Από Ημεροδρόμο
Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στην ομιλία του για τον προϋπολογισμό είπε ότι η μείωση των επιτοκίων αλλά και η αξιοποίηση της φορολόγησης των τραπεζών για «κοινωνικές δαπάνες» απαγορεύεται με βάση την ευρωενωσιακή πολιτική και τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες. Eίναι οι «κανόνες» που έχουν ψηφίσει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι οι τράπεζες φορολογούνται με 29% και… απλά το ποσό συμψηφίζεται με βάση την πατέντα του αναβαλλόμενου φόρου, την φοροασυλία δηλαδή των τραπεζών ως το 2050.
Και κάπου εκεί επιχείρησε να εμφανιστεί ως ο «μάγος» με τα (τραπεζικά) δώρα, αλλά ατύχησε. Παρά λοιπόν τις λαικές αντιδράσεις για την ληστεία των τραπεζών, ο Μητσοτάκης περιορίστηκε να ανακοινώσει α) τον μηδενισμό των βασικών τραπεζικών χρεώσεων, β) πλαφόν ως 0,5 ευρώ για τη μεταφορά χρημάτων ως πέντε χιλιάδες ευρώ με έμβασμα, γ) τον διπλασιασμό από το… 2026 του ΕΝΦΙΑ των «αναξιοποίητων» ακινήτων που τα κοράκια βούτηξαν από τα λαϊκά στρώματα ώστε να ξαναφεσώσουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Επιπλέον, ανακοίνωσε τη δυνατότητα και μη τραπεζικών οργανισμών να δανείζουν με ό,τι αυτό σηματοδοτεί. Επίσης, είπε ότι μεταφέρονται 100 εκατομμύρια ευρώ από το χρηματοπιστωτικό σύστημα (κάτι σαν «πουρμπουάρ» από τα δισ. των κερδών – διαβάστε σχετικά: Οι τράπεζες “σκάνε” στα κέρδη – Πάνω από 3,5 δισ. ευρώ τα καθαρά κέρδη στο 9μηνο) τα οποία υποτίθεται πως θα πάνε ως επένδυση για ανακαινίσεις σχολείων.
Κατά τα άλλα ο Μητσοτάκης εμφάνισε ως «προϋπόθεση προόδου» την αντιλαϊκή «σταθερότητα», κραδαίνοντας ως φόβητρο για το λαό τα «ταραγμένα νερά» της νέας κρίσης που χτυπάει την πόρτα της ευρωζώνης και τους πολέμους στους οποίους εμπλέκεται η χώρα και μαίνονται σε όλη την περιοχή και ως μονόδρομο την ακόμη πιο γρήγορη υλοποίηση της πολιτικής που τσακίζει τον λαό.
Αναφερόμενος εξάλλου στην αυριανή επίσκεψη στο Λίβανο διεκδικώντας ακόμα μεγαλύτερο ρόλο εμπλοκής στα ευρωατλαντικά σχέδια είπε ότι «ό,τι ισχύει στο πεδίο της γεωπολιτικής, ισχύει και στο πεδίο της οικονομίας», προσθέτοντας πως η ελληνική οικονομία αναβαθμίζεται και ο προϋπολογισμός της εγκρίνεται από την ΕΕ, ενώ παίρνει και τα αντιλαϊκά εύσημα από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και επιτελεία, παίρνοντας δηλαδή «άριστα» στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Με θράσος εξάλλου και παρουσίασε μια μαγική εικόνα με την ανεργία και τους φόρους δήθεν να μειώνονται, «στήριξης των ασθενέστερων» με δήθεν βελτίωση των μισθών που εξανεμίζονται από την ακρίβεια και βρίσκονται εκεί που ήταν 15 χρόνια πριν, με την κυβέρνηση του να νομοθετεί το αίσχος της μόνιμης σύνδεσης τους με την «παραγωγικότητα» και την ένταση της εκμετάλλευσης, τη μόνιμη καθήλωση τους δηλαδή.
Δεν παρέλειψε και το παραμύθι της «ευημερούσας οικονομίας» που δήθεν αποτελεί προϋπόθεση και μονόδρομο για την κοινωνική ευημερία, κι αυτά στη συζήτηση ενός προϋπολογισμού που τα ματωμένα πλεονάσματα και οι «κόφτες δαπανών» για τις λαϊκές ανάγκες αποτελούν «προϋπόθεση» για την στροφή στην πολεμική οικονομία και τα μπαξίσια στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τα όρια της πρόκλησης ξεπέρασε κι όταν ισχυρίστηκε ότι ο λαός «ξέρει ότι τα βγάζει δύσκολα αλλά η θέση του είναι καλύτερη από το χθες των φόρων και των περικοπών», και ότι πλέον έχει… εξοπλισμούς και σύστημα υγείας που καταρρέει με τον ίδιο να βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Εφτασε δε να παρουσιάζει ως απόδειξη «προόδου» την άνοδο της κατανάλωσης, με τον λαό να στενάζει στα γκισέ των σούπερ μάρκετ, να πληρώνει τα μαλλιά της κεφαλής του για υγεία, παιδεία, ρεύμα.
Σε ό,τι αφορά τις οικονομικές ανακοινώσεις μίλησε για «αναπροσαρμογή της εισφοράς αλληλεγγύης χωρίς να ζημιωθούν οι συνταξιούχοι», προαναγγέλοντας επί της ουσίας και νέες περικοπές, τη «μονιμοποίηση» της απαλλαγής από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης που είχαν φορτώσει στους αγρότες – κι αυτό όπως κι ο ίδιος παραδέχτηκε ως αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων των αγροτών -, και τα μέτρα – κοροϊδία για το στεγαστικό που πηγαίνουν για να στηρίζουν real estate, μεγαλοκατασκευαστές και τράπεζες.
Δεν παρέλειψε και τα διαγράμματα που αποτυπώνουν το φαγοπότι των επιχειρηματικών ομίλων από το Ταμείο Ανάκαμψης και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, με τον λαό να πληρώνει με άγριο χαράτσωμα και αντιλαϊκά προαπαιτούμενα.
Και βέβαια ξεχωριστή σημασία έδωσε και στην εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών, από τα 3,5 δισ. το 2019 σε πάνω από τα 6 δισ. μέσα σε μια πενταετία, δίνοντας τα εύσημα σε ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ και λοιπούς που τις ψηφίζουν, και λέγοντας πως η κυβέρνηση προχωράει σε «ριζικό μετασχηματισμό» των Ενόπλων Δυνάμεων, με τα ΝΑΤΟικά πρότυπα και με «νέα τεχνολογικά προϊόντα» στα πλαίσια της οικονομίας πολέμου που προωθεί η ΕΕ.
Περίπου ως «χάρη» στους συνταξιούχους παρουσίασε και την δυνατότητα ορισμένων από τους χαμηλοσυνταξιούχους να έχουν δωρεάν πρόσβαση στα φάρμακα που έχουν πληρώσει και ξαναπληρώσει μέσα από τις εισφορές τους. Ενώ ανακοίνωσε και την αναγνώριση του «επικίνδυνουν χαρακτήρα» των υπηρεσιών των ενστόλων.
Ολα αυτά τα συνόψισε κλείνοντας με την φράση ότι «Προϋπολογισμός σημαίνει πρώτα απ’ όλα ρεαλισμός», ο γνωστός «ρεαλισμός» του κεφαλαίου, για τον οποίο καλούνται τα λαϊκά στρώματα να θυσιάζουν διαρκώς τις ανάγκες τους στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της πολεμικής εμπλοκής.
Με πληροφορίες 902.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στην ομιλία του για τον προϋπολογισμό είπε ότι η μείωση των επιτοκίων αλλά και η αξιοποίηση της φορολόγησης των τραπεζών για «κοινωνικές δαπάνες» απαγορεύεται με βάση την ευρωενωσιακή πολιτική και τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες. Eίναι οι «κανόνες» που έχουν ψηφίσει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι οι τράπεζες φορολογούνται με 29% και… απλά το ποσό συμψηφίζεται με βάση την πατέντα του αναβαλλόμενου φόρου, την φοροασυλία δηλαδή των τραπεζών ως το 2050.
Και κάπου εκεί επιχείρησε να εμφανιστεί ως ο «μάγος» με τα (τραπεζικά) δώρα, αλλά ατύχησε. Παρά λοιπόν τις λαικές αντιδράσεις για την ληστεία των τραπεζών, ο Μητσοτάκης περιορίστηκε να ανακοινώσει α) τον μηδενισμό των βασικών τραπεζικών χρεώσεων, β) πλαφόν ως 0,5 ευρώ για τη μεταφορά χρημάτων ως πέντε χιλιάδες ευρώ με έμβασμα, γ) τον διπλασιασμό από το… 2026 του ΕΝΦΙΑ των «αναξιοποίητων» ακινήτων που τα κοράκια βούτηξαν από τα λαϊκά στρώματα ώστε να ξαναφεσώσουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Επιπλέον, ανακοίνωσε τη δυνατότητα και μη τραπεζικών οργανισμών να δανείζουν με ό,τι αυτό σηματοδοτεί. Επίσης, είπε ότι μεταφέρονται 100 εκατομμύρια ευρώ από το χρηματοπιστωτικό σύστημα (κάτι σαν «πουρμπουάρ» από τα δισ. των κερδών – διαβάστε σχετικά: Οι τράπεζες “σκάνε” στα κέρδη – Πάνω από 3,5 δισ. ευρώ τα καθαρά κέρδη στο 9μηνο) τα οποία υποτίθεται πως θα πάνε ως επένδυση για ανακαινίσεις σχολείων.
Κατά τα άλλα ο Μητσοτάκης εμφάνισε ως «προϋπόθεση προόδου» την αντιλαϊκή «σταθερότητα», κραδαίνοντας ως φόβητρο για το λαό τα «ταραγμένα νερά» της νέας κρίσης που χτυπάει την πόρτα της ευρωζώνης και τους πολέμους στους οποίους εμπλέκεται η χώρα και μαίνονται σε όλη την περιοχή και ως μονόδρομο την ακόμη πιο γρήγορη υλοποίηση της πολιτικής που τσακίζει τον λαό.
Αναφερόμενος εξάλλου στην αυριανή επίσκεψη στο Λίβανο διεκδικώντας ακόμα μεγαλύτερο ρόλο εμπλοκής στα ευρωατλαντικά σχέδια είπε ότι «ό,τι ισχύει στο πεδίο της γεωπολιτικής, ισχύει και στο πεδίο της οικονομίας», προσθέτοντας πως η ελληνική οικονομία αναβαθμίζεται και ο προϋπολογισμός της εγκρίνεται από την ΕΕ, ενώ παίρνει και τα αντιλαϊκά εύσημα από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και επιτελεία, παίρνοντας δηλαδή «άριστα» στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Με θράσος εξάλλου και παρουσίασε μια μαγική εικόνα με την ανεργία και τους φόρους δήθεν να μειώνονται, «στήριξης των ασθενέστερων» με δήθεν βελτίωση των μισθών που εξανεμίζονται από την ακρίβεια και βρίσκονται εκεί που ήταν 15 χρόνια πριν, με την κυβέρνηση του να νομοθετεί το αίσχος της μόνιμης σύνδεσης τους με την «παραγωγικότητα» και την ένταση της εκμετάλλευσης, τη μόνιμη καθήλωση τους δηλαδή.
Δεν παρέλειψε και το παραμύθι της «ευημερούσας οικονομίας» που δήθεν αποτελεί προϋπόθεση και μονόδρομο για την κοινωνική ευημερία, κι αυτά στη συζήτηση ενός προϋπολογισμού που τα ματωμένα πλεονάσματα και οι «κόφτες δαπανών» για τις λαϊκές ανάγκες αποτελούν «προϋπόθεση» για την στροφή στην πολεμική οικονομία και τα μπαξίσια στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Τα όρια της πρόκλησης ξεπέρασε κι όταν ισχυρίστηκε ότι ο λαός «ξέρει ότι τα βγάζει δύσκολα αλλά η θέση του είναι καλύτερη από το χθες των φόρων και των περικοπών», και ότι πλέον έχει… εξοπλισμούς και σύστημα υγείας που καταρρέει με τον ίδιο να βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Εφτασε δε να παρουσιάζει ως απόδειξη «προόδου» την άνοδο της κατανάλωσης, με τον λαό να στενάζει στα γκισέ των σούπερ μάρκετ, να πληρώνει τα μαλλιά της κεφαλής του για υγεία, παιδεία, ρεύμα.
Σε ό,τι αφορά τις οικονομικές ανακοινώσεις μίλησε για «αναπροσαρμογή της εισφοράς αλληλεγγύης χωρίς να ζημιωθούν οι συνταξιούχοι», προαναγγέλοντας επί της ουσίας και νέες περικοπές, τη «μονιμοποίηση» της απαλλαγής από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης που είχαν φορτώσει στους αγρότες – κι αυτό όπως κι ο ίδιος παραδέχτηκε ως αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων των αγροτών -, και τα μέτρα – κοροϊδία για το στεγαστικό που πηγαίνουν για να στηρίζουν real estate, μεγαλοκατασκευαστές και τράπεζες.
Δεν παρέλειψε και τα διαγράμματα που αποτυπώνουν το φαγοπότι των επιχειρηματικών ομίλων από το Ταμείο Ανάκαμψης και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, με τον λαό να πληρώνει με άγριο χαράτσωμα και αντιλαϊκά προαπαιτούμενα.
Και βέβαια ξεχωριστή σημασία έδωσε και στην εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών, από τα 3,5 δισ. το 2019 σε πάνω από τα 6 δισ. μέσα σε μια πενταετία, δίνοντας τα εύσημα σε ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ και λοιπούς που τις ψηφίζουν, και λέγοντας πως η κυβέρνηση προχωράει σε «ριζικό μετασχηματισμό» των Ενόπλων Δυνάμεων, με τα ΝΑΤΟικά πρότυπα και με «νέα τεχνολογικά προϊόντα» στα πλαίσια της οικονομίας πολέμου που προωθεί η ΕΕ.
Περίπου ως «χάρη» στους συνταξιούχους παρουσίασε και την δυνατότητα ορισμένων από τους χαμηλοσυνταξιούχους να έχουν δωρεάν πρόσβαση στα φάρμακα που έχουν πληρώσει και ξαναπληρώσει μέσα από τις εισφορές τους. Ενώ ανακοίνωσε και την αναγνώριση του «επικίνδυνουν χαρακτήρα» των υπηρεσιών των ενστόλων.
Ολα αυτά τα συνόψισε κλείνοντας με την φράση ότι «Προϋπολογισμός σημαίνει πρώτα απ’ όλα ρεαλισμός», ο γνωστός «ρεαλισμός» του κεφαλαίου, για τον οποίο καλούνται τα λαϊκά στρώματα να θυσιάζουν διαρκώς τις ανάγκες τους στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας και της πολεμικής εμπλοκής.
Με πληροφορίες 902.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου