Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Προϊόντα Πεπερασμένης Διατηρησιμότητας .!!!!!

Του Βαγγέλη Τσερεμέγκλη

Κάτω από τον αλήθεια εμπνευσμένο τίτλο, στην ονοματοθεσία είμαστε άφθαστοι με την αρωγή της πάμπλουτης Ελληνικής γλώσσας, τι πραγματικά κρύβεται;

Γιατί, αλήθεια είναι κι αυτό, οι πολιτικοί μας, μας έχουν συνηθίσει να κρύβουν τα πιο ένοχα μυστικά τους κάτω από "εμπνευσμένους τίτλους", πχ Υπουργείο προστασίας του πολίτη. Όπως έχει μέχρι σήμερα αποδειχθεί όχι μόνο δεν τον προστατεύει, αλλά τον "καταχεριάζει κιόλας " όταν τολμήσει να εναντιωθεί στην βαρβαρότητα των "σχεδιαζόμενων και εφαρμοζόμενων μεταρρυθμίσεων" .

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα λίγο με την σειρά τους. Ας αξιολογήσουμε λίγο την ιστορία τρόφιμο - διατροφή μέσα στην κρίση και ας θυμηθούμε επιγραμματικά τι έχει γίνει μέχρι τώρα.

Με την αυγή της κρίσης και τα πρώτα της σημάδια, ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια, δεκάδες "αλληλέγγυοι " οργανισμοί και φορείς που φρόντιζαν με διάφορους τρόπους να "ενισχύσουν " φτωχούς και αδύναμους, πληττόμενους από την ανέχεια. Τα συσσίτια έγιναν must για κάθε Δήμο, Ιερό ναό, ομάδα επιπέδου συνοικίας, συλλόγων και φορέων και άλλων. Τρόφιμα μαζεύτηκαν παντού, τρόφιμα, τόνοι ολόκληροι μοιράστηκαν σε πολλούς συμπολίτες μας. Αναξιοπαθούντες συμπολίτες και σε λίγο, μετά τα πρώτα τρόφιμα αναξιοπρεπείς. Απώλεσαν την περηφάνια τους λυγισμένοι από την πείνα αλλά και δεχόμενοι την "ψευδεπίγραφη αλληλεγγύη", όλων των συστημικών φορέων. Ελεημοσύνη και αξιοπρέπεια είναι δύο έννοιες που δεν συναντήθηκαν και δεν θα συναντηθούν ποτέ.

Βεβαίως στον αντίποδα της σακούλας της ντροπής, αναπτύχθηκε και ένα τεράστιο δίκτυο αλληλέγγυας προσφοράς στους συνανθρώπους μας που ως θεμελιώδες μέλημα του είχε την διατήρηση της αξιοπρέπειας των ανθρώπων μέσω της συμμετοχής τους στις ίδιες δράσεις ως ευργετούντες και ευργετούμενοι ταυτόχρονα. Αυτό ναι, είναι ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.!!!!!

Γυρνώντας λίγο πίσω, στο 2002 και ταξιδεύοντας στην μακρινή αλλά τόσο ταυτόσημη με την σημερινή Ελλάδα, Αργεντινή, θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος ότι τα επεισόδια και η έκρηξη οργής του πεινασμένου λαού, ξέσπασαν κυρίως σε s/m και τράπεζες. Ο κόσμος δεν είχε να φάει και ήταν απένταρος. Άρα ξέσπασε στις πηγές τροφής και χρήματος.

Η εμπειρία των διαχειριστών του συστήματος καταγράφηκε και βελτίωσε την αντίδραση σε ανάλογες καταστάσεις λίγα χρόνια αργότερα σε Ευρωπαϊκό πλέον έδαφος. Όχι κανένας από τους φορείς του συσσιτίου και της σακούλας (πλην των οργανωμένων δράσεων αλληλεγγύης) δεν συμπόνεσε, δεν νοιάστηκε αν έχουν οι άνθρωποι να φάνε και να κοιμηθούνε. Το μόνο που πραγματικά τους ενδιέφερε ήταν να μην ξεσηκωθούν από την πείνα και την δυστυχία. Γιαυτό τους φρόντισαν νωρίς και με τόση ένταση. Τους καθήλωσαν στο συσσίτιο, τους φύτεψαν στο πίσω μέρος του μυαλού πως δεν θα πεινάσουν γιατί έτσι κι αλλιώς κάπου θα πετύχουν ένα πιάτο φαΐ. Ταυτόχρονα όμως τους κούρεψαν την περηφάνια και τους ισοπέδωσαν την αξιοπρέπεια. Τους κατέστησαν ανάπηρους και μη διεκδικητικούς.

Ένα ακόμη μέρος του σχεδίου, έτσι όπως αποκαλύφθηκε με το πρόσφατο "φαλιμέντο" μεγάλης επιχείρησης τροφίμων, είναι και η περισσή φροντίδα που έδειξαν στην καλή εικόνα των ραφιών των s/m .

Όταν χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν χάσει κάθε πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό και έχουν πνιγεί στα χρέη λόγω έλλειψης ρευστότητας, μια τουλάχιστον (γιατί όχι και άλλες), είχε την άνεση να εξασφαλίσει "δάνεια" δυσθεώρητου ύψους και πολλών εκατομμυρίων, για να οδηγηθεί τελικά στο λουκέτο και να οδηγήσει με την σειρά της μερικές εκατοντάδες οικογένειες στην γκιλοτίνα της ανεργίας. Μπορεί να φανταστεί κάποιος την αντίδραση του κόσμου, τον πανικό του στην θέα άδειων ραφιών από βασικά είδη διατροφής; Η Αργεντινή θα ήταν "παιδότοπος", μπροστά στον εξοργισμένο Έλληνα, φορέα συνδρόμων κατοχής. Το ήξεραν και το φρόντισαν .

Αυτό το καινούργιο φρούτο, τα Προϊόντα Πεπερασμένης Διατηρησιμότητας, είναι ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της εξαθλίωσης και της ψυχολογικής κατάπτωσης του λαού. Είναι όπλο μαζικής καταστροφής ηθικού και διεκδικητικότητας που μπροστά του, οι τόμαχωκ πύραυλοι που θα σφυρίζουν σε λίγο πάνω από τα κεφάλια των Σύρων, μοιάζουν "στρακαστρούκες για το Πάσχα".

Από ψυχολογικής άποψης, διαχωρίζουν τον καταναλωτή σε έχοντα και μη. Βίαια δηλαδή τον σπρώχνουν να παραδεχθεί δημόσια πως δεν έχει. Άρα να απολέσει την τελευταία ικμάδα αξιοπρέπειας που του απέμεινε και μάλιστα στον χώρο με τον οποίο έρχονταν σε καθημερινή σχεδόν επαφή, ως έχοντας και ψωνίζοντας αξιοπρεπώς.

Από οικονομικής άποψης, ενισχύοντας τις ήδη ενισχυμένες επιχειρήσεις διακίνησης και εμπορίας των προϊόντων, μειώνοντας το λειτουργικό τους κόστος μέσω της μείωσης της διαδικασίας "επιστροφής ληγμένων" .

Αν κάποιος μπορούσε να ακολουθήσει όλη την διαδρομή ενός προϊόντος από την ώρα που συσκευάστηκε μέχρι την τελική του καταστροφή στην χωματερή ως "ακατάλληλο" λόγω λήξης, θα καταλάβαινε τόσο το ύψος της παρεχόμενης βοήθειας προς τις επιχειρήσεις αυτές όσο και την έκταση του ψέματος που του πασάρουν οι παπαγάλοι των 8:30μμ.

Σχηματικά, ένας άνθρωπος "πήρε" την παραγγελία χρησιμοποιώντας αυτοκίνητο εταιρικό και αμειβόμενος με bonus επίτευξης στόχου, ένας άνθρωπος έλεγξε, ένας συσκεύασε, ένας τιμολόγησε, ένας παρέδωσε, ένας παρέλαβε, ένας τοποθέτησε στο ράφι, ένας κατέγραψε την λήξη, ένας τοποθέτησε το ληγμένο στην αποθήκη, ένας έκοψε το δελτίο επιστροφής, ένας το μετέφερε στην εταιρία, ένας το κατέγραψε, ένας έκοψε το πιστωτικό λόγω επιστροφής, ένας το πέταξε στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο,ένας έκοψε δελτίο αυτοκαταστροφής, ένας πέταξε στην χωματερή το ληγμένο.

Φυσικά εδώ δεν συμπεριλαμβάνονται "παιχνίδια" του τύπου βάζεις πολλά για να πιάσω το στόχο μου, τα ληγμένα άστα για το άλλο μήνα για να μην μειωθεί ο τζίρος, σου παίρνω πίσω την μισή τοποθέτηση ως "ληγμένο", άρα και πιστωμένο σε χαμηλότερη τιμή και τοποθετώ τους νέους κωδικούς και άλλα τέτοια όμορφα.

Όπως ίσως γίνεται απολύτως κατανοητό, οι περισσότεροι από τους μισούς προαναφερθέντες θα εκλείψουν όταν εκλείψουν και οι επιστροφές. Αυτές που με τόσο καμάρι οι ιθύνοντες παρουσιάζουν ως μεγάλη αναπτυξιακή καινοτομία, όταν δεν είναι τίποτε άλλο από την μεγάλη κομπίνα στο χώρο της διατροφής αλλά και ένα ακόμη κομμάτι στο πάζλ που ονομάζεται ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας μας και των κατοίκων της.

Φυσικά όχι όλων των κατοίκων της, οι Αντουανέτες και οι φίλες τους θα συνεχίζουν αμέριμνες να πίνουν τσάι τρώγοντας παντεσπάνι και μπισκοτάκια κανέλας για καλή υγεία.