ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
Η χώρα βρίσκεται υπό κατάληψη. Το λέει η έγκυρη Ν.Δ. Και η κυβέρνηση υπό διάλυση. Το λέει το έγκυρο "Βήμα" και το υπογράφει ο έγκυρος Κωβαίος. Που τσουβαλιάζει τη Ζωή, τους αντιεξουσιαστές, τον Λαπαβίτσα, τις επικουρικές, το Euroworking Group,τον Σκουρλέτη, τον Βούτση, τους πιστωτές, και άλλα ακατονόμαστα, για να βγάλει ένα σχεδόν ανατριχιαστικό στη δημοσιογραφική του ευθύτητα συμπέρασμα: Όμηρος προσωπικών στρατηγικών και αδυναμίας συντονισμού η κυβέρνηση!
Ας μην αμφισβητήσουμε τη δεοντολογία, ου μην και την τελεολογία του πονήματος. Η σημειολογία του όμως είναι πιο ευεπίφορη για σχολιασμό. Διότι σημειολογείται (λέξη αντάξια του "Βήματος", ε;) ένας καημός μεγάλος σε όλα αυτά. Όχι ο καημός ότι η κυβέρνηση είναι όμηρος και μάλιστα προσωπικών στρατηγικών και μπλα-μπλα-μπλα. Αλλά ότι δεν είναι όμηρος εκείνων που κρατούσαν μέχρι χθες όλες τις κυβερνήσεις από τα... Μιραλέικα. Ή από τις τσέπες. Ή από τα εμβάσματα, τις offshore, το Άγιο Όρος.
Αυτή η βάρκα τους η κουρελού δεν είναι, όπως καταλαβαίνετε, ούτε ρεπορτάζ, ούτε άποψη. Άμα διαπλέεις τον αναρχικό Ρουβίκωνα για να προσαράξεις στον προφητικό Κλήδονα -η συμφωνία με τους δανειστές είναι στον αέρα!-, delivery διαπράττεις. Κομμένα δάχτυλα δίκην προειδοποίησης στον Τσίπρα στέλνεις. Εκβιασμό επιχειρείς. Με στόχο να βάλεις κι αυτή την κυβέρνηση στο μεγάλο βρακί της διαπλοκής, στο οποίο μέχρι χθες όλοι οι καλοί χωρούσαν. Αρκεί αυτοί να κρατούσαν το όνομα της εξουσίας κι εσύ τη χάρη της.
Λέει ο Τσίπρας ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις και θα βάλει χέρι στη διαπλοκή και στις βαρονίες; Νά σου πετιέται το σουρομάδημα του Κατρούγκαλου. Λέει ο Βαρουφάκης ότι θα ρίξει φως στα θαλασσοδάνεια των μεγάλων ΜΜΕ από τις τράπεζες, δηλαδή από μας; Να σου πετιέται η διάλυση της κυβέρνησης και της χώρας, μεταξύ Ρουβίκωνα και Κλήδονα. Το μήνυμα είναι σαφές και σταυρικό: Θα μας κάτσετε, ρε τσογλάνια; Ή θα σας αλαλιάσουμε στην τελεολογική δημοσιογραφία; Ή μήπως στη δημοσιομαφία;
Υπάρχει όμως κι ένα ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολήσει σταυρικώς τους δράστες αυτής της καρκατσουλιάς: Κι αν δεν τους κάτσουν; Αν τα τσογλάνια δεν αποδειχτούν κότες; Τι θα κάνει τότε η σταυρικώς αλεπού; Μήπως φτάσει να αναρωτιέται σαν την αλεπού της παροιμίας: τι δουλειά είχα εγώ στο παζάρι; Μήπως, λέμε...
Η χώρα βρίσκεται υπό κατάληψη. Το λέει η έγκυρη Ν.Δ. Και η κυβέρνηση υπό διάλυση. Το λέει το έγκυρο "Βήμα" και το υπογράφει ο έγκυρος Κωβαίος. Που τσουβαλιάζει τη Ζωή, τους αντιεξουσιαστές, τον Λαπαβίτσα, τις επικουρικές, το Euroworking Group,τον Σκουρλέτη, τον Βούτση, τους πιστωτές, και άλλα ακατονόμαστα, για να βγάλει ένα σχεδόν ανατριχιαστικό στη δημοσιογραφική του ευθύτητα συμπέρασμα: Όμηρος προσωπικών στρατηγικών και αδυναμίας συντονισμού η κυβέρνηση!
Ας μην αμφισβητήσουμε τη δεοντολογία, ου μην και την τελεολογία του πονήματος. Η σημειολογία του όμως είναι πιο ευεπίφορη για σχολιασμό. Διότι σημειολογείται (λέξη αντάξια του "Βήματος", ε;) ένας καημός μεγάλος σε όλα αυτά. Όχι ο καημός ότι η κυβέρνηση είναι όμηρος και μάλιστα προσωπικών στρατηγικών και μπλα-μπλα-μπλα. Αλλά ότι δεν είναι όμηρος εκείνων που κρατούσαν μέχρι χθες όλες τις κυβερνήσεις από τα... Μιραλέικα. Ή από τις τσέπες. Ή από τα εμβάσματα, τις offshore, το Άγιο Όρος.
Αυτή η βάρκα τους η κουρελού δεν είναι, όπως καταλαβαίνετε, ούτε ρεπορτάζ, ούτε άποψη. Άμα διαπλέεις τον αναρχικό Ρουβίκωνα για να προσαράξεις στον προφητικό Κλήδονα -η συμφωνία με τους δανειστές είναι στον αέρα!-, delivery διαπράττεις. Κομμένα δάχτυλα δίκην προειδοποίησης στον Τσίπρα στέλνεις. Εκβιασμό επιχειρείς. Με στόχο να βάλεις κι αυτή την κυβέρνηση στο μεγάλο βρακί της διαπλοκής, στο οποίο μέχρι χθες όλοι οι καλοί χωρούσαν. Αρκεί αυτοί να κρατούσαν το όνομα της εξουσίας κι εσύ τη χάρη της.
Λέει ο Τσίπρας ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις και θα βάλει χέρι στη διαπλοκή και στις βαρονίες; Νά σου πετιέται το σουρομάδημα του Κατρούγκαλου. Λέει ο Βαρουφάκης ότι θα ρίξει φως στα θαλασσοδάνεια των μεγάλων ΜΜΕ από τις τράπεζες, δηλαδή από μας; Να σου πετιέται η διάλυση της κυβέρνησης και της χώρας, μεταξύ Ρουβίκωνα και Κλήδονα. Το μήνυμα είναι σαφές και σταυρικό: Θα μας κάτσετε, ρε τσογλάνια; Ή θα σας αλαλιάσουμε στην τελεολογική δημοσιογραφία; Ή μήπως στη δημοσιομαφία;
Υπάρχει όμως κι ένα ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολήσει σταυρικώς τους δράστες αυτής της καρκατσουλιάς: Κι αν δεν τους κάτσουν; Αν τα τσογλάνια δεν αποδειχτούν κότες; Τι θα κάνει τότε η σταυρικώς αλεπού; Μήπως φτάσει να αναρωτιέται σαν την αλεπού της παροιμίας: τι δουλειά είχα εγώ στο παζάρι; Μήπως, λέμε...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου