Αρχικά οι μηχανές θα κάνουν πολλές δουλειές για μας και δεν θα είναι πολύ έξυπνες. Αυτό θα είναι θετικό, αν το χειριστούμε σωστά. Όμως μετά από μερικές δεκαετίες, η (τεχνητή) νοημοσύνη θα γίνει αρκούντως δυνατή για να αποτελεί πηγή ανησυχίας».

Παρά τις επιφυλάξεις του, ο ίδιος ο Γκέιτς παραδέχτηκε πάντως ότι αν ήταν νεότερος και εργαζόταν στην Microsoft, πιθανότατα θα ήταν κι αυτός ερευνητής στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης. Αλλά και τώρα, όπως είπε, συνεργάζεται με την Microsoft σε ένα σχετικό πρόγραμμα με την ονομασία «Personal Agent».

ΕΦ-ΣΥΝ

Διαβάστε Περισσότερα »

Χωρίς γραβάτα, με χαμογελαστά μάτια

Του Γελωτοποιού


«Ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια και να “ναι η ερώτηση»
Αντρέ Μπρετόν

~~~~~~~~~~~~~~

Ίσως και να προτιμώ τον Ιγκλέσιας του Podemos.

Μου αρέσει που “χει μακριά μαλλιά, μούσι και σεμνό ύφος. Πιο πολύ θυμίζει ποιητή, όχι πολιτικό. Η φαντασία στην εξουσία της Ισπανίας.

Αλλά ένας τέτοιος πολιτικός ηγέτης δεν θα είχε καμιά τύχη στην Ελλάδα.

Ο Τσίπρας μοιάζει με progressive ΟΝΝΕΔίτη. Καλό παιδί, καλοκουρεμένο και καλοντυμένο.

Όμως – ω της φρίκης! – ο νέος πρωθυπουργός δεν φοράει γραβάτα. Αυτό το ενδυματολογικό ατόπημα ήταν πολύ avant garde για την εγχώρια πολιτική σκηνή, τους πείραξε πιο πολύ κι απ” τον πολιτικό όρκο.

~~{}~~

Η γραβάτα δεν είναι μόνο φαλλικό σύμβολο. Συμβολίζει και την έλλειψη φαντασίας, το κατεστημένο, τον παρωχημένο πατριαρχικό κόσμο.

Ο θεός φοράει γραβάτα κι ο διάβολος παπιγιόν.

Κι ίσως να φανώ αντίχριστος, αλλά θα πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι απ’ αυτούς που πάντα μένουνε απ’ έξω, γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιόν. Φοράω ένα μπορντό κασκόλ και χαμογελώ με τα μάτια. Μ” αρέσει να μη λέω πολλά, προτιμώ να γράφω. Αγαπάω τη χώρα όπου έτυχε να γεννηθώ, αλλά μάλλον το ίδιο θα “λεγα και για την Ιρλανδία. Είμαι αλλοπρόσαλλος άνθρωπος κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής…

~~{}~~

Ο πάπας του σουρεαλισμού, ο Αντρέ Μπρετόν, είχε πει:

«Στην Ελλάδα δεν χρειάζεται να εισάγουμε τον σουρεαλισμό. Η Ελλάδα είναι σουρεαλιστική ως χώρα.»

Νομίζω ότι έκανε λάθος. Η Ελλάδα δεν είναι σουρεαλιστική, είναι αλλοπρόσαλλη.

Οι Έλληνες είμαστε αλλοπρόσαλλος λαός. Πάντα εκτός προγράμματος, όλο εκπλήξεις και πληγές, όλο ήρωες και προδότες.

~

Πάντα λίγοι ήταν οι Έλληνες, αλλά πάντα είχαν κάτι να πουν και πάντα έκαναν την πιο πολλή φασαρία.

Ίσως να φταίει η γλώσσα του Ομήρου. Σε κάνει να θες να παίζεις μαζί της, στις αμμουδιές και στα μαρμαρωμένα αλώνια.

Είναι τόσο νόστιμη, όπως η μέρα, όπου μετά από χρόνια ξενιτιάς βλέπεις στην Κρήτη μια κορφή, που έχεις μανούλα κι αδελφή.

Πέφτουμε, σηκωνόμαστε, ξαναπέφτουμε, αλλά δεν σταματάμε να μιλάμε. Πολλοί τύραννοι προσπάθησαν να μας αλλάξουν γλώσσα. Αλλά δεν μπορούν.

Γιατί, παρά τη στενοκεφαλιά μας, παρά τον αλληλοσπαραγμό που ΄χουμε κάνει εθνικό μας σπορ, κουβαλάμε πολλούς νεκρούς, πολλούς ποιητές, πολλή Ιστορία.

~~{}~~

Η σύγχρονη Ελλάδα αναλώνεται στα σκυλάδικα και στα γήπεδα. Όμως ακόμα κι εκεί, στο τσακίρ κέφι και στην αποθέωση της ομάδας, ακούγεται ένα συννεφιασμένο τραγούδι του Τσιτσάνη, ένα σύνθημα χελιδόνι του Ελύτη, κι άξαφνα όλοι δακρύζουν κι ονειρεύονται, σαν τον Καραγκιόζη.

Αυτό που σε κάνει να βουρκώνεις είναι η Ιστορία, η Μνήμη. Γιατί οι Έλληνες έχουν πολλά αποθέματα από ιστορία και μνήμη στα ντουλάπια τους.

~~{}~~

Η πρώτη πολιτική πράξη του Τσίπρα ήταν η Καισαριανή, εκεί όπου ξεφορτώναν τα καμιόνια.

Αυτό έπρεπε να έχουν κάνει όλοι οι τέως πρωθυπουργοί, όλοι εκείνοι οι πατριώτες made in Harvard.

Το έγραφε ο Ρίτσος, το ήλπιζε ο Ρίτσος: «Αυτός ο λαός δεν προσκυνάει κανέναν, παρά μόνο τους νεκρούς του».

~~{}~~

Ας σταματήσουμε να προσκυνάμε. Ας σταθούμε για λίγο όρθιοι, χαμογελαστοί κι αποφασισμένοι, χωρίς γραβάτες, ίσως με γαρύφαλα.

Οφείλουμε να τιμήσουμε, όχι τους νεκρούς, αλλά τα παιδιά μας.

«Ν” αγαπάς την ευθύνη», έγραφε ο Καζαντζάκης.

Έχουμε ευθύνη λοιπόν. Να παραδώσουμε, σαν έρθει η ώρα μας, αυτόν τον κόσμο τον καλό, τον χιλιομπαλωμένο, να τον παραδώσουμε ελεύθερο.

Και μέχρι τότε να ζήσουμε. Χαμογελώντας.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Στο κείμενο ακούστηκαν τα τραγούδια:

«Χαιρετίσματα στην εξουσία» - Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου – Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

«Μ” αρέσει να μη λέω πολλά» – Στίχοι/Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα

«Μαλαματένια λόγια» – Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου – Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

«Συννεφιασμένη Κυριακή» – Στίχοι: Τσιτσάνης – Αλέκος Γκούβερης – Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

«Ένα το χελιδόνι» – Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης – Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

«Σαν τον Καραγκιόζη» – Στίχοι/Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

«Αυτόν τον κόσμο τον καλό» – Στίχοι: Βασίλης Ανδρεόπουλος – Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Γελωτοποιός

Διαβάστε Περισσότερα »

Η Ελλάδα κατέθεσε κατά του δημοσίου συμφέροντος και υπέρ της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός!

Σχόλιο ΣΦΗΚΑΣ: Ποιοι είναι αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι; που ζουν; Γνωρίζουμε την περιουσία της μάνας τους και του Πατέρα τους; Γνωρίζουμε πως ζουν σήμερα που τα παιδιά μας δεν έχουν ούτε γάλα να πιούν; Μια απάντηση θα την θέλαμε από την κυβέρνηση της αριστεράς. Και την θέλουμε σύντομα. (Χ. Σ.)


Της Βάλιας Μπαζού

Κι όμως! Χθες (προχθές), 28 Ιανουαρίου, συζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προσφυγή της Ελλάδας με την οποία ζητά να ΜΗΝ επιστραφούν στο ελληνικό δημόσιο 15,34 εκατομμύρια ευρώ από την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός! Για να το κάνω απολύτως λιανά, το ελληνικό δημόσιο υποστήριξε, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, προσφυγή κατά του εαυτού του!

Και αυτό γιατί, πέρα από κάθε λογική, ζήτησε να ακυρωθεί η απόφαση της Κομισιόν με την οποία διατάσσει να επιστραφεί από την Ελληνικός Χρυσός στο ελληνικό δημόσιο ποσό 15,34 εκατομμυρίων ευρώ, πλέον τόκων, που χορηγήθηκε ως παράνομη κρατική ενίσχυση.

Η προσφυγή που συζητήθηκε χθες και είχε κατατεθεί από την τότε κυβέρνηση το 2011 αμέσως μετά την απόφαση της Κομισιόν, αποτελεί ακόμα μια μαύρη σελίδα στην σκανδαλώδη ιστορία της πώλησης στις 12 Σεπτεμβρίου 2003 των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός έναντι ευτελούς ποσού όπως η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε.

Η πώληση έγινε έναντι 11 εκατ. ευρώ και σύμφωνα με την απόφαση της Κομισιόν:

-το ποσό ήτανχαμηλότερο από την πραγματική αγοραία αξία των μεταλλείων
-η πώληση έγινε χωρίς προηγούμενη εκτίμηση των στοιχείων ενεργητικού
-η πώληση έγινε χωρίς ανοιχτό διαγωνισμό
-η εταιρεία απαλλάχθηκε από την καταβολή οιουδήποτε φόρου.

Οι ελληνικές αρχές υποστήριξαν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ότι το μέτρο αποσκοπούσε στην εξεύρεση ιδιοκτήτη πρόθυμου να διατηρήσει σε λειτουργία τα μεταλλεία, ώστε να προστατευτούν η απασχόληση και το περιβάλλον (!) και στη δημιουργία κινήτρου για υποψήφιους αγοραστές διότι η αξία των Μεταλλείων ήταν αρνητική.

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αναμένεται το επόμενο διάστημα.

ΥΓ Την ίδια ημέρα συζητήθηκε και η προσφυγή της Ελληνικός Χρυσός κατά της Κομισιόν που επίσης ζητά να ακυρωθεί η απόφαση και να μην επιστρέψει τα 15,34 εκατομμύρια στο ελληνικό δημόσιο. Η προσφυγή της εταιρείας ήταν αναμενόμενη. Του ελληνικού δημοσίου όμως;

Από το ΠΟΝΤΙΚΙ

Διαβάστε Περισσότερα »

Foreign Policy: Γιατί ο Πούτιν είναι ο μεγάλος κερδισμένος των ελληνικών εκλογών

Πολιτική


Η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα, ενός «αυτοαποκαλούμενου ριζοσπάστη αριστερού», στην πρωθυπουργία της Ελλάδας θα μπορούσε να αποτελεί μια απρόσμενη νίκη για τον Ρώσο πρόεδρο, Βλάντιμιρ Πούτιν, εντείνοντας τις διαμάχες στο εσωτερικό της Ευρώπης γύρω από το ποια θα πρέπει να είναι η απάντηση στις πρόσφατες «επιθετικές κινήσεις» της Μόσχας στην Ουκρανία, σύμφωνα με άρθρο- ανάλυση του Foreign Policy, υπό τον τίτλο «Why Putin is the Big Winner in Greece's Elections» (γιατί ο Πούτιν είναι ο μεγάλος κερδισμένος των ελληνικών εκλογών).

«Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών θα συσκεφθούν την Πέμπτη, 29 Ιανουαρίου, για να προσπαθήσουν να επιτύχουν ομοφωνία πάνω στο πώς θα αυξήσουν την πίεση προς τη Ρωσία- η οποία ενέτεινε τον “πόλεμο δι' αντιπροσώπευσής της” (proxy war) στην Ουκρανία το Σαββατοκύριακο- χωρίς να βλάψουν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Ένα ήδη σύνθετο διπλωματικό παιχνίδι έγινε πιο πολύπλοκο εξαιτίας της άμεσης αντίδρασης της νέας ελληνικής κυβέρνησης, η οποία τη δεύτερη ημέρα της θητείας της απέρριψε μια ευρωπαϊκή πρόταση για τη διερεύνηση νέων κυρώσεων στη Μόσχα» αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στις προσπάθειες των ΗΠΑ να πείσουν τους «διστακτικούς» Ευρωπαίους εταίρους τους να υποστηρίξουν έναν νέο γύρο οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία και επισημαίνεται ότι η νέα προσπάθεια για ανανεωμένες πιέσεις προς τη Μόσχα έρχεται σε μια δύσκολη στιγμή, πολιτικά για την Ευρώπη και οικονομικά για τη Ρωσία. Η νίκη την Κυριακή του ΣΥΡΙΖΑ «διευρύνει τις υπάρχουσες ρωγμές στην Ευρώπη όσον αφορά στη Ρωσία. Η πρώτη επίσημη επίσκεψη στον νέο πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, ήταν ο Ρώσος πρέσβης, και την Τρίτη η Ελλάδα απέρριψε την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να εξεταστούν “περαιτέρω περιοριστικά μέτρα” σε βάρος της Ρωσίας», σημειώνεται στο άρθρο, το οποίο αναφέρεται στη διαφοροποίηση της κυβέρνησης όσον αφορά στην ανακοίνωση της Ε.Ε. για την Ρωσία.

Υπενθυμίζεται ότι, όπως αναφέρεται στην επίμαχη ανακοίνωση της γγ του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, «η δήλωση "Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της ΕΕ" που δημοσιεύθηκε σήμερα, κυκλοφόρησε χωρίς να έχει ακολουθηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία για την εξασφάλιση συναίνεσης των κρατών-μελών και ειδικότερα χωρίς να εξασφαλισθεί η συναίνεση της Ελλάδας. Στο πλαίσιο αυτό υπογραμμίζεται ότι δεν έχει τη συναίνεση της χώρας μας. Η δυσαρέσκεια για τη μεθόδευση αυτή εκφράστηκε τόσο στο πλαίσιο τηλεφωνικής συνομιλίας του Πρωθυπουργού με την ΥΕ/ΕΕ κ. Mogherini, όσο και στο κατάλληλο επίπεδο, από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στην ΕΕ». Η εν λόγω κίνηση προκάλεσε αναταράξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ από την πλευρά της Ρωσίας, ΜΜΕ κάνουν λόγο για έναν πιθανό νέο σύμμαχο της χώρας στην Ελλάδα.

«Η Ελλάδα, η οποία ήδη έχει αρχίσει να αντιστέκεται στους υπαγορευόμενους από την Ευρώπη δημοσιονομικούς κανόνες, φαίνεται να προσπαθεί να χαράξει και μια πιο ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική» σημειώνεται στο άρθρο του Foreign Policy, όπου τονίζεται ότι, πριν την επίθεση των φιλορώσων αποσχιστών κατά της Μαριούπολης, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν χωρισμένοι μεταξύ αυτών που ήθελαν μείωση της πίεσης προς τη Μόσχα, όπως πρότεινε η Φεντερίκα Μογκερίνι, επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε, και κλιμάκωσης των κυρώσεων, θέση που υποστήριζε ο Πολωνός πρόεδρος του Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ.

Όπως σημειώνεται, ο Βλάντιμιρ Πούτιν δείχνει να «ποντάρει» στις διαφωνίες στο εσωτερικό της Ευρώπης και στα οικονομικά προβλήματα για να «προστατευθεί από συντονισμένη δράση». Σύμφωνα με τον Μουχτάμπα Ραχμάν, επικεφαλής ανάλυσης Ευρωπαϊκών ρίσκων για το Eurasia Group, ο Ρώσος πρόεδρος εκτιμά ότι η Ε.Ε. «θα αντισταθεί στο να αυξήσει τις κυρώσεις ενώ η οικονομία της Ευρωζώνης παραπαίει».

Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, άσκησε κριτική όσον αφορά στη διαφοροποίηση της Ελλάδας από την ευρωπαϊκή γραμμή, λέγοντας ότι «δεν μπορείς από τη μια πλευρά να απαιτείς από την Ευρώπη να δείξει ενότητα όταν πρόκειται για τη χώρα σου, όπως κάνει ο κ. Τσίπρας και μετά, ως πρώτη επίσημη ενέργεια, να σπας την κοινή ευρωπαϊκή γραμμή. Αυτό κατά την άποψή μου μακροπρόθεσμα δεν θα λειτουργήσει»,

Από πλευράς του ωστόσο, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, σε άρθρο του, το οποίο αναδημοσιεύθηκε στη Huffington Post, κάνει λόγο για «συχνή αγνόηση» των συμφερόντων της Ρωσίας, προειδοποιώντας ότι η ιστορία έχει δείξει ότι «οι προσπάθειες απομόνωσης της Ρωσίας αναπόφευκτα είχαν δυσμενείς συνέπειες για όλη την Ευρώπη, ενώ η ενεργή εμπλοκή στα ζητήματα της ηπείρου έφερνε μακρές περιόδους ειρήνης και σταθερής ανάπτυξης»

Από το THE HUFFINGTON POST

Διαβάστε Περισσότερα »

Παναγιώτης Κουρουμπλής: Τώρα εισαγγελέας για τα 23 δις που έκλεψε η τραπεζική συμμορία!

Πολιτική


Με δήλωση-βόμβα ο νέος Υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής αιτείται την άμεση παρέμβαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και των εντεταλμένων δικαστικών και διοικητικών αρχών για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, μετά τις δηλώσεις του Γ.Γ Διαφάνειας Γιώργου Σούρλα για την υπόθεση των 23 δισ. ευρώ κριθέντων ως ανείσπρακτων επιχειρηματικών κόκκινων δανείων καθώς και των απειλών που ο τελευταίος έχει δεχθεί.

«Ο ΓΓ Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Γ. Σούρλας δημοσιοποίησε με δελτίο Τύπου επιστολή που απέστειλε στο διοικητή της ΤτΕ Ι. Στουρνάρα με την οποία τον καλεί να συμβάλει στην αποκάλυψη της αλήθειας αναφορικά με τα ανείσπρακτα επιχειρηματικά δάνεια. Η δήλωση του κ. Γ. Σούρλα εστιάζεται στα 23 δισ. ευρώ κόκκινων επιχειρηματικών δανείων και ειδικότερα στα δάνεια που αφορούν δανειολήπτες επιχειρηματίες που μπορεί να περιλαμβάνονται στη λίστα Λαγκάρντ, στη λίστα Νικολούδη και σε όλες τις άλλες λίστες όπου αναφέρονται καταθέσεις Ελλήνων στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονόςότι ο κ. Σούρλας, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ (Σάββατο 20.9.2014), ανέφερε α) ότι έχει δεχθεί απειλές, β) ότι αισθάνεται αβοήθητος και γ) ότι έχει διαπιστώσει απροθυμία του κ. Στουρνάρα να απαντήσει σε αίτημα του ιδίου και για το λόγο αυτό προέβη στην έκδοση σχετικού δελτίου Τύπου.

Κατόπιν των ως άνω κρίνεται αναγκαία η άμεση παρέμβαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και των εντεταλμένων δικαστικών και διοικητικών αρχών για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, προκειμένου άμεσα να διερευνηθούν και να δημοσιοποιηθούν τα ακόλουθα:

• α)Ποιοι επιχειρηματίες δανειολήπτες των συγκεκριμένων δανείων που κρίνονται ανείσπρακτα έχουν καταθέσεις στις παραπάνω λίστες, β) εάν έχουν ελεγχθεί μέχρι σήμερα οι καταθέσεις τους στο εξωτερικό και εσωτερικό και γ) εάν έχουν καταβάλει τους οφειλόμενους φόρους.

• Για την ουσιαστική προστασία του δημόσιου συμφέροντος, να ερευνηθούν όλα τα ονόματα των ως άνω δανειοληπτών, των μελών των διοικήσεων των επιχειρήσεών τους και των μελών των οικογενειών τους που έχουν καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα του εσωτερικού και εξωτερικού.

• Να ενημερωθεί η κοινή γνώμη, τα κόμματα και το Κοινοβούλιο για τις εσωτερικές διαδικασίες των τραπεζών και των υπευθύνων που ενέκριναν τη χορήγηση των εν λόγω δανείων, είτε αυτά αφορούν επιχειρηματικά πάσης μορφής (κεφαλαίου κίνησης-παγαιοποιήσεων κ.λπ.), είτε δάνεια προς τους φορείς των ως άνω επιχειρήσεων για αγορά μετοχών (μετοχοδάνεια), ανεξαρτήτως εάν αυτά προορίζονταν για συμμετοχή σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των επιχειρήσεών τους ή για αγορά μετοχών άλλων επιχειρήσεων.

• Να κατατεθούν στις αρμόδιες δικαστικές αρχές και στη Βουλή τα σχετικά εισηγητικά σημειώματα αξιολόγησης των αιτημάτων – πρακτικά έγκρισης, χορήγησης και εκταμίευσης των ως άνω κόκκινων δανείων ανά πελάτη και τράπεζα καθώς και η σημερινή διασφαλιστική αξία των εμπραγμάτων και λοιπών εξασφαλίσεων που τυχόν ελήφθησαν για τη χορήγησή τους.

• Για τις εμπορικές τράπεζες που έχουν προσφύγει στο ΤΧΣ για την άντληση κεφαλαίων στήριξης (δηλαδή έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί με χρήματα του Ελληνικού Δημοσίου) να ερευνηθούν και να δημοσιοποιηθούν: τα στοιχεία από το έτος 2000 έως σήμερα που αφορούν σε έκτακτες παροχές (μπόνους) επίτευξης στόχων (είτε με καταβολή μετρητών, είτε με προσφορά προς αγορά ιδίων μετοχών σε προνομιακές τιμές, είτε λοιπές διευκολύνσεις) προς τα μέλη των διοικήσεών τους και τα στελέχη τους που εμπλέκονται/ευθύνονται με οποιονδήποτε τρόπο ως αρμόδιοι στην έγκριση/χορήγηση των υπόψη ύψους 23 δισ. ευρώ ανείσπρακτων επιχειρηματικών κόκκινων δανείων.

• Να ερευνηθεί το πόθεν έσχες των ΔΣ και των στελεχών των τραπεζών που ενέκριναν τα παραπάνω ακάλυπτα δάνεια καθώς και των μελών των οικογενειών τους, πριν και μετά τις ως άνω επισφαλείς εγκρίσεις των 23 δισ. ευρώ ανείσπρακτων επιχειρηματικών κόκκινων δανείων.

• Να ερευνηθούν οι απειλές που δέχθηκε ο κ. Γ. Σούρλας καθώς και η απροθυμία του κ. Ι. Στουρνάρα να συμβάλει στο υποβληθέν προς αυτόν αίτημα».

Πηγή: tribune

Από Olympia

Διαβάστε Περισσότερα »