Του Ρούντι Ρινάλντι
Η κινητικότητα γύρω από το Κυπριακό έχει ενταθεί. Οι συμφωνίες που μεθοδεύονται είναι άκρως επικίνδυνες και οδηγούν σε πλήρη μετατροπή του νησιού σε προτεκτοράτο υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας και με άμεσο εκτελεστή τον φανατικό υπερασπιστή του σχεδίου Ανάν Ν. Αναστασιάδη. Ο τελευταίος, έχει αναλάβει εργολαβικά και σχεδόν πραξικοπηματικά την προώθηση των λύσεων που «μαγειρεύονται» χωρίς να ενημερώνει κανέναν στην Κύπρο. Προχωρά σε συνεννοήσεις και μεθοδεύσεις που αν ευδοκιμήσουν, θα οδηγήσουν σε εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα άρουν δηλαδή το τελευταίο εμπόδιο για την πλήρη επιβολή των αμερικανοβρετανικών σχεδιασμών, ανοίγοντας τον δρόμο στην «τουρκοποίηση» του νησιού.
Ο ιδιαίτερος ρόλος του Ν. Αναστασιάδη, έγκειται στο ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε αποδοχή όρων και τετελεσμένων που θα λάβουν διεθνή νομιμοποίηση από μια διεθνή διάσκεψη. Σε αυτήν, θα συμμετέχουν η Ε.Ε., οι εγγυήτριες δυνάμεις (Μ. Βρετανία, Τουρκία, Ελλάδα), καθώς και οι δύο κοινότητες και στην ουσία (ή και τυπικά) όχι η Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο και αναγνωρισμένο κράτος. Τους όρους υπαγορεύει η Β. Νούλαντ της απερχόμενης αμερικανικής κυβέρνησης.
Ο σκοτεινός ρόλος Αναστασιάδη, έγκειται επίσης στο γεγονός ότι αυτός είναι ο εγκέφαλος της επιβεβαιωμένης στοχοποίησης του Ν. Κοτζιά εξαιτίας της στάσης που αυτός τήρησε σε ορισμένα θέματα, ενώ αποκρούει κάθε απαίτηση να τεθεί αποφασιστικά τέρμα στο καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων και να αποχωρήσουν όλα τα τουρκικά στρατεύματα.
Το ταξίδι του Ομπάμα είχε μεγάλη σημασία και σε αυτό το σημείο, αφού ο Αμερικανός πρόεδρος υπέδειξε -και φυσικά η ελληνική κυβέρνηση φάνηκε να αποδέχεται- ότι μια μορφή εγγυήσεων στην προβλεπόμενη «λύση» θα υπάρχει και άρα τέτοιες «ακαμψίες» πρέπει να φύγουν από τη μέση.
Η Τουρκία εμφανίζεται αδιάλλακτη όσον αφορά το καθεστώς των εγγυήσεων, ο Ακιντζί κάνει λόγο για μια μεταβατική περίοδο 15 χρόνων με ενδιάμεσες επαναξιολογήσεις και οι προτάσεις Νούλαντ προβλέπουν παραμονή ορισμένων τουρκικών δυνάμεων. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έχει τεθεί και η πρόταση για «μεταβατικό κράτος», ακριβέστερα για ένα μεταβατικό μόρφωμα χωρίς επιστροφή στην προτεραία κατάσταση, δηλαδή στην ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η πενταμερής διάσκεψη που ήθελε η Τουρκία (δύο κοινότητες συν τρεις εγγυήτριες δυνάμεις) αρχίζει να παίρνει άλλες διαστάσεις και θα μοιάζει με διεθνή διάσκεψη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, στην οποία θα παίρνει μέρος και η Ε.Ε. ως παρατηρητής. Ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί η πλήρης σύνθεση, ούτε καν αν θα καλεστεί επισήμως η Κυπριακή Δημοκρατία σε αυτήν ή θα υποβιβαστεί στο καθεστώς της «κοινότητας». Και αυτή η ωραία παρέα θα μεριμνήσει για την ένωση του νησιού και την επίλυση του κυπριακού προβλήματος, μέσα από φόρμουλες που δεν μπορούν καθόλου να εφαρμοστούν. Αυτή είναι η ουσία της «προτεκτορατοποίησης» μιας χώρας. Κατάργηση της κυριαρχίας της, διαμελισμός και διεθνής επιτροπεία ή κατοχή από μια ισχυρή δύναμη.
Η διεθνής διάσκεψη έχει οριστεί να γίνει στη Γενεύη στις 9-12 Ιανουαρίου. Βρισκόμαστε τώρα στη φάση της κορύφωσης σχεδιασμών και μεθοδεύσεων και όλες οι πλευρές ετοιμάζονται για αυτήν. Δεν υπάρχει καμιά διεθνής συνάντηση και συνομιλία όπου να μην συζητείται το Κυπριακό. Στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. προχθές, το θέμα τέθηκε στην ημερήσια διάταξη, ο Αναστασιάδης ενημέρωσε για τις εξελίξεις και η Ε.Ε. δήλωσε ότι ενισχύει όλες τις διεργασίες για εξεύρεση λύσης, ενώ αναμένεται να εκπροσωπηθεί στη διάσκεψη από τον Γιούνκερ ή την Μογκερίνι.
Η διεθνής διάσκεψη –αν καταλήξει σε συμφωνία- θα χρησιμεύσει ως τετελεσμένο για την προώθηση των σχεδιασμών. Η υπογραφή που θα έχουν βάλει οι εκπρόσωποι των χωρών, θα διευκολύνει να υφαρπάξουν συναίνεση στο έκτρωμα που θα έχει γεννηθεί πάλι στη Γενεύη. Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας θα είναι μια μεγάλη ήττα όχι μόνο για την Κύπρο αλλά συνολικά για τον ελληνισμό και θα ενισχύσει τις τάσεις για γενικότερη συρρίκνωση, αφού ο επεκτατισμός της Τουρκίας θα έχει ενισχυθεί.
Ο Ερντογάν που θα συμμετάσχει αυτοπροσώπως στη διεθνή διάσκεψη, έχει ξεκαθαρίσει τις βλέψεις και τα σχέδιά του. Αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης και έχει δηλώσει περίτρανα σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου (9/10/2016) πως «η Τουρκία πλέον δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει. Το στάτους κβο με κάποιον τρόπο θα αλλάξει. Ή θα κινηθούμε με άλματα προς τα μπροστά και θα κερδίσουμε, ή θα καταδικαστούμε να χάσουμε εδάφη. Εγώ είμαι αποφασισμένος να κάνω άλματα προς τα εμπρός».
Ο Αλ. Τσίπρας εξερχόμενος από την Σύνοδο Κορυφής της Τετάρτης, δήλωσε ότι ο διεθνής περίγυρος γενικά δεν είναι ευνοϊκός αλλά είναι μοναδική η ευκαιρία για επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Η φράση αυτή συμπυκνώνει την ουσία της στάσης της ελληνικής πλευράς. Αποδέχεται πλήρως το γνωμικό του Ομπάμα ότι όταν κάνεις συμφωνίες καμιά πλευρά δεν παίρνει το 100%, άρα η ελληνική πλευρά πρέπει να παραχωρήσει αρκετά. Οι δεσμοί που έχει με τη δυτική πλευρά και οι εξαρτήσεις του από αυτήν, τον πιέζουν να υποχωρεί και να αποδέχεται το πλαίσιο που διαμορφώνεται.
Στο θέμα των εγγυήσεων, συζητά την παρουσία τουρκικών στρατευμάτων, όπως συζητά και την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γνωρίζει βέβαια ότι υπογραφή του σε μια νέα προδοτική συμφωνία στη Γενεύη θα τον στιγματίσει ανεξίτηλα και προσπαθεί να ελιχθεί. Μπορεί να ήθελε να απεμπλακεί από το πρόβλημα, αλλά οι διαπραγματεύσεις σήμερα πάνε «πακέτο». Οι ρυθμίσεις και η στήριξη που παίρνει κάποιος, είναι ανάλογες της στάσης που τηρεί σε όλα. Δηλαδή, και στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς και στις κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας και στους ενεργειακούς δρόμους και στο Κυπριακό και στο προσφυγικό κ.λπ. Επομένως, ο Τσίπρας γνωρίζει ότι δεν διαλέγει «αλά καρτ» σε ποια πεδία θα εμπλακεί και ποια θα αποφύγει…
Είναι, λοιπόν, υπαρκτός ο κίνδυνος για ξεπούλημα του Κυπριακού. Με οποιεσδήποτε δικαιολογίες ή ακόμα χειρότερα, από έλλειψη συναίσθησης της σοβαρότητας που έχει το ζήτημα. Ή τρισχειρότερα, από τυχοδιωκτικές επιφανειακές μεθοδεύσεις πολιτικής επιβίωσης.
Η στοιχειώδης στάση που θα έπρεπε να τηρήσει μια ελληνική κυβέρνηση θα ήταν να θέσει όρους για τη διεθνή διάσκεψη, ως προς τη σύνθεσή της και το περιεχόμενό της. Να δήλωνε εξ αρχής ότι η όποια συζήτηση ξεκινά από το σημείο της πλήρους κατάργησης του καθεστώτος των εγγυήσεων και της αποχώρησης των στρατευμάτων κατοχής. Ως προς τη σύνθεση, να επέμενε στην παρουσία των 5 μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να δήλωνε ακόμα, πως οι όποιες αποφάσεις με άλλη σύνθεση και στα πλαίσια που προετοιμάζονται, δεν δεσμεύει την ελληνική πλευρά, η οποία δεν πρόκειται να προσυπογράψει το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν είναι η στιγμή του υποκριτικού «η Κύπρος αποφασίζει, εμείς συμπαραστεκόμεθα» που αποτέλεσε παραλλαγή του καραμανλικού «Η Κύπρος κείται μακράν». Η επαναδελφοποίηση του λαού της Ελλάδας και της Κύπρου είναι αναγκαία απέναντι σε μεγάλους και επικίνδυνους εχθρούς, ιμπεριαλιστές και επεκτατιστές.
Υ.Γ.: Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πώς μεθοδεύεται ένα μεταμοντέρνο πραξικόπημα στην Κύπρο έχει το άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Πραξικόπημα στη Λευκωσία
Πηγή: e-dromos.gr
Δρόμος της Αριστεράς: Επιλογές
Κινητικότητα εν μέσω πιέσεων και εκβιασμών – Ο ρόλος Αναστασιάδη και η Ελλάδα
Η κινητικότητα γύρω από το Κυπριακό έχει ενταθεί. Οι συμφωνίες που μεθοδεύονται είναι άκρως επικίνδυνες και οδηγούν σε πλήρη μετατροπή του νησιού σε προτεκτοράτο υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας και με άμεσο εκτελεστή τον φανατικό υπερασπιστή του σχεδίου Ανάν Ν. Αναστασιάδη. Ο τελευταίος, έχει αναλάβει εργολαβικά και σχεδόν πραξικοπηματικά την προώθηση των λύσεων που «μαγειρεύονται» χωρίς να ενημερώνει κανέναν στην Κύπρο. Προχωρά σε συνεννοήσεις και μεθοδεύσεις που αν ευδοκιμήσουν, θα οδηγήσουν σε εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θα άρουν δηλαδή το τελευταίο εμπόδιο για την πλήρη επιβολή των αμερικανοβρετανικών σχεδιασμών, ανοίγοντας τον δρόμο στην «τουρκοποίηση» του νησιού.
Ο ιδιαίτερος ρόλος του Ν. Αναστασιάδη, έγκειται στο ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει σε αποδοχή όρων και τετελεσμένων που θα λάβουν διεθνή νομιμοποίηση από μια διεθνή διάσκεψη. Σε αυτήν, θα συμμετέχουν η Ε.Ε., οι εγγυήτριες δυνάμεις (Μ. Βρετανία, Τουρκία, Ελλάδα), καθώς και οι δύο κοινότητες και στην ουσία (ή και τυπικά) όχι η Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο και αναγνωρισμένο κράτος. Τους όρους υπαγορεύει η Β. Νούλαντ της απερχόμενης αμερικανικής κυβέρνησης.
Ο σκοτεινός ρόλος Αναστασιάδη, έγκειται επίσης στο γεγονός ότι αυτός είναι ο εγκέφαλος της επιβεβαιωμένης στοχοποίησης του Ν. Κοτζιά εξαιτίας της στάσης που αυτός τήρησε σε ορισμένα θέματα, ενώ αποκρούει κάθε απαίτηση να τεθεί αποφασιστικά τέρμα στο καθεστώς των εγγυητριών δυνάμεων και να αποχωρήσουν όλα τα τουρκικά στρατεύματα.
Το ταξίδι του Ομπάμα είχε μεγάλη σημασία και σε αυτό το σημείο, αφού ο Αμερικανός πρόεδρος υπέδειξε -και φυσικά η ελληνική κυβέρνηση φάνηκε να αποδέχεται- ότι μια μορφή εγγυήσεων στην προβλεπόμενη «λύση» θα υπάρχει και άρα τέτοιες «ακαμψίες» πρέπει να φύγουν από τη μέση.
Η Τουρκία εμφανίζεται αδιάλλακτη όσον αφορά το καθεστώς των εγγυήσεων, ο Ακιντζί κάνει λόγο για μια μεταβατική περίοδο 15 χρόνων με ενδιάμεσες επαναξιολογήσεις και οι προτάσεις Νούλαντ προβλέπουν παραμονή ορισμένων τουρκικών δυνάμεων. Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έχει τεθεί και η πρόταση για «μεταβατικό κράτος», ακριβέστερα για ένα μεταβατικό μόρφωμα χωρίς επιστροφή στην προτεραία κατάσταση, δηλαδή στην ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η σημασία της διεθνούς διάσκεψης
Η πενταμερής διάσκεψη που ήθελε η Τουρκία (δύο κοινότητες συν τρεις εγγυήτριες δυνάμεις) αρχίζει να παίρνει άλλες διαστάσεις και θα μοιάζει με διεθνή διάσκεψη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, στην οποία θα παίρνει μέρος και η Ε.Ε. ως παρατηρητής. Ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί η πλήρης σύνθεση, ούτε καν αν θα καλεστεί επισήμως η Κυπριακή Δημοκρατία σε αυτήν ή θα υποβιβαστεί στο καθεστώς της «κοινότητας». Και αυτή η ωραία παρέα θα μεριμνήσει για την ένωση του νησιού και την επίλυση του κυπριακού προβλήματος, μέσα από φόρμουλες που δεν μπορούν καθόλου να εφαρμοστούν. Αυτή είναι η ουσία της «προτεκτορατοποίησης» μιας χώρας. Κατάργηση της κυριαρχίας της, διαμελισμός και διεθνής επιτροπεία ή κατοχή από μια ισχυρή δύναμη.
Η διεθνής διάσκεψη έχει οριστεί να γίνει στη Γενεύη στις 9-12 Ιανουαρίου. Βρισκόμαστε τώρα στη φάση της κορύφωσης σχεδιασμών και μεθοδεύσεων και όλες οι πλευρές ετοιμάζονται για αυτήν. Δεν υπάρχει καμιά διεθνής συνάντηση και συνομιλία όπου να μην συζητείται το Κυπριακό. Στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. προχθές, το θέμα τέθηκε στην ημερήσια διάταξη, ο Αναστασιάδης ενημέρωσε για τις εξελίξεις και η Ε.Ε. δήλωσε ότι ενισχύει όλες τις διεργασίες για εξεύρεση λύσης, ενώ αναμένεται να εκπροσωπηθεί στη διάσκεψη από τον Γιούνκερ ή την Μογκερίνι.
Η διεθνής διάσκεψη –αν καταλήξει σε συμφωνία- θα χρησιμεύσει ως τετελεσμένο για την προώθηση των σχεδιασμών. Η υπογραφή που θα έχουν βάλει οι εκπρόσωποι των χωρών, θα διευκολύνει να υφαρπάξουν συναίνεση στο έκτρωμα που θα έχει γεννηθεί πάλι στη Γενεύη. Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας θα είναι μια μεγάλη ήττα όχι μόνο για την Κύπρο αλλά συνολικά για τον ελληνισμό και θα ενισχύσει τις τάσεις για γενικότερη συρρίκνωση, αφού ο επεκτατισμός της Τουρκίας θα έχει ενισχυθεί.
Ο Ερντογάν που θα συμμετάσχει αυτοπροσώπως στη διεθνή διάσκεψη, έχει ξεκαθαρίσει τις βλέψεις και τα σχέδιά του. Αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης και έχει δηλώσει περίτρανα σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου (9/10/2016) πως «η Τουρκία πλέον δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει. Το στάτους κβο με κάποιον τρόπο θα αλλάξει. Ή θα κινηθούμε με άλματα προς τα μπροστά και θα κερδίσουμε, ή θα καταδικαστούμε να χάσουμε εδάφη. Εγώ είμαι αποφασισμένος να κάνω άλματα προς τα εμπρός».
Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης
Ο Αλ. Τσίπρας εξερχόμενος από την Σύνοδο Κορυφής της Τετάρτης, δήλωσε ότι ο διεθνής περίγυρος γενικά δεν είναι ευνοϊκός αλλά είναι μοναδική η ευκαιρία για επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Η φράση αυτή συμπυκνώνει την ουσία της στάσης της ελληνικής πλευράς. Αποδέχεται πλήρως το γνωμικό του Ομπάμα ότι όταν κάνεις συμφωνίες καμιά πλευρά δεν παίρνει το 100%, άρα η ελληνική πλευρά πρέπει να παραχωρήσει αρκετά. Οι δεσμοί που έχει με τη δυτική πλευρά και οι εξαρτήσεις του από αυτήν, τον πιέζουν να υποχωρεί και να αποδέχεται το πλαίσιο που διαμορφώνεται.
Στο θέμα των εγγυήσεων, συζητά την παρουσία τουρκικών στρατευμάτων, όπως συζητά και την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γνωρίζει βέβαια ότι υπογραφή του σε μια νέα προδοτική συμφωνία στη Γενεύη θα τον στιγματίσει ανεξίτηλα και προσπαθεί να ελιχθεί. Μπορεί να ήθελε να απεμπλακεί από το πρόβλημα, αλλά οι διαπραγματεύσεις σήμερα πάνε «πακέτο». Οι ρυθμίσεις και η στήριξη που παίρνει κάποιος, είναι ανάλογες της στάσης που τηρεί σε όλα. Δηλαδή, και στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς και στις κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας και στους ενεργειακούς δρόμους και στο Κυπριακό και στο προσφυγικό κ.λπ. Επομένως, ο Τσίπρας γνωρίζει ότι δεν διαλέγει «αλά καρτ» σε ποια πεδία θα εμπλακεί και ποια θα αποφύγει…
Είναι, λοιπόν, υπαρκτός ο κίνδυνος για ξεπούλημα του Κυπριακού. Με οποιεσδήποτε δικαιολογίες ή ακόμα χειρότερα, από έλλειψη συναίσθησης της σοβαρότητας που έχει το ζήτημα. Ή τρισχειρότερα, από τυχοδιωκτικές επιφανειακές μεθοδεύσεις πολιτικής επιβίωσης.
Η στοιχειώδης στάση που θα έπρεπε να τηρήσει μια ελληνική κυβέρνηση θα ήταν να θέσει όρους για τη διεθνή διάσκεψη, ως προς τη σύνθεσή της και το περιεχόμενό της. Να δήλωνε εξ αρχής ότι η όποια συζήτηση ξεκινά από το σημείο της πλήρους κατάργησης του καθεστώτος των εγγυήσεων και της αποχώρησης των στρατευμάτων κατοχής. Ως προς τη σύνθεση, να επέμενε στην παρουσία των 5 μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να δήλωνε ακόμα, πως οι όποιες αποφάσεις με άλλη σύνθεση και στα πλαίσια που προετοιμάζονται, δεν δεσμεύει την ελληνική πλευρά, η οποία δεν πρόκειται να προσυπογράψει το τέλος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν είναι η στιγμή του υποκριτικού «η Κύπρος αποφασίζει, εμείς συμπαραστεκόμεθα» που αποτέλεσε παραλλαγή του καραμανλικού «Η Κύπρος κείται μακράν». Η επαναδελφοποίηση του λαού της Ελλάδας και της Κύπρου είναι αναγκαία απέναντι σε μεγάλους και επικίνδυνους εχθρούς, ιμπεριαλιστές και επεκτατιστές.
Υ.Γ.: Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το πώς μεθοδεύεται ένα μεταμοντέρνο πραξικόπημα στην Κύπρο έχει το άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Πραξικόπημα στη Λευκωσία
Πηγή: e-dromos.gr
Δρόμος της Αριστεράς: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου