Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

Ιδιώτης διεκδικεί έκταση στην προστατευόμενη Στροφυλιά Αχαΐας

Τάσος Σαραντής


Αφού επιβίωσε από ένα σωρό πυρκαγιές και επιθέσεις με στόχο πάντα την οικοπεδοποίηση, η απείρου φυσικού κάλλους περιοχή της «Καλόγριας» στη Στροφυλιά απειλείται ξανά από ιδιοποίηση και καταπάτηση.

Για ακόμα μία φορά η παραλία «Καλόγρια» στη δυτική Αχαΐα, που βρίσκεται στην προστατευόμενη περιοχή του Εθνικού Πάρκου υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς, γίνεται στόχος ιδιωτών. Αυτή τη φορά η απόπειρα ιδιοποίησης και καταπάτησης δημόσιας έκτασης με αμμοθίνες στην παραλία επανέρχεται μετά από αίτημα ιδιώτη της περιοχής για επαναχάραξη του αιγιαλού.

Το αίτημα υποβλήθηκε από ιδιοκτήτη έκτασης στην περιοχή, ο οποίος ζήτησε να μετατοπιστούν τα όρια του αιγιαλού σε απόσταση 5 μέτρων από τη θάλασσα, έτσι ώστε να αποκτήσει, πέραν της υφιστάμενης ιδιοκτησίας του έκτασης 160 στρεμμάτων, αμμοθινική έκταση περίπου 30 στρεμμάτων.

Πρόκειται για περιοχή που βρίσκεται στη θέση «Καλόγρια», βόρεια του υπάρχοντος ξενοδοχείου που οικοδομήθηκε τη δεκαετία του ‘60. Ο αιτών ζήτησε να ακυρωθούν προηγούμενες αποφάσεις των αρμόδιων υπηρεσιών -μεταξύ των οποίων και της καθ’ ύλη αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας Αχαΐας- συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και τις αμμοθίνες και να μετατοπιστούν τα όρια σε απόσταση 5 μέτρων από τη θάλασσα. Ουσιαστικά η ικανοποίηση του αιτήματός του θα του έδινε το δικαίωμα να «κατεβάσει» την ιδιοκτησία του μέχρι τη θάλασσα στο -κατά κοινή παραδοχή- καλύτερο παραλιακό κομμάτι στην Αχαΐα.

Οπως κατήγγειλε η Οικολογική Κίνηση Πάτρας, «με τον τρόπο αυτό ο εν λόγω ιδιώτης θα γίνει κύριος (πέραν της υφιστάμενης ιδιοκτησίας του) αμμοθινικής έκτασης 30 περίπου στρεμμάτων, την οποία φυσικά θα θελήσει να “αξιοποιήσει” καταλλήλως, μετά και τον πρόσφατα ψηφισθέντα “περιβαλλοντικό” νόμο. Δεν μας εκπλήσσει βέβαια το γεγονός και η συγκυρία, μιας και υπήρξαν και στο παρελθόν ανεπιτυχείς προσπάθειες για ιδιοποίηση της εν λόγω έκτασης».

Η συγκεκριμένη έκταση περιλαμβάνεται στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών NATURA 2000 και ειδικότερα στη Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τα Πουλιά («Υγρότοποι Καλόγριας - Λάμιας και Δάσος Στροφυλιάς») και στην Ειδική Ζώνη Διατήρησης για οικότοπους/χλωρίδα/πανίδα ( «Λιμνοθάλασσα Καλογριάς, Δάσος Στροφυλιάς και Ελος Λαμιας, Αραξος»). Επίσης στη συγκεκριμένη έκταση απαντώνται οι Τύποι Οικοτόπων «Θίνες των παραλίων με άρκευθους» (οικότοπος προτεραιότητας) και «Μαλακά υποστρώματα χωρίς βλάστηση».

Επιπλέον βρίσκεται στην Β1 Ζώνη του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς, δηλαδή σε «περιοχή προστασίας της φύσης» όπου οι μόνες δραστηριότητες που επιτρέπονται είναι η επιστημονική έρευνα, οι διαχειριστικές δράσεις, η φύλαξη-επόπτευση και η επίσκεψη της περιοχής για υπαίθρια αναψυχή, περιήγηση, περιβαλλοντική εκπαίδευση και παρατήρηση της φύσης.

Απόρριψη



Ασκώντας το νόμιμο δικαίωμά του ο ιδιώτης κατέθεσε αίτημα για την αλλαγή της γραμμής του αιγιαλού προς την αρμόδια πενταμελή Ειδική Επιτροπή, όπως προβλέπεται από τον σχετικό νόμο (2971/2001) για τον καθορισμό οριογραμμών αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού στη θέση «Καλόγρια» του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς, συνοδευόμενη από έκθεση του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) η οποία «υποδεικνύει» την αλλαγή της γραμμής του αιγιαλού και τη μετατόπισή της προς τη θάλασσα.

Η επιτροπή συγκροτείται από υπηρεσιακούς παράγοντες (Κτηματική Υπηρεσία, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Πολεοδομία Δ. Αχαΐας, Λιμεναρχείο). Στην πράξη ο ιδιώτης απαίτησε την ακύρωση της υφιστάμενης οριοθέτησης που έγινε το 2004 και ισχύει μέχρι σήμερα, αλλά και να αγνοηθεί το γεγονός της ύπαρξης δημόσιας αμμοθινικής έκτασης, ώστε να τοποθετηθεί η γραμμή του αιγιαλού 5 μέτρα από το κύμα.

Επειτα από αυτοψία που πραγματοποίησε η αρμόδια ειδική επιτροπή στις 17/6, απέρριψε με ψήφους 3-2 το αίτημα του ιδιώτη για επαναχάραξη της γραμμής του αιγιαλού στην παραλία «Καλόγρια», ορίζοντας ότι «υπάρχει παλαιός αιγιαλός όπως ορθά έχει καθοριστεί και ισχύει σήμερα και ως εκ τούτου δεν χρήζει επανακαθορισμού η οριογραμμή του παλαιού αιγιαλού». Ουσιαστικά απέτρεψε τη συρρίκνωση του αιγιαλού προς χάρη ιδιωτικών συμφερόντων.

Ωστόσο αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι το γεγονός ότι η απόφαση της αρμόδιας επιτροπής ελήφθη με πλειοψηφία, σε αντίθεση με τις κατά κανόνα ομόφωνες αποφάσεις της στο παρελθόν σε όλα τα ανάλογα αιτήματα που είχαν κατατεθεί τα προηγούμενα χρόνια. Για την ιστορία, υπέρ της απόρριψης για την επαναχάραξη του αιγιαλού ψήφισαν οι Παναγιώτης Κακούνης, προϊστάμενος της Κτηματικής Υπηρεσίας Αχαΐας και πρόεδρος της επιτροπής, η Αικατερίνη Πορφύρη, υπάλληλος της Κτηματικής Υπηρεσίας, και ο Αργύρης Κούτρας, προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Δυτικής Αχαΐας.

Μειοψήφησαν κρίνοντας ότι δεν υπάρχει παλαιός αιγιαλός οι Νίκος Ματούλας, λιμενάρχης του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πατρών, και Γιάννης Τσακαρέστος, προϊστάμενος της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού Δυτικής Ελλάδας στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου.

Η απόφαση της αρμόδιας επιτροπής δεν δίνει απαραίτητα οριστικό τέλος στην απόπειρα ιδιοποίησης της αμμοθινικής έκτασης στην «Καλόγρια», αφού ο ιδιώτης, που τυγχάνει μεγαλοεργολάβος και το όνομα του οποίου είχε εμπλακεί στο παρελθόν σε σκάνδαλο που αφορούσε διαμερίσματα του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, μπορεί να επιμείνει στην απαίτησή του προσφεύγοντας στα διοικητικά δικαστήρια.

Να σημειωθεί πως και στο παρελθόν (Νοέμβριος 2010) είχε γίνει προσπάθεια καταπάτησης της εν λόγω έκτασης από τον ίδιο, την οποία είχε περιφράξει αυθαίρετα και παράνομα σε επιφάνεια 18,5 στρεμμάτων με δομικό πλέγμα και σιδηροπασσάλους πακτωμένους στο έδαφος ύψους 1,70 μ. και συνολικού μήκους 130,70 μ. Τελικά η περίφραξη, που είχε κατασκευαστεί με τα ίδια υλικά της περίφραξης της όμορης ιδιοκτησίας του, είχε απομακρυνθεί μετά από παρέμβαση των υπευθύνων της Κτηματικής Υπηρεσίας.

Από την πλευρά του ο ιδιώτης, με επιστολή που απέστειλε προς την εφημερίδα «Πελοπόννησος» μετά την απόφαση της ειδικής επιτροπής, ισχυρίζεται ότι οι σχετικές καταγγελίες της Οικολογικής Κίνησης «αποτελούν επαίσχυντα ψεύδη» και διαβεβαιώνει ότι το αίτημά του τυγχάνει απολύτως νόμιμο και ότι στην ουσία του είναι αδιαμφισβήτητα βάσιμο.

Στο στόχαστρο οικοπεδοποιήσεων


Αξίζει να σημειωθεί ότι η μοναδική περιοχή της Στροφυλιάς, το πολυτιμότερο οικοσύστημα της Πελοποννήσου, βρισκόταν πάντα στο στόχαστρο οικοπεδοποιήσεων και καταπατήσεων. Τη δεκαετία του ’60 παραχωρήθηκε σε ιδιώτες μέρος του δάσους για να χτιστεί το ξενοδοχειακό συγκρότημα «Kalogria beach».

Την άνοιξη του 1981 ο Βλάσσης Βελλόπουλος, που ηγούνταν της Οικολογικής Ομάδας Πάτρας, κατήγγειλε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» πως σε βρετανική εφημερίδα υπήρχε διαφήμιση πώλησης 110 στρεμμάτων γης της «Καλόγριας» προς 500.000 δραχμές το στρέμμα. Εκείνη την περίοδο είχαν περιφραχτεί εκτάσεις του δάσους και της παραλίας από Αγγλους κτηματομεσίτες και απαγορευόταν η διέλευση από αυτές τις περιοχές.

Ιστορία αγώνων



Το 1993 έγινε απόπειρα για την κατασκευή ενός πρότυπου οικισμού εξοχικών κατοικιών, του «Ιατρικού χωριού» στα Μαύρα Βουνά της Στροφυλιάς, ενώ λίγα χρόνια αργότερα αδειοδοτήθηκε νέα ξενοδοχειακή μονάδα 700 κλινών. Και τα δύο σχέδια αποτράπηκαν με παρεμβάσεις μελών της σημερινής Οικολογικής Κίνησης Πάτρας.

Οι προσπάθειες για τη διάσωση του δάσους της Στροφυλιάς από την Οικολογική Ομάδα Πάτρας είχαν αποτέλεσμα και την ένταξή του το 1996 στη σύμβαση Ραμσάρ για τους υγροβιότοπους και στο δίκτυο NATURA 2000. Επίσης οδήγησαν στη δημιουργία του Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς, που λειτουργεί ήδη από το 2003.

Το 2006 βουλευτές, υπηρεσιακοί παράγοντες και τοπικές αρχές της Ηλείας πίεζαν τον τότε γενικό γραμματέα της Περιφέρειας να ανακαλέσει την απόφασή του για αναδάσωση της καταπατημένης έκτασης στα Σαμαρέικα, επιχειρώντας να αλλάξουν τα όρια των δύο νομών έτσι ώστε (τα Σαμαρέικα) να «μεταφερθούν» από την Αχαΐα στην Ηλεία, όπου η περιβαλλοντική προστασία είναι πιο… ελαστική! Η απόπειρα αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Από το 2004 δίνονται άδειες από το υπουργείο Περιβάλλοντος για παρατάσεις λειτουργίας των λατομείων που δραστηριοποιούνται στα Μαύρα Βουνά και που εξακολουθούν να λειτουργούν κατατρώγοντας τμήμα της Α’ ζώνης προστασίας του Εθνικού Πάρκου.

Το 2014 οι καταπατημένες εκτάσεις στα Σαμαρέικα δηλώθηκαν από τους ιδιοκτήτες καταπατητές στο Κτηματολόγιο. Μετά τον θόρυβο στα τοπικά μέσα ενημέρωσης από τις αντιδράσεις της Οικολογικής Κίνησης Πάτρας, η Εισαγγελία Πρωτοδικών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για τυχόν παρανομίες. Το αποτέλεσμα της εξέτασης αγνοείται.

Το 2018 η προηγούμενη κυβέρνηση δεν προχώρησε στην ανακήρυξη ως αναδασωτέων των παράνομα αποψιλωμένων εκτάσεων στην περιοχή των Σαμαρέικων με το αιτιολογικό ότι οι εκεί καλλιέργειες προϋπήρχαν της απόφασης ένταξής τους σε πρόγραμμα προστασίας. Πρόκειται για 800 καταπατημένα στρέμματα δασικής έκτασης με 10 χαρακτηρισμένα αυθαίρετα κτίσματα, για πολλά από τα οποία έχουν εκδοθεί πρωτόκολλα κατεδάφισης, αλλά παραμένουν στη θέση τους.

Εξάλλου το κατά τα λοιπά προστατευόμενο δάσος της Στροφυλιάς έχει βρεθεί αρκετές φορές στο στόχαστρο εμπρηστών. Τον Οκτώβριο του 2017 ξέσπασαν δύο φωτιές μέσα σε διάστημα δύο ημερών.

Τον Απρίλιο του 2019 μεγάλη φωτιά έκανε στάχτη εκατοντάδες στρέμματα του σπάνιου οικοσύστηματος, ενώ στην πυρά βρέθηκε ξανά τον Αύγουστο του 2019, τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο και τον Μάιο του 2020.

Πηγή: efsyn.gr



Τάσος Σαραντής: Σχετικά με τον Συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου