Της Ειρήνης Κοσμά
Ντυμένες στα μαύρα οι γυναίκες γερουσιαστές της Forza Italia του Σ. Μπερλουσκόνι υποδέχτηκαν την είδηση της αποπομπής του Μίστερ Μίντια από το Κοινοβούλιο της Ιταλίας, υπό το βάρος της καταδίκης του για φορολογική απάτη
Για ημέρα πένθους έκανε λόγο ο αποπεμφθείς πάλαι ποτέ πανίσχυρος πρωθυπουργός αναφερόμενος στη Δημοκρατία, στο νόμο και στο δίκαιο.
Το κλείσιμο ενός κύκλου της πολιτικής περιόδου στην οποία μεσουράνησε δεν σηματοδοτεί, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, τον θάνατο του κράτους δικαίου στη χώρα, τον οποίο οι πολιτικοί του αντίπαλοι ισχυρίζονται ότι σφράγισε ο ίδιος με την θυελλώδη καριέρα του. Η μαύρη ημέρα του Μπερλουσκονισμού σηματοδοτεί το ενδεχόμενο τέλος μιας 20ετίας κατά την οποία επιχειρηματίες-βαρόνοι των ΜΜΕ, ανά τον κόσμο, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Ιταλίας, κυριάρχησαν απέναντι σε μια διασπασμένη Αριστερά.
Η αποπομπή από τη Γερουσία ήλθε τρεις μήνες αφότου το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας επικύρωσε οριστικά και αμετάκλητα την καταδίκη του σε τετραετή ποινή φυλάκισης (που μετετράπη σε ένα χρόνο κατ' οίκον περιορισμού ή κοινωφελούς εργασίας) για την παράνομη αγοραπωλησία τηλεοπτικών δικαιωμάτων του ομίλου Mediaset. Η απόφαση σημαίνει ότι για τα επόμενα έξι χρόνια ο 77χρονος Μπερλουσκόνι δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για την εκλογή του στο ιταλικό Κοινοβούλιο.
Αλλαγή ή τέλος
Ο ίδιος καταγγέλλει ότι τον έστησαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, δηλώνει ότι θα συνεχίσει να ηγείται της Forza Italia και παρομοιάζει τους δικαστές με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Η επόμενη μέρα στην ιταλική ζωή της Ιταλίας της κρίσης παραμένει θολή και θα κριθεί κυρίως από την ετοιμότητα της Αριστεράς να υπερβεί τα εμπόδια της πολυδιάσπασής της.
«Η περιπέτεια του Καβαλιέρε αλλάζει, αλλά δεν τελειώνει» σχολιάζουν πολιτικοί αναλυτές στη Ρώμη, χαρακτηρίζοντας τη συγκέντρωση των υποστηρικτών του Μπερλουσκόνι μπροστά στο Παλάτσο Γκρατσιόλι, την κατοικία του στην ιταλική πρωτεύουσα, ως άτυπη έναρξη της επόμενης προεκλογικής εκστρατείας. Το στήσιμο στον τοίχο, ακόμα και όταν ως μεταφορά, συσπειρώνει τον πολιτικό αντίπαλο, αν δεν συνοδεύεται από εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση.
Το δίλημμα «αλλαγή ή τέλος» αφορά όχι μόνο τον Μπερλοσκουνισμό και τους θιασώτες του, αλλά συνολικά, το πολιτικό σύστημα που τον γεννά, τον συντηρεί ή επιχειρεί να τον ανατρέψει.
Από το Press Project
Ντυμένες στα μαύρα οι γυναίκες γερουσιαστές της Forza Italia του Σ. Μπερλουσκόνι υποδέχτηκαν την είδηση της αποπομπής του Μίστερ Μίντια από το Κοινοβούλιο της Ιταλίας, υπό το βάρος της καταδίκης του για φορολογική απάτη
Για ημέρα πένθους έκανε λόγο ο αποπεμφθείς πάλαι ποτέ πανίσχυρος πρωθυπουργός αναφερόμενος στη Δημοκρατία, στο νόμο και στο δίκαιο.
Το κλείσιμο ενός κύκλου της πολιτικής περιόδου στην οποία μεσουράνησε δεν σηματοδοτεί, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, τον θάνατο του κράτους δικαίου στη χώρα, τον οποίο οι πολιτικοί του αντίπαλοι ισχυρίζονται ότι σφράγισε ο ίδιος με την θυελλώδη καριέρα του. Η μαύρη ημέρα του Μπερλουσκονισμού σηματοδοτεί το ενδεχόμενο τέλος μιας 20ετίας κατά την οποία επιχειρηματίες-βαρόνοι των ΜΜΕ, ανά τον κόσμο, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Ιταλίας, κυριάρχησαν απέναντι σε μια διασπασμένη Αριστερά.
Η αποπομπή από τη Γερουσία ήλθε τρεις μήνες αφότου το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας επικύρωσε οριστικά και αμετάκλητα την καταδίκη του σε τετραετή ποινή φυλάκισης (που μετετράπη σε ένα χρόνο κατ' οίκον περιορισμού ή κοινωφελούς εργασίας) για την παράνομη αγοραπωλησία τηλεοπτικών δικαιωμάτων του ομίλου Mediaset. Η απόφαση σημαίνει ότι για τα επόμενα έξι χρόνια ο 77χρονος Μπερλουσκόνι δεν μπορεί να θέσει υποψηφιότητα για την εκλογή του στο ιταλικό Κοινοβούλιο.
Αλλαγή ή τέλος
Ο ίδιος καταγγέλλει ότι τον έστησαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, δηλώνει ότι θα συνεχίσει να ηγείται της Forza Italia και παρομοιάζει τους δικαστές με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες. Η επόμενη μέρα στην ιταλική ζωή της Ιταλίας της κρίσης παραμένει θολή και θα κριθεί κυρίως από την ετοιμότητα της Αριστεράς να υπερβεί τα εμπόδια της πολυδιάσπασής της.
«Η περιπέτεια του Καβαλιέρε αλλάζει, αλλά δεν τελειώνει» σχολιάζουν πολιτικοί αναλυτές στη Ρώμη, χαρακτηρίζοντας τη συγκέντρωση των υποστηρικτών του Μπερλουσκόνι μπροστά στο Παλάτσο Γκρατσιόλι, την κατοικία του στην ιταλική πρωτεύουσα, ως άτυπη έναρξη της επόμενης προεκλογικής εκστρατείας. Το στήσιμο στον τοίχο, ακόμα και όταν ως μεταφορά, συσπειρώνει τον πολιτικό αντίπαλο, αν δεν συνοδεύεται από εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση.
Το δίλημμα «αλλαγή ή τέλος» αφορά όχι μόνο τον Μπερλοσκουνισμό και τους θιασώτες του, αλλά συνολικά, το πολιτικό σύστημα που τον γεννά, τον συντηρεί ή επιχειρεί να τον ανατρέψει.
Από το Press Project
