Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2023

Ο Σούνακ ακύρωσε τη συνάντηση με Μητσοτάκη – «Εκφράζω την ενόχλησή μου», δήλωσε ο πρωθυπουργός

Ελλάδα



«Εκφράζω την ενόχλησή μου για το γεγονός ότι ο Βρετανός Πρωθυπουργός ακύρωσε την προγραμματισμένη μας συνάντηση λίγες ώρες πριν αυτή πραγματοποιηθεί» αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

«Ελλάδα και Βρετανία ενώνονται από παραδοσιακούς δεσμούς φιλίας και το πλαίσιο των διμερών μας σχέσεων είναι εξαιρετικά ευρύ.

Οι θέσεις της Ελλάδος για το ζήτημα των Γλυπτών του Παρθενώνα είναι γνωστές. Ήλπιζα να έχω την ευκαιρία να τις συζητήσω και με τον Βρετανό ομόλογό μου, μαζί με τις μεγάλες προκλήσεις της διεθνούς συγκυρίας: Γάζα, Ουκρανία, Κλιματική κρίση, μετανάστευση.

Νωρίτερα η Ντάουνινγκ Στριτ με ιταμό τρόπο είχε δηλώσει ότι ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ρίσι Σούνακ είναι αρνητικός στο ενδεχόμενο ακόμα και να εξεταστεί η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα.

«Έχουμε μια πάγια θέση, νομίζω ότι ο Πρωθυπουργός έχει καταγράψει ότι τα Γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο αποκτήθηκαν νόμιμα σύμφωνα με τους νόμους της εποχής. Ανήκουν νόμιμα στους διαχειριστές του Βρετανικού Μουσείου», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Σούνακ.

Ο εκπρόσωπος του Σούνακ ανέφερε ότι είναι σταθερός στην άποψή του ότι τα Γλυπτά αποτελούν «σημαντικό περιουσιακό στοιχείο» για τη Βρετανία, το οποίο, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, έχει «διαφυλάξει» τους θησαυρούς.

«Φροντίζουμε τα Γλυπτά εδώ και γενιές και η θέση μας είναι ότι θέλουμε να συνεχιστεί αυτό. Ο κόσμος έρχεται τακτικά στο Ηνωμένο Βασίλειο για να δει τα Γλυπτά και δεν υπάρχουν σχέδια να αλλάξει αυτό ή να αλλάξει ο νόμος», τόνισε χαρακτηριστικά.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός έκανε λόγο για την «επανένωση» των Γλυπτών του Παρθενώνα σε συνέντευξή του στο BBC το πρωί της Κυριακής, συγκρίνοντας το ζήτημα με την υποθετική περίπτωση να κόψει κανείς τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι στα δύο μισά και να εκθέσει το καθένα σε διαφορετικά μουσεία.

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ- Reuters 


 Πηγή: imerodromos.gr


Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Αναλγησία




Μία 85χρονη δώρισε ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου. Ενα ζευγάρι ηλικιωμένων, 86 και 90 ετών, έκανε προσφορά 100.000 ευρώ στο Νοσοκομείο Διδυμότειχου, για τη βελτίωση των υποδομών. 

Αυτά τα παραδείγματα γνήσιας ανθρωπιστικής προσφοράς προβάλλονται με την «ευχή» να «εμπνεύσουν» κι άλλους, την ώρα που ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει νέο τσεκούρι στις δαπάνες για την Υγεία, προσλήψεις που δεν καλύπτουν ούτε τις αποχωρήσεις, περαιτέρω προώθηση της επιχειρηματικής δράσης μέσα από την αγοραπωλησία υπηρεσιών Υγείας. 

Από τη μια, λοιπόν, η άδολη προσφορά λαϊκών ανθρώπων, που ζουν και οι ίδιοι στο πετσί τους το χάλι στην Υγεία, κι από την άλλη η αναλγησία του κράτους, που κλιμακώνει με δόλο την επίθεση στο δημόσιο σύστημα Υγείας. 

Ετσι και ο προϋπολογισμός στέλνει το μήνυμα ότι το σμπαράλιασμα των δημόσιων νοσοκομείων θα συνεχίζεται, η υποχρηματοδότηση θα εντείνεται, η εμπορευματοποίηση θα βαθαίνει, ενώ ως «λύση» ακόμα και για τα πιο στοιχειώδη προβάλλονται οι χορηγίες «επώνυμων» και «ανώνυμων». 

Βέβαια, οι πιο ισχυροί απ' αυτούς - και όχι βεβαίως οι καλόκαρδοι παππούδες και γιαγιάδες - έχουν αποδείξει ότι αναμένουν ανταλλάγματα. Οπως το γνωστό «ευαγές» Ιδρυμα, που πρώτα «δώρισε» το παιδοογκολογικό στο κράτος και μετά το πήρε προίκα, μαζί με τμήματα των παιδιατρικών νοσοκομείων...

Πηγή: rizospastis.gr



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

«Σκακιστική νουβέλα»: Ένα διαχρονικό απόσπασμα για τη φρίκη του εγκλεισμού

Στέφαν Τσβάιχ



Ένα δικό μου δωμάτιο σ’ ένα ξενοδοχείο –τι λέτε, ωραίο δεν ακούγεται; Πιστέψτε όμως, δε μας πήγαν εκεί από ανθρωπιά· απλώς είχαν σκεφτεί για μας τους «επίσημους» μια πιο εκλεπτυσμένη μέθοδο, κι αντί να μας στοιβάξουν ανά είκοσι σε μια παγωμένη παράγκα, μας πήγαν σ’ ένα ζεστό και άνετο δωμάτιο ξενοδοχείου. Γιατί η πίεση με την οποία ήθελαν να μας αποσπάσσουν το «υλικό» που έψαχναν, έπρεπε να ασκηθεί με πιο λεπτό τρόπο κι όχι με ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια: με την πιο ραφινάτη απομόνωση που θα μπορούσε κάποιος να διανοηθεί. Δε μας έκαναν τίποτα, μας έκλεισαν απλώς στο απόλυτο τίποτα, γιατί ως γνωστόν κανένα πράγμα πάνω στη Γη δεν πιέζει τόσο πολύ την ανθρώπινη ψυχή όσο το τίποτα. Κλείνοντας τον καθένα μας στο απόλυτο κενό, σ’ ένα δωμάτιο, που ήταν αποκλεισμένο ερμητικά από τον υπόλοιπο κόσμο, επεδίωκαν, αντί να πιεστούμε εξωτερικά με το ξύλο και την παγωνιά, η πίεση εκείνη, που θα άνοιγε τα χείλη μας, έπρεπε να προκύψει από μέσα μας. Με την πρώτη ματιά το δωμάτιο που μου δόθηκε δε μου φάνηκε καθόλου κακό. Είχε μια πόρτα, ένα κρεβάτι, μια πολυθρόνα, μια λεκάνη, ένα καγκελόφραχτο παράθυρο. Η πόρτα όμως παρέμενε μέρα και νύχτα κλειδωμένη, στο τραπέζι δεν υπήρχε ούτε βιβλίο, ούτε εφημερίδα, ούτε και ένα κομμάτι χαρτί, ούτε μολύβι, το παράθυρο έβλεπε σ’ έναν γυμνό αντιπυρικό τοίχο· γύρω από τον εαυτό μου και γύρω από το ίδιο μου το σώμα, είχε φτιαχτεί το απόλυτο τίποτα. Μου είχαν πάρει κάθε αντικείμενο, το ρολόι, για να μη μετράω το χρόνο, το μολύβι, για να μη μπορώ να γράψω, το μαχαίρι, για να μην κόψω ίσως τις φλέβες μου· στερήθηκα ακόμα και την ελάχιστη νάρκωση που θα μου προσέφερε ένα τσιγάρο. Εκτός από τον φύλακα, που δεν του επιτρεπόταν να πει ούτε λέξη, ούτε και ν’ απαντήσει σε κάποια ερώτηση, δεν έβλεπα ποτέ κάποιο ανθρώπινο πρόσωπο, δεν άκουγα ποτέ μια ανθρώπινη φωνή· μάτι, αυτί, όλες οι αισθήσεις από το πρωί μέχρι το βράδυ κι από το βράδυ μέχρι το πρωί στερούνταν την παραμικρή τροφή, ήμουνα μόνος με τον εαυτό μου, με το σώμα μου και τα τέσσερα-πέντε βουβά αντικείμενα, τραπέζι, κρεβάτι, παράθυρο, λεκάνη, απελπιστικά μόνος· ζούσα σαν δύτης στο σκάφανδρο μέσα στον μαύρο ωκεανό της σιωπής, και μάλιστα σαν δύτης που διαισθάνεται ότι το σκοινί προς τον έξω κόσμο έχει σπάσει και ότι δε θα τον ξανανεβάσουν ποτέ από τη βουβή άβυσσο. Δεν είχα τίποτα να κάνω, τίποτα ν’ ακούσω, τίποτα να δω, παντού ολόγυρά μου ήταν το τίποτα, το απόλυτο κενό χωρίς χώρο και χρόνο. Βημάτιζα πέρα δώθε, και μεμιάς οι σκέψεις μου πήγαιναν πέρα δώθε, πέρα δώθε, ξανά και ξανά. Αλλά ακόμα και οι σκέψεις, όσο ανούσιες κι αν φαίνονται, χρειάζονται ένα σημείο στήριξης, αλλιώς αρχίζουν να κάνουν κύκλους και να περιστρέφονται χωρίς νόημα γύρω από τον εαυτό τους· ούτε κι αυτές δεν αντέχουν το τίποτα. Περίμενα να συμβεί κάτι, από το πρωί μέχρι το βράδυ, και δε συνέβαινε τίποτα. Περίμενα ξανά και ξανά. Δε συνέβαινε τίποτα. Περίμενα, περίμενα, περίμενα, σκεφτόμουνα, σκεφτόμουνα, σκεφτόμουνα, μέχρι που με πονούσαν τα μηνίγγια. Δε συνέβαινε τίποτα. Παρέμενα μόνος. Μόνος. Μόνος.

Αυτό κράτησε δεκατέσσερις μέρες, που τις έζησα έξω από το χρόνο, έξω από τον κόσμο. Αν είχε ξεσπάσει τότε ένας πόλεμος, εγώ δε θα το είχα μάθει· αφού ο κόσμος μου αποτελούνταν μόνο από το τραπέζι, την πόρτα, το κρεβάτι, τη λεκάνη, την πολυθρόνα, το παράθυρο και τον τοίχο, και διαρκώς έβλεπα την ίδια ταπετσαρία πάνω στον ίδιο τοίχο· η κάθε γραμμή του πριονωτού σχεδίου είχε χαραχτεί σαν με χάλκινο κοπίδι στις μύχιες πτυχές του μυαλού μου, τόσο πολύ την είχα κοιτάξει. Επιτέλους μετά άρχισαν οι ανακρίσεις. Με καλούσαν ξαφνικά, χωρίς καλά καλά να ξέρω αν ήταν μέρα ή νύχτα. Με καλούσαν και με οδηγούσαν μέσα από διαδρόμους, χωρίς να ξέρω που πηγαίνω· μετά περίμενα κάπου χωρίς να ξέρω που, και ξαφνικά ήμουνα μπροστά σ’ ένα τραπέζι που γύρω του κάθονταν μερικά άτομα με στολή. Στο τραπέζι υπήρχε μια στοίβα χαρτιά: έγγραφα που δεν ήξερα τι περιέχουν, και μετά άρχιζαν οι ερωτήσεις, οι πραγματικές και οι ψεύτικες, οι σαφείς και οι ύπουλες, οι παραπλανητικές και οι παγιδευτικές, και την ώρα που εγώ απαντούσα, κάποια χέρια ξένα και μοχθηρά έγραφαν κάτι σ’ ένα πρωτόκολλο, και δεν ήξερα τι γράφανε. Το πιο φριχτό όμως σ’ αυτές τις ανακρίσεις ήταν για μένα, πως δε μπορούσα ποτέ να μαντέψω και να λογαριάσω, τι πραγματικά ξέρανε οι γκεσταπίτες για τις δραστηριότητες στο γραφείο μου και τι ακριβώς περίμεναν να μάθουν από μένα. {…}

Όμως η ανάκριση δεν ήταν το χειρότερο. Το χειρότερο ήταν η επιστροφή μετά την ανάκριση στο δικό μου τίποτα, στο ίδιο δωμάτιο, με το ίδιο τραπέζι, το ίδιο κρεβάτι, την ίδια λεκάνη, την ίδια ταπετσαρία. Γιατί μόλις βρισκόμουνα μόνος με τον εαυτό μου, προσπαθούσα να ανασκευάσω, τι θα ήταν πιο έξυπνο να είχα απαντήσει και τι θα έπρεπε να πω την επόμενη φορά, για να εκτρέψω τις υποψίες που ίσως να είχα προκαλέσει με κάποια απερίσκεπτη παρατήρηση. Σκεφτόμουνα, μελετούσα, ερευνούσα, αναλογιζόμουνα την κάθε λέξη απ’ αυτά που είχα πει στον ανακριτή, ανακεφαλαίωνα τις ερωτήσεις που μου είχαν κάνει, τις απαντήσεις που είχα δώσει, προσπαθούσα να σταθμίσω, τι απ’ όλα αυτά μπορεί να είχαν πρωτοκολλήσει, παρ’ όλο που ήξερα, ότι αυτό δε θα μπορούσα ποτέ να το υπολογίσω ούτε και να το μάθω. Απ’ τη στιγμή όμως που αυτές οι σκέψεις ανακυκλώνονταν μέσα στο κενό χώρο, δεν έπαυαν να στριφογυρίζουν μέσα στο κεφάλι, διαρκώς και από την αρχή, διαρκώς σε νέους συνδυασμούς, κι αυτό συνεχιζόταν, μέχρι που αποκοιμιόμουνα – κάθε φορά μετά από μια ανάκριση της Γκεστάπο, οι ίδιες μου οι σκέψεις αναλάμβαναν το ίδιο αδυσώπητα το μαρτύριο της ερώτησης, της εξέτασης και του βασανισμού, ίσως και πιο σκληρά ακόμα, γιατί εκείνες οι ανακρίσεις τέλειωναν σε μια ώρα, ενώ αυτές ποτέ, εξαιτίας του ύπουλου βασανιστηρίου της μοναξιάς. Και γύρω μου πάντα μόνο το τραπέζι, το ντουλάπι, το κρεβάτι, η ταπετσαρία, το παράθυρο, καμιά δυνατότητα για κάτι άλλο, κανένα βιβλίο, καμιά εφημερίδα, κανένα ξένο πρόσωπο, κανένα μολύβι, για να σημειώσω κάτι, κανένα σπίρτο, για να παίξω, τίποτα, τίποτα, τίποτα. 


Απόσπασμα από τη «Σκακιστική Νουβέλα» του Στέφαν Τσβάιχ.


Πηγή: koutipandoras.

ΥΠΟΘΕΣΗ:

Κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού προς το Μπουένος Άιρες σε ένα πλοίο γεμάτο από ευρωπαίους που θέλουν να γλιτώσουν από τη βία του ναζισμού, μαθαίνουμε την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της εποχής, μέσω δύο μονομάχων σκακιστών. Ο ένας είναι ένας άξεστος παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι και ο δεύτερος είναι ο δρ. Μπ., ένας ευαίσθητος διανοούμενος ο οποίος είχε φυλακιστεί για μεγάλο διάστημα από τους ναζί σε ένα άδειο δωμάτιο και είχε αποφύγει την τρέλα αποστηθίζοντας παιχνίδια και παίζοντας νοερά σκάκι με τον εαυτό του.



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2023

Αλγόριθμοι




Πώς θα ορίζεται η χρέωση του ηλεκτρικού ρεύματος από 1/1/2024, οπότε και επανέρχονται οι διαστημικοί λογαριασμοί για τα νοικοκυριά; 
Αντιγράφουμε από τις σχετικές ανακοινώσεις: «Θα λαμβάνεται υπόψη ένας συντελεστής "β", που θα προκύπτει ως το γινόμενο του συντελεστή προσαύξησης "α", ο οποίος ορίζεται ελεύθερα από τον κάθε πάροχο ανάλογα με το κέρδος που επιθυμεί, με τη διαφορά της χονδρικής τιμής του προηγούμενου μήνα του μήνα κατανάλωσης, μείον τη χονδρική τιμή του προ-προηγούμενου μήνα του μήνα κατανάλωσης. Π.χ. εάν η μέση χονδρεμπορική τιμή του προηγούμενου μήνα του μήνα κατανάλωσης είναι χαμηλότερη του κατώτατου ορίου ασφαλείας που θα θέσει ο προμηθευτής ή υψηλότερη του ανώτατου ορίου, τότε ο καταναλωτής θα επιβαρύνεται με Ρήτρα». 

Θα μπορούσε πραγματικά να αποτελεί κείμενο για θεατρική επιθεώρηση όλο αυτό το εξάμβλωμα, αν δεν οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην ενεργειακή φτώχεια εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά. Μιλάμε για αλγορίθμους επί αλγορίθμων, «ρήτρες» και «μηχανισμούς διακυμάνσεων», απευθείας βγαλμένους από τον χρηματιστηριακό τζόγο της Ενέργειας, τον οποίο θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και απογείωσε η ΝΔ. 

Ενα καλά μελετημένο σύστημα που θωρακίζει τα κέρδη εκατομμυρίων ευρώ για τους ενεργειακούς κολοσσούς, έτσι που και με τα «μονά» και με τα «ζυγά» να είναι κερδισμένοι: Είτε από τις υπέρογκες χρεώσεις που πληρώνει ο λαός, είτε φορτώνοντάς του τη χασούρα τους. Οπως και να 'χει, δηλαδή, το ηλεκτροσόκ είναι σίγουρο για τους εργαζόμενους, που εν έτει 2024 θα μετράνε με τα δευτερόλεπτα το άναμμα της λάμπας για να μην εκτροχιαστεί περισσότερο ο οικογενειακός προϋπολογισμός...

Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Το σύνδρομο της «άνετης δυστυχίας»

Ελένη Βουγιούκαλου



Η δυστυχία είναι άνετη γι ‘αυτό την προτιμούν τόσοι πολλοί άνθρωποι. Η ευτυχία απαιτεί προσπάθεια και θάρρος. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν πράγματα που τους κάνουν δυστυχισμένους επειδή νοιώθουν άνετα μέσα στην δυστυχία τους, παρόλο που πιστεύουν ότι η ευτυχία βρίσκεται στην άλλη πλευρά της δυστυχίας τους.

Επιδιώκουν φυσικά την ευχαρίστηση και προσπαθούν να αποφεύγουν τον πόνο, αλλά οι περισσότεροι νιώθουν άνετα μέσα στη δυστυχία τους κι ας έχουν διέξοδο για να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους. Χάνουν την επιθυμία της περιπέτειας, κι όλα τους φαίνονται επικίνδυνα. Νοιώθουν άνετα στη δυστυχία τους επειδή εξοικειώνονται με αυτήν και ξέρουν τι να περιμένουν μέσα σε αυτήν.

Περνούν μερικές φορές πολλά χρόνια ζώντας σε «άνετη δυστυχία», είναι δυσαρεστημένοι με τη δουλειά τους, τις σχέσεις τους και γενικά με τη ζωή τους, αλλά τα πράγματα δεν τους φαίνονται τόσο πολύ άσχημα για να διακινδυνεύσουν να κάνουν κάτι γι ‘αυτό. Ο φόβος της αλλαγής τους κρατά πίσω. Ο απλός φόβος ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να καταλήξουν χειρότερα τους κρατά στη δυστυχία τους.

Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν λόγο να βγουν έξω από την ασφαλή φυλακή τους, αλλά παραπονιούνται ότι είναι άθλια. Γιατί επιλέγουν την δυστυχία; Η ανάγκη των περισσότερων ανθρώπων για αυτοσυντήρηση είναι τόσο ισχυρή που δεν θα επιλέξουν κάτι άλλο που μπορεί να τους πάει σε νέα και άγνωστα μονοπάτια.

Όλοι αντιστεκόμαστε στην αλλαγή, αλλά ταυτόχρονα λαχταρούμε μια διαφορετική ζωή. Η αντίσταση μας κρατά μακριά από το να έχουμε νέες εμπειρίες. Τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο της «άνετης δυστυχίας» τρέχουν στον αυτόματο πιλότο, χωρίς να σκέφτονται άλλες δυνατότητες εκτός των συνηθισμένων εντός του ασφαλούς κύκλου που έχουν δημιουργήσει για τον εαυτό τους.

Ολοκληρώνουν αποτελεσματικά λίστες υποχρεώσεων και εργασιών, ζουν ίδιες ρουτίνες στο σπίτι, ενώ βιώνουν λίγη χαρά, ή αίσθημα πραγματικής ικανοποίησης.

Η «άνετη δυστυχία» είναι μια μόνιμη κατάσταση, που γίνεται όλο και πιο έντονη με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί ακόμη και να προκαλέσει συναισθηματική διαταραχή ή κατάθλιψη, αλλά και να οδηγήσει κάποιον στην απομόνωση και να μην θέλει την συντροφιά άλλων.

Μην περιμένετε η παρούσα κατάσταση σας να μετατραπεί σε κρίση που θα σας αναγκάσει να δράσετε. Κάντε το μόνοι σας τώρα, αναλάβετε την ευθύνη της ζωής σας και πηγαίνετε την όπου είναι η βαθιά σας επιθυμία.

Αυτό που πρέπει να λάβετε μόνο υπόψη είναι, πόσο σκληρά (και πόσο καιρό) είστε διατεθειμένοι να εργαστείτε για να βγείτε από την άνετη δυστυχία σας. Μην επιλέξετε να μείνετε δυστυχείς, αναλάβετε αμέσως δράση. Μπορεί να είναι προσωρινά δυσάρεστο ή άβολο καθώς αλλάζετε, αλλά η ζωή σας θα γίνει πολύ καλύτερη.

Οι άνθρωποι που αναζητούν συχνά νέες εμπειρίες τείνουν να είναι πιο δημιουργικοί και συναισθηματικά ανθεκτικοί από εκείνους που έχουν κολλήσει σε ένα πολύ προβλέψιμο περιβάλλον.

Αναρωτηθείτε ποιες επιλογές έχετε και τι μπορείτε να κάνετε. Δεν χρειάζεται να κάνετε τεράστιο άλμα. Η αλλαγή θα είναι αργή και σταδιακή. Μπορεί να νοιώθετε άβολα στην αρχή, αλλά αυτό είναι απαραίτητο για την μακροπρόθεσμη επιτυχίας σας.

Όταν αποφασίσετε να αλλάξετε, να είστε πρακτικοί και ρεαλιστικοί σχετικά με τις επιλογές, τους πόρους και τα πιθανά αποτελέσματα. Προβλέψτε τι μπορεί να πάει στραβά και ετοιμαστείτε γι αυτό. Αλλά να είστε αισιόδοξοι και να διατηρείτε την προσδοκία ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν.

Και θυμηθείτε: Το μόνο που θα κερδίσετε είναι η δύναμη να αλλάξετε ό,τι δεν σας αρέσει. Και όταν αλλάξετε το μόνο που θα χάσετε, είναι η δυστυχία σας.

Κανείς δεν πέθανε ποτέ κάνοντας αλλαγές, αλλά ζώντας βολεμένος, σκότωσε ιδέες, ευκαιρίες, δράσεις για εξέλιξη. Η «άνετη δυστυχία» σκοτώνει!



(Από την Ελένη Βουγιούκαλου, Πρόεδρο του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου)


Πηγή: alpedu.eu



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Πάολο Κοέλιο: Να κλείνεις τους κύκλους. Αυτό που πέρασε ποτέ δεν θα ξαναγυρίσει

Πάολο Κοέλιο




Πάντα πρέπει να ξέρουμε πότε κάποιο στάδιο φτάνει στο τέλος του. Αν επιμείνουμε να παραμείνουμε εκεί περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται, θα χάσουμε τη χαρά και το νόημα των άλλων σταδίων, τα οποία πρέπει να ζήσουμε.

Να κλείνουμε κύκλους, πόρτες, να γυρίζουμε σελίδα, να ολοκληρώνουμε κεφάλαια – δεν έχει σημασία πώς το λέμε, αυτό που έχει σημασία είναι να αφήνουμε στο παρελθόν τις στιγμές της ζωής μας που πέρασαν. Χάσατε τη δουλειά σας; Τελείωσε μια σχέση; Φύγατε απ’ το σπίτι των γονιών σας; Φύγατε στο εξωτερικό; Η φιλία που καλλιεργούσατε τόσο καιρό εξαφανίστηκε χωρίς εξηγήσεις; Μπορείτε να περάσετε πολύ καιρό απορώντας γιατί συνέβη αυτό. Μπορείτε να πείτε στον εαυτό σας ότι δεν θα κάνετε ούτε ένα βήμα πριν κατανοήσετε τις αιτίες που έκαναν ξαφνικά σκόνη κάποια πράγματα που ήταν τόσο σημαντικά και σταθερά στη ζωή σας.Αυτή η στάση όμως θα αποδειχτεί πολύ ψυχοφθόρα για όλους: Οι γονείς σας, ο άντρας ή η γυναίκα σας, οι φίλοι σας, τα παιδιά σας, η αδερφή σας, όλοι θα ολοκληρώνουν κεφάλαια, θα γυρίζουν σελίδα, θα προχωρούν και όλοι θα στεναχωριούνται επειδή εσείς βρίσκεστε σε τέλμα. Κανείς δεν μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα στο παρόν κ στο παρελθόν, ούτε καν όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε αυτά που μας συμβαίνουν.

Αυτά που πέρασαν, δεν θα ξαναγυρίσουν: Δεν μπορούμε να μείνουμε για πάντα παιδιά, όψιμοι έφηβοι, γιοι που νιώθουν ενοχές ή μνησικακία για τους γονείς τους, εραστές που ζουν μέρα και νύχτα ένα δεσμό με κάποιον που έχει πια φύγει και δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να επιστρέψει.Οι καταστάσεις περνούν και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τις αφήσουμε πράγματι να φύγουν. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό (όσο επίπονο κι αν είναι) να καταστρέφουμε αναμνηστικά, να μετακομίζουμε, να δίνουμε πράγματα σε ορφανοτροφεία, να πουλάμε ή να χαρίζουμε τα βιβλία που έχουμε. Τα πάντα στον ορατό κόσμο είναι εκδήλωση του αοράτου, όσων συμβαίνουν στην καρδιά μας – και καταστρέφοντας ορισμένες αναμνήσεις, σημαίνει και ότι δημιουργούμε χώρο για να πάρουν τη θέση τους άλλες.

Αποδεσμευτείτε από τα πράγματα. Αφήστε τα να φύγουν. Απαγκιστρωθείτε. Κανείς δεν παίζει με σημαδεμένη τράπουλα στη ζωή, έτσι λοιπόν μερικές φορές κερδίζουμε και μερικές χάνουμε. Μην ελπίζετε να σας δώσουν κάτι πίσω, να αναγνωρίσουν τις προσπάθειες σας, να ανακαλύψουν τη μεγαλοφυϊα σας, να κατανοήσουν την αγάπη σας.Σταματήστε να ανοίγετε την τηλεόραση των συναισθημάτων σας και να βλέπετε συνέχεια την ίδια εκπομπή που σας δείχνει πόσο έχετε υποφέρει από μια απώλεια: Αυτό απλώς σας δηλητηριάζει, τίποτα άλλο.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από το να μην αποδεχόμαστε ερωτικούς χωρισμούς, υποσχέσεις για δουλειά που δεν έχουν συγκεκριμένη ημερομηνία εκκίνησης, αποφάσεις που αναβάλλονται συνεχώς στο όνομα της “ιδανικής στιγμής”.

Πριν αρχίσει ένα νέο κεφάλαιο, πρέπει να ολοκληρωθεί το παλιό:
Πείτε στον εαυτό σας ότι αυτό που πέρασε δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ.

Θυμηθείτε ότι κάποτε μπορούσατε να ζήσετε χωρίς αυτό το πράγμα ή αυτόν τον άνθρωπο – τίποτα δεν είναι αναντικατάστατο, η συνήθεια δεν είναι ανάγκη. Μπορεί να μοιάζει προφανές, μπορεί να είναι ακόμα κ δύσκολο, άλλα είναι πολύ σημαντικό. Κλείνοντας κύκλους. Όχι από υπεροψία, από αδυναμία ή από αλαζονεία, απλώς επειδή κάτι δεν είναι πια μέρος της ζωής σας.Κλείστε την πόρτα, αλλάξτε δίσκο, καθαρίστε το σπίτι σας, τινάξτε τη σκόνη.

Σταματήστε να είστε αυτός που ήσασταν και μεταμορφωθείτε σ’ αυτόν που είστε.


Πηγή: filosofieszois



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Κυνικοί... και ξεδιάντροποι

Ελλάδα



«Μην περιμένετε να πέσουν οι τιμές στα τρόφιμα. Δεν θα γίνει αυτό. Μπορεί ο ρυθμός ανόδου να μειωθεί και θα μειωθεί, αλλά να πέσουν δεν υπάρχει περίπτωση». Αυτά δήλωσε τις προάλλες κυνικά ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Θ. Πελαγίδης, εξηγώντας ότι η διαμόρφωση των τιμών συνδέεται με παράγοντες διεθνούς εμβέλειας σε μια διεθνοποιημένη - ούτως ή άλλως - οικονομία. Επιβεβαίωσε έτσι ότι η ακρίβεια σε βασικά αγαθά δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο, αλλά δομικό στοιχείο στη λειτουργία της καπιταλιστικής αγοράς, την οποία με πολλούς τρόπους πληρώνει ο λαός.

Ανεξάρτητα λοιπόν από την πορεία του πληθωρισμού, τα προϊόντα που είναι αναγκαία για την επιβίωση της λαϊκής οικογένειας θα συνεχίσουν να πουλιούνται πανάκριβα, πάνω κι από το ύψος που βρίσκονται σήμερα, βάζοντας μπουρλότο στο λαϊκό εισόδημα.

Το στέλεχος της Τράπεζας της Ελλάδας σωστά συμπληρώνει στην ίδια συνέντευξη ότι «η ακρίβεια έχει δύο πόδια, τους μισθούς από τη μια και τις τιμές από την άλλη», που σημαίνει ότι «είναι πρόβλημα και των μισθών». Στο διά ταύτα, όμως, παρουσιάζει ως «λύση» την αιτία που γεννάει το πρόβλημα, τη θωράκιση δηλαδή της καπιταλιστικής κερδοφορίας, με στήριξη των επενδύσεων και αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, που σημαίνει ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους.

Τι λέει λοιπόν ο υποδιοικητής της ΤτΕ; Εχεις πρόβλημα με την ακρίβεια; Στήριξε τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης «για την αύξηση των επενδύσεων και της παραγωγικότητας», αν θέλεις να αυξηθούν οι μισθοί και να σου φαίνονται φθηνότερα τα προϊόντα στα ράφια. Μη διαμαρτύρεσαι - για παράδειγμα - για τον νόμο Γεωργιάδη και τα άλλα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, μην βογκάς για την «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, που ρίχνει ακόμα πιο κάτω τον μέσο μισθό, αλλά βάλε πλάτη, με τη φρούδα προσδοκία ότι θα πέσει κάνα μεγαλύτερο ψίχουλο από το πλουσιοπάροχο τραπέζι που απολαμβάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, με τη στήριξη όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων. Καμιά ανοχή σε τέτοιες ξεδιάντροπες «υποδείξεις».

Διέξοδος για τον λαό απέναντι στην ακρίβεια είναι τα μέτρα που προτείνουν σωματεία και φορείς, όπως η κατάργηση του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων στα είδη πλατιάς κατανάλωσης. Απάντηση είναι να δυναμώσει ο αγώνας για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, που καθηλώνουν το εισόδημα και οδηγούν τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία να κόβει ακόμα και από τα πιο αναγκαία για να βγάλει τον μήνα. 


Πηγή: 902.gr


Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

«Καίνε» τις ανάγκες, «πνίγουν» τα συμφέροντα του λαού


Είπε ο πρωθυπουργός στη Βουλή

(για Εβρο και Θεσσαλία):

«Η τραγωδία είναι αφορμή για μεγάλες και τολμηρές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες μπορεί να τις συζητούσαμε πολλά χρόνια, δεκαετίες».

Μάλλον ο Μητσοτάκης και η κυβέρνηση

βρίσκονταν σε άλλο ...chat room τόσα χρόνια.

Γιατί αυτό που συζητάει (και ζητάει) επί δεκαετίες ο λαός

(στη Θεσσαλία, στον Εβρο και παντού)

είναι έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής προστασίας.

Ενώ οι κυβερνήσεις με τους «μεγάλους χορηγούς» τους

(βλέπε επιχειρηματικούς ομίλους)

συζητάνε για το πώς «τα έργα τα οποία θα κατασκευάσουμε θα είναι (...) εντός ενός κόστους το οποίο μπορούμε να αντέξουμε και να χρηματοδοτήσουμε»

...με κριτήριο δηλαδή το κόστος - όφελος.

Ετσι πνίγηκε ο κάμπος, έτσι κάηκαν τα δάση.

* * *

Οι φτωχοί αγρότες και ο λαός

συζητάνε (και ζητάνε) μέτρα στήριξης και έργα αποκατάστασης

για να μπορέσουν να μείνουν στον τόπο τους

και να καλλιεργήσουν φτηνά και ποιοτικά προϊόντα.

Οι κυβερνήσεις, όμως, η ΕΕ και οι εμποροβιομήχανοι

συζητάνε για την «αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, του τρόπου αντίληψης για το τι παράγουμε και πώς το παράγουμε».

Οποιος δεν «μυρίζει» παραπέρα ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτών

και εκτίναξη του κόστους των τροφίμων για τον λαό

έχει προβλήματα ...όσφρησης.

* * *

Γενικώς, ...άλλα λόγια να αγαπιόμαστε

(στη συζήτηση που έγινε την Τετάρτη στη Βουλή)

από κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τους άλλους

που η πολιτική τους «καίει» τα λαϊκά συμφέροντα

και «πνίγει» τις λαϊκές ανάγκες...



Ευτυχώς ήταν εκεί το ΚΚΕ να αναδείξει τις πραγματικές αιτίες

και τις διαχρονικές ευθύνες τους.

Αλλιώς θα ...ξελάσπωναν «αλά μπρατσέτα».

* * *

Το μαγικό ραβδί της «ανάπτυξης»

άγγιξε τα πάντα στον προϋπολογισμό και τα μεταμόρφωσε:

Ανεβαίνουν οι μισθοί

κατεβαίνουν οι φόροι

πέφτει ο πληθωρισμός

ενώ «ανταγωνιστικότητα» και κερδοφορία μένουν στο ύψος τους.

Πάλι καλά που ο ήλιος βγαίνει ακόμα από την ανατολή.

* * *

Η κυβέρνηση πάντως το έβλεπε

το «ελατήριο» της οικονομίας που θα εκτινασσόταν.

Επρεπε όμως πρώτα να «μαζευτούν» οι μισθοί 7,4%,

να πληρώσουν οι εργαζόμενοι κάπου 6 δισ. παραπάνω φόρους

και το υπόλοιπο 80% του εισοδήματος σε τρόφιμα κι ενοίκιο,

για να ...πάρει φόρα το ελατήριο.

* * *

Για τους νοικοκυραίους πάλι,

μαθαίνουμε πως έχει κάτι φοβερές ιδέες ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι επειδή οι «νοικοκυραίοι» θέλουν και «σταθερότητα»,

η ...ΣΥΡΙΖιάδα της περασμένης βδομάδας

είχε και θεωρία των «δύο άκρων».

Ο,τι και να λένε, τις τηρεί τις «παρακαταθήκες» του ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης...

Από τότε που ο «παλιός» υπέγραφε στο Σιμπίου

τις διακηρύξεις για το «Σιδηρούν Παραπέτασμα».

Λίγο προβλεπόμενος για ...φαινόμενο.

* * *

Τις ίδιες παραδόσεις μοιράζονται και οι άλλοι

εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ (εντός, εκτός κι επί τα αυτά)

Αχτσιόγλου, Τσακαλώτοι και λοιποί

που δηλώνουν «περήφανοι για όσα καταφέραμε την περίοδο 2015 - 2019 (...) τις μεγάλες τομές στην κοινωνική και εργατική πολιτική, την επιτυχία της εξόδου από τα μνημόνια, την εθνική αυτοπεποίθηση που οδήγησε στη Συμφωνία των Πρεσπών».

Κάτι είχαμε καταλάβει, απ' όταν ψήφιζαν δυο δυο

τα μνημόνια, τους νόμους Βρούτση - Αχτσιόγλου

και τις ΝΑΤΟικές συμφωνίες.

Αυτά βλέπει ο Κασσελάκης

και απορεί πού διαφωνούν μαζί του!

* * *

«Χωρίς πολιτικό επίδικο και χωρίς ουσιαστική διαφωνία»


έγινε η αποχώρησή τους

(σύμφωνα με αυτούς που έμειναν).

Χωρίς διαφωνία σίγουρα...

Οσο για το επίδικο, πάντα το ίδιο...

Τα είπε όλα ο Φίλης: 50 χρόνια φούρναρης στην «ανανεωτική αριστερά»,

δεν θα «χαρίσει» στο ΚΚΕ όποιον αγανακτεί και προβληματίζεται.

Πάνω απ' όλα, είναι ζήτημα «σταθερότητας»

της ...βαρβαρότητας.

* * *

Μιας που είπαμε για βαρβαρότητα.

Τις προάλλες, η ισραηλινή πρεσβεία είχε ξανά σεμινάριο.

Μας το είπαν την επόμενη μέρα περιχαρείς

κάτι σεσημασμένοι των αστικών εφημερίδων

όπως ο Ραν Ταν Πλαν των «Νέων»...

...σε περίπτωση που δεν είχαμε καταλάβει

από πού παίρνουν τα ραβασάκια με τα fake news

της ισραηλινής προπαγάνδας.

Για να άρχισαν πάντως τις μεταξύ τους προβολές...

το έργο όχι απλά δεν κόβει εισιτήρια

αλλά πάει από φιάσκο σε φιάσκο.

Μέχρι και ο ισραηλινός Τύπος

«ζαλίζεται»
από τις κατασκευασμένες ειδήσεις τους.

* * *

Κι επειδή οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα...

«Ανθρωπισμός» δεν είναι να ζητάς ...παύση στο μακελειό

πριν αυτό ξαναρχίσει ακόμα πιο δυνατό και καταστροφικό.

Ανθρωπισμός είναι να παλεύεις και να διεκδικείς μαζί με τους Παλαιστίνιους

«παύση» μια και καλή της ισραηλινής κατοχής,

του απαρτχάιντ,

της δολοφονίας ενός ολόκληρου λαού.

Με ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος.

Να είσαι με την Παλαιστίνη, ως τη λευτεριά!

Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

ΠΡΟΒΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΝΑΤΟικό ορμητήριο η Ελλάδα απ' άκρη σ' άκρη!

Ελλάδα


Ούτε σπιθαμή γης δεν έχουν αφήσει απείραχτη η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της, προωθώντας τα εγκληματικά αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή

Σε ολόκληρη τη χώρα απλώνονται πλέον μάχιμα τμήματα του ΝΑΤΟ, ως συνέπεια της κατάπτυστης συμφωνίας για τις βάσεις, στο φόντο της στρατηγικής στοίχισης των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των παραφυάδων τους για όλο και βαθύτερη εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια και της αντιπαράθεσης με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους διαύλους.

Χαρακτηριστικά, την Παρασκευή, παρουσία του υπουργού Αμυνας και της πρέσβειρας της Γαλλίας, ολοκληρώθηκε η πολυήμερη άσκηση «OLYMPIC COOPERATION-23» στο Πεδίο Βολής Αρμάτων στο Πετροχώρι Ξάνθης, με χερσαίες δυνάμεις από Ελλάδα, ΗΠΑ, Γαλλία, Κύπρο, Βουλγαρία και Γεωργία, και παρατηρητές από Αίγυπτο, Αλβανία, Αρμενία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Ινδία, Ρουμανία και Σαουδική Αραβία.

Οι συμμετέχοντες εξασκήθηκαν σε σενάρια αμυντικών και επιθετικών επιχειρήσεων τακτικού επιπέδου, ενώ περιλήφθηκαν η εκτέλεση πραγματικών πυρών και η χρήση Συστημάτων Εξομοίωσης Τακτικών Εμπλοκών (ΣΕΤΕ), «με σκοπό την ενίσχυση του επιπέδου της επιχειρησιακής ετοιμότητας, μαχητικής ικανότητας, συναντίληψης, ανταλλαγής τεχνογνωσίας και διαλειτουργικότητας μεταξύ των συμμετεχουσών δυνάμεων», όπως λέγεται από πλευράς ΓΕΕΘΑ.

Η μεγαλύτερη γαλλική στρατιωτική παρουσία από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο

Υψηλόβαθμες στρατιωτικές πηγές εστίασαν στο γεγονός ότι για πρώτη φορά εμφανίστηκαν σε χερσαία άσκηση στην Ελλάδα οι Γάλλοι με τόσο προσωπικό (ένα ολόκληρο τάγμα) και τέτοια μέσα (4 κύρια άρματα μάχης «Leclerc», συν άλλα 17 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, κάποια μετακινούμενα ακόμα κι από το Τσαντ), καθώς η αμερικανική παρουσία (4 κύρια άρματα μάχης «Abrams») θεωρείται πλέον μάλλον ...συνηθισμένη. Σε κάθε περίπτωση τόνισαν ως «σημαντικό» το γεγονός ότι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε τέτοια ενέργεια μαζί τμήματα από Ελλάδα, ΗΠΑ και Γαλλία.

Αλλωστε, εκπρόσωπος των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων (συμμετείχαν για 5η φορά στην άσκηση) υπογράμμισε την επιτευχθείσα διαλειτουργικότητα και την «οικοδόμηση των πολεμικών ικανοτήτων» τους, ενώ των γαλλικών στάθηκε στο γεγονός ότι για πρώτη φορά μετείχαν σε τέτοια ενέργεια στην Ελλάδα και ότι χρειάστηκε μεγάλη επιχείρηση logistics μέσα από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για μετακίνηση εκατοντάδων Γάλλων στρατιωτών, αρμάτων και άλλων μέσων τους στον άξονα από Ρουμανία.

Διόλου τυχαία η Γαλλίδα πρέσβειρα, Laurence Auer, τόνισε ότι αυτές τις μέρες είχαμε «τη μεγαλύτερη γαλλική στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο», και στάθηκε στην αξία της Αλεξανδρούπολης για τη διεκπεραίωση ΝΑΤΟικών μονάδων προς και από τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Η ίδια επισκέφτηκε την πρωτεύουσα του Εβρου την Πέμπτη μαζί με εκπροσώπους γαλλικών εταιρειών εξετάζοντας «ευκαιρίες» τοποθέτησής τους στην περιοχή.

Αλλά και ο Ελληνας υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, δεν παρέλειψε σε δηλώσεις του να σταθεί στην αξία της Αλεξανδρούπολης για την ανάπτυξη δυνάμεων προς «υπεράσπιση κοινών (ευρωατλαντικών) αρχών», χαρακτηρίζοντάς την «κύρια είσοδο» για «επικοινωνία» με την ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

Θυμίζουμε ότι, καθώς το Πετροχώρι έχει ενταχθεί πλήρως στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, πρόσφατα διεξήχθη εκεί ο μεγαλύτερος διαγωνισμός αρματιστών στα Βαλκάνια, με ελληνικά κι αμερικανικά άρματα. Οξύνοντας τις ικανότητές τους για πόλεμο, αξιολογήθηκαν σε επιχειρησιακές διαδικασίες, όπως τακτικής μικρών κλιμακίων, τεχνικής εκτέλεσης βολών καθώς και σε τεχνικά θέματα των αρμάτων.

Πάνω από 12 δισ. ευρώ σε δύο χρόνια για τα ΝΑΤΟικά σχέδια

Στο μεταξύ, όλη αυτή η περιλάλητη «εξωστρέφεια» και «στρατιωτική διπλωματία» πληρώνεται με έναν «σκασμό» λεφτά από τον ελληνικό λαό, με αποκαλυπτικά και τα στοιχεία του προϋπολογισμού του 2024 για τις ΝΑΤΟικής κοπής αποστολές και επιχειρήσεις στις οποίες εμπλέκονται οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας, στην πρεμούρα της ντόπιας αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά μέσα από την ανάληψη ακόμα πιο ενεργού ρόλου στα ευρωατλαντικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή.

Ενδεικτικά, προβλέπονται 102.919.580,20 ευρώ να κατευθυνθούν σε «Διεθνείς σχέσεις/Δράσεις ΥΠΕΘΑ στο Εξωτερικό», ενώ άλλα 5,5 δισ. (5.488.555.952,50 ευρώ) που πάνε υποτίθεται για την «Αποτροπή Εξωτερικών απειλών - εγγύηση της ασφάλειας και της άμυνας της χώρας», έχουν μπούσουλα ακριβώς τις ΝΑΤΟικές ανάγκες και προτάγματα.

Με τέτοιες επιδόσεις, οι κυβερνήσεις διαδοχικά, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, παίρνουν κάθε χρόνο συγχαρητήρια στις ετήσιες Συνόδους Κορυφής του ΝΑΤΟ διότι καλύπτουν σταθερά την ευρωατλαντική νόρμα, τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ να πηγαίνει σε στρατιωτικές δαπάνες, προσανατολισμένες όπως είναι στις στοχεύσεις της λυκοσυμμαχίας.

Στη φετινή Σύνοδο Κορυφής, το καλοκαίρι στο Βίλνιους της Λιθουανίας, ανακοινώθηκε ότι η Ελλάδα κατατάσσεται τρίτη στις δαπάνες για το ΝΑΤΟ (ως ποσοστό επί του ΑΕΠ) με βάση τους πίνακες που δημοσίευσε η λυκοσυμμαχία, πίσω μόνο από Πολωνία και ΗΠΑ, σε σύνολο 30 χωρών, με βάση τα προσωρινά στοιχεία για το 2023 και μόλις μία από τις 11 χώρες του ΝΑΤΟ που πιάνουν τον στόχο του 2%.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πίνακες του ΝΑΤΟ, υπολογίζεται ότι φέτος η Ελλάδα θα δαπανήσει 6,7 δισ. ευρώ για στρατιωτικές δαπάνες, ίσες με το 3,01% του ΑΕΠ. Πακτωλός χρημάτων που οδεύει και στην πολυδιαφημισμένη αναδιάρθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων, με νέες δομές και υποδομές, ακριβώς ώστε να υπηρετούν καλύτερα ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και προτάγματα.

Αναβαθμίζοντας τα πολεμικά ορμητήρια

Ενδεικτικά: «Τρέχει» με ταχείς ρυθμούς η κατασκευή του νέου Εθνικού Ναυστάθμου για το Πολεμικό Ναυτικό στη Σούδα, ώστε «στο πολύ εγγύς μέλλον να ναυλοχεί εκεί ο μισός Ελληνικός Στόλος σε σύγχρονες υποδομές και εγκαταστάσεις», όπως λένε στο ΓΕΕΘΑ.

Επιπλέον, στην Κρήτη ενισχύθηκαν και στελεχώθηκαν αερομεταφερόμενες μονάδες Πεζικού και Ειδικών Δυνάμεων, κατασκευάστηκαν και κατασκευάζονται υποδομές για μεταφορικά και επιθετικά ελικόπτερα και έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για την κατασκευή και δεύτερου πολεμικού αεροδρομίου στο Καστέλι του Ηρακλείου, παράλληλα με το πολιτικό αεροδρόμιο εκεί.

«Αυτές είναι τεράστιες αλλαγές στις γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές δυνατότητες προβολής Σημαίας και Ισχύος για την πατρίδα μας», λένε στο ΓΕΕΘΑ, προετοιμάζοντας για ανάληψη ακόμα πιο σύνθετων αμερικανοΝΑΤΟικών αποστολών στην ευρύτερη ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου.

Εξάλλου, στην Αλεξανδρούπολη, τη «Σούδα του Βορρά», όπως την λένε, συνεχίζεται η αξιοποίηση του λιμένα για «την παροχή διευκολύνσεων δυνάμεων της Συμμαχίας, για την προώθησή τους προς ενίσχυση της Νοτιοανατολικής Πτέρυγάς της» στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, καθώς «ο Αξονας Αλεξανδρούπολη - Βουλγαρία, Ρουμανία - Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη είναι εξαιρετικά σημαντικός τουλάχιστον ως προς την στρατηγική αμυντική διάστασή του» και «ανέβασε κατακόρυφα το γεωστρατηγικό ειδικό βάρος της χώρας μας», όπως επαίρονται στο ΓΕΕΘΑ, διαστρεβλώνοντας τις συνέπειες της εμπλοκής και τους κινδύνους για τον ελληνικό λαό.

Επιπρόσθετα, στις «κομβικές παρεμβάσεις αναβάθμισης των στρατιωτικών υποδομών» του ΓΕΕΘΑ περιλαμβάνεται και η κατασκευή του νέου υπόγειου Επιχειρησιακού Στρατηγείου της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα, ολοκληρώθηκε και θα εγκαινιασθεί τις προσεχείς μέρες η εκ θεμελίων ανακατασκευασμένη και αρκετά μεγαλύτερη σε μέγεθος μίνι ναυτική Βάση Ειδικών Επιχειρήσεων στο Μεγάλο Πεύκο.

Τέλος, ολοκληρώθηκε και ήδη χρησιμοποιείται ο σύγχρονος στίβος αστικού αγώνα στο Κανδήλι του Μεγάλου Πεύκου, ενώ ξεκίνησαν οι διαδικασίες κατασκευής αεροσήραγγας στην Πάχη Μεγάρων, η οποία θα παρέχει εκπαίδευση εξομοίωσης ελεύθερης πτώσης, «κάτι πολύ σημαντικό, καθώς είναι λίγες οι χώρες που έχουν αυτή τη δυνατότητα καθιστώντας έτσι τις Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις και τις Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων πόλο έλξης για συμμάχους, φίλους και εταίρους», όπως λένε στο ΓΕΕΘΑ, προαναγγέλλοντας νέους κύκλους αμερικανοΝΑΤΟικής κοπής «συνεκπαιδεύσεων» με κάθε λογής φονιάδες.

«Στρατηγική σχέση» με το κράτος - δολοφόνο

Διόλου τυχαία, την προηγούμενη Παρασκευή, στη συνάντηση που είχε ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου με τον πρόεδρο και εκτελεστικό διευθυντή του Εβραϊκού Ινστιτούτου για την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ (JINSA), Michael Makovsky, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Κ. Φλώρος, εστίασε «στη στρατηγική σημασία και αξία της Σούδας και της Αλεξανδρούπολης με την παροχή σημαντικών διευκολύνσεων στις Ενοπλες Δυνάμεις τόσο των ΗΠΑ όσο και άλλων συμμάχων και εταίρων μας».

Τόνισε ακόμα «την πολυεπίπεδη αμυντική συνεργασία και τις άριστες στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, εντός του πλαισίου της αναβαθμισμένης Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας» (η Συμφωνία για τις Βάσεις), ενώ επισήμανε «το κοινό όραμα της Ελλάδας και των ΗΠΑ για ειρήνη και ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή».

Θ. Μπ.

Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023

Τιτάνες

Ελλάδα



«Ημουν κι εγώ στην πρεσβεία», αναφωνεί ακομπλεξάριστα ο Κανέλλης των ΝΕΩΝ, περιγράφοντας την εμπειρία που έζησε στα σεμινάρια της ισραηλινής προπαγάνδας. Η χτεσινή σελίδα του στην εφημερίδα είναι όλη αφιερωμένη στην ύλη που ...διδάχτηκε στην πρεσβεία του Ισραήλ και περιλαμβάνει τα πιο SOS από τα fake news του πολέμου. 

Περιγράφει λοιπόν μια σειρά από χιλιοπαιγμένες εικόνες και βίντεο που του έδειξαν στην πρεσβεία για να «στοιχειοθετήσουν» ότι η επίθεση των Παλαιστινίων έγινε εναντίον αθώων αμάχων που σφάχτηκαν, βιάστηκαν, αποκεφαλίστηκαν, βασανίστηκαν και όσοι επέζησαν πιάστηκαν όμηροι. Δεν είναι μόνο ότι για όλους αυτούς τους ...τιτάνες της ενημέρωσης η Ιστορία της Παλαιστίνης και του Ισραήλ ξεκινάει στις 7 Οκτώβρη. 

Είναι και το γεγονός ότι δεν συγκινούνται από τις απανωτές κατραπακιές που τρώνε τα ισραηλινά fake news με διαψεύσεις που κάνουν πάταγο μέσα στην ίδια τους τη χώρα! Για παράδειγμα, στη σελίδα του Κανέλλη δεν πρόκειται ποτέ να διαβάσει ο αναγνώστης για τα «τούνελ της "Χαμάς"» κάτω από τα νοσοκομεία που ήταν ...φρεάτια ασανσέρ, για τα κιμπούτς που κατοικούνται από εκπαιδευμένους στρατιωτικούς, για τα ελικόπτερα του ισραηλινού στρατού που σκότωσαν δεκάδες αμάχους, βομβαρδίζοντας στα τυφλά τη μέρα της επίθεσης και τόσα άλλα. 

Προφανώς, στα σεμινάρια της πρεσβείας, το «κάνε πως κοιμάσαι» όταν διαβάζεις τις διαψεύσεις των κατασκευασμένων ειδήσεων, διδάσκεται ως προηγμένη τεχνική στους εγχώριους προπαγανδιστές των ισραηλινών εγκλημάτων. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα καταφέρουν να κοιμίσουν και τον λαό...

Πηγή: rizospastis


Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »