Του Απόστολου Λυκεσά
Είναι που σκεπάστηκε χρόνια τώρα η χώρα από μύγες. Μαύρο αηδιαστικό σύννεφο
Είναι που καθιερώθηκε το περιώνυμο ντιμπέιτ να διοργανώνεται με την συμμετοχή δημοσιογράφων μόνο από τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Μόνοι τους το αποφάσισαν οι καναλάρχες, διότι δικές τους είναι οι συχνότητες, αυτοί κανοναρχούν κάθε βράδυ ή και ολημερίς το πολιτικό στερέωμα, καθορίζουν την ατζέντα, εμφανίζουν λαγούς και εξαφανίζουν ανθρώπους, κάνουν τον δάσκαλο στην τάξη ή τον αστυνομικό αν χρειαστεί.
Είναι που έχουν στην δούλεψή τους ανθρώπους οι οποίοι εμφανίζουν στις φορολογικές τους δηλώσεις εξαψήφιους αριθμούς, να τους βλέπουν οι φοροτεχνικοί και οι εφοριακοί να λιγώνονται. Σιγά μην επιτρέπανε να μπουν σε μια κληρωτίδα πένητες δημοσιογράφοι ή κανένας λοξός που δεν κατέχει τους όρους του παιγνίου.
Είναι εκεί, και θα κάνουν τα πάντα για να είναι πάντα, να περιφρουρούν το δικαίωμα των καναλαρχών, να θέτουν τους όρους και τις ερωτήσεις, να θυμίζουν τις υποχρεώσεις και να επιδεικνύουν τα δεμένα αγριόσκυλα κι όταν χρειαστεί να ενίστανται αν κάποιος πολιτικός αρχηγός βγει έξω από την νόρμα, όχι των χρονικών περιορισμών αλλά των λόγων που εκστομίζει.
Είναι, αναμφιβόλως, που προτιμούν ακόμη και την παραγόμενη αδιαφορία, την παχύρευστη πλήξη από το αεράκι της έκπληξης. Διότι ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Όπως και συνέβη χθες βράδυ. Αίφνης το στούντιο της ΕΡΤ γέμισε μύγες. Παχιές, και χρυσοπράσινες. Καθόταν ήσυχες ήσυχες, αλλά σε εγρήγορση, περίμεναν να ακουστεί το μαστίγιο στον αέρα, το κέλευσμα περίμεναν υπομονετικά, κουνώντας μόνο αθόρυβα μόνο τα φτερά τους.
Και τότε συνέβη το «αποτρόπαιο». Ο Αλέξης Τσίπρας, βάλθηκε να σηκώσει πέτρα κατά των τηλεοπτικών θεών, κι είπε, άκουσον άκουσον, ότι θέλει να βάλει μια τάξη στην τραπεζαρία των Ολύμπιων, κι ακόμη ότι πρέπει να πληρώσουν κι αυτοί αν θέλουν να εκπέμπουν τα μηνύματα τους για την αναγκαιότητα των θυσιών, ούτε λίγο ούτε πολύ είπε, ο ανίερος, ότι θα πρέπει να πληρώνει και ο Ποσειδώνας του Σκάι, και ο Ερμής του Άλφα, και το ζευγάρι Πλούτωνας και Αφροδίτη του Σταρ, και φυσικά ο Δίας του Μέγκα. Ύψιστη προσβολή να ζητάς από τους Θεούς να κάνουν θυσίες για τους τιποτένιους θνητούς.
Τότε η αντιπρόσωπος του Δία έδωσε το σύνθημα. Φώναζε και έτρεμε από θυμό. Αυτό δεν θα περνούσε έτσι. Σφύριξε το μαστίγιο στο χέρι της όπως το βέλος της Άρτεμις μέσα στις φυλλωσιές χωρίς να μετρήσει καν τις συνέπειες. Και σηκώθηκαν σαν αυτόματα οι μύγες. Ο μυθικός φύλακας Τάλως ήταν αρνάκι μπροστά τους. Βόμβιζαν σαν τζάμπο την ώρα της απογείωσης κι ήτανε και πεινασμένες, δάγκωναν τα αφράτα μπρατσάκια και αφόδευαν πάνω στα πέτα των ολοκαίνουργιων στιλιστικών δημιουργιών του Κάρλ Λάγκεφερντ. Ούτε τα κλιματιστικά όλης της χώρας δεν βουίζουν έτσι. Θάμαξαν όλοι με την επίδειξη και κατάλαβαν πολύ καλά ποιό μήνυμα στάλθηκε στο πόπολο που αναρωτιόταν για τους όρους του παιχνιδιού.
Μία από αυτές τις μύγες έχασε τον προσανατολισμό της και αντί να δαγκώσει τον Τσίπρα, δάγκωσε την ίδια την εκπρόσωπο των Θεών, παραλίγο να χαλάσει και την κουπ των μαλλιών της. Κι αυτό ήταν το κρυφό μήνυμα του ντιμπέιτ. Θεοί χωρίς μύγες δεν υπάρχουν και χώρα με μύγες δεν είναι χώρα, αλλά εφιάλτης.
ΤΡΡ
Είναι που σκεπάστηκε χρόνια τώρα η χώρα από μύγες. Μαύρο αηδιαστικό σύννεφο
Είναι που καθιερώθηκε το περιώνυμο ντιμπέιτ να διοργανώνεται με την συμμετοχή δημοσιογράφων μόνο από τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Μόνοι τους το αποφάσισαν οι καναλάρχες, διότι δικές τους είναι οι συχνότητες, αυτοί κανοναρχούν κάθε βράδυ ή και ολημερίς το πολιτικό στερέωμα, καθορίζουν την ατζέντα, εμφανίζουν λαγούς και εξαφανίζουν ανθρώπους, κάνουν τον δάσκαλο στην τάξη ή τον αστυνομικό αν χρειαστεί.
Είναι που έχουν στην δούλεψή τους ανθρώπους οι οποίοι εμφανίζουν στις φορολογικές τους δηλώσεις εξαψήφιους αριθμούς, να τους βλέπουν οι φοροτεχνικοί και οι εφοριακοί να λιγώνονται. Σιγά μην επιτρέπανε να μπουν σε μια κληρωτίδα πένητες δημοσιογράφοι ή κανένας λοξός που δεν κατέχει τους όρους του παιγνίου.
Είναι εκεί, και θα κάνουν τα πάντα για να είναι πάντα, να περιφρουρούν το δικαίωμα των καναλαρχών, να θέτουν τους όρους και τις ερωτήσεις, να θυμίζουν τις υποχρεώσεις και να επιδεικνύουν τα δεμένα αγριόσκυλα κι όταν χρειαστεί να ενίστανται αν κάποιος πολιτικός αρχηγός βγει έξω από την νόρμα, όχι των χρονικών περιορισμών αλλά των λόγων που εκστομίζει.
Είναι, αναμφιβόλως, που προτιμούν ακόμη και την παραγόμενη αδιαφορία, την παχύρευστη πλήξη από το αεράκι της έκπληξης. Διότι ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Όπως και συνέβη χθες βράδυ. Αίφνης το στούντιο της ΕΡΤ γέμισε μύγες. Παχιές, και χρυσοπράσινες. Καθόταν ήσυχες ήσυχες, αλλά σε εγρήγορση, περίμεναν να ακουστεί το μαστίγιο στον αέρα, το κέλευσμα περίμεναν υπομονετικά, κουνώντας μόνο αθόρυβα μόνο τα φτερά τους.
Και τότε συνέβη το «αποτρόπαιο». Ο Αλέξης Τσίπρας, βάλθηκε να σηκώσει πέτρα κατά των τηλεοπτικών θεών, κι είπε, άκουσον άκουσον, ότι θέλει να βάλει μια τάξη στην τραπεζαρία των Ολύμπιων, κι ακόμη ότι πρέπει να πληρώσουν κι αυτοί αν θέλουν να εκπέμπουν τα μηνύματα τους για την αναγκαιότητα των θυσιών, ούτε λίγο ούτε πολύ είπε, ο ανίερος, ότι θα πρέπει να πληρώνει και ο Ποσειδώνας του Σκάι, και ο Ερμής του Άλφα, και το ζευγάρι Πλούτωνας και Αφροδίτη του Σταρ, και φυσικά ο Δίας του Μέγκα. Ύψιστη προσβολή να ζητάς από τους Θεούς να κάνουν θυσίες για τους τιποτένιους θνητούς.
Τότε η αντιπρόσωπος του Δία έδωσε το σύνθημα. Φώναζε και έτρεμε από θυμό. Αυτό δεν θα περνούσε έτσι. Σφύριξε το μαστίγιο στο χέρι της όπως το βέλος της Άρτεμις μέσα στις φυλλωσιές χωρίς να μετρήσει καν τις συνέπειες. Και σηκώθηκαν σαν αυτόματα οι μύγες. Ο μυθικός φύλακας Τάλως ήταν αρνάκι μπροστά τους. Βόμβιζαν σαν τζάμπο την ώρα της απογείωσης κι ήτανε και πεινασμένες, δάγκωναν τα αφράτα μπρατσάκια και αφόδευαν πάνω στα πέτα των ολοκαίνουργιων στιλιστικών δημιουργιών του Κάρλ Λάγκεφερντ. Ούτε τα κλιματιστικά όλης της χώρας δεν βουίζουν έτσι. Θάμαξαν όλοι με την επίδειξη και κατάλαβαν πολύ καλά ποιό μήνυμα στάλθηκε στο πόπολο που αναρωτιόταν για τους όρους του παιχνιδιού.
Μία από αυτές τις μύγες έχασε τον προσανατολισμό της και αντί να δαγκώσει τον Τσίπρα, δάγκωσε την ίδια την εκπρόσωπο των Θεών, παραλίγο να χαλάσει και την κουπ των μαλλιών της. Κι αυτό ήταν το κρυφό μήνυμα του ντιμπέιτ. Θεοί χωρίς μύγες δεν υπάρχουν και χώρα με μύγες δεν είναι χώρα, αλλά εφιάλτης.
ΤΡΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου