Της Ελένης Ζάχαρη
Κάθε φορά που γίνεται ένας πόλεμος κατηγορούμε με πάθος τον έναν απ' τους δύο αντιπάλους - ανάλογα με τις ιδεολογικές, θρησκευτικές, ή όποιες κατευθύνσεις μας - γινόμαστε όλοι αναλυτές, ανταποκριτές, και ξεχνάμε τον κυριότερο, τον μεγαλύτερο υπαίτιο όλων αυτών.
Διαβάζοντας κανείς Αρχαία Τραγωδία, μελετώντας ορθότερα, βλέπει πως οι αρχαίοι τραγικοί μας προετοίμασαν, όχι μόνο εμάς μια και η Τραγωδία ανήκει στην Παγκόσμια κληρονομιά, για όλα όσα θα βλέπαμε " καθώς η μια γενιά θα διαδεχόταν την άλλη!"
Βρήκαν, τη στιγμή που άνθιζε και η φιλοσοφική σκέψη αλλά και μελετώντας τους αρχαιότερους μύθους, ποιος είναι ο άνθρωπος! Τι είναι ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις συνθήκες!
Το αποκρυσταλλώνει δε ο Σοφοκλής στο Ά στάσιμο της Αντιγόνης, όταν ο Χορός εισέρχεται στην Ορχήστρα ψάλλοντας : Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλλει...
Ναι, πολλά φοβερά, εντυπωσιακά έχουν εμφανιστεί όμως κανένα πιο φοβερό, πιο ισχυρό, τρομερό, απ' τον άνθρωπο....
κι εξηγεί όλα τα κατορθώματα του ανθρώπου...μα αναφέρεται και στο τι συμβαίνει όταν βάλει το κακό στο νου του...
Όταν ο άνθρωπος βάζει το κακό στο νου του τα ρημάζει όλα! Καταλύει γραπτούς και άγραφους νόμους, δεν σέβεται τίποτε ούτε Θεό ούτε άνθρωπο!! Είναι στη ρίζα του, στη φύση του την πρωτόγονη ο πόλεμος! Το θηρίο που τρέφεται με αίμα! Και υπάρχουν και τα χειρότερα θηρία που εκμεταλλεύονται την αδυναμία αυτή και φτιάχνουν μηχανές θανάτου!!!
Έτσι, πρώτα στη στρεβλή μας φύση ψάχνουμε τον ένοχο κι ύστερα στις θρησκείες, στους Αμερικανούς, στα ύποπτα συμφέροντα, στον φανατισμό.....
Κάθε φορά που γίνεται ένας πόλεμος κατηγορούμε με πάθος τον έναν απ' τους δύο αντιπάλους - ανάλογα με τις ιδεολογικές, θρησκευτικές, ή όποιες κατευθύνσεις μας - γινόμαστε όλοι αναλυτές, ανταποκριτές, και ξεχνάμε τον κυριότερο, τον μεγαλύτερο υπαίτιο όλων αυτών.
Διαβάζοντας κανείς Αρχαία Τραγωδία, μελετώντας ορθότερα, βλέπει πως οι αρχαίοι τραγικοί μας προετοίμασαν, όχι μόνο εμάς μια και η Τραγωδία ανήκει στην Παγκόσμια κληρονομιά, για όλα όσα θα βλέπαμε " καθώς η μια γενιά θα διαδεχόταν την άλλη!"
Βρήκαν, τη στιγμή που άνθιζε και η φιλοσοφική σκέψη αλλά και μελετώντας τους αρχαιότερους μύθους, ποιος είναι ο άνθρωπος! Τι είναι ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις συνθήκες!
Το αποκρυσταλλώνει δε ο Σοφοκλής στο Ά στάσιμο της Αντιγόνης, όταν ο Χορός εισέρχεται στην Ορχήστρα ψάλλοντας : Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλλει...
Ναι, πολλά φοβερά, εντυπωσιακά έχουν εμφανιστεί όμως κανένα πιο φοβερό, πιο ισχυρό, τρομερό, απ' τον άνθρωπο....
κι εξηγεί όλα τα κατορθώματα του ανθρώπου...μα αναφέρεται και στο τι συμβαίνει όταν βάλει το κακό στο νου του...
Όταν ο άνθρωπος βάζει το κακό στο νου του τα ρημάζει όλα! Καταλύει γραπτούς και άγραφους νόμους, δεν σέβεται τίποτε ούτε Θεό ούτε άνθρωπο!! Είναι στη ρίζα του, στη φύση του την πρωτόγονη ο πόλεμος! Το θηρίο που τρέφεται με αίμα! Και υπάρχουν και τα χειρότερα θηρία που εκμεταλλεύονται την αδυναμία αυτή και φτιάχνουν μηχανές θανάτου!!!
Έτσι, πρώτα στη στρεβλή μας φύση ψάχνουμε τον ένοχο κι ύστερα στις θρησκείες, στους Αμερικανούς, στα ύποπτα συμφέροντα, στον φανατισμό.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου