Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου
Σήμερα κυρία δεν θα έρθω σχολείο.
Στο σπίτι έχουμε μια λύπη.
Ο μπαμπάς είχε στριμώξει όλο το βράδυ τον παππού σε μια γωνία και του έλεγε «κρύψε το εκάς θα στο πάρουν πίσω».
Ο παππούς έλεγε, «πού να το βάλω ρε, η μάνα σου μου ψάχνει και τα σώβρακα».
Δεν ξέρω κυρία τι είναι το εκάς, μα κάτι ακριβό θα είναι.
Όλοι είχαν μια αγωνία στα μάτια και μόνο η αδελφή μου χόρευε με τις ειδήσεις (ναι, της αρέσει να ακούει τον Μυλωνάκη γιατί βάζει ωραία λαϊκά).
Η μαμά έβαζε φασολάκια στα πιάτα και έκλαιγε σιγά σιγά μην την ακούσει ο μπαμπάς. Δε θέλει να την βλέπει να κλαίει, στενοχωριέται. Αφού μια μέρα έβρισε με πολύ άσχημα λόγια την κα Τατιάνα που στενοχώρησε τη μαμά. Ήταν μια κυρία εκεί που της έφτιαξαν τη μούρη και την αδυνάτισαν και η μαμά έκανε παράπονα στον μπαμπά, «εγώ πότε θα γίνω έτσι» ;
Ο μπαμπάς της είπε τότε, «μόλις σταματήσεις να χλαπακιάζεις ό,τι βρεις».
Πω πω τι ήταν να το πει… μαζεύτηκε όλη η γειτονιά απ’ τα μοιρολόγια. Νόμισαν πως πέθανε ο παππούς.
Δεν μ’ αρέσουν αυτές οι φωνές στο σπίτι.
Μου έρχεται κάθε φορά να φεύγω. Και χθες άνοιξα την πόρτα κι έφυγα. Περπάτησα τόσο πολύ που με πόνεσαν τα πόδια μου. Δεν ήθελα να γυρίσω πίσω, αλλά θυμήθηκα ότι είχα αφήσει πάνω στο κρεβάτι μου ένα σημείωμα για εσάς κυρία και δεν ήθελα να το δουν.
Σας έγραφα να πάμε στον Παναμά. Εκεί δεν θα μας βρουν ποτέ. Σας παρακαλώ, πάμε μαζί στον Παναμά! Θα σας αγαπάω, θα τρώμε γλειφιτζούρια, θα παίζουμε στην άμμο και θα μου μαθαίνετε γράμματα το βράδυ.
Αλήθεια, γιατί όταν είπα στο μπαμπά να κρύψουν το εκάς σ’ αυτή την πόλη όρμησαν όλοι καταπάνω μου να με χτυπήσουν;
«Αυτά μαθαίνεις βρε γομάρι στο σχολείο;», μου είπαν..
Μα είναι κακό να κρύβεις τα πολύτιμα σου; Αφού το κάνουν όλοι. Αφού εδώ κλέβουν όλοι. Αφού το κάνουν κι οι πολιτικοί. Το είπε ο Μυλωνάκης, αυτός τα ξέρει όλα. Και συμφώνησε κι ο Χίος. Πόσο μ’ αρέσει αυτός ο Χίος.. Θα πάω διακοπές εκεί όταν μεγαλώσω. Όλοι γελάνε όταν βγαίνει και μιλάει.. Κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους αυτό το μέρος .
Κυρία, μήπως έχει κι άλλο όνομα ο Χίος, όπως η Μυτιλήνη;
Μην ντροπιαστώ κι εγώ σαν τον Αλέξη…
Υ.Γ. τα μαθήματα θα τα πάρω απ’ την Αννούλα το μεσημέρι. Οι γονείς της σχολάνε στις 4. Εγώ θα πάω νωρίτερα να είναι μόνη της. Μπορεί να την καταφέρω να μου δείξει και το βρακάκι της. Την άλλη φορά που είχα γρίπη και πήγα να πάρω τα μαθήματα, φορούσε ένα με φραουλίτσες.
Μην ανησυχείτε, θα έρθω διαβασμένος.
Σας αγαπώ πολύ!!
ένας μικρός
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου
Σήμερα κυρία δεν θα έρθω σχολείο.
Στο σπίτι έχουμε μια λύπη.
Ο μπαμπάς είχε στριμώξει όλο το βράδυ τον παππού σε μια γωνία και του έλεγε «κρύψε το εκάς θα στο πάρουν πίσω».
Ο παππούς έλεγε, «πού να το βάλω ρε, η μάνα σου μου ψάχνει και τα σώβρακα».
Δεν ξέρω κυρία τι είναι το εκάς, μα κάτι ακριβό θα είναι.
Όλοι είχαν μια αγωνία στα μάτια και μόνο η αδελφή μου χόρευε με τις ειδήσεις (ναι, της αρέσει να ακούει τον Μυλωνάκη γιατί βάζει ωραία λαϊκά).
Η μαμά έβαζε φασολάκια στα πιάτα και έκλαιγε σιγά σιγά μην την ακούσει ο μπαμπάς. Δε θέλει να την βλέπει να κλαίει, στενοχωριέται. Αφού μια μέρα έβρισε με πολύ άσχημα λόγια την κα Τατιάνα που στενοχώρησε τη μαμά. Ήταν μια κυρία εκεί που της έφτιαξαν τη μούρη και την αδυνάτισαν και η μαμά έκανε παράπονα στον μπαμπά, «εγώ πότε θα γίνω έτσι» ;
Ο μπαμπάς της είπε τότε, «μόλις σταματήσεις να χλαπακιάζεις ό,τι βρεις».
Πω πω τι ήταν να το πει… μαζεύτηκε όλη η γειτονιά απ’ τα μοιρολόγια. Νόμισαν πως πέθανε ο παππούς.
Δεν μ’ αρέσουν αυτές οι φωνές στο σπίτι.
Μου έρχεται κάθε φορά να φεύγω. Και χθες άνοιξα την πόρτα κι έφυγα. Περπάτησα τόσο πολύ που με πόνεσαν τα πόδια μου. Δεν ήθελα να γυρίσω πίσω, αλλά θυμήθηκα ότι είχα αφήσει πάνω στο κρεβάτι μου ένα σημείωμα για εσάς κυρία και δεν ήθελα να το δουν.
Σας έγραφα να πάμε στον Παναμά. Εκεί δεν θα μας βρουν ποτέ. Σας παρακαλώ, πάμε μαζί στον Παναμά! Θα σας αγαπάω, θα τρώμε γλειφιτζούρια, θα παίζουμε στην άμμο και θα μου μαθαίνετε γράμματα το βράδυ.
Αλήθεια, γιατί όταν είπα στο μπαμπά να κρύψουν το εκάς σ’ αυτή την πόλη όρμησαν όλοι καταπάνω μου να με χτυπήσουν;
«Αυτά μαθαίνεις βρε γομάρι στο σχολείο;», μου είπαν..
Μα είναι κακό να κρύβεις τα πολύτιμα σου; Αφού το κάνουν όλοι. Αφού εδώ κλέβουν όλοι. Αφού το κάνουν κι οι πολιτικοί. Το είπε ο Μυλωνάκης, αυτός τα ξέρει όλα. Και συμφώνησε κι ο Χίος. Πόσο μ’ αρέσει αυτός ο Χίος.. Θα πάω διακοπές εκεί όταν μεγαλώσω. Όλοι γελάνε όταν βγαίνει και μιλάει.. Κάνει τους ανθρώπους χαρούμενους αυτό το μέρος .
Κυρία, μήπως έχει κι άλλο όνομα ο Χίος, όπως η Μυτιλήνη;
Μην ντροπιαστώ κι εγώ σαν τον Αλέξη…
Υ.Γ. τα μαθήματα θα τα πάρω απ’ την Αννούλα το μεσημέρι. Οι γονείς της σχολάνε στις 4. Εγώ θα πάω νωρίτερα να είναι μόνη της. Μπορεί να την καταφέρω να μου δείξει και το βρακάκι της. Την άλλη φορά που είχα γρίπη και πήγα να πάρω τα μαθήματα, φορούσε ένα με φραουλίτσες.
Μην ανησυχείτε, θα έρθω διαβασμένος.
Σας αγαπώ πολύ!!
ένας μικρός
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου