Του Θανάση Καρτερού
Ανέβηκαν στα κεραμίδια για το DNA της δημοκρατικής παράταξης. Τσακώνονται ποιος είναι η δημοκρατική παράταξη. Πήραν το όπλο τους επώνυμοι ένθεν κακείθεν, από τους έγκριτους του Συγκροτήματος μέχρι τον Φαήλο Σαμαρά Κρανιδιώτη. Ε, τότε, αγαπητές κυρίες και αγαπητοί κύριοι, ανοίξτε τα συρτάρια και ξεσκονίστε τα εκλογικά σας βιβλιάρια. Ή, επί το σύγχρονο, ανοίξτε τον υπολογιστή σας και δείτε σε ποιο εκλογικό τμήμα ψηφίζετε. Οι εκλογές είναι πολύ πιο κοντά από ό,τι φαντάζεστε.
Γιατί; Μα γιατί πάντα αυτού του είδους ο καυγάς ήταν για το εκλογικό πάπλωμα. Οι από 'δώ ήθελαν να κουκουλώσουν εύπιστες αριστερές ψυχές. Οι από 'κεί ήθελαν να κουκουλώσουν κεντρώες ψυχές, που δονούνταν για τη δημοκρατία, το Γέρο της και τους απογόνους του, αλλά έτρεμαν και για τη δραχμή και το ευρώ τους. Τραβούσαν λοιπόν το πάπλωμα ο καθένας από τη μεριά του. Εμείς είμαστε οι γνήσιοι. Όχι εμείς. Είμαστε το φως. Τι λες ρε σκότος. Και δώστου κλότσο να γυρίσει. Μέχρι τις κάλπες.
Δούλεψε το σύστημα, αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά να τσακώνονται σήμερα με όρους του εξήντα, του ογδόντα και του ενενήντα; Να μην καταλαβαίνει η κούτρα τους ότι τελείωσαν τα κατά Φαήλο σάμαλι, κωκ, και πατατάκια που μοίραζαν στους πεινώντες το δημοκρατικό κάτι τις; Και η κοινωνία, η σημερινή, όχι του περασμένου αιώνα, ξέφυγε πια οριστικά από τις συμπληγάδες των δημοκρατικών τους παρατάξεων; Με απώλειες σοβαρές, αλλά ξέφυγε; Και τώρα βλέπει και ξέρει τι και ποιους έχει απέναντί της;
Ας είμαστε δίκαιοι πάντως. Και οι δ'υο είχαν τη δημοκρατική τους παράταξη. Μία, δύο, μία συν μία, μία με δυο πρόσωπα, ή με δύο ουρές, δεν έχει και τόση σημασία. Σημασία έχει ότι τη χάρηκαν, την εκμεταλλεύτηκαν, τη γλέντησαν, καβάλησαν μ' αυτή αξιώματα και εξουσίες. Και μας έφεραν εδώ που μας έφεραν. Να φλερτάρουν όμως τώρα, ενόψει εκλογών, την εν πολλαίς αμαρτίαις γηραιά κυρία, να τσακώνονται για την ιδιοκτησία της παράταξης τώρα που έγιναν συμπαράταξη, δεν είναι μόνο ένδειξη αθεράπευτου κυνισμού. Είναι και απόδειξη ότι η πολιτική της φτώχειας πάει πακέτο με πολιτικούς της μιζέριας.
Τι να πεις. Θυμίζουν φεουδάρχες που ξέπεσαν αλλά τσακώνονται για τους τίτλους της ευγενείας τους. Ή επί το πολιτικότερο: μωραίνει ΣΥΡΙΖΑ...
Ανέβηκαν στα κεραμίδια για το DNA της δημοκρατικής παράταξης. Τσακώνονται ποιος είναι η δημοκρατική παράταξη. Πήραν το όπλο τους επώνυμοι ένθεν κακείθεν, από τους έγκριτους του Συγκροτήματος μέχρι τον Φαήλο Σαμαρά Κρανιδιώτη. Ε, τότε, αγαπητές κυρίες και αγαπητοί κύριοι, ανοίξτε τα συρτάρια και ξεσκονίστε τα εκλογικά σας βιβλιάρια. Ή, επί το σύγχρονο, ανοίξτε τον υπολογιστή σας και δείτε σε ποιο εκλογικό τμήμα ψηφίζετε. Οι εκλογές είναι πολύ πιο κοντά από ό,τι φαντάζεστε.
Γιατί; Μα γιατί πάντα αυτού του είδους ο καυγάς ήταν για το εκλογικό πάπλωμα. Οι από 'δώ ήθελαν να κουκουλώσουν εύπιστες αριστερές ψυχές. Οι από 'κεί ήθελαν να κουκουλώσουν κεντρώες ψυχές, που δονούνταν για τη δημοκρατία, το Γέρο της και τους απογόνους του, αλλά έτρεμαν και για τη δραχμή και το ευρώ τους. Τραβούσαν λοιπόν το πάπλωμα ο καθένας από τη μεριά του. Εμείς είμαστε οι γνήσιοι. Όχι εμείς. Είμαστε το φως. Τι λες ρε σκότος. Και δώστου κλότσο να γυρίσει. Μέχρι τις κάλπες.
Δούλεψε το σύστημα, αυτή είναι η αλήθεια. Αλλά να τσακώνονται σήμερα με όρους του εξήντα, του ογδόντα και του ενενήντα; Να μην καταλαβαίνει η κούτρα τους ότι τελείωσαν τα κατά Φαήλο σάμαλι, κωκ, και πατατάκια που μοίραζαν στους πεινώντες το δημοκρατικό κάτι τις; Και η κοινωνία, η σημερινή, όχι του περασμένου αιώνα, ξέφυγε πια οριστικά από τις συμπληγάδες των δημοκρατικών τους παρατάξεων; Με απώλειες σοβαρές, αλλά ξέφυγε; Και τώρα βλέπει και ξέρει τι και ποιους έχει απέναντί της;
Ας είμαστε δίκαιοι πάντως. Και οι δ'υο είχαν τη δημοκρατική τους παράταξη. Μία, δύο, μία συν μία, μία με δυο πρόσωπα, ή με δύο ουρές, δεν έχει και τόση σημασία. Σημασία έχει ότι τη χάρηκαν, την εκμεταλλεύτηκαν, τη γλέντησαν, καβάλησαν μ' αυτή αξιώματα και εξουσίες. Και μας έφεραν εδώ που μας έφεραν. Να φλερτάρουν όμως τώρα, ενόψει εκλογών, την εν πολλαίς αμαρτίαις γηραιά κυρία, να τσακώνονται για την ιδιοκτησία της παράταξης τώρα που έγιναν συμπαράταξη, δεν είναι μόνο ένδειξη αθεράπευτου κυνισμού. Είναι και απόδειξη ότι η πολιτική της φτώχειας πάει πακέτο με πολιτικούς της μιζέριας.
Τι να πεις. Θυμίζουν φεουδάρχες που ξέπεσαν αλλά τσακώνονται για τους τίτλους της ευγενείας τους. Ή επί το πολιτικότερο: μωραίνει ΣΥΡΙΖΑ...
Από την ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου