Του Θανάση Καρτερού
Το Ποτάμι άργησε να κάνει την αποκάλυψή του, αλλά κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Ο επί του Τύπου εκπρόσωπός του Θανάσης Σκόκος την μπουμπούνισε σε άρθρο του. Ο Τσίπρας πρότεινε στον Σταύρο το απόγευμα της 26ης Ιανουαρίου: Δεν παίρνεις κάνα δυο υπουργεία (έτσι ακριβώς, κάνα δυο) να μπεις στην κυβέρνηση; Και ο Σταύρος, προς τιμήν του, αρνήθηκε με ένα ξερό ευχαριστώ. Το γιατί μας το αποκαλύπτει επίσης ο ίδιος Θανάσης: Γιατί δεν έχουν στο Ποτάμι λιγούρα για την εξουσία, όπως κάτι γυρολόγοι που έχει μαζέψει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανώς, η αποκάλυψη είναι αληθής, αφού είναι γνωστή η γάργαρη σχέση που έχει το Ποτάμι με την αλήθεια. Αν και το γιατί κράτησε κρυφό τόσο καιρό ο διαφανής Σταύρος αυτό το αδιαφανές "κάνα δυο υπουργεία" παραμένει μυστήριο. Όπως παραμένει αδιευκρίνιστο: Ενημέρωσε για το ανυποχώρητο όχι του τους Ευρωπαίους προξενητές και φίλους, που έχει μαλλιάσει η γλώσσα τους να καλούν τον Τσίπρα να τον πάρει στην κυβέρνηση; Ενημέρωσε τον Σουλτς τουλάχιστον; Κι αν ναι, γιατί δεν τους τραβάει ο Σκόκος τα αφτιά που επιμένουν;
Τέλος πάντων. Κάθε Ποτάμι έχει και τα σκοτεινά του βάθη. Αξίζει όμως παρ' όλα αυτά τον κόπο το αποκαλυπτικό, ου μην και οργίλο, υπό συζήτηση άρθρο. Γιατί; Μια διότι αποτελεί άλμα στη διαφάνεια. Αποκαλύπτει με έξοχο τρόπο όχι μόνο πόσα ράμματα έχει το Ποτάμι για τη γούνα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και πόσο νέο ήθος, νέα αβρότητα, νέο λεξιλόγιο, νέο γενικώς, εισάγει στην πολιτική αντιπαράθεση. Επιτέλους, με υπογραφή Σκόκου και βούλα Σταύρου το Ποτάμι τηρεί μία από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις: Τέλος στην ξύλινη γλώσσα.
Χάνεσαι μέσα στην ορμή ποτάμιων λέξεων και εκφράσεων. Γυρολόγοι, λιγούρα, αλλά και πολιτική που συναγελάζεται με ψεκασμένους, που ετοιμάζεται να απελευθερώσει πλούσιους φυλακισμένους, που κοροϊδεύει εξαθλιωμένους, που στηρίζει χουλιγκανικές συμμορίες, που έχει στους κόλπους της μεγαλοφοροφυγάδες, που είναι αντικείμενο θαυμασμού Μιχαλολιάκων, Μπαλτάκων, Αμβρόσιων. Και, εν τέλει, το δραματικό πλην εύλογο ερώτημα: Τι δουλειά έχει το Ποτάμι να μπει σ' αυτή τη βορβορώδη ζούγκλα, ρε σύντροφοι;
Ωχ! Ομολογούμε ότι θα κάναμε μόκο μπροστά σε τόσο Σκόκο. Αν δεν έπεφτε στην κεφάλα μας το grand finale: Είχατε φανταστεί ότι θα συνεργαζόσασταν με τον υπαρκτό εθνικολαϊκίστικο σουρεαλισμό που εκφράζουν οι ΑΝ.ΕΛΛ., ο οποίος θα κατατρόπωνε την ξεφτισμένη αριστεροσύνη σας; Δεν μπορείς παρά να ψελλίσεις εδώ, ξεφτισμένα: Ό-ο-ο-ο-χι, ρε γα-γα-γα-γα-μώτο. Με το Ποτάμι θέλαμε. Με σένα, ρε σύντροφε. Και μπροστά στην πολιτική σου αβρότητα καταφεύγουμε, έστω τώρα, σε Skokos Alert: Πού 'σαι Θανάση (δις), ήθελα να σ' αντάμωνα, η γουρσουζιά να σπάσει...
Το Ποτάμι άργησε να κάνει την αποκάλυψή του, αλλά κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Ο επί του Τύπου εκπρόσωπός του Θανάσης Σκόκος την μπουμπούνισε σε άρθρο του. Ο Τσίπρας πρότεινε στον Σταύρο το απόγευμα της 26ης Ιανουαρίου: Δεν παίρνεις κάνα δυο υπουργεία (έτσι ακριβώς, κάνα δυο) να μπεις στην κυβέρνηση; Και ο Σταύρος, προς τιμήν του, αρνήθηκε με ένα ξερό ευχαριστώ. Το γιατί μας το αποκαλύπτει επίσης ο ίδιος Θανάσης: Γιατί δεν έχουν στο Ποτάμι λιγούρα για την εξουσία, όπως κάτι γυρολόγοι που έχει μαζέψει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανώς, η αποκάλυψη είναι αληθής, αφού είναι γνωστή η γάργαρη σχέση που έχει το Ποτάμι με την αλήθεια. Αν και το γιατί κράτησε κρυφό τόσο καιρό ο διαφανής Σταύρος αυτό το αδιαφανές "κάνα δυο υπουργεία" παραμένει μυστήριο. Όπως παραμένει αδιευκρίνιστο: Ενημέρωσε για το ανυποχώρητο όχι του τους Ευρωπαίους προξενητές και φίλους, που έχει μαλλιάσει η γλώσσα τους να καλούν τον Τσίπρα να τον πάρει στην κυβέρνηση; Ενημέρωσε τον Σουλτς τουλάχιστον; Κι αν ναι, γιατί δεν τους τραβάει ο Σκόκος τα αφτιά που επιμένουν;
Τέλος πάντων. Κάθε Ποτάμι έχει και τα σκοτεινά του βάθη. Αξίζει όμως παρ' όλα αυτά τον κόπο το αποκαλυπτικό, ου μην και οργίλο, υπό συζήτηση άρθρο. Γιατί; Μια διότι αποτελεί άλμα στη διαφάνεια. Αποκαλύπτει με έξοχο τρόπο όχι μόνο πόσα ράμματα έχει το Ποτάμι για τη γούνα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και πόσο νέο ήθος, νέα αβρότητα, νέο λεξιλόγιο, νέο γενικώς, εισάγει στην πολιτική αντιπαράθεση. Επιτέλους, με υπογραφή Σκόκου και βούλα Σταύρου το Ποτάμι τηρεί μία από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις: Τέλος στην ξύλινη γλώσσα.
Χάνεσαι μέσα στην ορμή ποτάμιων λέξεων και εκφράσεων. Γυρολόγοι, λιγούρα, αλλά και πολιτική που συναγελάζεται με ψεκασμένους, που ετοιμάζεται να απελευθερώσει πλούσιους φυλακισμένους, που κοροϊδεύει εξαθλιωμένους, που στηρίζει χουλιγκανικές συμμορίες, που έχει στους κόλπους της μεγαλοφοροφυγάδες, που είναι αντικείμενο θαυμασμού Μιχαλολιάκων, Μπαλτάκων, Αμβρόσιων. Και, εν τέλει, το δραματικό πλην εύλογο ερώτημα: Τι δουλειά έχει το Ποτάμι να μπει σ' αυτή τη βορβορώδη ζούγκλα, ρε σύντροφοι;
Ωχ! Ομολογούμε ότι θα κάναμε μόκο μπροστά σε τόσο Σκόκο. Αν δεν έπεφτε στην κεφάλα μας το grand finale: Είχατε φανταστεί ότι θα συνεργαζόσασταν με τον υπαρκτό εθνικολαϊκίστικο σουρεαλισμό που εκφράζουν οι ΑΝ.ΕΛΛ., ο οποίος θα κατατρόπωνε την ξεφτισμένη αριστεροσύνη σας; Δεν μπορείς παρά να ψελλίσεις εδώ, ξεφτισμένα: Ό-ο-ο-ο-χι, ρε γα-γα-γα-γα-μώτο. Με το Ποτάμι θέλαμε. Με σένα, ρε σύντροφε. Και μπροστά στην πολιτική σου αβρότητα καταφεύγουμε, έστω τώρα, σε Skokos Alert: Πού 'σαι Θανάση (δις), ήθελα να σ' αντάμωνα, η γουρσουζιά να σπάσει...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου