Του Νικόλαου Παϊζάνη
Μου ‘ρθαν απόψε συντροφιά
κάτι παράτερα ουρλιαχτά,
από καρδιές που κλαίνε.
Τα μυστικά ήταν των ανθρώπων,
που αποπειράθηκαν
να δούνε τις ψυχές τους.
Που δεν φοβήθηκαν
να υπάρχουν,
δίχως λόγο ύπαρξης.
Που τους τα ξέσκισαν
χίλιες φορές τα σωθικά.
Κάποια μάτια παιδικά.
Κάποια μάτια γέρικα.
Κάποιοι τυφλοί.
Κάποιοι ανίδεοι σοφοί.
Απόψε κλαίγαν οι καρδιές
όλων αυτών, που σαν ήγετες
στάθηκαν μπροστά στον θάνατο.
Ανίκανοι να τον νικήσουν,
μα με το χάρισμα,
να τον κοιτούν στα μάτια.
Κατέφθαναν
από τους τέσσερις ορίζοντες
οι σιωπηλες μορφές, απόψε.
Εγώ στη μέση
και τριγύρω χορευτές,
όσοι δεν λύγισαν.
Λόγια πολλά από κομμένες γλώσσες.
Ανάσες λιγοστές από ελπίδες νέες.
Και τα ουρλιαχτά, όπως συνήθως,
ουρλιαχτά βουβά.
Επιμέλεια βίντεο: Λίτσα Μόσκιου
Μουσική: Apocalyptica-Beyond time
Μου ‘ρθαν απόψε συντροφιά
κάτι παράτερα ουρλιαχτά,
από καρδιές που κλαίνε.
Τα μυστικά ήταν των ανθρώπων,
που αποπειράθηκαν
να δούνε τις ψυχές τους.
Που δεν φοβήθηκαν
να υπάρχουν,
δίχως λόγο ύπαρξης.
Που τους τα ξέσκισαν
χίλιες φορές τα σωθικά.
Κάποια μάτια παιδικά.
Κάποια μάτια γέρικα.
Κάποιοι τυφλοί.
Κάποιοι ανίδεοι σοφοί.
Απόψε κλαίγαν οι καρδιές
όλων αυτών, που σαν ήγετες
στάθηκαν μπροστά στον θάνατο.
Ανίκανοι να τον νικήσουν,
μα με το χάρισμα,
να τον κοιτούν στα μάτια.
Κατέφθαναν
από τους τέσσερις ορίζοντες
οι σιωπηλες μορφές, απόψε.
Εγώ στη μέση
και τριγύρω χορευτές,
όσοι δεν λύγισαν.
Λόγια πολλά από κομμένες γλώσσες.
Ανάσες λιγοστές από ελπίδες νέες.
Και τα ουρλιαχτά, όπως συνήθως,
ουρλιαχτά βουβά.
Επιμέλεια βίντεο: Λίτσα Μόσκιου
Μουσική: Apocalyptica-Beyond time