Ισίδωρος Νερούτσος
Η απογοήτευση του Ελληνικού λαού απέναντι στο σημερινό πολιτικό σύστημα, εκφράζεται με οδυνηρό για μας τρόπο, με την εκκωφαντική αποχή του από τις μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Η κατάσταση αυτή φέρνει στην σκέψη μας την συμπεριφορά ζώου, θύματος αρπακτικού, που όντας σε κατάσταση πλήρους αδυναμίας έναντι του θύτη. δείχνει να αποδέχεται την μοίρα του και την απώλεια της ζωής του.
Και ενώ στην χώρα μας, συμβαίνουν αυτά τα πολύ δυσάρεστα γεγονότα, για την ζωή μας, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία μας, που όσο περνάει ο χρόνος η επιδείνωση σε όλα τα επίπεδα συνεχώς μεγαλώνει, οι διαφωνούντες, με την μνημονιοκρατία, «δημοκρατικοί» πολιτικοί ηγέτες, παίζουν το δικό τους ανούσιο παιχνίδι, δείχνοντας να αγνοούν την δραματική κατάσταση και αγωνία του λαού μας, να αγνοούν την λαϊκή βούληση, για κινηματική, πολιτική και εκλογική ενότητα και αγώνα και δείχνουν να βάζουν πάνω απ’όλα το δικό τους πολιτικό συμφέρον, τα δικά τους ενδιαφέροντα και σκεπτικά και προβαίνουν, τόσο απλά, επιπόλαια, ακόμη και εμφορούμενα σε ορισμένες περιπτώσεις, από ιδιοτελή κίνητρα, στην δημιουργία πολυάριθμων εξαιρετικά αδύναμων κινηματικά, πολιτικά και ιδεολογικά κομμάτων, που όπως είναι προβλέψιμο, δεν έχουν αποδοχή από τον Ελληνικό λαό.
Οι άνθρωποι όμως διαφέρουν αρκετά από τα ζώα. Μπορεί πράγματι να τους κυριεύει ο φόβος και η απογοήτευση από τις δυσκολίες της κοινωνικής ζωής. Μπορεί να φαινόμαστε ότι «μπαίνουμε στο καβούκι μας», αλλά ταυτόχρονα όλο και σκεπτόμαστε. Το μεγάλο πλεονέκτημα και όπλο του ανθρώπου είναι η σκέψη. «Ως πότε παλληκάρια θα ζώμεν στην σκλαβιά» ο Θούριος του Ρήγα, αποτελεί την σπίθα της πολιτικής σκέψης. Δεν θέλουν οι πολιτικοί μας; Μπράβο τους. Ας πάνε στο καλό. ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ. Εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν τους ανεβάζουμε; Εμείς δεν τους ψηφίζουμε και δεν τους αναδεικνύουμε; Γιατί λοιπόν αφού θέλουμε να αλλάξουμε οπωσδήποτε την αφόρητη αντιδημοκρατική, θανατηφόρα και αντιλαϊκή κατάσταση που εδώ και εφτά χρόνια έχουν βιώσει οι πολίτες-Ιθαγενείς στην χώρα μας, να μην μπορούμε να το κάνουμε;
Η λύση που μας έχει απομείνει είναι η δημιουργία και αυτοοργάνωση λαϊκού μετώπου, από απλούς ανθρώπους. Ευνόητο είναι ότι θέση στο μέτωπο, έχουν όλοι οι πολίτες όπου ανήκουν, που αποδέχονται την δημοκρατία, την Εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πανανθρώπινες πολιτιστικές αξίες. Θέση στο λαϊκό μέτωπο έχουν και όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί, που δέχονται τις αρχές του, να συμμετέχουν, χωρίς ηγεμονεύσεις και χωρίς κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά και χωρίς ισοπεδώσεις.
Επειδή οι υπάρχουσες σήμερα πολιτικές κοινοβουλευτικές δυνάμεις, πλην του ΚΚΕ, είναι φιλικά προσκείμενες και δέσμιες στις πολιτικές, που έξωθεν μας επεβλήθησαν, χωρίς ουσιαστική αντίδραση, από τους κατά καιρούς κυβερνόντες, δεν μπορούν να μας εξασφαλίσουν, όποια κυβέρνηση και να βγει, κάποια έστω και στοιχειώδη διαφορετική πολιτική και να δώσουν κάποια ελπίδα στον λαό.
Για τους λόγους αυτούς, ο τόπος χρειάζεται το ενωτικό λαϊκό κίνημα, για την αναβίωση της χαμένης ελπίδας.
Ο κάθε ενεργός και σκεπτόμενος πολίτης, πρέπει να αρχίσει να το σκέφτεται σοβαρά. Να μην το βλέπει σαν ευκαιρία για χτίσιμο καριέρας, αλλά σαν ευκαιρία για χτίσιμο ελευθερίας, ζωής, αξιοπρέπειας, δημιουργίας, προς όφελος όλων των πολιτών. Και το κυριότερο που χρειάζεται είναι να πιστέψουμε στον εαυτό μας και ότι μπορούμε να το πετύχουμε.
Παρακάτω παραθέτω με βάσει τις ανάγκες των πολιτών και τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας μας, ένα περιληπτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης της χώρας από πολίτες που έχουν την βούληση για ριζοσπαστικές αλλαγές. Το πρόγραμμα αυτό φυσικά κάθε θέμα του έχει ανάγκη εκτεταμένης συζήτησης και πλήρους επιστημονικής τεκμηρίωσης. Η τεκμηρίωση της εφαρμογής του είναι αναγκαία, για ανάδειξη της δυναμικής και της επίδρασης του σε όλα τα πεδία της κοινωνικής και προσωπικής ζωής των πολιτών. Το πρόγραμμα αυτό Δεν αποτελεί συστημική ρήξη, γιατί φρονώ ότι οι περιστάσεις μέχρι σήμερα δεν επιτρέπουν επιτυχία τέτοιου είδους εγχειρήματος. Αποτελούν όμως ένα τεράστιο βήμα εξελικτικής κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής διεργασίας, πράγμα που είναι συμβατό με την διαλεκτική λογική.
Η υλοποίηση του δεν αποτελεί εύκολη δράση. Απαιτείται συνεχής και επίμονος αγώνας και ιδιαίτερα απόλυτη συνέπεια. Η ίδια η ζωή στην φύση, μας έχει διδάξει, ότι για να συνεχίσει κάποιο ον να ζεί και να αποκρούει τους συχνά εμφανιζόμενους κινδύνους, από αρπακτικά, πρέπει να δρα ενωτικά και ομαδικά. Λαμπρό παράδειγμα είναι η ομαδική στρατηγική των βουβαλιών, για να επιτύχουν αποτελεσματική αντιμετώπιση των αρπακτικών.
1 Ουδεμία θυσία για το Ευρώ, που σημαίνει δικό σου νόμισμα, ώστε να μπορείς εσύ να ελέγχεις την οικονομία της χώρας σου.
2 Εντός της Ε.Ε. ακολουθείς αναγκαστικά τις εντολές και τις ρυθμίσεις που οι τεχνοκράτες, εκπρόσωποι της ολιγαρχίας σου επιβάλλουν. Κάθε σκέψη για εφαρμογή άλλης πολιτικής, αποτελεί όπως αποδείχθηκε αυταπάτη. Εντός της Ε.Ε. δεν μπορείς να αναπτύξεις την παραγωγή σου, σε όλο της το πλάτος. Άρα …για να έχεις ανάπτυξη, πρέπει να μπορείς με το νόμισμά σου να την προκαλέσεις. Το πώς είναι γνωστό, αλλά και να την προστατεύσεις από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Το πώς πάλι είναι γνωστό.
3 Ουσιαστική ρύθμιση του χρέους, τουλάχιστον σύμφωνα με την ρύθμιση για την Γερμανία το 1953.
4 Αναδιοργάνωση της δικαστικής λειτουργίας, εκλογή των οργάνων της και όχι διορισμός από την εκτελεστική εξουσία. Αναδιοργάνωση με στόχο την ταχύτερη και ποιοτικότερη εκδίκαση των υποθέσεων. . 5 Πρέπει να πιστεύεις και να εφαρμόζεις την Δημοκρατία και να μπορείς όσο το δυνατόν να εφαρμόζεις πολιτικές προς όφελος των πολλών. Αναθεώρηση του συντάγματος με έγκριση από τον λαό. Να παίρνεις μέτρα που βοηθούν στην διατήρηση και ανάπτυξη του φυσικού περιβάλλοντος, των πολύτιμων λαϊκών παραδόσεων, του πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς, να προστατεύεις όχι προσχηματικά ούτε παρελκυστικά και να αναδεικνύεις τους αρχαιολογικούς, πολιτιστικούς και φυσικούς θησαυρούς, να θωρακίζεις την αλληλεγγύη μεταξύ όλων των ανθρώπων.
6 Η παροχή μαζικής πληροφόρησης και διασκέδασης, να μην είναι αποκλειστικό προνόμιο των ολιγαρχών, όπως είναι σήμερα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Απαιτείται πραγματικός δημοκρατικός κοινωνικός έλεγχος.
7 Η πώληση των δημόσιων επιχειρήσεων, δεν αποτελεί ουσιαστική επένδυση, γιατί δεν δημιουργείται νέα επιχείρηση. Αντίθετα αυξάνεται η ανεργία λόγω συρρίκνωσης του εργατικού δυναμικού. Παράδειγμα οι πωλήσεις που κατά καιρούς έγιναν όπως τραπεζών, ΟΤΕ, Ολυμπιακής, ναυπηγείων κλπ, επιδείνωσαν την οικονομία της χώρας. Ουσιαστικές και παραγωγικές επενδύσεις, τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημόσιου τομέα. Αειφόρος ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και του τουρισμού. Ανάπτυξη του ναυτιλιακού τομέα και του ναυπηγοεπισκευαστικού.
8 Κατάργηση της υπερφορολόγησης σύμφωνα με το σύνταγμα. Κατάργηση της γενοκτονίας που συντελείται, με τα αμάχητα τεκμήρια εισοδήματος και πάταξη της πραγματικής φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, με απολύτως νόμιμο τρόπο.
9 Επανακεφαλαίωση των Ασφαλιστικών Ταμείων, προοδευτική αύξηση των συντάξεων και επαναφορά των δώρων. Προστασία των συνθηκών εργασίας και των εργαζομένων από αυθαιρεσίες ποικίλου τύπου, εργοδοτών. Εργασία για όλους, με αξιοπρεπείς αμοιβές και ίση μεταχείριση στα δικαιώματα αμοιβών και εργασίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Συνδικαλισμός όχι για τα κόμματα, αλλά για τους εργαζόμενους. Προστασία των ατόμων με ειδικές ανάγκες, της μητρότητας και των υπερηλίκων και φροντίδα και θεραπεία των τοξικοεξαρτημένων ατόμων.
10 Σταδιακή ουσιαστική αναδιοργάνωση του υγειονομικού, φαρμακευτικού και εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούνται όλοι οι πολίτες. Φτωχοί και πλούσιοι.
11 Το τραπεζικό σύστημα υπό κρατικό έλεγχο. Σεισάχθεια για όλα τα χρέη σε τράπεζες και σε δημόσιο, που δεν είναι βιώσιμα, δηλαδή αυτά που αντικειμενικά δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθούν. Αυτό αποτελεί αναπτυξιακό και ανθρωπιστικό μέτρο, για επανεκκίνηση της οικονομίας.
12 Σύναψη διεθνών συμμαχιών, που θα θωρακίζουν την χώρα πολιτικά και στρατιωτικά, έναντι απειλών και εκβιασμών από τους γνωστούς διεθνείς κύκλους.
Ισίδωρος Νερούτσος: Σχετικά με τον συντάκτη
Η απογοήτευση του Ελληνικού λαού απέναντι στο σημερινό πολιτικό σύστημα, εκφράζεται με οδυνηρό για μας τρόπο, με την εκκωφαντική αποχή του από τις μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Η κατάσταση αυτή φέρνει στην σκέψη μας την συμπεριφορά ζώου, θύματος αρπακτικού, που όντας σε κατάσταση πλήρους αδυναμίας έναντι του θύτη. δείχνει να αποδέχεται την μοίρα του και την απώλεια της ζωής του.
Και ενώ στην χώρα μας, συμβαίνουν αυτά τα πολύ δυσάρεστα γεγονότα, για την ζωή μας, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία μας, που όσο περνάει ο χρόνος η επιδείνωση σε όλα τα επίπεδα συνεχώς μεγαλώνει, οι διαφωνούντες, με την μνημονιοκρατία, «δημοκρατικοί» πολιτικοί ηγέτες, παίζουν το δικό τους ανούσιο παιχνίδι, δείχνοντας να αγνοούν την δραματική κατάσταση και αγωνία του λαού μας, να αγνοούν την λαϊκή βούληση, για κινηματική, πολιτική και εκλογική ενότητα και αγώνα και δείχνουν να βάζουν πάνω απ’όλα το δικό τους πολιτικό συμφέρον, τα δικά τους ενδιαφέροντα και σκεπτικά και προβαίνουν, τόσο απλά, επιπόλαια, ακόμη και εμφορούμενα σε ορισμένες περιπτώσεις, από ιδιοτελή κίνητρα, στην δημιουργία πολυάριθμων εξαιρετικά αδύναμων κινηματικά, πολιτικά και ιδεολογικά κομμάτων, που όπως είναι προβλέψιμο, δεν έχουν αποδοχή από τον Ελληνικό λαό.
Οι άνθρωποι όμως διαφέρουν αρκετά από τα ζώα. Μπορεί πράγματι να τους κυριεύει ο φόβος και η απογοήτευση από τις δυσκολίες της κοινωνικής ζωής. Μπορεί να φαινόμαστε ότι «μπαίνουμε στο καβούκι μας», αλλά ταυτόχρονα όλο και σκεπτόμαστε. Το μεγάλο πλεονέκτημα και όπλο του ανθρώπου είναι η σκέψη. «Ως πότε παλληκάρια θα ζώμεν στην σκλαβιά» ο Θούριος του Ρήγα, αποτελεί την σπίθα της πολιτικής σκέψης. Δεν θέλουν οι πολιτικοί μας; Μπράβο τους. Ας πάνε στο καλό. ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ. Εμείς οι απλοί άνθρωποι δεν τους ανεβάζουμε; Εμείς δεν τους ψηφίζουμε και δεν τους αναδεικνύουμε; Γιατί λοιπόν αφού θέλουμε να αλλάξουμε οπωσδήποτε την αφόρητη αντιδημοκρατική, θανατηφόρα και αντιλαϊκή κατάσταση που εδώ και εφτά χρόνια έχουν βιώσει οι πολίτες-Ιθαγενείς στην χώρα μας, να μην μπορούμε να το κάνουμε;
Η λύση που μας έχει απομείνει είναι η δημιουργία και αυτοοργάνωση λαϊκού μετώπου, από απλούς ανθρώπους. Ευνόητο είναι ότι θέση στο μέτωπο, έχουν όλοι οι πολίτες όπου ανήκουν, που αποδέχονται την δημοκρατία, την Εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πανανθρώπινες πολιτιστικές αξίες. Θέση στο λαϊκό μέτωπο έχουν και όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί, που δέχονται τις αρχές του, να συμμετέχουν, χωρίς ηγεμονεύσεις και χωρίς κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά και χωρίς ισοπεδώσεις.
Επειδή οι υπάρχουσες σήμερα πολιτικές κοινοβουλευτικές δυνάμεις, πλην του ΚΚΕ, είναι φιλικά προσκείμενες και δέσμιες στις πολιτικές, που έξωθεν μας επεβλήθησαν, χωρίς ουσιαστική αντίδραση, από τους κατά καιρούς κυβερνόντες, δεν μπορούν να μας εξασφαλίσουν, όποια κυβέρνηση και να βγει, κάποια έστω και στοιχειώδη διαφορετική πολιτική και να δώσουν κάποια ελπίδα στον λαό.
Για τους λόγους αυτούς, ο τόπος χρειάζεται το ενωτικό λαϊκό κίνημα, για την αναβίωση της χαμένης ελπίδας.
Ο κάθε ενεργός και σκεπτόμενος πολίτης, πρέπει να αρχίσει να το σκέφτεται σοβαρά. Να μην το βλέπει σαν ευκαιρία για χτίσιμο καριέρας, αλλά σαν ευκαιρία για χτίσιμο ελευθερίας, ζωής, αξιοπρέπειας, δημιουργίας, προς όφελος όλων των πολιτών. Και το κυριότερο που χρειάζεται είναι να πιστέψουμε στον εαυτό μας και ότι μπορούμε να το πετύχουμε.
Παρακάτω παραθέτω με βάσει τις ανάγκες των πολιτών και τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας μας, ένα περιληπτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης της χώρας από πολίτες που έχουν την βούληση για ριζοσπαστικές αλλαγές. Το πρόγραμμα αυτό φυσικά κάθε θέμα του έχει ανάγκη εκτεταμένης συζήτησης και πλήρους επιστημονικής τεκμηρίωσης. Η τεκμηρίωση της εφαρμογής του είναι αναγκαία, για ανάδειξη της δυναμικής και της επίδρασης του σε όλα τα πεδία της κοινωνικής και προσωπικής ζωής των πολιτών. Το πρόγραμμα αυτό Δεν αποτελεί συστημική ρήξη, γιατί φρονώ ότι οι περιστάσεις μέχρι σήμερα δεν επιτρέπουν επιτυχία τέτοιου είδους εγχειρήματος. Αποτελούν όμως ένα τεράστιο βήμα εξελικτικής κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής διεργασίας, πράγμα που είναι συμβατό με την διαλεκτική λογική.
Η υλοποίηση του δεν αποτελεί εύκολη δράση. Απαιτείται συνεχής και επίμονος αγώνας και ιδιαίτερα απόλυτη συνέπεια. Η ίδια η ζωή στην φύση, μας έχει διδάξει, ότι για να συνεχίσει κάποιο ον να ζεί και να αποκρούει τους συχνά εμφανιζόμενους κινδύνους, από αρπακτικά, πρέπει να δρα ενωτικά και ομαδικά. Λαμπρό παράδειγμα είναι η ομαδική στρατηγική των βουβαλιών, για να επιτύχουν αποτελεσματική αντιμετώπιση των αρπακτικών.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
1 Ουδεμία θυσία για το Ευρώ, που σημαίνει δικό σου νόμισμα, ώστε να μπορείς εσύ να ελέγχεις την οικονομία της χώρας σου.
2 Εντός της Ε.Ε. ακολουθείς αναγκαστικά τις εντολές και τις ρυθμίσεις που οι τεχνοκράτες, εκπρόσωποι της ολιγαρχίας σου επιβάλλουν. Κάθε σκέψη για εφαρμογή άλλης πολιτικής, αποτελεί όπως αποδείχθηκε αυταπάτη. Εντός της Ε.Ε. δεν μπορείς να αναπτύξεις την παραγωγή σου, σε όλο της το πλάτος. Άρα …για να έχεις ανάπτυξη, πρέπει να μπορείς με το νόμισμά σου να την προκαλέσεις. Το πώς είναι γνωστό, αλλά και να την προστατεύσεις από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Το πώς πάλι είναι γνωστό.
3 Ουσιαστική ρύθμιση του χρέους, τουλάχιστον σύμφωνα με την ρύθμιση για την Γερμανία το 1953.
4 Αναδιοργάνωση της δικαστικής λειτουργίας, εκλογή των οργάνων της και όχι διορισμός από την εκτελεστική εξουσία. Αναδιοργάνωση με στόχο την ταχύτερη και ποιοτικότερη εκδίκαση των υποθέσεων. . 5 Πρέπει να πιστεύεις και να εφαρμόζεις την Δημοκρατία και να μπορείς όσο το δυνατόν να εφαρμόζεις πολιτικές προς όφελος των πολλών. Αναθεώρηση του συντάγματος με έγκριση από τον λαό. Να παίρνεις μέτρα που βοηθούν στην διατήρηση και ανάπτυξη του φυσικού περιβάλλοντος, των πολύτιμων λαϊκών παραδόσεων, του πολιτισμού και της πολιτιστικής κληρονομιάς, να προστατεύεις όχι προσχηματικά ούτε παρελκυστικά και να αναδεικνύεις τους αρχαιολογικούς, πολιτιστικούς και φυσικούς θησαυρούς, να θωρακίζεις την αλληλεγγύη μεταξύ όλων των ανθρώπων.
6 Η παροχή μαζικής πληροφόρησης και διασκέδασης, να μην είναι αποκλειστικό προνόμιο των ολιγαρχών, όπως είναι σήμερα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Απαιτείται πραγματικός δημοκρατικός κοινωνικός έλεγχος.
7 Η πώληση των δημόσιων επιχειρήσεων, δεν αποτελεί ουσιαστική επένδυση, γιατί δεν δημιουργείται νέα επιχείρηση. Αντίθετα αυξάνεται η ανεργία λόγω συρρίκνωσης του εργατικού δυναμικού. Παράδειγμα οι πωλήσεις που κατά καιρούς έγιναν όπως τραπεζών, ΟΤΕ, Ολυμπιακής, ναυπηγείων κλπ, επιδείνωσαν την οικονομία της χώρας. Ουσιαστικές και παραγωγικές επενδύσεις, τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημόσιου τομέα. Αειφόρος ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής και του τουρισμού. Ανάπτυξη του ναυτιλιακού τομέα και του ναυπηγοεπισκευαστικού.
8 Κατάργηση της υπερφορολόγησης σύμφωνα με το σύνταγμα. Κατάργηση της γενοκτονίας που συντελείται, με τα αμάχητα τεκμήρια εισοδήματος και πάταξη της πραγματικής φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, με απολύτως νόμιμο τρόπο.
9 Επανακεφαλαίωση των Ασφαλιστικών Ταμείων, προοδευτική αύξηση των συντάξεων και επαναφορά των δώρων. Προστασία των συνθηκών εργασίας και των εργαζομένων από αυθαιρεσίες ποικίλου τύπου, εργοδοτών. Εργασία για όλους, με αξιοπρεπείς αμοιβές και ίση μεταχείριση στα δικαιώματα αμοιβών και εργασίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Συνδικαλισμός όχι για τα κόμματα, αλλά για τους εργαζόμενους. Προστασία των ατόμων με ειδικές ανάγκες, της μητρότητας και των υπερηλίκων και φροντίδα και θεραπεία των τοξικοεξαρτημένων ατόμων.
10 Σταδιακή ουσιαστική αναδιοργάνωση του υγειονομικού, φαρμακευτικού και εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούνται όλοι οι πολίτες. Φτωχοί και πλούσιοι.
11 Το τραπεζικό σύστημα υπό κρατικό έλεγχο. Σεισάχθεια για όλα τα χρέη σε τράπεζες και σε δημόσιο, που δεν είναι βιώσιμα, δηλαδή αυτά που αντικειμενικά δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθούν. Αυτό αποτελεί αναπτυξιακό και ανθρωπιστικό μέτρο, για επανεκκίνηση της οικονομίας.
12 Σύναψη διεθνών συμμαχιών, που θα θωρακίζουν την χώρα πολιτικά και στρατιωτικά, έναντι απειλών και εκβιασμών από τους γνωστούς διεθνείς κύκλους.
Ισίδωρος Νερούτσος: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου