Tου Ξενοφώντα Ίσσαρη
Λένε ότι η παγκόσμια οικονομία είναι ένας πύργος της Βαβέλ. Όμως στην πραγματική οικονομία δεν χρειάζεται ο κάθε ένας να μιλάει τη δική του γλώσσα με το δικό του νόμισμα. Αφού η πραγματική οικονομία είναι οι ζωές των ανθρώπων. Ο χρόνος δηλαδή που οι άνθρωποι καταφέρνουν να ζήσουν και να ευημερήσουν με προϊόντα και υπηρεσίες που ξοδεύουν πάλι χρόνο από τη ζωή τους για να παράγουν. Αυτός ο χρόνος είναι ίδιος παντού στη γη.
Αν το καλοσκεφτείτε στην πραγματική οικονομία αυτό που μετριέται είναι η εργατοώρα. Κάθε τι που παράγεται από τις πρώτες ύλες έως την ενέργεια για να παραχθεί τη διαδικασία παραγωγής του , τον χρόνο για να κατασκευαστούν οι όποιες μηχανές το παράγουν και οι υπηρεσίες αντίστοιχα που θα το μεταφέρουν στους τόπους πώλησης και θα το πουλήσουν, όλα αυτά τα στάδια απασχολούν ανθρώπους. Ενώ όμως ο χρόνος που αυτοί απασχολούνται είναι ίδιος, και ο κόπος, οπουδήποτε στη γη, ένας πληρώνεται αυτή την εργάσιμη ώρα τόσα δολάρια στην Νεμπράσκα, άλλα δολάρια στην Νέα Υόρκη, τόσα ευρώ στην Γερμανία άλλα όμως ευρώ στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία, ή γιέν ή τόσα άλλα νομίσματα και ισοτιμίες απανταχού στην Γή.
Την στιγμή που το οικονομικό νόμισμα της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ παραμένει σταθερό. Πες με WORK.
Ένα WORK αντιπροσωπεύει ακριβώς μία ώρα που κάποιος εργάστηκε . Δεν μας νοιάζει αν είναι άσπρος, μαύρος, κίτρινος, άντρας γυναίκα, παιδί, χοντρός, λεπτός, ψηλός, αν δούλεψε καλά ή λουφάριζε. Αυτά όλα είναι προβλήματα του εργοδότη που ισχύουν και σήμερα και πάντα. Ποιους δηλαδή θα βάλει να κάνουν την κάθε δουλειά για να κοστίσει τις λιγότερες εργατοώρες. Προφανώς το να καλλιεργήσεις ντομάτες στην Γροιλανδία, θα κοστίσει πολλές ώρες έως ότου αυτές οι ντομάτες φτάσουν στο ράφι κάποιου σουπερ μάρκετ στη Γερμανία. Σημασία έχει ότι όλοι θα έχουν δουλέψει μια ώρα κι αυτή η ώρα δεν αλλάζει πουθενά στην γἠ όποιος και αν την δούλεψε.
Μια εργάσιμη ώρα = 1 WORK
Επειδή υπάρχουν προϊόντα πολύ μικρά κάθε WORK υποδιαιρείται σε 60 λεπτά του WORK και 60 δευτερόλεπτα του WORK
Για να δούμε πως δουλεύει. Η Κόκα Κόλα παράγει σε ένα εργοστάσιο της 25000 μπουκάλια την ημέρα. Γι’ αυτή τη παραγωγή απασχολεί ένα σύνολο εργατικού δυναμικού που εργάζονται για Χ ώρα, δηλαδή τόσα WORK. Επίσης καταναλώνει ΕΝΕΡΓΕΙΑ (ηλεκτρική ή άλλη) τόσων WORK όσες ώρες εργάστηκαν αυτοί που την παρήγαγαν με οποιονδήποτε τρόπο και την μετέφεραν στο εργοστάσιο. Τέλος καταναλώνει ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ που άλλα εργοστάσια παρήγαγαν με αντίστοιχες ώρες εργασίας, δηλαδή WORK. Διανομείς, πωλητές, διαφημιστές, συν πλην δια το κάθε μπουκαλάκι όταν φτάσει στο ράφι έχει κοστίσει αθροιστικά μερικά δευτερόλεπτα εργασίας διαφόρων ανθρώπων. Δηλαδή τόσα λεπτά του WORK. Η εταιρία μπορεί να προσθέσει κάποιο κέρδος, που εξαρτάται από τον ανταγωνισμό, και τελικά το κάθε μπουκάλι θα πουλιέται τόσα WORK
Κάποιος ανειδίκευτος εργάτης εργάζεται 8 ώρες. Έχει λοιπόν μεροκάματο 8 WORK αφού δεν έχει μπόνους σπουδών δυσκολίας ή απόδοσης. Όταν πάει στο σούπερ μάρκετ δίνει μερικά δευτερόλεπτα και αγοράζει την Κόκα Κόλα. Πληρώνει δηλαδή με μερικά λεπτά του WORK.
Το πείραμα του WORK. Μετρείστε ώρες εργασίας για μια εργασία που ξέρετε, πχ 5 εργάτες Χ 5 ώρες μαζεύουν 1000 κιλά ελιές που δίνουν 500 κιλά λάδι. Βγάλτε το κόστος σε WORKS (25) και πολλαπλασιάστε επί το τρέχον ωροκάματο στο δικό μας σύστημα (4 ευρώ). Διαιρέστε το συνολικό κόστος δια τη συνολική παραγωγή για να βγείτε στο κόστος μιας μονάδα που ξέρετε π.χ. παντελόνια, μέτρα ύφασμα, κιλό λάδι, κιλό κρέας και βγάλτε το κόστος στο δικό μας νόμισμα. Θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα (που δείχνει πόσο η παγκόσμια οικονομία σήμερα είναι πλασματική).
***
Ας πούμε ότι ένα χωράφι με βαμβάκι χρειαζόταν 50 εργάτες να εργάζονται 5 μέρες επί 10 ώρες ημερησίως και απέδιδε 1000 κιλά που κόστιζαν έτσι 2500 WORKS. Μια μηχανή έρχεται και συλλέγει αυτά τα 1000 κιλά σε 2 ώρες απασχολώντας έναν εργαζόμενο. Αφήνει δηλαδή τους άλλους 49 άνεργους για 50 ώρες δηλαδή στερεί από τον καθένα 50ΧWORKS. Όμως πριν το ύφασμα και κατά συνέπεια η μπλούζα από αυτό κόστιζε ανάλογα με τα 2500 WORKS / τόνο βαμβάκι όταν τώρα κοστίζει 2 WORKS / τόνο !
Ο κάθε άνεργος τώρα για να αγοράσει την μπλούζα θα χρειαστεί περίπου το 1/1000 των WORKS από ότι πριν που είχε δουλειά. Οπότε σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ θα μπορεί να έχει μπλούζα και πάλι εργαζόμενος συντριπτικά λιγότερο.
Στην Κίνα και αλλού ας πούμε ότι εργάζονται 200 εκ. εργαζόμενοι στην βιομηχανία ρούχων, με συνθήκες σκλαβιάς δουλεύοντας 10-12 ώρες. Αν πουλούσαν σε WORKS τα ρούχα αυτά θα κόστιζαν τον ίδιο χρόνο να παραχθούν εκεί όσο και στις ΗΠΑ , στην Γερμανία ή την Ελλάδα. Γιατί λοιπόν ο κινέζος βιομήχανος να δουλεύει το εργοστάσιο του 12 ώρες όταν αυτό δεν του προσφέρει κάτι παραπάνω;
Ο Κινέζος εργάτης από τη πλευρά του, γιατί να εργαστεί 12 ώρες αφήνοντας 200 εκ άλλους εργαζόμενους απανταχού στη γη άνεργους για 6 ώρες ημερησίως; Όταν με τα 6 WORKS/ημέρα, αγοράζει όλες τις ανάγκες του που κοστίζουν καθημερινά λιγότερο σε WORKS;
Στο μεταξύ αν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο επιθυμήσουν μισή βάρδια γιατί τόσα τους φτάνει, και ο εργοστασιάρχης θέλει να παράγει περισσότερα παντελόνια, βάζει όσες βάρδιες θέλει, αφού όσοι εργαζόμενοι κι αν εργαστούν σε όλες τις ώρες η μεν πληρωμή τους θα είναι σε ώρα αλλά επίσης δεν αλλάζει τίποτα στην τελική τιμή του ρούχου ή του παπουτσιού. Αφού όλα πάντα θα κοστίζουν τα ίδια WORKS. Έτσι η ανεργία αυτορυθμίζεται χωρίς τριβές μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.
Οι δραστικές όμως και ωφέλιμες επιπτώσεις του WORK επεκτείνονται και πέραν της πραγματικής οικονομίας, σε άυλες έννοιες που όμως σήμερα κοντεύουν να διαλύσουν την πραγματική οικονομία. Όπως φιλοσοφικά, η απληστία. Ο βιομήχανος που βάζει κάτι παραπάνω στο προϊόν του πριν το πουλήσει, στο τέλος μένει με κάποια WORKS. Το WORK αντιπροσωπεύει αγοραστική δύναμη όμως από τη φύση του αντιπροσωπεύει στην κυριολεξία και τον χρόνο. Η επίγνωση ότι ένα δις ώρες δεν πρόκειται ποτέ κάποιος να τις ζήσει από μόνη της εκλογικεύει τις επιδιώξεις του στο τι πραγματικά χρειάζεται και τι όχι. Κάνοντας τον να λειτουργεί μέσα σε μια πραγματική οικονομία με περισσότερο πραγματικές ανάγκες.
Η πραγματική οικονομία έχει το πραγματικό της νόμισμα, τη ζωή των ανθρώπων. Αντίθετα μια ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ οικονομία είναι φυσικό να έχει νομίσματα με μυστική όσο και ασαφή αξία. Ώστε να μπορεί να είναι κι αυτή ασαφής και δυσνόητη στους πολλούς και χρήσιμη μόνο στους λίγους που καθορίζουν την ισοτιμία της κατά το δοκούν. Αν οι οικονομολόγοι πραγματικά το θέλουν μπορούν εύκολα να εξυγιάνουν απόλυτα την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Αρκεί να θεσπίσουν ένα παγκόσμιο νόμισμα που έχει σταθερή και αμετάβλητη αξία παντού υπό όλες τις συνθήκες, για να είναι κατά συνέπεια ακριβείς και αξιόπιστοι οι υπολογισμοί τους. Ένα νόμισμα που όλοι το καταλαβαίνουν, μπορούν άμεσα να το υιοθετήσουν, και το κυριότερο; Δουλεύει.
Από toportal
Λένε ότι η παγκόσμια οικονομία είναι ένας πύργος της Βαβέλ. Όμως στην πραγματική οικονομία δεν χρειάζεται ο κάθε ένας να μιλάει τη δική του γλώσσα με το δικό του νόμισμα. Αφού η πραγματική οικονομία είναι οι ζωές των ανθρώπων. Ο χρόνος δηλαδή που οι άνθρωποι καταφέρνουν να ζήσουν και να ευημερήσουν με προϊόντα και υπηρεσίες που ξοδεύουν πάλι χρόνο από τη ζωή τους για να παράγουν. Αυτός ο χρόνος είναι ίδιος παντού στη γη.
Λέγε με WORK
Αν το καλοσκεφτείτε στην πραγματική οικονομία αυτό που μετριέται είναι η εργατοώρα. Κάθε τι που παράγεται από τις πρώτες ύλες έως την ενέργεια για να παραχθεί τη διαδικασία παραγωγής του , τον χρόνο για να κατασκευαστούν οι όποιες μηχανές το παράγουν και οι υπηρεσίες αντίστοιχα που θα το μεταφέρουν στους τόπους πώλησης και θα το πουλήσουν, όλα αυτά τα στάδια απασχολούν ανθρώπους. Ενώ όμως ο χρόνος που αυτοί απασχολούνται είναι ίδιος, και ο κόπος, οπουδήποτε στη γη, ένας πληρώνεται αυτή την εργάσιμη ώρα τόσα δολάρια στην Νεμπράσκα, άλλα δολάρια στην Νέα Υόρκη, τόσα ευρώ στην Γερμανία άλλα όμως ευρώ στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία, ή γιέν ή τόσα άλλα νομίσματα και ισοτιμίες απανταχού στην Γή.
Την στιγμή που το οικονομικό νόμισμα της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ παραμένει σταθερό. Πες με WORK.
Ένα WORK αντιπροσωπεύει ακριβώς μία ώρα που κάποιος εργάστηκε . Δεν μας νοιάζει αν είναι άσπρος, μαύρος, κίτρινος, άντρας γυναίκα, παιδί, χοντρός, λεπτός, ψηλός, αν δούλεψε καλά ή λουφάριζε. Αυτά όλα είναι προβλήματα του εργοδότη που ισχύουν και σήμερα και πάντα. Ποιους δηλαδή θα βάλει να κάνουν την κάθε δουλειά για να κοστίσει τις λιγότερες εργατοώρες. Προφανώς το να καλλιεργήσεις ντομάτες στην Γροιλανδία, θα κοστίσει πολλές ώρες έως ότου αυτές οι ντομάτες φτάσουν στο ράφι κάποιου σουπερ μάρκετ στη Γερμανία. Σημασία έχει ότι όλοι θα έχουν δουλέψει μια ώρα κι αυτή η ώρα δεν αλλάζει πουθενά στην γἠ όποιος και αν την δούλεψε.
Μια εργάσιμη ώρα = 1 WORK
Επειδή υπάρχουν προϊόντα πολύ μικρά κάθε WORK υποδιαιρείται σε 60 λεπτά του WORK και 60 δευτερόλεπτα του WORK
Για να δούμε πως δουλεύει. Η Κόκα Κόλα παράγει σε ένα εργοστάσιο της 25000 μπουκάλια την ημέρα. Γι’ αυτή τη παραγωγή απασχολεί ένα σύνολο εργατικού δυναμικού που εργάζονται για Χ ώρα, δηλαδή τόσα WORK. Επίσης καταναλώνει ΕΝΕΡΓΕΙΑ (ηλεκτρική ή άλλη) τόσων WORK όσες ώρες εργάστηκαν αυτοί που την παρήγαγαν με οποιονδήποτε τρόπο και την μετέφεραν στο εργοστάσιο. Τέλος καταναλώνει ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ που άλλα εργοστάσια παρήγαγαν με αντίστοιχες ώρες εργασίας, δηλαδή WORK. Διανομείς, πωλητές, διαφημιστές, συν πλην δια το κάθε μπουκαλάκι όταν φτάσει στο ράφι έχει κοστίσει αθροιστικά μερικά δευτερόλεπτα εργασίας διαφόρων ανθρώπων. Δηλαδή τόσα λεπτά του WORK. Η εταιρία μπορεί να προσθέσει κάποιο κέρδος, που εξαρτάται από τον ανταγωνισμό, και τελικά το κάθε μπουκάλι θα πουλιέται τόσα WORK
Κάποιος ανειδίκευτος εργάτης εργάζεται 8 ώρες. Έχει λοιπόν μεροκάματο 8 WORK αφού δεν έχει μπόνους σπουδών δυσκολίας ή απόδοσης. Όταν πάει στο σούπερ μάρκετ δίνει μερικά δευτερόλεπτα και αγοράζει την Κόκα Κόλα. Πληρώνει δηλαδή με μερικά λεπτά του WORK.
***
Το πείραμα του WORK. Μετρείστε ώρες εργασίας για μια εργασία που ξέρετε, πχ 5 εργάτες Χ 5 ώρες μαζεύουν 1000 κιλά ελιές που δίνουν 500 κιλά λάδι. Βγάλτε το κόστος σε WORKS (25) και πολλαπλασιάστε επί το τρέχον ωροκάματο στο δικό μας σύστημα (4 ευρώ). Διαιρέστε το συνολικό κόστος δια τη συνολική παραγωγή για να βγείτε στο κόστος μιας μονάδα που ξέρετε π.χ. παντελόνια, μέτρα ύφασμα, κιλό λάδι, κιλό κρέας και βγάλτε το κόστος στο δικό μας νόμισμα. Θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα (που δείχνει πόσο η παγκόσμια οικονομία σήμερα είναι πλασματική).
***
- Κάθε δευτερόλεπτο του WORK είναι πραγματική, υπαρκτή και αμετάβλητη αξία όταν τα σεντ οποιουδήποτε σημερινού νομίσματος έχουν άλλη αξία σε κάθε άκρη της γης που αλλάζει ανά δευτερόλεπτο. Μάλιστα αν το αποφασίσουν οι τράπεζες η αξία τους μπορεί ξαφνικά και χωρίς λόγο να υποτιμηθεί όλως διόλου.
- Το WORK είναι ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ διεθνές νόμισμα. Ακόμη και στην τελευταία άκρη της γης κάποιος με ένα ρολόι μπορεί να αποτιμήσει οτιδήποτε παράγει σε WORK.
- Το κόστος σε WORK μετριέται εύκολα για τις περισσότερες ανειδίκευτες εργασίες. Μετριέται επίσης σωστά και αντιπροσωπευτικά.
- Τραπεζικά και οικονομικά τοξικά προϊόντα προφανώς είναι αδύνατον να υπάρξουν σε WORK αφού σε αυτά δεν εμπεριέχεται καμία εργασία.
- Η οικονομία που κινείται με WORK ΑΥΤΟΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ. Παρακολουθεί δηλαδή αυτόματα και αφομοιώνει τις εξελίξεις στην τεχνολογία. Εξασφαλίζει έτσι εργασία, αρα και επιβίωση, σε όλους όσο και αν την εργασία των ανθρώπων σταδιακά θα την αντικαθιστούν ολοένα περισσότερο μηχανές και ρομποτικά.
***
Ας πούμε ότι ένα χωράφι με βαμβάκι χρειαζόταν 50 εργάτες να εργάζονται 5 μέρες επί 10 ώρες ημερησίως και απέδιδε 1000 κιλά που κόστιζαν έτσι 2500 WORKS. Μια μηχανή έρχεται και συλλέγει αυτά τα 1000 κιλά σε 2 ώρες απασχολώντας έναν εργαζόμενο. Αφήνει δηλαδή τους άλλους 49 άνεργους για 50 ώρες δηλαδή στερεί από τον καθένα 50ΧWORKS. Όμως πριν το ύφασμα και κατά συνέπεια η μπλούζα από αυτό κόστιζε ανάλογα με τα 2500 WORKS / τόνο βαμβάκι όταν τώρα κοστίζει 2 WORKS / τόνο !
Ο κάθε άνεργος τώρα για να αγοράσει την μπλούζα θα χρειαστεί περίπου το 1/1000 των WORKS από ότι πριν που είχε δουλειά. Οπότε σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ θα μπορεί να έχει μπλούζα και πάλι εργαζόμενος συντριπτικά λιγότερο.
Στην Κίνα και αλλού ας πούμε ότι εργάζονται 200 εκ. εργαζόμενοι στην βιομηχανία ρούχων, με συνθήκες σκλαβιάς δουλεύοντας 10-12 ώρες. Αν πουλούσαν σε WORKS τα ρούχα αυτά θα κόστιζαν τον ίδιο χρόνο να παραχθούν εκεί όσο και στις ΗΠΑ , στην Γερμανία ή την Ελλάδα. Γιατί λοιπόν ο κινέζος βιομήχανος να δουλεύει το εργοστάσιο του 12 ώρες όταν αυτό δεν του προσφέρει κάτι παραπάνω;
Ο Κινέζος εργάτης από τη πλευρά του, γιατί να εργαστεί 12 ώρες αφήνοντας 200 εκ άλλους εργαζόμενους απανταχού στη γη άνεργους για 6 ώρες ημερησίως; Όταν με τα 6 WORKS/ημέρα, αγοράζει όλες τις ανάγκες του που κοστίζουν καθημερινά λιγότερο σε WORKS;
Στο μεταξύ αν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο επιθυμήσουν μισή βάρδια γιατί τόσα τους φτάνει, και ο εργοστασιάρχης θέλει να παράγει περισσότερα παντελόνια, βάζει όσες βάρδιες θέλει, αφού όσοι εργαζόμενοι κι αν εργαστούν σε όλες τις ώρες η μεν πληρωμή τους θα είναι σε ώρα αλλά επίσης δεν αλλάζει τίποτα στην τελική τιμή του ρούχου ή του παπουτσιού. Αφού όλα πάντα θα κοστίζουν τα ίδια WORKS. Έτσι η ανεργία αυτορυθμίζεται χωρίς τριβές μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.
***
Οι δραστικές όμως και ωφέλιμες επιπτώσεις του WORK επεκτείνονται και πέραν της πραγματικής οικονομίας, σε άυλες έννοιες που όμως σήμερα κοντεύουν να διαλύσουν την πραγματική οικονομία. Όπως φιλοσοφικά, η απληστία. Ο βιομήχανος που βάζει κάτι παραπάνω στο προϊόν του πριν το πουλήσει, στο τέλος μένει με κάποια WORKS. Το WORK αντιπροσωπεύει αγοραστική δύναμη όμως από τη φύση του αντιπροσωπεύει στην κυριολεξία και τον χρόνο. Η επίγνωση ότι ένα δις ώρες δεν πρόκειται ποτέ κάποιος να τις ζήσει από μόνη της εκλογικεύει τις επιδιώξεις του στο τι πραγματικά χρειάζεται και τι όχι. Κάνοντας τον να λειτουργεί μέσα σε μια πραγματική οικονομία με περισσότερο πραγματικές ανάγκες.
Η πραγματική οικονομία έχει το πραγματικό της νόμισμα, τη ζωή των ανθρώπων. Αντίθετα μια ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ οικονομία είναι φυσικό να έχει νομίσματα με μυστική όσο και ασαφή αξία. Ώστε να μπορεί να είναι κι αυτή ασαφής και δυσνόητη στους πολλούς και χρήσιμη μόνο στους λίγους που καθορίζουν την ισοτιμία της κατά το δοκούν. Αν οι οικονομολόγοι πραγματικά το θέλουν μπορούν εύκολα να εξυγιάνουν απόλυτα την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ. Αρκεί να θεσπίσουν ένα παγκόσμιο νόμισμα που έχει σταθερή και αμετάβλητη αξία παντού υπό όλες τις συνθήκες, για να είναι κατά συνέπεια ακριβείς και αξιόπιστοι οι υπολογισμοί τους. Ένα νόμισμα που όλοι το καταλαβαίνουν, μπορούν άμεσα να το υιοθετήσουν, και το κυριότερο; Δουλεύει.
Από toportal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου