Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Βιολογικά εργαστήρια στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ

Του Ντμίτρι Κερασίδη*


Ο μετασοβιετικός (γεωγραφικός) χώρος είναι μια μοναδική έκταση, πλούσια σε παραγωγικές πηγές, που διαθέτει σοβαρή επιστημονική βάση, η οποία έχει μεταβιβαστεί ως κληρονομιά από την ΕΣΣΔ. Εκτός αυτού, αυτές οι περιοχές βρίσκονται σε ιδιαίτερα επικερδείς για την παγκόσμια γεωπολιτική γεωγραφικές συντεταγμένες. Τα σύνορα της πρώην ΕΣΣΔ είναι το «κλειδί» προς όλη την Ευρασία. Η γραμμή από το Σπιτσμπέργκεν έως την Τουρκία και από την Λένκοραν έως την Κίνα χαράσσει ένα εξαιρετικό πεδίο για στρατηγικό πολεμικό σχεδιασμό.

«Άγιος τόπος δεν μένει ποτέ άδειος» (Ρωσική παροιμία)


Κάνοντας εκμετάλλευση της φανερής αποδυνάμωσης της Ρωσίας, στα παλιά εδάφη της ΕΣΣΔ σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα εμφανίστηκε μια σειρά από μικροβιολογικά εργαστήρια, που φτιάχτηκαν στη βάση των «χθεσινών» σοβιετικών επιστημονικών-ερευνητικών κέντρων και πειραματικών πολυγώνων. Παρουσιάζοντάς τα ως «πολιτικά» (μη στρατιωτικά), οι οργανωτές της κατασκευής και ανακατασκευής τους άρχισαν να προσελκύουν κονδύλια του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ. Τέτοιου είδους εγκαταστάσεις εμφανίστηκαν στην Ουκρανία, τη Γεωργία, το Καζαχστάν, την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν. Το να διαθέτει κανείς απομακρυσμένα βιολογικά εργαστήρια έξω από τα όρια της δικής του επικράτειας είναι εξαιρετικά επικερδές, αφού αυτά λύνουν σημαντικά γεωπολιτικά ζητήματα, αλλά δεν δημιουργούν εσωτερικά οικολογικά ρίσκα. Επιπλέον, αυτού του είδους η δραστηριότητα δεν αντιβαίνει τη Σύμβαση του 1972 περί απαγόρευσης των τοξικών και βιολογικών όπλων.

Πώς συνέβη όμως και τα βιολογικά εργαστήρια στο μετασοβιετικό χώρο άρχισαν να θεωρούνται ως κάτι «φυσιολογικό» και ως «παγκόσμιο αγαθό»; Χάρη στη μαζική επικοινωνιακή υστερία στο φόντο των εκρήξεων στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης το 2001, διακόπηκε η επιβλητική προσπάθεια ανάπτυξης κάθε είδους τρόπων αντίδρασης στην παγκόσμια τρομοκρατία. Ακριβώς εκείνη την εποχή είχε πραγματοποιηθεί μαζική αποστολή επιστολών που περιείχαν τον βάκιλο του άνθρακα.  Και δεν έχει σημασία, ότι μετά από 10 χρόνια στα χέρια των Μέσων Ενημέρωσης έπεσαν αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του FBI, όπου το συγκεκριμένο «προϊόν» αναφερόταν ως επεξεργασία του Ινστιτούτου Ιατρικών Ερευνών για τις Μολυσματικές Ασθένειες του Στρατού των ΗΠΑ. Η αλυσίδα μεταφοράς για τη δημιουργία ενός δικτύου στρατιωτικών-βιολογικών εργαστηρίων σε όλον τον κόσμο είχε ήδη αρχίσει να λειτουργεί.

Η Ουκρανία και η Γεωργία ως οι πλησιέστερες χώρες του μετασοβιετικού χώρου


Η πρώτη συμφωνία συνεργασίας στον τομέα της Ιολογίας και της Βακτηριακής Μικροβιολογίας στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ κλείστηκε ανάμεσα στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Γεωργίας το έτος 2002. Η «ονομασία εργασίας» αυτής της συμφωνίας ήταν πολλά υποσχόμενη: «(Συμφωνία) για τη συνεργασία στον τομέα των τεχνολογιών και των παθογενειών, που συνδέονται με την δημιουργία βιολογικών όπλων και τη μη διάδοση πληροφοριών στον συγκεκριμένο τομέα». Τα εγκαίνια αυτών των εγκαταστάσεων δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την συμμετοχή υψηλά ισταμένων προσώπων του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ. Έτσι, η τελετή των εγκαινίων του «Γνωμοδοτικού Εργαστηρίου Δημόσιας Υγείας» κοντά στην Τυφλίδα είχε ως επίτιμο καλεσμένο τον υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ αρμόδιο για θέματα πυρηνικής, χημικής και βιολογικής άμυνας Άντριου Ουέμπερ. Το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ δεν κρύβει ότι τα βιολογικά εργαστήρια έχουν ανεγερθεί αποκλειστικά με δικά του κονδύλια.

Εξίσου σημαντική περιοχή για την ανέγερση βιολογικών εργαστηρίων αποτελεί η Ουκρανία, όπου η πρώτη εγκατάσταση άνοιξε ουσιαστικά αμέσως μετά την υπογραφή των αντίστοιχων συμφωνιών ανάμεσα στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ και την κυβέρνηση της Ουκρανίας, το έτος 2010. Δημιουργήθηκε στη βάση του Επιστημονικού-Ερευνητικού Ινστιτούτου Καταπολέμησης Λοιμωδών Νόσων «Ι.Ι. Μέτσνικοβ» στην Οδησσό. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα δημιουργήθηκαν στην Ουκρανία αρκετά βιολογικά εργαστήρια με «ειδικό βαθμό απορρήτου», όπου επιτρεπόταν η εργασία με εξαρτήματα που είχαν χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία βιολογικών όπλων.

Επίσης, ανεγέρθηκαν ουσιαστικά «από το μηδέν» εργαστήρια έρευνας της παθογενούς μικροχλωρίδας στο Ντνιεπροπετρόφσκ, το Λβοβ, το Χμελνίτσκι, την Τερνόπολ και άλλες ουκρανικές πόλεις. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της αμερικανικής πλευράς, αυτού του είδους οι εγκαταστάσεις αποσκοπούν στην αντικατάσταση των επιστημονικών εργαστηρίων της σοβιετικής εποχής με πιο αντισεισμικές και υψηλής τεχνολογίας αμερικανικές (κατασκευές). Ξεκινώντας από το έτος 2008, για τον σχεδιασμό και την κατασκευή τους δόθηκαν πάνω από 380 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Όμως ο επανεξοπλισμός των επιστημονικών εγκαταστάσεων πραγματοποιούταν σε συνθήκες πλήρους διαφθοράς.

Τα κονδύλια που δόθηκαν από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ αρκετά συχνά κατευθύνονταν για την ικανοποίηση των προσωπικών αναγκών των κρατικών υπαλλήλων, ενώ οι προσπάθειες των Αμερικανών για αναγκαστική ρύθμιση (της κατάστασης) οδηγούσε σε περαιτέρω πίεση στο μεγαλύτερο μέρος των ιατρικών ιδρυμάτων της χώρας. Ήδη μετά την παράδοση των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων προς χρήση, το 2011-2012, σύμφωνα με τα πορίσματα αρκετών επιτροπών έρευνας, αποκαλύφθηκαν κατάφωρες παραβιάσεις των κανόνων και των κανονισμών ασφάλειας. Αλίμονο, μετά το «Μαϊντάν» δεν υπήρχε κανένας για να πραγματοποιήσει τις επόμενες έρευνες – η κυβερνητική επιτροπή δημοσίων έργων του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας «αναμορφώθηκε» και αφού ξόδεψε τα ίδια κεφάλαια σε ανούσιες πράξεις διαφθοράς, η πρεσβεία των ΗΠΑ απαίτησε από τους Ουκρανούς «χαρτογιακάδες» να υπογράψουν αμέσως Πράξεις Παράδοσης για χρήση των εγκαταστάσεων.

Ενιαίο δίκτυο βιολογικών εργαστηρίων – πιθανοί σκοποί και στόχοι.


Τα κατασκευασμένα στην περίμετρο των πρώην συνόρων της ΕΣΣΔ βιολογικά εργαστήρια δημιούργησαν ένα ενιαία οργανωμένο δίκτυο, που εξυπηρετεί αναμφίβολα τα συμφέροντα στην εξωτερική πολιτική αυτών που έδωσαν τα χρήματα για την κατασκευή τους. Το σύνολο των κονδυλίων που ξοδεύτηκαν πραγματικά εντυπωσιάζει: πάνω από 300 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για την Ουκρανία, περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για την Γεωργία και πάνω από 110 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για το - ευρισκόμενο στη Μέση Ασία - Καζαχστάν.

Όπως δείχνει η παγκόσμια πρακτική, οι εγκαταστάσεις του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ λειτουργούν με κλειστό καθεστώς, στελεχώνονται με ξένης προέλευσης προσωπικό, ενώ οι εκπρόσωποι του συστήματος Δημόσιας Υγείας (κάθε χώρας) δεν έχουν άμεση πρόσβαση σε αυτές. Λαμβάνοντας υπόψη την παραγωγική ισχύ των νέων εργαστηρίων, δεν αποκλείεται η δυνατότητα σχεδιασμού και φύλαξης παθογόνων μικροοργανισμών και ιών σε μεγάλες ποσότητες. Το λιγότερο που ισχύει, είναι ότι εκεί φυλάσσεται ήδη η «κληρονομιά» του σοβιετικού πολεμικού-βιολογικού προγράμματος, στο οποίο απέκτησαν ανεξέλεγκτη πρόσβαση.

Ήδη κατά τη δεκαετία του ’90 η Ουκρανία, το Καζαχστάν, η Γεωργία, η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν μεταβίβασαν μια πλούσια συλλογή από παράγοντες δημιουργίας επικίνδυνων ασθενειών στις ΗΠΑ με αντάλλαγμα οικονομική βοήθεια. Γι’ αυτό σε περίπτωση πιθανής επανέναρξης στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Νοτιο-Ανατολική Ουκρανία, για τις ΗΠΑ δεν θα είναι δύσκολο το να χρησιμοποιήσουν βιοχημικά όπλα, κατασκευασμένα σε εργαστήρια που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους. Όμως ακόμη και σε καιρό ειρήνης τέτοιου είδους εργαστήρια αποτελούν κίνδυνο. Σε συνθήκες πλήρους διαφθοράς στο μετασοβιετικό πεδίο δεν τηρούνται οι παγκόσμιες προδιαγραφές ασφάλειας κατά την κατασκευή τέτοιων εγκαταστάσεων.

Η κρυφή βιολογική επέκταση, η οποία σταδιακά αναπτύσσεται στις πρώην δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, προκαλείται πρώτα απ’ όλα από το παγκόσμιο κεφάλαιο και διάφορα διεθνή οικολογικά ιδρύματα, τα οποία έχουν ενωθεί στην λεγόμενη «Συμμαχία για την Βιολογική Ασφάλεια». Αυτό είναι εύκολο να το ανακαλύψει κανείς, εξετάζοντας τα στελέχη από τις στοχευμένες μεταφορές χρημάτων για την κατασκευή και την ανάπτυξη αυτών των εργαστηρίων. Ιδού ένας μη πλήρης κατάλογος τέτοιου είδους «χορηγών»:

Human Genome Sciences, Inc.,
DynPort Vaccine Company LLC,  
Unither Virology LLC. 

Λειτουργώντας σε στενή συνεργασία με το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, η παγκόσμια φαρμακευτική βιομηχανία ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη των δικών της εργασιών, με πιθανό αντάλλαγμα κάποιες μελλοντικές επεξεργασίες των νέων βιολογικών εργαστηρίων στις χώρες του «Τρίτου κόσμου». Μόνο που στην δεδομένη περίπτωση λόγος γίνεται για ευρασιατικές περιοχές-«κλειδιά», που βρίσκονται σε άμεση γειτονία με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μετάφραση από τα Ρωσικά: ΒασίληςΜακρίδης

*Ο Ντμίτρι Κερασίδης είναι Ρώσος δημοσιογράφος και πολιτειολόγος, ελληνικής καταγωγής, από το Ροστόβ-να-Ντονού (Ρωσία).



Η Σφήκα: Συντακτών μας