Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης
Είναι κάποιες τετριμμένες λέξεις. Που λέγονται σαν να μη λέγονται. Καταργημένες από το περιεχόμενό τους. Ακόμη και από το πιο προκλητικό. Σαν τα σκιάχτρα των μπαχτσέδων που έπαψαν να τα φοβούνται οι καρακάξες ή τις πεταμένες τσίχλες που κολλάνε στις σόλες των περαστικών ή τα λερωμένα χαρτομάντιλα ύστερα από ακατάσχετη ρινική καταρροή.
Λέω για τον μαλάκα. Τον πολύ μαλάκα εκείνο δάσκαλο. Που μας έστησε στη σειρά με την παλάμη ανοιχτή και μας ξυλοφόρτωσε το ξύλο της χρονιάς μας. Γιατί, λέει, προτιμήσαμε τη βόλτα στο βουνό αντί για το απογευματινό κατηχητικό του.
Ήταν πάντως ωραίο εκείνο το απόγευμα. Με το θυμάρι, τις μαργαρίτες και το ανοιξιάτικο αεράκι. Την άλλη μέρα έμαθα τι πάει να πει μαλάκας. Τρίτης τάξης, παιδί του δημοτικού.
Ακόμη, τη σέβομαι αυτή τη λέξη. Όπου αναμειγνύονται τα παιδικά κλάματα, οι δασκαλίστικες φωνές και οι μυρωδιές της άνοιξης. Κι ίσως γι’ αυτό να τη φυλάω για τα πιο ωραία κείμενά μου.
Πηγή: artinews.gr
Arti News: Επιλογές
Είναι κάποιες τετριμμένες λέξεις. Που λέγονται σαν να μη λέγονται. Καταργημένες από το περιεχόμενό τους. Ακόμη και από το πιο προκλητικό. Σαν τα σκιάχτρα των μπαχτσέδων που έπαψαν να τα φοβούνται οι καρακάξες ή τις πεταμένες τσίχλες που κολλάνε στις σόλες των περαστικών ή τα λερωμένα χαρτομάντιλα ύστερα από ακατάσχετη ρινική καταρροή.
Λέω για τον μαλάκα. Τον πολύ μαλάκα εκείνο δάσκαλο. Που μας έστησε στη σειρά με την παλάμη ανοιχτή και μας ξυλοφόρτωσε το ξύλο της χρονιάς μας. Γιατί, λέει, προτιμήσαμε τη βόλτα στο βουνό αντί για το απογευματινό κατηχητικό του.
Ήταν πάντως ωραίο εκείνο το απόγευμα. Με το θυμάρι, τις μαργαρίτες και το ανοιξιάτικο αεράκι. Την άλλη μέρα έμαθα τι πάει να πει μαλάκας. Τρίτης τάξης, παιδί του δημοτικού.
Ακόμη, τη σέβομαι αυτή τη λέξη. Όπου αναμειγνύονται τα παιδικά κλάματα, οι δασκαλίστικες φωνές και οι μυρωδιές της άνοιξης. Κι ίσως γι’ αυτό να τη φυλάω για τα πιο ωραία κείμενά μου.
Πηγή: artinews.gr
Arti News: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου