Του Κωστή Μουδάτσου
Νοιώθω γύρω μου ότι πολλοί προσπαθούν να περισώσουν ότι μπορούν....άλλος το βιος του και να βοηθήσει τα παιδιά του και άλλοι τις λαμογιές τους..
Εγώ πιστεύω ότι ακούω τις κραυγές της θλίψης και της απόγνωσης άλλα και τον θυμό για τον ακρωτηριασμό των ονείρων και του παιγνιδιού της ζωής.
Βλέπω την οικολογική καταστροφή που ίσως γίνει μη αναστρέψιμη αλλά και το γενετικό απαρτχάιντ που έρχεται.
Πιστεύω ακόμη ότι μέσα στον πόνο είναι η χαρά και μέσα στη χαρά βρίσκεται ο πόνος.
Χρειαζόμαστε απαντήσεις για τις αυθαιρεσίες και τις καταχρήσεις αλλά και όραμα για να βγούμε από τη τρύπα...
Χρειαζόμαστε ενθουσιασμό κι ελπίδα ...
Η άγρια νεολαία είναι γεμάτη γνώσεις με ένα ηλίθιο μέλλον....δαυλιά - ανεργία-δαυλιά-ανεργία μέχρι τα γεράματα χωρίς σύνταξη....και χωρίς δωρεάν ιατρική περίθαλψη....
Ποιος πείθεται ότι είναι πρόσκαιρες οι θυσίες;
Έτσι θα πηγαίνει η δαυλιά μέχρι να ανταγωνιστούμε τους δύστυχους κινέζους εργαζόμενους!!! Κακοπληρωμένοι και ανασφάλιστοι και σιωπηλοί ...
Μοναξιά...κατάθλιψη.....και ανορεξία ....οι οικουμενικές σύγχρονες αρρώστιες που μας στέλνει η ευλογία των πλούσιων της γης!
Νοιώθω ότι το παλιό κατεστημένο ψυχομαχεί αλλά ζει ακόμη ενώ το καινούργιο έρχεται χωρίς να μας έχει φτάσει ... ίσως δεν έχει γεννηθεί αλλά εμείς ξέρουμε ότι κυοφορείται....
Για την ώρα προσπαθώ να πείσω ότι όλα πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα και τα άγρια νιάτα ίσως βρουν το δρόμο τους.
Προσπαθώ να πείσω ότι πρέπει να ξεμπλέξουμε από τους άρπαγες του πλούτου ή τους σπάταλους λαμογίσκους και να αναζητήσαμε τον ξύπνιο και παιδευμένο άνθρωπο...τον δημιουργικό καταστροφέα!!!
Νοιώθω τον πόνο των άλλων σαν δικό μου και το χρέος μου στη γη και στους ανθρώπους...κι αφήνω τους μίζερους να φλυαρούν!!!!
Πάω να συναντήσω τα αγανακτισμένα νιάτα στους δρόμους και στις πλατείες!!!!!
Από το Βαθύ Κόκκινο
Εγώ πιστεύω ότι ακούω τις κραυγές της θλίψης και της απόγνωσης άλλα και τον θυμό για τον ακρωτηριασμό των ονείρων και του παιγνιδιού της ζωής.
Βλέπω την οικολογική καταστροφή που ίσως γίνει μη αναστρέψιμη αλλά και το γενετικό απαρτχάιντ που έρχεται.
Πιστεύω ακόμη ότι μέσα στον πόνο είναι η χαρά και μέσα στη χαρά βρίσκεται ο πόνος.
Χρειαζόμαστε απαντήσεις για τις αυθαιρεσίες και τις καταχρήσεις αλλά και όραμα για να βγούμε από τη τρύπα...
Χρειαζόμαστε ενθουσιασμό κι ελπίδα ...
Η άγρια νεολαία είναι γεμάτη γνώσεις με ένα ηλίθιο μέλλον....δαυλιά - ανεργία-δαυλιά-ανεργία μέχρι τα γεράματα χωρίς σύνταξη....και χωρίς δωρεάν ιατρική περίθαλψη....
Ποιος πείθεται ότι είναι πρόσκαιρες οι θυσίες;
Έτσι θα πηγαίνει η δαυλιά μέχρι να ανταγωνιστούμε τους δύστυχους κινέζους εργαζόμενους!!! Κακοπληρωμένοι και ανασφάλιστοι και σιωπηλοί ...
Μοναξιά...κατάθλιψη.....και ανορεξία ....οι οικουμενικές σύγχρονες αρρώστιες που μας στέλνει η ευλογία των πλούσιων της γης!
Νοιώθω ότι το παλιό κατεστημένο ψυχομαχεί αλλά ζει ακόμη ενώ το καινούργιο έρχεται χωρίς να μας έχει φτάσει ... ίσως δεν έχει γεννηθεί αλλά εμείς ξέρουμε ότι κυοφορείται....
Για την ώρα προσπαθώ να πείσω ότι όλα πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα και τα άγρια νιάτα ίσως βρουν το δρόμο τους.
Προσπαθώ να πείσω ότι πρέπει να ξεμπλέξουμε από τους άρπαγες του πλούτου ή τους σπάταλους λαμογίσκους και να αναζητήσαμε τον ξύπνιο και παιδευμένο άνθρωπο...τον δημιουργικό καταστροφέα!!!
Νοιώθω τον πόνο των άλλων σαν δικό μου και το χρέος μου στη γη και στους ανθρώπους...κι αφήνω τους μίζερους να φλυαρούν!!!!
Πάω να συναντήσω τα αγανακτισμένα νιάτα στους δρόμους και στις πλατείες!!!!!
Από το Βαθύ Κόκκινο
