Βασίλης Μακρίδης
- 22/10/1929: Σαν σήμερα πριν από 90 χρόνια γεννήθηκε ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας του 20ού αιώνα, σύμφωνα με την επίσημη, μάλιστα, εκδοχή της FIFA: ο Λεβ Ιβάνοβιτς Γιάσιν (Лев Иванович Яшин).
- Ο αποκαλούμενος και «μαύρος πάνθηρας» ή «μαύρη αράχνη» (λόγω και της μαύρης στολής που φορούσε πάντα, είτε έπαιζε με τα χρώματα της Ντινάμο Μόσχας, είτε της Εθνικής ΕΣΣΔ), ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε ριζικά τον τρόπο που έπαιζαν οι τερματοφύλακες, εισάγοντας στοιχεία παιχνιδιού που σήμερα θεωρούνται ως «τετριμμένα» ή απλώς απαραίτητα: την έξοδο στις ψηλές μπαλιές, τη χρήση όλης της μεγάλης περιοχής και το παιχνίδι με τα πόδια, τη γρήγορη μετάβαση από το αμυντικό στο επιθετικό παιχνίδι (transition game). Τα δε αναερόβια προσόντα του (αλτικότητα, εκρηκτικότητα κοκ), αλλά και τα εξαιρετικά του αντανακλαστικά στα αντίπαλα σουτ τον καθιστούσαν σχεδόν ανίκητο κάτω από τα δοκάρια.
- Ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που κατάφερε να φτάσει και να ξεπεράσει τα 100 παιχνίδια χωρίς να δεχθεί γκολ. Από το 1950 έως το 1971 υπερασπίστηκε σταθερά τα γκολπόστ της Ντινάμο Μόσχας (326 αγώνες - 252 γκολ παθητικό), ενώ από το 1954 έως το 1970 ήταν ο βασικός και αναντικατάστατος τερματοφύλακας της Εθνικής ΕΣΣΔ (74 αγώνες - 70 γκολ παθητικό), καταφέρνοντας με τα χρώματά της να κατακτήσει 1 χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο (Μελβούρνη 1956), το Κύπελλο Εθνών Ευρώπης (σημερινό Euro) το 1960, ενώ ήταν φιναλίστ το 1964 στην ίδια διοργάνωση και την 4η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 στην Αγγλία. Με τη Ντινάμο Μόσχας κατέκτησε 5 φορές το Πρωτάθλημα ΕΣΣΔ και 3 φορές το Κύπελλο της χώρας. Ήταν μέλος της Μικτής Κόσμου σε αρκετά παιχνίδια, ενώ το 1963 έγινε ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα τερματοφύλακας που αναδείχθηκε «Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς», κατακτώντας το βραβείο του γαλλικού περιοδικού France Football. Τρεις φορές αναδείχθηκε «Τερματοφύλακας της Χρονιάς» από τη FIFA (1960, 1963, 1966). Σήμερα το βραβείο της FIFA για τον καλύτερο τερματοφύλακα της χρονιάς φέρει το όνομα του Λεβ Γιάσιν.
- Τα μεγαλύτερα μη αθλητικά βραβεία που κατέκτησε εν ζωή ήταν: 2 φορές το βραβείο Λένιν, το βραβείο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας (μόλις 2 μέρες πριν το θάνατό του) και το 2 φορές το παράσημο του Εργατικού Κόκκινου Αστέρα. Ως έφηβος εργαζόμενος στα μετόπισθεν κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού (Β' Παγκοσμίου) Πολέμου τιμήθηκε με μετάλλιο «Ηρωϊκής Εργασίας».
- Ο Γιάσιν έφυγε νωρίς από τη ζωή, στις 20 Μαρτίου 1990, λίγους μήνες πριν συμπληρώσει τα 61 του χρόνια, εξαιτίας καρκίνου του στομάχου. Λόγω των μεγάλων προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε μετά τα 50 του χρόνια (αποτέλεσμα της μανιώδους συνήθειας του καπνίσματος) το 1984 υπέστη ακρωτηριασμό του αριστερού κάτω άκρου του και κυκλοφορούσε με προθετικό πόδι.
- Η μνήμη του για τους πραγματικούς φίλους του καλού ποδοσφαίρου, παραμένει άσβεστη... Спасибо за воспоминания, Лев Иванович!!! (Ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις, Λεβ Ιβάνοβιτς).
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
- 22/10/1929: Σαν σήμερα πριν από 90 χρόνια γεννήθηκε ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας του 20ού αιώνα, σύμφωνα με την επίσημη, μάλιστα, εκδοχή της FIFA: ο Λεβ Ιβάνοβιτς Γιάσιν (Лев Иванович Яшин).
- Ο αποκαλούμενος και «μαύρος πάνθηρας» ή «μαύρη αράχνη» (λόγω και της μαύρης στολής που φορούσε πάντα, είτε έπαιζε με τα χρώματα της Ντινάμο Μόσχας, είτε της Εθνικής ΕΣΣΔ), ήταν ο άνθρωπος που άλλαξε ριζικά τον τρόπο που έπαιζαν οι τερματοφύλακες, εισάγοντας στοιχεία παιχνιδιού που σήμερα θεωρούνται ως «τετριμμένα» ή απλώς απαραίτητα: την έξοδο στις ψηλές μπαλιές, τη χρήση όλης της μεγάλης περιοχής και το παιχνίδι με τα πόδια, τη γρήγορη μετάβαση από το αμυντικό στο επιθετικό παιχνίδι (transition game). Τα δε αναερόβια προσόντα του (αλτικότητα, εκρηκτικότητα κοκ), αλλά και τα εξαιρετικά του αντανακλαστικά στα αντίπαλα σουτ τον καθιστούσαν σχεδόν ανίκητο κάτω από τα δοκάρια.
- Ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που κατάφερε να φτάσει και να ξεπεράσει τα 100 παιχνίδια χωρίς να δεχθεί γκολ. Από το 1950 έως το 1971 υπερασπίστηκε σταθερά τα γκολπόστ της Ντινάμο Μόσχας (326 αγώνες - 252 γκολ παθητικό), ενώ από το 1954 έως το 1970 ήταν ο βασικός και αναντικατάστατος τερματοφύλακας της Εθνικής ΕΣΣΔ (74 αγώνες - 70 γκολ παθητικό), καταφέρνοντας με τα χρώματά της να κατακτήσει 1 χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο (Μελβούρνη 1956), το Κύπελλο Εθνών Ευρώπης (σημερινό Euro) το 1960, ενώ ήταν φιναλίστ το 1964 στην ίδια διοργάνωση και την 4η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 στην Αγγλία. Με τη Ντινάμο Μόσχας κατέκτησε 5 φορές το Πρωτάθλημα ΕΣΣΔ και 3 φορές το Κύπελλο της χώρας. Ήταν μέλος της Μικτής Κόσμου σε αρκετά παιχνίδια, ενώ το 1963 έγινε ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα τερματοφύλακας που αναδείχθηκε «Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς», κατακτώντας το βραβείο του γαλλικού περιοδικού France Football. Τρεις φορές αναδείχθηκε «Τερματοφύλακας της Χρονιάς» από τη FIFA (1960, 1963, 1966). Σήμερα το βραβείο της FIFA για τον καλύτερο τερματοφύλακα της χρονιάς φέρει το όνομα του Λεβ Γιάσιν.
- Τα μεγαλύτερα μη αθλητικά βραβεία που κατέκτησε εν ζωή ήταν: 2 φορές το βραβείο Λένιν, το βραβείο του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας (μόλις 2 μέρες πριν το θάνατό του) και το 2 φορές το παράσημο του Εργατικού Κόκκινου Αστέρα. Ως έφηβος εργαζόμενος στα μετόπισθεν κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού (Β' Παγκοσμίου) Πολέμου τιμήθηκε με μετάλλιο «Ηρωϊκής Εργασίας».
- Ο Γιάσιν έφυγε νωρίς από τη ζωή, στις 20 Μαρτίου 1990, λίγους μήνες πριν συμπληρώσει τα 61 του χρόνια, εξαιτίας καρκίνου του στομάχου. Λόγω των μεγάλων προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε μετά τα 50 του χρόνια (αποτέλεσμα της μανιώδους συνήθειας του καπνίσματος) το 1984 υπέστη ακρωτηριασμό του αριστερού κάτω άκρου του και κυκλοφορούσε με προθετικό πόδι.
- Η μνήμη του για τους πραγματικούς φίλους του καλού ποδοσφαίρου, παραμένει άσβεστη... Спасибо за воспоминания, Лев Иванович!!! (Ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις, Λεβ Ιβάνοβιτς).
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου