Πράγματι, η κυβέρνηση είναι συνεπέστατη στο ξεδίπλωμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Εξ ου και το πρόγραμμα προβλέπει κλιμάκωση των πρωτογενών πλεονασμάτων τα επόμενα χρόνια, καθήλωση των μισθών στα επίπεδα που ήταν πριν 13 χρόνια, ένταση της φοροαφαίμαξης των λαϊκών νοικοκυριών (με «πράσινα» χαράτσια κ.λπ.), σε έναν αντιλαϊκό «οδικό χάρτη» που φτάνει μέχρι το 2028.
Πλασάρει μάλιστα ως «τυράκι» τη σχεδιαζόμενη αύξηση του ΑΕΠ και τη μείωση του χρέους, κρύβοντας ότι αυτά θα στηριχτούν στην παραπέρα διάλυση του λαϊκού εισοδήματος, ενώ τα όποια οφέλη θα τα καρπωθεί το μεγάλο κεφάλαιο. Αρκεί να δει κανείς τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού στο σκέλος των κρατικών εσόδων μέχρι τον Σεπτέμβρη, όπου η συγκέντρωση έμμεσων φόρων έσπασε κάθε ρεκόρ.
Είναι δεδομένο ότι ο λαός θα συνεχίσει να χαρατσώνεται άγρια για να «απελευθερώνονται» χρηματοδοτήσεις (από ευρωενωσιακά και κρατικά ταμεία) και να συνεχίζονται «διευκολύνσεις» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Με άλλα λόγια, όχι απλά μνημόνιο αλλά ...μνημονιάρα διαρκείας το νέο Μεσοπρόθεσμο.
Μιλώντας για το Μεσοπρόθεσμο τα συγκροτήματα του Τύπου οργίασαν χτες, «καθησυχάζοντας» ότι ο πέλεκυς της φορολογίας θα μπορούσε να είναι βαρύτερος (!) αν η κυβέρνηση δεν χαράτσωνε «εγκαίρως» από φέτος τα λαϊκά στρώματα! Το καλύτερο όμως ήταν για τις «οροφές δαπανών»: Παρουσιάζουν τις περικοπές στις κρατικές δαπάνες ακόμα και για τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες ως «μαξιλαράκι για νέες μειώσεις φόρων και εισοδηματικές ανάσες» μέχρι το 2028. Δεν πρόκειται βέβαια για κάποια έκπληξη, αφού τις περισσότερες τις έχει ήδη εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ προ μηνός!
Αυτό είναι το σχέδιο που συνυπογράφουν και οι «wannabe» χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Εξ ου και η κριτική τους για το Μεσοπρόθεσμο επικεντρώθηκε στον «αντιαναπτυξιακό» και «εκλογικό» του χαρακτήρα - λίγο έως πολύ, δηλαδή, τραβούν το αυτί στην κυβέρνηση ότι μοιράζει ...αλόγιστα παροχές - αλλά και στην προσπάθεια να βγάλουν λάδι την ΕΕ, επειδή τα όσα εξαγγέλλει η κυβέρνηση δεν προβλέπονται τάχα στο νέο Σύμφωνο Σταθερότητας. Για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται πως αντίπαλο δέος στην αντιλαϊκή πολιτική, στην πολεμική οικονομία και την εμπλοκή μπορεί να είναι μόνο ο οργανωμένος, μαζικός αγώνας των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Αυτό το αντίπαλο δέος χρειάζεται να δυναμώσει σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, με μεγάλους σταθμούς τις κλαδικές κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος και την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη.
Μαξιλάρια...
Μιλώντας για το Μεσοπρόθεσμο τα συγκροτήματα του Τύπου οργίασαν χτες, «καθησυχάζοντας» ότι ο πέλεκυς της φορολογίας θα μπορούσε να είναι βαρύτερος (!) αν η κυβέρνηση δεν χαράτσωνε «εγκαίρως» από φέτος τα λαϊκά στρώματα! Το καλύτερο όμως ήταν για τις «οροφές δαπανών»: Παρουσιάζουν τις περικοπές στις κρατικές δαπάνες ακόμα και για τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες ως «μαξιλαράκι για νέες μειώσεις φόρων και εισοδηματικές ανάσες» μέχρι το 2028. Δεν πρόκειται βέβαια για κάποια έκπληξη, αφού τις περισσότερες τις έχει ήδη εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ προ μηνός!
Και τι ήταν αυτές; Μερικά ψίχουλα κοροϊδίας που τα έχει πληρώσει «επί τρία» από την άλλη τσέπη ο λαός και μέτρα που ανακυκλώνουν ξεκάθαρα τη φτώχεια, παίζοντας τον παπά με τα επιδόματα. Αλλά και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, που είναι «ευλογία» για τους μεγαλοεργοδότες, ενώ για ασφαλισμένους και συνταξιούχους ανοίγει νέες τρύπες στα ταμεία.
... για χαλίφηδες
Αυτό είναι το σχέδιο που συνυπογράφουν και οι «wannabe» χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Εξ ου και η κριτική τους για το Μεσοπρόθεσμο επικεντρώθηκε στον «αντιαναπτυξιακό» και «εκλογικό» του χαρακτήρα - λίγο έως πολύ, δηλαδή, τραβούν το αυτί στην κυβέρνηση ότι μοιράζει ...αλόγιστα παροχές - αλλά και στην προσπάθεια να βγάλουν λάδι την ΕΕ, επειδή τα όσα εξαγγέλλει η κυβέρνηση δεν προβλέπονται τάχα στο νέο Σύμφωνο Σταθερότητας. Για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται πως αντίπαλο δέος στην αντιλαϊκή πολιτική, στην πολεμική οικονομία και την εμπλοκή μπορεί να είναι μόνο ο οργανωμένος, μαζικός αγώνας των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Αυτό το αντίπαλο δέος χρειάζεται να δυναμώσει σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, με μεγάλους σταθμούς τις κλαδικές κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος και την πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη.
Πηγή: rizospastis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου