Δεν τα καταφέρνουν.
Η πλειοψηφία του κόσμου καταλαβαίνει.
Και επειδή καταλαβαίνει γι' αυτό στηρίζει τους αγρότες.
Αν αποτύχει ο αγώνας τους είμαστε όλοι χαμένοι.
Ο κόσμος είναι στα όρια του.
Είναι εξαγριωμένος από την ανέχεια, την φτώχεια, την μη κάλυψη των βασικών του αναγκών.
Καλώς ή κακώς περιμένει κάποιον να βγει μπροστά.
Ίσως στους αγρότες βλέπει αυτό που γυρεύει.
Καταλαβαίνει τα προβλήματα τους.
Μοιάζουν με τα προβλήματα των περισσότερων πολιτών.
Πετούν ψίχουλα υποτιμώντας την νοημοσύνη όλων μας.
Έχουν πάρει με το μέρος τους τις εξουσίες.
Ένα συνεχές σφυροκόπημα στην νοημοσύνη μας και στην ψυχολογία μας.
Όμως ο λαός είναι αυτός που νιώθει στο πετσί του την αγωνία να καταφέρει να επιβιώσει.
Είναι αυτοί και εμείς.
Αυτοί είναι οι έχοντες.
Και εμείς είμαστε αυτοί που απαιτούν να ζούμε με το τίποτα και μάλιστα ευγνώμονες για την καλοσύνη τους.
Οι αγρότες δεν είναι διαφορετικοί από μας.
Είναι ένα δικό μας κομμάτι.
Σκεφτείτε, τι φάγατε σήμερα;
Τι από όσα φάγατε δεν χρειαζόταν έναν αγρότη;
Πόσα τα πληρώσατε;
Ξέρετε από πού ήταν;
Γιατι τα πληρώσατε όσο τα πληρώσατε;
Ευλογημένος τόπος η Ελλάδα, θα μπορούσαμε να έχουμε αυτάρκεια και αυτονομία.
Γιατί δεν το θέλουν αυτό;
Γιατί αν ο πρωτογενής τομέας καταστραφεί είμαστε όλοι χαμένοι.
Δεν θα μπορούμε ποτέ να αναγεννηθουμε.
Για αυτό στηρίζουμε την αγροτιά.
Είναι το μέλλον μας, είναι η αξιοπρέπεια μας, είναι η δύναμη μας.
Αν δεν θέλουμε να χάσουμε αυτά μαζί με τη γη και τα νιάτα που θα φύγουν μακριά, πρέπει να μείνουμε ενωμένοι.
Ο λαός και αυτοί.
Αυτοί με το κέρδος τους.
Το κέρδος τους είναι ο δικός μας κόπος, ιδρώτας.
Εμείς με την εργασία μας, τα δικαιώματά μας και την αξιοπρέπεια μας.
Ναι σπέρνουν διχόνοια.
Και όταν δεν τους βγαίνει, ορμούν με άγρια καταστολή και φόβο.
Και ποιος τρομοκρατεί;
Αυτός που φοβάται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου