Παναγιώτης Οικονομίδης
Το ταγκό θέλει δύο.
Η σύλληψη θέλει δύο.
Η εγκυμοσύνη θέλει δύο.
Ο τοκετός θέλει δύο.
Το μεγάλωμα του παιδιού θέλει δύο.
Τα εξουσιαστικά μοντέλα εμπεριέχουν σαν βασικό τους συστατικό την βία της επιβολής της θέλησης της μίας ομάδας πάνω σε μία άλλη. Η βία διαποτίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και εκφράζετε σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας και ιδιωτικής έκφρασης και έκφανσης της.
Ο σεξουαλικός βιασμός είναι η έκφραση της στην γενετήσια συμπεριφορά, ο σωματικός βιασμός είναι η έκφραση της στο επίπεδο της σωματικής επαφής, ο οικονομικός βιασμός είναι η έκφραση του στην σφαίρα της οικονομίας, ο συναισθηματικός βιασμός, είναι η έκφραση στην σφαίρα των συναισθημάτων κ.λ.π. Η κουλτούρα της βίας δημιουργεί, εξίσου, και θύτες και θύματα.
Η λογική του σεξουαλικού βιασμού πέρα από την γενεσιουργό αιτία της βίας, που ενυπάρχει στο εξουσιαστικό μοντέλο, σε επίπεδο εποικοδομήματος ανιχνεύεται στην γενετήσια κουλτούρα όπως αυτή εκφράζεται μέσα στο πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής και της κοινωνίας.
Η διαπαιδαγώγηση σε θέματα σεξουαλικής υγείας ακουμπά κυρίως το θέμα των αφροδισίων νοσημάτων μόνο στο πλαίσιο του φόβου κατά της ζωής και σε θέματα σεξουαλικής συμπεριφοράς είναι διαποτισμένη από την λογική του «πορνό», το οποίο αποτελεί ένα παραπροϊόν της καταναλωτικής κουλτούρας.
Ο σεξουαλικός βιασμός και οι εκτρώσεις βρίσκονται πάνω από τον ίδιο παρανομαστή.
Σε μια περίπτωση σεξουαλικού βιασμού δεν είναι μόνο το γυναικείο σώμα που βιάζεται αλλά βιάζεται και η συμβολοεικόνα του ανδρικού σώματος.
Σε μια περίπτωση έκτρωσης δεν υπάρχει μόνο το δικαίωμα της γυναίκας σε αυτήν αλλά και το δικαίωμα του άνδρα στην υποστήριξη της διαδικασίας.
Το σώμα μας είναι ισότιμο συστατικό του «είναι» μας και υπό αυτήν την έννοια το σώμα μας δεν «μας» ανήκει. «Εμείς» ανήκουμε και στο σώμα μας.
Το σώμα μας οφείλουμε να το φροντίζουμε, ειδικά όταν εξαρτάται κάποιος άλλος από αυτό.
Το σώμα, στο πεδίο της γενετήσιας επιθυμίας, είναι απαραίτητο μέσο για την έκφραση του πόθου και την απόληψη της σεξουαλικής ηδονής.
Και είναι απαραίτητα δύο σώματα σε αυτήν την διαδικασία. Η λογική που λέει το «σώμα μου, μου ανήκει», είναι ποτισμένη εν τω βάθει με την ιδιώτευση, τον ατομισμό και την κτητικότητα που είναι χαρακτηριστικά αστικής αντίληψης.
Παναγιώτης Οικονομίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Το ταγκό θέλει δύο.
Η σύλληψη θέλει δύο.
Η εγκυμοσύνη θέλει δύο.
Ο τοκετός θέλει δύο.
Το μεγάλωμα του παιδιού θέλει δύο.
Τα εξουσιαστικά μοντέλα εμπεριέχουν σαν βασικό τους συστατικό την βία της επιβολής της θέλησης της μίας ομάδας πάνω σε μία άλλη. Η βία διαποτίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και εκφράζετε σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας και ιδιωτικής έκφρασης και έκφανσης της.
Ο σεξουαλικός βιασμός είναι η έκφραση της στην γενετήσια συμπεριφορά, ο σωματικός βιασμός είναι η έκφραση της στο επίπεδο της σωματικής επαφής, ο οικονομικός βιασμός είναι η έκφραση του στην σφαίρα της οικονομίας, ο συναισθηματικός βιασμός, είναι η έκφραση στην σφαίρα των συναισθημάτων κ.λ.π. Η κουλτούρα της βίας δημιουργεί, εξίσου, και θύτες και θύματα.
Η λογική του σεξουαλικού βιασμού πέρα από την γενεσιουργό αιτία της βίας, που ενυπάρχει στο εξουσιαστικό μοντέλο, σε επίπεδο εποικοδομήματος ανιχνεύεται στην γενετήσια κουλτούρα όπως αυτή εκφράζεται μέσα στο πολιτιστικό πλαίσιο της εποχής και της κοινωνίας.
Η διαπαιδαγώγηση σε θέματα σεξουαλικής υγείας ακουμπά κυρίως το θέμα των αφροδισίων νοσημάτων μόνο στο πλαίσιο του φόβου κατά της ζωής και σε θέματα σεξουαλικής συμπεριφοράς είναι διαποτισμένη από την λογική του «πορνό», το οποίο αποτελεί ένα παραπροϊόν της καταναλωτικής κουλτούρας.
Ο σεξουαλικός βιασμός και οι εκτρώσεις βρίσκονται πάνω από τον ίδιο παρανομαστή.
Σε μια περίπτωση σεξουαλικού βιασμού δεν είναι μόνο το γυναικείο σώμα που βιάζεται αλλά βιάζεται και η συμβολοεικόνα του ανδρικού σώματος.
Σε μια περίπτωση έκτρωσης δεν υπάρχει μόνο το δικαίωμα της γυναίκας σε αυτήν αλλά και το δικαίωμα του άνδρα στην υποστήριξη της διαδικασίας.
Το σώμα μας είναι ισότιμο συστατικό του «είναι» μας και υπό αυτήν την έννοια το σώμα μας δεν «μας» ανήκει. «Εμείς» ανήκουμε και στο σώμα μας.
Το σώμα μας οφείλουμε να το φροντίζουμε, ειδικά όταν εξαρτάται κάποιος άλλος από αυτό.
Το σώμα, στο πεδίο της γενετήσιας επιθυμίας, είναι απαραίτητο μέσο για την έκφραση του πόθου και την απόληψη της σεξουαλικής ηδονής.
Και είναι απαραίτητα δύο σώματα σε αυτήν την διαδικασία. Η λογική που λέει το «σώμα μου, μου ανήκει», είναι ποτισμένη εν τω βάθει με την ιδιώτευση, τον ατομισμό και την κτητικότητα που είναι χαρακτηριστικά αστικής αντίληψης.
Παναγιώτης Οικονομίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Σαν θολα δεν μας τα λέει λιγο ο αρθρογραφος; Σοβαρα τωρα, η αμβλωση ειναι "εκδηλωση βιας";
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαμε αλλη μια:
1. Οσο δεν υπαρχει Κεντρικο Νευρικο Συστημα, δεν υπαρχει βιωση του φαινομενου της ζωης... Γι'αυτο και διεθνως τα ορια για οικειοθελη διακοπη της κυησης εχουν χρονικο οριζοντα αυτο το σταδιο της εμβρυικης αναπτυξης.
2. Αν προσδωσουμε ανθρωπινη υποσταση σε σταδια προηγουμενα αυτου, τοτε αναποφευκτα φτανουμε στο σταδιο του σχηματισμου του ζυγωτου - την στιγμη της συλληψης. Και τοτε θα ηθελα να ηξερα ποια ειναι η αποψη του αρθρογραφου για το "χαπι της επομενης ημερας" που εμποδιζει την εμφυτευση και διατηρηση του μολις σχηματισθεντος ζυγωτου στο ενδομητριο. Aκομα πιο ενδιαφερουσα θα ηταν η θεση του για την εξωσωματικη γονιμοποιηση κατα την διενεργεια της οποιας δεκαδες ζυγωτα πεταγονται στα αχρηστα. Ειναι και αυτο "βια";
3. Καμια γυναικα δεν υποβαλει εαυτον στην δραματικη παρεμβαση στο σωμα και την ζωη της που λεγεται αμβλωση, ελαφρα την καρδια. Τυπικά ειναι μια επιπονη επιλογη, που ακολουθείται μετα απο εντονη και μακρα σκεψη. Οι λογοι διαφοροι (ιατρικοι, ψυχολογικοι, κοινωνικοι, ποινικοι ακομα) και δεν ειναι σε κανενος αλλου την ευχερεια να τους κρινει, περαν της ιδιας.
Πριν αρχισουμε να φιλοσοφουμε εν κενω και αοριστω για την βια στο ζυγωτο που δεν την αντιλαμβανεται, ας αγωνιστουμε εναντια στην βια που δεχεται η γυναικα εγκυος και η γυναικα μητερα καθως και τα παιδια της στην κοινωνια μας: εκει δεν υπαρχει καμια αμφιβολια πως η βια βιωνεται.
Ευχαριστώ για την αναγνωση.
ΔιαγραφήΘα ήθελα να συνεχίσω την κουβέντα αλλά δυστηχώς δεν το με εμποδίζει η ''μάσκα''
Ποια "μασκα"; Αν εννοεις το nickname που κυκλοφορω απο 20ετιας... nah, ατυχησες. Παρτο και επωνυμο.
Διαγραφήhttps://www.facebook.com/gerasimos.grammatikopoulos/posts/10218672156969764
πιστεύω πως ειναι ηθικό το ζήτημα ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταφορές Μετακομίσεις
Δεν υπαρχει κανενα ηθικο ζητημα σε ενα συνολο κυτταρων χωρις ΚΝΣ.
Διαγραφή