Σωτήρης Βλάχος
Μπροστά στην Ευρωπαϊκή κρίση πρέπει η αριστερά να διατυπώσει με τη μεγαλύτερη σαφήνεια ότι θα σταθεί εμπόδιο με όλα τα μέσα σε πιθανό εθνικιστικό εκτροχιασμό της ευρωπαϊκής ηπείρου, που θα κατκερματίσει την ήπειρο.
Πρέπει η αριστερά με τόλμη να αντιμετωπίσει αυτό πού από το Κουμμουνιστικό Μανιφέστο κιόλας ο Μαρξ εντόπιζε, ότι «Η σύγχρονη βιομηχανική εργασία, η σύγχρονη υποδούλωση στο κεφάλαιο, που είναι ίδια στην Αγγλία και τη Γαλλία, στην Αμερική και τη Γερμανία, αφαίρεσε από τον προλετάριο κάθε εθνικό χαρακτήρα…»
Αφαίρεσε η σύγχρονη υποδούλωση στο κεφάλαιο, κάθε εθνικό χαρακτήρα από τον προλετάριο –από τις θεμελιακές διαπιστώσεις του Μαρξ πάνω στις οποίες θα στηθεί το μετέπειτα έργο του.
«Οι νόμοι, η ηθική, η θρησκεία είναι γι' αυτόν τόσες αστικές προλήψεις, όσα αστικά συμφέροντα κρύβονται πίσω τους…» (Κομμουνιστικό Μανιφέστο)
Οι νόμοι, η ηθική, η θρησκεία, κύριοι πυλώνες αυτού που συνθέτουν το έθνος, είναι, μαζί με το έθνος, το πιο ισχυρό ιδεολογικό όπλο της αστικής τάξης στον αγώνα της ενάντια στο προλεταριάτο, στον αγώνα για να υπερασπίσει «όσα αστικά συμφέροντα κρύβονται πίσω τους».
Είναι δυνατό οι προλετάριοι της Ελλάδας, της Κύπρου ή οποιασδήποτε άλλης χώρας, να αντιμετωπίσουν την κρίση της χώρας τους σε συμμαχία με αυτούς με τους οποίους τους χωρίζουν ασυμβίβαστα συμφέροντα και σε αντιπαράθεση με τους Γάλλους, Άγγλους ή Γερμανούς προλετάριους;
Την ύπαρξη ασυμβίβαστων συμφερόντων μεταξύ των δύο μεγάλων στρατοπέδων, σε κάθε χώρα, αντιλαμβάνονται οι αστοί και οι πολιτικοί τους εκπρόσωπο πολύ καλά. Και το επιβεβαιώνουν με τις πολιτικές τους.
Οι αστοί κάθε χώρας, με πιο κλασσικό παράδειγμα αυτό της Ελλάδας, έχουν συμμαχήσει με τους Ευρωπαίους αστούς στο ζήτημα της λιτότητας. Στην κρίση, σύμμαχοι τους είναι οι ευρωπαίοι αστοί και εχθροί τους το ελληνικό προλεταριάτο. Εναντίον του οποίου όμως το πιο ισχυρό ιδεολογικό τους όπλο είναι η λεγόμενη «εθνική ενότητα», το έθνος, ο εθνικισμός.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίφαση, πιο γελοία αντίφαση, από το γεγονός ότι την ίδια στιγμή που το ελληνικό κεφάλαιο συμμάχησε με το ευρωπαϊκό ενάντια στο ελληνικό αλλά και ευρωπαϊκό προλεταριάτο, με σημαία τη λιτότητα, την ίδια αυτή στιγμή το έθνος, ο εθνικισμός και η κατηγορία της προδοσίας του έθνους, είναι το βασικό εσωτερικό τους όπλο.
Υποστηρικτές της λιτότητας ήταν αυτοί που με αφορμή τη συμφωνία για το Σκοπιανό, έβαλαν σε κίνηση το παρακράτος και τις πιο σκοτεινές δυνάμεις του εθνικισμού.
Αυτό θα είναι η εμπειρία όλης της επόμενης περιόδου. Όσο πιο δηλωμένες είναι οι πολιτικές δυνάμεις υπέρ της λιτότητας, τόσο πιο έντονα θα χρησιμοποιούν το όπλο του εθνικισμού και την κατηγορία του προδότη.
Στον Μαρξ πρέπει να αναζητηθούν οι απαντήσεις μπροστά σε αυτή την κατάσταση. Στις σαφείς και πρακτικές οδούς αναζήτησης λύσεων που μας κληροδότησε. Ακόμα όμως και το «Προλετάριοι του κόσμου ενωθείτε», η πιο σαφής, αδιαμφισβήτητη κατεύθυνση πάλης που θα μπορούσε κάποιος να διατυπώσει, αναγνωρίζεται περισσότερο ως ηθική αξία –τους εργαζόμενους δεν τους χωρίζει τίποτε- παρά ως πρακτική κατεύθυνση για αναζήτηση διεξόδων.
Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Όπως η ευρωπαϊκή αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι συντονίζονται στα Eurogroup και τους άλλους θεσμούς της καπιταλιστικής Ευρώπης, όσο τους επιτρέπει ακόμα η κρίση, έτσι και η ευρωπαϊκή αριστερά πρέπει να συντονιστεί μέσα από τα κόμματα της, τα συνδικάτα και ότι άλλο πυλώνα βρεθεί διαθέσιμος.
Αυτή είναι η βαθύτερη κληρονομιά του Μαρξ, ήδη από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.
Δημοσιεύτηκε στη Χαραυγή
Σωτήρης Βλάχος: Σχετικά με τον συντάκτη
Μπροστά στην Ευρωπαϊκή κρίση πρέπει η αριστερά να διατυπώσει με τη μεγαλύτερη σαφήνεια ότι θα σταθεί εμπόδιο με όλα τα μέσα σε πιθανό εθνικιστικό εκτροχιασμό της ευρωπαϊκής ηπείρου, που θα κατκερματίσει την ήπειρο.
Πρέπει η αριστερά με τόλμη να αντιμετωπίσει αυτό πού από το Κουμμουνιστικό Μανιφέστο κιόλας ο Μαρξ εντόπιζε, ότι «Η σύγχρονη βιομηχανική εργασία, η σύγχρονη υποδούλωση στο κεφάλαιο, που είναι ίδια στην Αγγλία και τη Γαλλία, στην Αμερική και τη Γερμανία, αφαίρεσε από τον προλετάριο κάθε εθνικό χαρακτήρα…»
Αφαίρεσε η σύγχρονη υποδούλωση στο κεφάλαιο, κάθε εθνικό χαρακτήρα από τον προλετάριο –από τις θεμελιακές διαπιστώσεις του Μαρξ πάνω στις οποίες θα στηθεί το μετέπειτα έργο του.
«Οι νόμοι, η ηθική, η θρησκεία είναι γι' αυτόν τόσες αστικές προλήψεις, όσα αστικά συμφέροντα κρύβονται πίσω τους…» (Κομμουνιστικό Μανιφέστο)
Οι νόμοι, η ηθική, η θρησκεία, κύριοι πυλώνες αυτού που συνθέτουν το έθνος, είναι, μαζί με το έθνος, το πιο ισχυρό ιδεολογικό όπλο της αστικής τάξης στον αγώνα της ενάντια στο προλεταριάτο, στον αγώνα για να υπερασπίσει «όσα αστικά συμφέροντα κρύβονται πίσω τους».
Είναι δυνατό οι προλετάριοι της Ελλάδας, της Κύπρου ή οποιασδήποτε άλλης χώρας, να αντιμετωπίσουν την κρίση της χώρας τους σε συμμαχία με αυτούς με τους οποίους τους χωρίζουν ασυμβίβαστα συμφέροντα και σε αντιπαράθεση με τους Γάλλους, Άγγλους ή Γερμανούς προλετάριους;
Την ύπαρξη ασυμβίβαστων συμφερόντων μεταξύ των δύο μεγάλων στρατοπέδων, σε κάθε χώρα, αντιλαμβάνονται οι αστοί και οι πολιτικοί τους εκπρόσωπο πολύ καλά. Και το επιβεβαιώνουν με τις πολιτικές τους.
Οι αστοί κάθε χώρας, με πιο κλασσικό παράδειγμα αυτό της Ελλάδας, έχουν συμμαχήσει με τους Ευρωπαίους αστούς στο ζήτημα της λιτότητας. Στην κρίση, σύμμαχοι τους είναι οι ευρωπαίοι αστοί και εχθροί τους το ελληνικό προλεταριάτο. Εναντίον του οποίου όμως το πιο ισχυρό ιδεολογικό τους όπλο είναι η λεγόμενη «εθνική ενότητα», το έθνος, ο εθνικισμός.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίφαση, πιο γελοία αντίφαση, από το γεγονός ότι την ίδια στιγμή που το ελληνικό κεφάλαιο συμμάχησε με το ευρωπαϊκό ενάντια στο ελληνικό αλλά και ευρωπαϊκό προλεταριάτο, με σημαία τη λιτότητα, την ίδια αυτή στιγμή το έθνος, ο εθνικισμός και η κατηγορία της προδοσίας του έθνους, είναι το βασικό εσωτερικό τους όπλο.
Υποστηρικτές της λιτότητας ήταν αυτοί που με αφορμή τη συμφωνία για το Σκοπιανό, έβαλαν σε κίνηση το παρακράτος και τις πιο σκοτεινές δυνάμεις του εθνικισμού.
Αυτό θα είναι η εμπειρία όλης της επόμενης περιόδου. Όσο πιο δηλωμένες είναι οι πολιτικές δυνάμεις υπέρ της λιτότητας, τόσο πιο έντονα θα χρησιμοποιούν το όπλο του εθνικισμού και την κατηγορία του προδότη.
Στον Μαρξ πρέπει να αναζητηθούν οι απαντήσεις μπροστά σε αυτή την κατάσταση. Στις σαφείς και πρακτικές οδούς αναζήτησης λύσεων που μας κληροδότησε. Ακόμα όμως και το «Προλετάριοι του κόσμου ενωθείτε», η πιο σαφής, αδιαμφισβήτητη κατεύθυνση πάλης που θα μπορούσε κάποιος να διατυπώσει, αναγνωρίζεται περισσότερο ως ηθική αξία –τους εργαζόμενους δεν τους χωρίζει τίποτε- παρά ως πρακτική κατεύθυνση για αναζήτηση διεξόδων.
Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Όπως η ευρωπαϊκή αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι συντονίζονται στα Eurogroup και τους άλλους θεσμούς της καπιταλιστικής Ευρώπης, όσο τους επιτρέπει ακόμα η κρίση, έτσι και η ευρωπαϊκή αριστερά πρέπει να συντονιστεί μέσα από τα κόμματα της, τα συνδικάτα και ότι άλλο πυλώνα βρεθεί διαθέσιμος.
Αυτή είναι η βαθύτερη κληρονομιά του Μαρξ, ήδη από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.
Δημοσιεύτηκε στη Χαραυγή
Σωτήρης Βλάχος: Σχετικά με τον συντάκτη
Ο ΜΑΡΞ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΗΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΚΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΟΜΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΑΥΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΥΤΕΡΩΝ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΣΕΙ ΓΕΝΙΚΩΣ (ΚΕΦΑΛΑΙΟ),ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΞΕΡΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΑΦΟΥ ΤΙΣ ΕΠΑΥΛΕΙΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΙ ΤΙΣ ΕΙΧΑΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφή