Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης
Κάποιοι Νοέμβρηδες αντηχούν ακόμη στο μυαλό μου. Μουσική από Θεοδωράκη και Φαραντούρη, Μικρούτσικο και Δημητριάδη. Και νωρίς το μεσημέρι, σαν τελειώσει η σχολική επέτειος παίρνω πάντα μονάχος μου τους δρόμους.
Διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, άδειες βιτρίνες, βιαστικοί περαστικοί, σουβλάκι στη λαδόκολλα και καπουτσίνο με κανέλα στο χέρι.
Κάποιες φορές κοντοστέκομαι στην άκρη του πεζοδρομίου με την κρυφή ελπίδα ότι έναν Καλτεζά, έναν Κουμή, μια Κανελλοπούλου, έναν Μαρίνο ή κάποιον Φύσσα αργά ή γρήγορα θα συναντήσω.
Κι ύστερα πάλι σκύβω το κεφάλι, υψώνω τα τρύπια λάβαρά μου και ακόμη πιο μονάχος σφίγγω τα δόντια μου και συνεχίζω.
Πηγή: artinews.gr
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Κάποιοι Νοέμβρηδες αντηχούν ακόμη στο μυαλό μου. Μουσική από Θεοδωράκη και Φαραντούρη, Μικρούτσικο και Δημητριάδη. Και νωρίς το μεσημέρι, σαν τελειώσει η σχολική επέτειος παίρνω πάντα μονάχος μου τους δρόμους.
Διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, άδειες βιτρίνες, βιαστικοί περαστικοί, σουβλάκι στη λαδόκολλα και καπουτσίνο με κανέλα στο χέρι.
Κάποιες φορές κοντοστέκομαι στην άκρη του πεζοδρομίου με την κρυφή ελπίδα ότι έναν Καλτεζά, έναν Κουμή, μια Κανελλοπούλου, έναν Μαρίνο ή κάποιον Φύσσα αργά ή γρήγορα θα συναντήσω.
Κι ύστερα πάλι σκύβω το κεφάλι, υψώνω τα τρύπια λάβαρά μου και ακόμη πιο μονάχος σφίγγω τα δόντια μου και συνεχίζω.
Πηγή: artinews.gr
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου