Λίλα Μήτσουρα
Εμείς, εμείς που δεν είδαμε το πολύ καλό και το δίκαιο και μάθαμε να το κρυφοκοιτάμε στις ζωές των άλλων.
Εμείς που ζούμε ανώμαλες ζωές άδικες φτωχές μίζερες και δεν ξέρουμε πώς είναι να ζεις φυσιολογικά.
Η μία ασχήμια διαδέχεται την άλλη και μας παρουσιάζεται ως σωτήρας και εμπνευσμένος αρχηγός. Και έχουμε να διαλέξουμε από το χειρότερο το λιγότερο χειρότερο.
Εμείς που φοράμε τις ιδέες των άλλων επάνω μας και ας μη μας κουμπώνουν καλά. Γιατί ίσως φοβόμαστε να εκφράσουμε τις δικές μας πολιτικές απόψεις. Γιατί μάθαμε να θεοποιούμε τον όποιον τυχαίο φανφάρα που λέει μεγάλες κουβέντες και μας αγγίζει στη αχίλλειο μας πτέρνα.
Εμείς που μάθαμε να δίνουμε ευκαιρίες ατελείωτες, που μπερδέψαμε την ανοχή με την υπομονή. Που δεν έχουμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας, που δεν ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε.
Παρακολουθούμε τους χείριστους να μιλούν και να πράττουν για τις ζωές μας καθισμένοι ήσυχα στο καναπέ μας. Παραμυθιαζόμαστε ακούγοντας τους και γινόμαστε ένθερμοι υποστηρικτές της καλύτερης ατάκας που θα εκστομίσουν οι πουλημένοι.
Όλες μας οι ιδέες και τα θέλω παρασύρονται από αυτόν που θα πει την καλύτερη μπαρούφα ως εξυπνάδα και τάπωμα του αντιπάλου.
Ξεχάσαμε και τι είμαστε και τι αξίζουμε και τι θέλουμε. Ένας αγώνας στο ρίγκ και μεις στοιχηματίζουμε για το ποιος θα κερδίσει από τους δύο που παλεύουν, παίρνοντας δυνάμεις από τις επευφημίες μας. Και όσο εμείς φανατιζόμαστε υπέρ ή κατά του ενός και του άλλου αυτοί τόσο πιο πολύ δυναμώνουν.
Ανεξάρτητα όμως από το ποιος θα κερδίσει από αυτούς εμείς χάνουμε τη ζωή μας. Γιατί η δική μας ζωή ανατρέφει τα τέρατα αυτά που μας κατασπαράζουν. Είμαστε η τροφή των τεράτων.
Μα δεν γεννήθηκα για να ταΐσω κανέναν πουλημένο με τη σάρκα μου και το αίμα μου. Δεν υπάρχω σε τούτη τη ζήση για να κάνω τον οποιοδήποτε τυχάρπαστο, αρχηγό και αφέντη μου. Δεν είναι οι δικές του ιδέες καλύτερες από τις δικές μου ή τα δικά του θέλω πιο σημαντικά από τα δικά μου. Δεν είναι ανώτερος μου όσο και αν παλεύουν με νύχια και με δόντια να με κάνουν να πιστέψω αυτό ακριβώς!!!
Δεν φιλοδοξώ ούτε ονειρεύομαι να κοιτώ αιώνια εγώ και τα παιδιά μου και τα παιδιά των παιδιών μου τις ζωές των άλλων και να κλαίω για την δική μου μαύρη μοίρα. Δεν γουστάρω πια να κρυφοκοιτώ σαν παιδάκι πεινασμένο τις βιτρίνες με τα υπέροχα γλυκά και να ζηλεύω. Δεν θέλω να ζηλεύω, θέλω να φτιάξω να δημιουργήσω, όχι για να τους ανταγωνιστώ ούτε για να κάνω άλλους να ζηλέψουν, παρά μονάχα για να ζω εγώ καλά και οι συνάνθρωποί μου.
Βάλε το δικό σου εγώ και γω το δικό μου εγώ, να φτιάξουμε ένα μεγάλο εμείς για να δημιουργήσουμε μία αγόγγυστη ζήση,όσο γίνεται τουλάχιστον.΄Να μάθουμε να μη κάνουμε κανέναν αφέντη πάνω από το κεφάλι μας. Και αν αυτοί μας θεωρούν μικρούς ασήμαντους, δειλούς, φοβισμένους, ανόητους, σκλάβους, ας αποδείξουμε πρώτα σε μας και στα παιδιά μας που ανατρέφουμε και δίνουμε παράδειγμα ότι ξέρουμε ότι εμείς είμαστε οι δύναμη τους. ΕΜΕΙΣ!!!
Εμείς, που πρώτα πρέπει να μάθουμε την αξία μας, εμείς που πρώτα πρέπει να μάθουμε να μας αγαπάμε...
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Εμείς, εμείς που δεν είδαμε το πολύ καλό και το δίκαιο και μάθαμε να το κρυφοκοιτάμε στις ζωές των άλλων.
Εμείς που ζούμε ανώμαλες ζωές άδικες φτωχές μίζερες και δεν ξέρουμε πώς είναι να ζεις φυσιολογικά.
Η μία ασχήμια διαδέχεται την άλλη και μας παρουσιάζεται ως σωτήρας και εμπνευσμένος αρχηγός. Και έχουμε να διαλέξουμε από το χειρότερο το λιγότερο χειρότερο.
Εμείς που φοράμε τις ιδέες των άλλων επάνω μας και ας μη μας κουμπώνουν καλά. Γιατί ίσως φοβόμαστε να εκφράσουμε τις δικές μας πολιτικές απόψεις. Γιατί μάθαμε να θεοποιούμε τον όποιον τυχαίο φανφάρα που λέει μεγάλες κουβέντες και μας αγγίζει στη αχίλλειο μας πτέρνα.
Εμείς που μάθαμε να δίνουμε ευκαιρίες ατελείωτες, που μπερδέψαμε την ανοχή με την υπομονή. Που δεν έχουμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας, που δεν ξέρουμε ακριβώς τι θέλουμε.
Παρακολουθούμε τους χείριστους να μιλούν και να πράττουν για τις ζωές μας καθισμένοι ήσυχα στο καναπέ μας. Παραμυθιαζόμαστε ακούγοντας τους και γινόμαστε ένθερμοι υποστηρικτές της καλύτερης ατάκας που θα εκστομίσουν οι πουλημένοι.
Όλες μας οι ιδέες και τα θέλω παρασύρονται από αυτόν που θα πει την καλύτερη μπαρούφα ως εξυπνάδα και τάπωμα του αντιπάλου.
Ξεχάσαμε και τι είμαστε και τι αξίζουμε και τι θέλουμε. Ένας αγώνας στο ρίγκ και μεις στοιχηματίζουμε για το ποιος θα κερδίσει από τους δύο που παλεύουν, παίρνοντας δυνάμεις από τις επευφημίες μας. Και όσο εμείς φανατιζόμαστε υπέρ ή κατά του ενός και του άλλου αυτοί τόσο πιο πολύ δυναμώνουν.
Ανεξάρτητα όμως από το ποιος θα κερδίσει από αυτούς εμείς χάνουμε τη ζωή μας. Γιατί η δική μας ζωή ανατρέφει τα τέρατα αυτά που μας κατασπαράζουν. Είμαστε η τροφή των τεράτων.
Μα δεν γεννήθηκα για να ταΐσω κανέναν πουλημένο με τη σάρκα μου και το αίμα μου. Δεν υπάρχω σε τούτη τη ζήση για να κάνω τον οποιοδήποτε τυχάρπαστο, αρχηγό και αφέντη μου. Δεν είναι οι δικές του ιδέες καλύτερες από τις δικές μου ή τα δικά του θέλω πιο σημαντικά από τα δικά μου. Δεν είναι ανώτερος μου όσο και αν παλεύουν με νύχια και με δόντια να με κάνουν να πιστέψω αυτό ακριβώς!!!
Δεν φιλοδοξώ ούτε ονειρεύομαι να κοιτώ αιώνια εγώ και τα παιδιά μου και τα παιδιά των παιδιών μου τις ζωές των άλλων και να κλαίω για την δική μου μαύρη μοίρα. Δεν γουστάρω πια να κρυφοκοιτώ σαν παιδάκι πεινασμένο τις βιτρίνες με τα υπέροχα γλυκά και να ζηλεύω. Δεν θέλω να ζηλεύω, θέλω να φτιάξω να δημιουργήσω, όχι για να τους ανταγωνιστώ ούτε για να κάνω άλλους να ζηλέψουν, παρά μονάχα για να ζω εγώ καλά και οι συνάνθρωποί μου.
Βάλε το δικό σου εγώ και γω το δικό μου εγώ, να φτιάξουμε ένα μεγάλο εμείς για να δημιουργήσουμε μία αγόγγυστη ζήση,όσο γίνεται τουλάχιστον.΄Να μάθουμε να μη κάνουμε κανέναν αφέντη πάνω από το κεφάλι μας. Και αν αυτοί μας θεωρούν μικρούς ασήμαντους, δειλούς, φοβισμένους, ανόητους, σκλάβους, ας αποδείξουμε πρώτα σε μας και στα παιδιά μας που ανατρέφουμε και δίνουμε παράδειγμα ότι ξέρουμε ότι εμείς είμαστε οι δύναμη τους. ΕΜΕΙΣ!!!
Εμείς, που πρώτα πρέπει να μάθουμε την αξία μας, εμείς που πρώτα πρέπει να μάθουμε να μας αγαπάμε...
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου