Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Καμμένε, βόηθα με να απαλλαγώ απ' τα εγγόνια μου!

Του Κώστα Γιαννιώτη


[...] «από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100στάρικο το μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό, το 100στάρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά, να πάω να βρω δουλειά στο παιδί για να μην πίνει φραπέ», δήλωσε, μεταξύ άλλων περισπούδαστων, μιλώντας την Τρίτη στο ‘’ΣΚΑΪ’’ ο ‘’κυβερνητικός’’ βουλευτής Δημ. Καμμένος.

Ακούγοντας την είδηση σκέφτηκα ότι έφτασε η ώρα να λυτρωθώ!

Στηριζόμενος στη δήλωση-θέση του Δ.Καμμένου, λέω να του ζητήσω να βάλει το χέρι του... να με σώσει!

 Γιατί είμαι κι εγώ παππούς και υποφέρω απ` αυτά τα μηνιάτικα χαρτζιλίκια των εγγονιών μου.

Λέω «εγγονιών μου» γιατί δεν έχω ένα μόνο. Έχω 300 (τριακόσια) ‘’εγγόνια’’ που κατοικοεδρεύουν κάπου κοντά στο Σύνταγμα, και που βάλθηκαν, πρώτα να μου φάνε τη σύνταξη μέχρι το τελευταίο ευρώ, να με φτάσουν στην εξαθλίωση και τελικά να μου πάρουν καθετί που αποτελεί αυτό που λέμε ιδιοκτησία.

Είναι τριακόσιοι σκερβελέδες, ακαμάτηδες, αμόρφωτοι, ψεύτες και γλοιώδεις τύποι, που εγώ δεν θα τους έπαιρνα στη δουλειά ούτε για να ξεσκονίζουν τα ράφια του μαγαζιού μου και οι οποίοι βάζουν κάθε μήνα το χέρι τους στην τσέπη μου, μου ξαφρίζουν ό,τι έχω και δεν έχω από τη σύνταξη που δούλεψα μια ζωή, για να τη μοιράσουν σε κάτι ξένους τύπους και τα ρέστα να τα πιουν φραπέδες και ουίσκια με τις παρέες τους.

Είναι τύποι που μετρούν το μπόι τους και το βρίσκουν μεγάλο και σπουδαίο, γιατί κοιτάζουν τον ίσκιο τους μόνο το πρωί, που το φως του ήλιου πέφτει πλάγια, και μακραίνει τις σκιές.

Είναι θρασύδειλα όντα, που με αρπάζουν από το γιακά και με ταρακουνάνε, αλλά δε βγάζουν κιχ και σκύβουν το κεφάλι όταν τους καρπαζώνουν και τους φτύνουν –μπροστά μου– οι ξένοι φίλοι τους!

Απ` αυτούς να  με απαλλάξει ο Καμμένος κι ας αφήσει τις... παπαριές να τις λέει στις παρέες του, να γελάνε!

Γιατί ενώ αυτός και οι παρέες του βολοδέρνουν μεταξύ του δωσιλογισμού, του αμοραλισμού, του κυνισμού και τελικά της μαλακίας, ένα κατοστάρικο απόμεινε στην τσέπη του παππού, κι ένας φραπές της απελπισίας απόμεινε στη νεολαία, της οποίας το μέλλον ρήμαξαν τα τριακόσια ‘’εγγόνια’’ μου!

Ας ετοιμάζεται, ο ίδιος, για τον καφέ ‘’της παρηγοριάς’’!

Πηγή: dromosanoixtos.gr



Κώστας Γιαννιώτης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου