Του Άρη Δαβαράκη
Είναι χωρίς αμφιβολία η πιο γρήγορη, η πιο βιαστική, η πιο ενδιαφέρουσα προεκλογική περίοδος που έχω ζήσει ποτέ μου. Ένας προεκλογικός αγώνας όπου δεν εμπλέκονται μονάχα τοπικοί πονηροί πολιτευτές στηριζόμενοι από τους γνωστούς επιχειρηματίες , τα ΜΜΕ και τα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα, όπως ξέραμε μέχρι τώρα. Τώρα παρεμβαίνει για πρώτη φορά τόσο έντονα και καθοριστικά η μεγαλύτερη εικόνα, το Ευρωπαϊκό πλαίσιο. Όχι όμως πια ως ο «ξένος παράγοντας» που λειτουργεί μέσα από μυστικές υπηρεσίες, παρακρατικές διασυνδέσεις και προσπαθεί να επιβάλλει τους ανθρώπους και τα συμφέροντά του. Η Ευρώπη «παίζει» ανοιχτά, ζωντανά και με μεγάλο ενδιαφέρον τον ρόλο της δικαιωματικά, γιατί κάποια στιγμή διαλέξαμε να ενταχθούμε στον κεντρικό πυρήνα της, όταν γίναμε το 10ο μέλος της ΕΟΚ και αργότερα, βήμα-βήμα, ταυτίσαμε το μέλλον μας με το κοινό δικό της μέλλον –μέχρι που αποκτήσαμε και το κοινό νόμισμα, το ευρώ που άλλαξε ριζικά τον τρόπο ζωής μας και τώρα, με τα μνημόνια , ζητάει λογαριασμό – κάνοντας μας να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε μέλη μιας ευρύτερης κοινότητας που μας προσφέρει πολλά και διεκδικεί όσα περισσότερα μπορεί σε αντάλλαγμα.
Για πρώτη φορά λοιπόν προχωράμε σε μια εκλογική αναμέτρηση όπου το κεντρικό ζήτημα είναι η «διαπραγμάτευση». Μέχρι τώρα υπήρχε η εντύπωση πως μόνο «ευχαριστώ» οφείλουμε να λέμε στους δανειστές μας που μας «διευκολύνανε», λες και μας κάναν χάρη επειδή είναι καλοί άνθρωποι. Τώρα, σ’ αυτές τις εκλογές, χάρη στην προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα που μετατόπισε σχεδόν μόνος του ολόκληρη την εικόνα, δηλώνουμε (ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ) πως θέλουμε να διαπραγματευτούμε και να διεκδικήσουμε - να ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας και να πάψουμε να συμπεριφερόμαστε σαν τους φτωχούς συγγενείς πού είναι της σφαλιάρας και κάνουν ότι τους πει ο «δυνατός» με το φουσκωμένο πορτοφόλι.
Είναι μία καινούργια διάσταση αυτή και, για μένα τουλάχιστον, έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Γιατί αν διεκδικείς και ξέρεις να παίζεις σωστά, χωρίς έπαρση, χωρίς μαγκιές και εξυπνάδες, με επίγνωση των ορίων και του απέναντι σου αλλά και των δικών σου, αυτόματα αποκτάς μια αυτογνωσία – βλέπεις πόσο στ’ αλήθεια μετράς, πόσο σε παίρνει, πόση σημασία έχει η παραμονή σου μέσα σε μια συμμαχία-παρέα κρατών που προσπαθούν να γίνουν οι ΗΠΑ της Ευρώπης –δηλαδή οι ΗΠΕ.
Η εντελώς ανόητη στόχευση της Νέας Δημοκρατίας που από την ώρα που άρχισε να δυναμώνει ο Τσίπρας προσπαθεί να τον βγάλει σκάρτο με επιχειρήματα βλακώδη (Βόρειος Κορέα και «σιγά μην κάτσουν να διαπραγματευτούν οι ισχυροί με τον «νέο αριστερό» και άλλα πολλά που αποδείχτηκαν μπούμερανγκ) την οδήγησε, λίγες μέρες πριν την Κυριακή των εκλογών, να αλλάξει εντελώς στρατηγική και να μην ξαναμιλήσει ούτε για Grexit, ούτε για Βόρειες Κορέες, ούτε να ξαναδοκιμάσει να σνομπάρει τον χαρισματικό Τσίπρα –τώρα πιά που όλα σχεδόν τα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ αλλά και οι ηγέτες της ΕΕ τον έχουν πλήρως αποδεχτεί και είναι και μάλλον αισιόδοξοι για την μελλοντική τους συνεργασία (και διαπραγμάτευση) μαζί του.
Ο Τσίπρας όταν μιλάει στο Βρετανικό “ Channel 4” (για παράδειγμα) εκπέμπει μια εικόνα πολύ πιο οικεία και Ευρωπαϊκή απ’ αυτήν που εκπέμπουν ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος – που είναι της παλιάς φρουράς. Λέει στον Βρετανό δημοσιογράφο πως θα διεκδικήσει και τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο και τα μάρμαρα του Παρθενώνα – και το εννοεί. Και επειδή το εννοεί είναι χαλαρός. Είναι έτοιμος. Βιάζεται να βάλει μπρός και να προχωρήσει σε μια άλλη φάση, εντελώς διαφορετική απ’ ότι έχουμε ζήσει ως τώρα.
Και κάθε μέρα που περνάει «βγάζει» μια αίσθηση αυτοπεποίθησης, μια αίσθηση δικαίου, που δεν μπορεί παρα να την σεβαστεί ο κάθε συνομιλητής του.
Ο Τσίπρας εκπροσωπεί την Νέα Ελλάδα. Και υπό την ηγεσία του, χωρίς πολλά προβλήματα και εμπλοκές, η Ελλάδα θα ανακτήσει –ή μάλλον θα κερδίσει για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της- την αξιοπρέπειά της και την ισότιμη σχέση της με όλους τους άλλους Ευρωπαίους, πλουσιότερους και φτωχότερους.
Είμαστε πολύ τυχεροί. Εκεί που ήμασταν εντελώς ακέφαλοι, μας προέκυψε ηγέτης ιδιαίτερα χαρισματικός και ετοιμοπόλεμος.
Θα εκπλαγείτε την Κυριακή 25.
Οι ψηφοφόροι αυτά που γράφω τα ξέρουν καιρό τώρα…
Από toportal
Είναι χωρίς αμφιβολία η πιο γρήγορη, η πιο βιαστική, η πιο ενδιαφέρουσα προεκλογική περίοδος που έχω ζήσει ποτέ μου. Ένας προεκλογικός αγώνας όπου δεν εμπλέκονται μονάχα τοπικοί πονηροί πολιτευτές στηριζόμενοι από τους γνωστούς επιχειρηματίες , τα ΜΜΕ και τα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα, όπως ξέραμε μέχρι τώρα. Τώρα παρεμβαίνει για πρώτη φορά τόσο έντονα και καθοριστικά η μεγαλύτερη εικόνα, το Ευρωπαϊκό πλαίσιο. Όχι όμως πια ως ο «ξένος παράγοντας» που λειτουργεί μέσα από μυστικές υπηρεσίες, παρακρατικές διασυνδέσεις και προσπαθεί να επιβάλλει τους ανθρώπους και τα συμφέροντά του. Η Ευρώπη «παίζει» ανοιχτά, ζωντανά και με μεγάλο ενδιαφέρον τον ρόλο της δικαιωματικά, γιατί κάποια στιγμή διαλέξαμε να ενταχθούμε στον κεντρικό πυρήνα της, όταν γίναμε το 10ο μέλος της ΕΟΚ και αργότερα, βήμα-βήμα, ταυτίσαμε το μέλλον μας με το κοινό δικό της μέλλον –μέχρι που αποκτήσαμε και το κοινό νόμισμα, το ευρώ που άλλαξε ριζικά τον τρόπο ζωής μας και τώρα, με τα μνημόνια , ζητάει λογαριασμό – κάνοντας μας να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε μέλη μιας ευρύτερης κοινότητας που μας προσφέρει πολλά και διεκδικεί όσα περισσότερα μπορεί σε αντάλλαγμα.
Για πρώτη φορά λοιπόν προχωράμε σε μια εκλογική αναμέτρηση όπου το κεντρικό ζήτημα είναι η «διαπραγμάτευση». Μέχρι τώρα υπήρχε η εντύπωση πως μόνο «ευχαριστώ» οφείλουμε να λέμε στους δανειστές μας που μας «διευκολύνανε», λες και μας κάναν χάρη επειδή είναι καλοί άνθρωποι. Τώρα, σ’ αυτές τις εκλογές, χάρη στην προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα που μετατόπισε σχεδόν μόνος του ολόκληρη την εικόνα, δηλώνουμε (ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ) πως θέλουμε να διαπραγματευτούμε και να διεκδικήσουμε - να ανακτήσουμε την αξιοπρέπειά μας και να πάψουμε να συμπεριφερόμαστε σαν τους φτωχούς συγγενείς πού είναι της σφαλιάρας και κάνουν ότι τους πει ο «δυνατός» με το φουσκωμένο πορτοφόλι.
Είναι μία καινούργια διάσταση αυτή και, για μένα τουλάχιστον, έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Γιατί αν διεκδικείς και ξέρεις να παίζεις σωστά, χωρίς έπαρση, χωρίς μαγκιές και εξυπνάδες, με επίγνωση των ορίων και του απέναντι σου αλλά και των δικών σου, αυτόματα αποκτάς μια αυτογνωσία – βλέπεις πόσο στ’ αλήθεια μετράς, πόσο σε παίρνει, πόση σημασία έχει η παραμονή σου μέσα σε μια συμμαχία-παρέα κρατών που προσπαθούν να γίνουν οι ΗΠΑ της Ευρώπης –δηλαδή οι ΗΠΕ.
Η εντελώς ανόητη στόχευση της Νέας Δημοκρατίας που από την ώρα που άρχισε να δυναμώνει ο Τσίπρας προσπαθεί να τον βγάλει σκάρτο με επιχειρήματα βλακώδη (Βόρειος Κορέα και «σιγά μην κάτσουν να διαπραγματευτούν οι ισχυροί με τον «νέο αριστερό» και άλλα πολλά που αποδείχτηκαν μπούμερανγκ) την οδήγησε, λίγες μέρες πριν την Κυριακή των εκλογών, να αλλάξει εντελώς στρατηγική και να μην ξαναμιλήσει ούτε για Grexit, ούτε για Βόρειες Κορέες, ούτε να ξαναδοκιμάσει να σνομπάρει τον χαρισματικό Τσίπρα –τώρα πιά που όλα σχεδόν τα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ αλλά και οι ηγέτες της ΕΕ τον έχουν πλήρως αποδεχτεί και είναι και μάλλον αισιόδοξοι για την μελλοντική τους συνεργασία (και διαπραγμάτευση) μαζί του.
Ο Τσίπρας όταν μιλάει στο Βρετανικό “ Channel 4” (για παράδειγμα) εκπέμπει μια εικόνα πολύ πιο οικεία και Ευρωπαϊκή απ’ αυτήν που εκπέμπουν ο Σαμαράς ή ο Βενιζέλος – που είναι της παλιάς φρουράς. Λέει στον Βρετανό δημοσιογράφο πως θα διεκδικήσει και τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο και τα μάρμαρα του Παρθενώνα – και το εννοεί. Και επειδή το εννοεί είναι χαλαρός. Είναι έτοιμος. Βιάζεται να βάλει μπρός και να προχωρήσει σε μια άλλη φάση, εντελώς διαφορετική απ’ ότι έχουμε ζήσει ως τώρα.
Και κάθε μέρα που περνάει «βγάζει» μια αίσθηση αυτοπεποίθησης, μια αίσθηση δικαίου, που δεν μπορεί παρα να την σεβαστεί ο κάθε συνομιλητής του.
Ο Τσίπρας εκπροσωπεί την Νέα Ελλάδα. Και υπό την ηγεσία του, χωρίς πολλά προβλήματα και εμπλοκές, η Ελλάδα θα ανακτήσει –ή μάλλον θα κερδίσει για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της- την αξιοπρέπειά της και την ισότιμη σχέση της με όλους τους άλλους Ευρωπαίους, πλουσιότερους και φτωχότερους.
Είμαστε πολύ τυχεροί. Εκεί που ήμασταν εντελώς ακέφαλοι, μας προέκυψε ηγέτης ιδιαίτερα χαρισματικός και ετοιμοπόλεμος.
Θα εκπλαγείτε την Κυριακή 25.
Οι ψηφοφόροι αυτά που γράφω τα ξέρουν καιρό τώρα…
Από toportal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου