Στέφανος Μαντζαρίδης
Γυναίκα... Θεά ή διάβολος; Νυχτερινό όνειρο ή πραγματικότητα; Μήτρα που γέννησε τον κόσμο μας. Σφυρί κι αμόνι που σφυρηλάτησε με φλόγες κάθε μας πάθος... Πλάσμα υπέροχο, γεμάτο μυστήριο, καμβάς που έχει πάνω του τα ομορφότερα χρώματα του ουράνιου τόξου...
Γυναίκα... Θάλασσα αφρισμένη, γεμάτη αντάρα που καταπίνει ότι βρεθεί στο διάβα της μα και γαλήνιος τόπος που αγκαλιάζει τα πάντα. Εχθρός και σύμμαχος, φίλος κι απέναντι... Τόπος μαγικός που σε παίρνει απ' το χέρι και σου μαθαίνει ένα ένα τα μυστήρια ης ζωής...
Γυναίκα... Γυναίκα του Κομπάνι, γυναίκα της ισπανικής επανάστασης μ' ένα γαρύφαλλο που ξερνάει δικαιοσύνη στα χέρια. Γυναίκα της Πίνδου, γυναίκα του σοβιετικού στρατού που λιώνουν το φίδι κάτω από τις αρβύλες τους. Γυναίκα του Μπουένος Άιρες, της Νέας Υόρκης, της Σαγκάης, της Αθήνας. Γυναίκα κάθε γωνιάς του κόσμου...
Γυναίκα... Τραγούδι που σιγοτραγουδάνε τα χείλη μας όταν το κόκκινο χρώμα βάφει την ψυχή μας. Νότες που στριφογυρίζουν αγκαλιά, νιφάδες χιονιού που χαρίζουν απλόχερα το λευκό τους. Επτασφράγιστο μυστικό της δημιουργίας του κόσμου...
Γυναίκα... Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις και ανοίγεις τον δρόμο...
Πηγή: enfo.gr
Στέφανος Μαντζαρίδης: Σχετικά με τον Συντάκτη
Γυναίκα... Θεά ή διάβολος; Νυχτερινό όνειρο ή πραγματικότητα; Μήτρα που γέννησε τον κόσμο μας. Σφυρί κι αμόνι που σφυρηλάτησε με φλόγες κάθε μας πάθος... Πλάσμα υπέροχο, γεμάτο μυστήριο, καμβάς που έχει πάνω του τα ομορφότερα χρώματα του ουράνιου τόξου...
Γυναίκα... Θάλασσα αφρισμένη, γεμάτη αντάρα που καταπίνει ότι βρεθεί στο διάβα της μα και γαλήνιος τόπος που αγκαλιάζει τα πάντα. Εχθρός και σύμμαχος, φίλος κι απέναντι... Τόπος μαγικός που σε παίρνει απ' το χέρι και σου μαθαίνει ένα ένα τα μυστήρια ης ζωής...
Γυναίκα... Γυναίκα του Κομπάνι, γυναίκα της ισπανικής επανάστασης μ' ένα γαρύφαλλο που ξερνάει δικαιοσύνη στα χέρια. Γυναίκα της Πίνδου, γυναίκα του σοβιετικού στρατού που λιώνουν το φίδι κάτω από τις αρβύλες τους. Γυναίκα του Μπουένος Άιρες, της Νέας Υόρκης, της Σαγκάης, της Αθήνας. Γυναίκα κάθε γωνιάς του κόσμου...
Γυναίκα... Τραγούδι που σιγοτραγουδάνε τα χείλη μας όταν το κόκκινο χρώμα βάφει την ψυχή μας. Νότες που στριφογυρίζουν αγκαλιά, νιφάδες χιονιού που χαρίζουν απλόχερα το λευκό τους. Επτασφράγιστο μυστικό της δημιουργίας του κόσμου...
Γυναίκα... Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις και ανοίγεις τον δρόμο...
Πηγή: enfo.gr
Στέφανος Μαντζαρίδης: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου