Της Μαρίας Ευρυδίκης Βεντούρη
Όταν ενάμισι μήνα πριν ο Πάπας δέχτηκε τον αρχηγό της Ελληνικής αντιπολίτευσης στο Βατικανό, πολλά ειπώθηκαν γι΄ αυτήν την περίεργη και άνευ προηγουμένου συνάντηση. Ήταν τόσο έξω από τις μέχρι τώρα πολιτικές επιλογές του Βατικανού, που το συγκεκριμένο γεγονός μόνο σαν ιστορικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Δόθηκε αρκετή δημοσιότητα στο θέμα και αρκετά γράφτηκαν, αλλά περισσότερο κατά την Ελληνική συνήθεια για να σατιριστεί το γεγονός παρά για να κατανοηθεί.
Είναι γνωστό ότι το Βατικανό ποτέ δεν παραιτήθηκε από τον πολιτικό του ρόλο στα πλαίσια της ζώνης επιρροής του ανά τον κόσμο και ότι η Παπική εκκλησία, όπως και η Ορθόδοξη άλλωστε, ποτέ στο παρελθόν δεν στήριξε πολιτικούς, πολιτικές ή συστήματα άλλα από αυτά που το Ευρωπαϊκό πολιτικό κατεστημένο εκπροσωπούσε, κυρίως και τουλάχιστον μέσα στα Δυτικά πλαίσια και πάντως όχι με επίσημο τρόπο.
Είναι επίσης γνωστό ότι οι κινήσεις της Παπικής εκκλησίας, ακόμη περισσότερο από ο,τι της Ορθόδοξης, είναι ΠΑΝΤΑ πολιτικές, αυστηρά επιλεγμένες και οπωσδήποτε ποτέ τυχαίες. Υπάρχει ολόκληρο επιτελείο στο Βατικανό που επεξεργάζεται και διαμορφώνει πολιτικές , ώστε να μην γίνονται λάθη τέτοια που θα μπορούσαν να πλήξουν το “αλάθητου” του Πάπα, αποτέλεσμα της αναμφισβήτητης θεόπνευστης και άμεσης επικοινωνίας και στήριξης που του παρέχει ο Θεός.
Οι κινήσεις του Βατικανού είναι πάντα προσεκτικά μελετημένες και αποτελούν μέρος της ευρύτερης στρατηγικής του.
Δεν ήταν επομένως μια “τυχαία” συνάντηση αυτή, πόσο μάλλον που έγινε με κάθε επιδεικτική επισημότητα, με όλα τα αξεσουάρ και την προβολή μιας σημαντικής επίσημης συνάντησης.
Ήταν μια στρατηγική κίνηση επομένως, που αντικείμενο είχε να στείλει μηνύματα σε πολλούς παραλήπτες. Τι ήθελε επομένως να μας πει ο Πάπας με αυτή την τόσο εντυπωσιακή αλλά και προσεκτικά επιμελημένη κίνηση;
Ένα πρώτο πολύ σημαντικό στοιχείο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι η ζώνη επιρροής της Παπικής Εκκλησίας στην Ευρώπη, είναι γεωγραφικά εντοπισμένη στο νότο της ηπείρου. Η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ελλάδα είναι οι χώρες που απαρτίζουν τον φτωχό Ευρωπαϊκό Νότο. Η μόνη χώρα του Νότου που δεν ανήκει στην επιρροή της Παπικής εκκλησίας είναι η Ελλάδα, πράγμα που ίσως την κάνει πιο ευάλωτη ανοχύρωτη και ανυπεράσπιστη στις ορέξεις των δυνατών σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της κατηγορίας της.
Είναι επομένως όλη η ζώνη επιρροής της Καθολικής Εκκλησίας που πλήττεται από την κρίση. Από αυτή την ζώνη, οι χώρες του Βορρά αντλούν τον πλούτο και την δύναμή τους. Προφανώς η Παπική Εκκλησία αισθάνεται απειλούμενη από την τροπή που παίρνει η κρίση. Θα πρέπει να στηρίξει με κάποιον πολιτικό πλέον τρόπο τον κόσμο της ενάντια στις κλιμακούμενες απαιτήσεις του Βορρά. Σημειώνουμε εδώ ότι οι χώρες του Νότου είναι βαθιά Καθολικά θρησκευόμενες και οπωσδήποτε η κρίση επαυξάνει την θρησκευτικότητα του κόσμου, αλλά και τις ευθύνες της Καθολικής εκκλησίας απέναντί του, καθώς δεν θα είχε νόημα ύπαρξης χωρίς αυτόν. (Βλέπετε στις χώρες αυτές έχουν διαχωριστεί οι ρόλοι εκκλησίας και κράτους ώστε η δύναμη της εκκλησίας να στηρίζεται στους οπαδούς της και στο κύρος που της προσδίδουν αυτοί..)
Οι πρώτοι λοιπόν αποδέκτες του μηνύματός της, είναι το δεινοπαθούν ποίμνιό της.
Οι δεύτεροι αποδέκτες υποθέτω ότι είναι οι ηγέτιδες χώρες του Βορρά και οι πολιτικές λιτότητας που επιβάλλουν στις χώρες του Νότου.
Πολλά ειπώθηκαν για την καταγωγή του Πάπα και το φιλεύσπλαχνο έργο του στις χώρες της χολέρας.... Μπορεί να παίζει και αυτό με κάποιο τρόπο .... Όμως λογικά αυτό δεν θα επηρέαζε τόσο τις μελετημένες κινήσεις της Παπικής Εκκλησίας ώστε να νομιμοποιήσει μια επίσημη συνάντηση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιας χώρας που δεν είναι ανήκει στις χώρες της Παπικής επιρροής, μόνο και μόνο για να εκφράσει την λύπη και την φιλεύσπλαχνη συμπαράστασή του στα δεινά του Ελληνικού λαού.
Αν ήταν συνεπής με τις μέχρι τώρα πολιτικές επιλογές της Καθολικής εκκλησίας δεν θα απεύθυνε την συμπαράστασή του στα δεινά του λαού στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας πόσο μάλλον που αυτός τυγχάνει να είναι αριστερός,..... αυτό που το πας..... αλλά στον ίδιο τον αρχηγό του κράτους Κάρολο Παπούλια ή τον πρωθυπουργό της Αντώνη Σαμαρά.
Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε να επισκεφτεί τον Πάπα με μια δεύτερη ιδιότητα, πολύ πιο σημαντική για τον Πάπα και το μήνυμα που ήθελε να στείλει εκατέρωθεν. Την ιδιότητα του ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
Ο Πάπας με αυτή την κίνηση είπε στους Βόρειους εταίρους ότι άρει την στήριξή του στις πολιτικές επιλογές της λιτότητας που εξουθενώνουν τον Νότο και ότι είναι έτοιμος να στηρίξει μια ανερχόμενη δύναμη που θα παλέψει για τα συμφέροντα του. Κίνηση εντυπωσιασμού; Κίνηση εκβιασμού; Ναι, όλα αυτά, αλλά όχι μόνο.... είναι κυρίως μια έξυπνη κίνηση πρόβλεψης.
Οι καθόλου τυχαίες στρατηγικές της Παπικής Έδρας καταδεικνύουν το προφανές. Ότι το μέλλον της Ευρώπης περνάει αναπόφευκτα μέσα από τα χέρια της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ότι επέλεξε πολύ έξυπνα να υιοθετήσει κινήσεις που θα την κατοχυρώνουν στις συνειδήσεις σαν μέρος της πρωτοπορίας και καθοδηγήτρια δύναμη στην κρίση.
Η Παπική Έδρα λοιπόν έδειξε τον δρόμο δείχνοντας τον Άνδρα.... “Ιδού ο Νυμφίος'.... ο αρχηγός της Ευρωπαϊκής Αριστεράς... ο δικός σας άνθρωπος....
Κίνηση πρόβλεψης....αλλά και συμβολής ίσως ..... στο μέτρο που βοηθάει στην απομυθοποίηση του Αριστερού μπαμπούλα στις συνειδήσεις του απλού λαού που δεν σκέπτεται πολιτικά αλλά εμπιστεύεται τον θρησκευτικό αρχηγό του.....και υπάρχει ακόμη πολύς τέτοιος κόσμος στις χώρες του Νότου και της κρίσης. Ίσως με κάποιο τρόπο να θέλει να εξασφαλίσει κάποιο γόητρο σαν “δύναμη δικαίου” και “συνοδοιπόρος” στηρίζοντας την άνοδο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και των κινημάτων όπως φαίνεται και στην Ισπανία μετά την Ελλάδα.
Όποια και να είναι τα κίνητρα της Παπικής εκκλησίας θα φανούν και θα εξηγηθούν, πάντως όλα δείχνουν ότι η Καθολική εκκλησία, αντίθετα από την Ορθόδοξη, με τον δικό της τρόπο παίρνει θέση στο πρόβλημα της αντιμετώπισης της κρίσης και φαίνεται να ψηφίζει αριστερά !!!!!!!
Είναι γνωστό ότι το Βατικανό ποτέ δεν παραιτήθηκε από τον πολιτικό του ρόλο στα πλαίσια της ζώνης επιρροής του ανά τον κόσμο και ότι η Παπική εκκλησία, όπως και η Ορθόδοξη άλλωστε, ποτέ στο παρελθόν δεν στήριξε πολιτικούς, πολιτικές ή συστήματα άλλα από αυτά που το Ευρωπαϊκό πολιτικό κατεστημένο εκπροσωπούσε, κυρίως και τουλάχιστον μέσα στα Δυτικά πλαίσια και πάντως όχι με επίσημο τρόπο.
Είναι επίσης γνωστό ότι οι κινήσεις της Παπικής εκκλησίας, ακόμη περισσότερο από ο,τι της Ορθόδοξης, είναι ΠΑΝΤΑ πολιτικές, αυστηρά επιλεγμένες και οπωσδήποτε ποτέ τυχαίες. Υπάρχει ολόκληρο επιτελείο στο Βατικανό που επεξεργάζεται και διαμορφώνει πολιτικές , ώστε να μην γίνονται λάθη τέτοια που θα μπορούσαν να πλήξουν το “αλάθητου” του Πάπα, αποτέλεσμα της αναμφισβήτητης θεόπνευστης και άμεσης επικοινωνίας και στήριξης που του παρέχει ο Θεός.
Οι κινήσεις του Βατικανού είναι πάντα προσεκτικά μελετημένες και αποτελούν μέρος της ευρύτερης στρατηγικής του.
Δεν ήταν επομένως μια “τυχαία” συνάντηση αυτή, πόσο μάλλον που έγινε με κάθε επιδεικτική επισημότητα, με όλα τα αξεσουάρ και την προβολή μιας σημαντικής επίσημης συνάντησης.
Ήταν μια στρατηγική κίνηση επομένως, που αντικείμενο είχε να στείλει μηνύματα σε πολλούς παραλήπτες. Τι ήθελε επομένως να μας πει ο Πάπας με αυτή την τόσο εντυπωσιακή αλλά και προσεκτικά επιμελημένη κίνηση;
Ένα πρώτο πολύ σημαντικό στοιχείο που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι η ζώνη επιρροής της Παπικής Εκκλησίας στην Ευρώπη, είναι γεωγραφικά εντοπισμένη στο νότο της ηπείρου. Η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ελλάδα είναι οι χώρες που απαρτίζουν τον φτωχό Ευρωπαϊκό Νότο. Η μόνη χώρα του Νότου που δεν ανήκει στην επιρροή της Παπικής εκκλησίας είναι η Ελλάδα, πράγμα που ίσως την κάνει πιο ευάλωτη ανοχύρωτη και ανυπεράσπιστη στις ορέξεις των δυνατών σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της κατηγορίας της.
Είναι επομένως όλη η ζώνη επιρροής της Καθολικής Εκκλησίας που πλήττεται από την κρίση. Από αυτή την ζώνη, οι χώρες του Βορρά αντλούν τον πλούτο και την δύναμή τους. Προφανώς η Παπική Εκκλησία αισθάνεται απειλούμενη από την τροπή που παίρνει η κρίση. Θα πρέπει να στηρίξει με κάποιον πολιτικό πλέον τρόπο τον κόσμο της ενάντια στις κλιμακούμενες απαιτήσεις του Βορρά. Σημειώνουμε εδώ ότι οι χώρες του Νότου είναι βαθιά Καθολικά θρησκευόμενες και οπωσδήποτε η κρίση επαυξάνει την θρησκευτικότητα του κόσμου, αλλά και τις ευθύνες της Καθολικής εκκλησίας απέναντί του, καθώς δεν θα είχε νόημα ύπαρξης χωρίς αυτόν. (Βλέπετε στις χώρες αυτές έχουν διαχωριστεί οι ρόλοι εκκλησίας και κράτους ώστε η δύναμη της εκκλησίας να στηρίζεται στους οπαδούς της και στο κύρος που της προσδίδουν αυτοί..)
Οι πρώτοι λοιπόν αποδέκτες του μηνύματός της, είναι το δεινοπαθούν ποίμνιό της.
Οι δεύτεροι αποδέκτες υποθέτω ότι είναι οι ηγέτιδες χώρες του Βορρά και οι πολιτικές λιτότητας που επιβάλλουν στις χώρες του Νότου.
Ποιο είναι το μήνυμα του Πάπα;
Πολλά ειπώθηκαν για την καταγωγή του Πάπα και το φιλεύσπλαχνο έργο του στις χώρες της χολέρας.... Μπορεί να παίζει και αυτό με κάποιο τρόπο .... Όμως λογικά αυτό δεν θα επηρέαζε τόσο τις μελετημένες κινήσεις της Παπικής Εκκλησίας ώστε να νομιμοποιήσει μια επίσημη συνάντηση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιας χώρας που δεν είναι ανήκει στις χώρες της Παπικής επιρροής, μόνο και μόνο για να εκφράσει την λύπη και την φιλεύσπλαχνη συμπαράστασή του στα δεινά του Ελληνικού λαού.
Αν ήταν συνεπής με τις μέχρι τώρα πολιτικές επιλογές της Καθολικής εκκλησίας δεν θα απεύθυνε την συμπαράστασή του στα δεινά του λαού στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας πόσο μάλλον που αυτός τυγχάνει να είναι αριστερός,..... αυτό που το πας..... αλλά στον ίδιο τον αρχηγό του κράτους Κάρολο Παπούλια ή τον πρωθυπουργό της Αντώνη Σαμαρά.
Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε να επισκεφτεί τον Πάπα με μια δεύτερη ιδιότητα, πολύ πιο σημαντική για τον Πάπα και το μήνυμα που ήθελε να στείλει εκατέρωθεν. Την ιδιότητα του ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.
Ο Πάπας με αυτή την κίνηση είπε στους Βόρειους εταίρους ότι άρει την στήριξή του στις πολιτικές επιλογές της λιτότητας που εξουθενώνουν τον Νότο και ότι είναι έτοιμος να στηρίξει μια ανερχόμενη δύναμη που θα παλέψει για τα συμφέροντα του. Κίνηση εντυπωσιασμού; Κίνηση εκβιασμού; Ναι, όλα αυτά, αλλά όχι μόνο.... είναι κυρίως μια έξυπνη κίνηση πρόβλεψης.
Οι καθόλου τυχαίες στρατηγικές της Παπικής Έδρας καταδεικνύουν το προφανές. Ότι το μέλλον της Ευρώπης περνάει αναπόφευκτα μέσα από τα χέρια της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και ότι επέλεξε πολύ έξυπνα να υιοθετήσει κινήσεις που θα την κατοχυρώνουν στις συνειδήσεις σαν μέρος της πρωτοπορίας και καθοδηγήτρια δύναμη στην κρίση.
Η Παπική Έδρα λοιπόν έδειξε τον δρόμο δείχνοντας τον Άνδρα.... “Ιδού ο Νυμφίος'.... ο αρχηγός της Ευρωπαϊκής Αριστεράς... ο δικός σας άνθρωπος....
Κίνηση πρόβλεψης....αλλά και συμβολής ίσως ..... στο μέτρο που βοηθάει στην απομυθοποίηση του Αριστερού μπαμπούλα στις συνειδήσεις του απλού λαού που δεν σκέπτεται πολιτικά αλλά εμπιστεύεται τον θρησκευτικό αρχηγό του.....και υπάρχει ακόμη πολύς τέτοιος κόσμος στις χώρες του Νότου και της κρίσης. Ίσως με κάποιο τρόπο να θέλει να εξασφαλίσει κάποιο γόητρο σαν “δύναμη δικαίου” και “συνοδοιπόρος” στηρίζοντας την άνοδο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και των κινημάτων όπως φαίνεται και στην Ισπανία μετά την Ελλάδα.
Όποια και να είναι τα κίνητρα της Παπικής εκκλησίας θα φανούν και θα εξηγηθούν, πάντως όλα δείχνουν ότι η Καθολική εκκλησία, αντίθετα από την Ορθόδοξη, με τον δικό της τρόπο παίρνει θέση στο πρόβλημα της αντιμετώπισης της κρίσης και φαίνεται να ψηφίζει αριστερά !!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου