Κυριακή 2 Απριλίου 2017

Του Κονικόβου η Στίβα, Δυτικά της ιστορίας

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης


Ο τόπος μου έχει τρία πρόσφατα ονόματα και πάμπολλες ξεχασμένες ιστορίες. Αν ήτανε αλλιώς τα πολιτικά ή εθνικά πράγματα, πιθανώς να υπήρχε ένα τέταρτο ή ένα πέμπτο μαζί με μια ντουζίνα από άλλες ξεχασμένες ιστορίες.

Για την ώρα αρκούμαστε σε αυτό το τρίτο. Που το θέλει δυτικά άλλου χωριού, αλλά στην πραγματικότητα Δυτικό προς τιμή της Δυτικής Συμμαχίας. Σπάω το κεφάλι μου, αλλά δεν έχω κάτι άλλο αξιοσημείωτο για να προσθέσω. Το ποταμάκι των παιδικών μου χρόνων κατεβάζει του κόσμου τις ακαθαρσίες, το δε πλατανόδασος αποψιλώνεται και καταπατάται χρόνο με τον χρόνο.


Να επισημάνω μόνο το σαρδόνιο ρυμοτομικό χιούμορ των παλιών, που στο κέντρο του χωριού βρήκαν να χαράξουν το νεκροταφείο, εκεί ακριβώς που είναι οι καφετέριες, οι ταβέρνες, το σχολείο και το γήπεδο. Στο χαμηλό μαντρότοιχό του θήτευσαν οι πολύ πρώιμες υπαρξιακές μου αγωνίες, παρέα με την εικόνα του Ρωμανού Διογένη από τηλεοπτική σειρά της εποχής να περιφέρεται ανάμεσα στα μνήματα με τις κόρες των ματιών χυμένες.

Μπορώ επίσης να διαβεβαιώσω ότι πολύ αργά τη νύχτα ακούω σλαβικές ψαλμωδίες από το Ευαγγέλιο του Κονίκοβου και όταν είναι στη χάση του το φεγγάρι μπορεί κανείς να διακρίνει κάτι προϊστορικούς δεινόσαυρους να παίζουνε στην κούνια και στην τραμπάλα της παιδικής χαράς ή να στρώνουν τραπεζομάντιλα για να κάνουνε πικ-νικ στην πρασινάδα.

Πηγή: artinews.gr



Arti News: Επιλογές




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου