Άρης Χατζηστεφάνου
Θα μπορούσαν οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ και ορισμένα ΜΜΕ να ζητούν δημόσια την εκτέλεση του προέδρου Τραμπ και μελών της οικογένειάς του; Ακούγεται μάλλον υπερβολικό – ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι όλες οι μέχρι σήμερα αποφάσεις για δολοφονίες προέδρων δεν λαμβάνονταν… δημόσια.
Όταν όμως ο Τιμ Κέιν, πρώην υποψήφιος με την Κλίντον για την αντιπροεδρία των ΗΠΑ στις εκλογές του 2016, κατηγόρησε την περασμένη εβδομάδα τον Τραμπ για ψευδορκία και εθνική προδοσία, γνώριζε πολύ καλά ότι η τελευταία κατηγορία τιμωρείται στις ΗΠΑ με την θανατική ποινή.
Οι απειλές των δημοκρατικών δεν είναι βέβαια δείγμα της σοβαρότητας αλλά μάλλον της γελοιότητας που έχει λάβει η αντιπαράθεση για τις υποτιθέμενες σχέσεις της οικογένειας Τραμπ με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Στο τελευταίο επεισόδιο του σήριαλ o γιός του προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, κατηγορείται για τη συνάντησή του με Ρωσίδα δικηγόρο με την παρουσία και ενός Ρωσο-Αμερικανού λομπίστα που φέρεται να ήταν πρώην αξιωματικός της σοβιετικής αντικατασκοπείας.
Όπως έχει δηλώσει δημόσια ο γιός του προέδρου, η συνάντηση έγινε καθώς η δικηγόρος, τού είχε υποσχεθεί ότι διαθέτει στοιχεία που θα μπορούσαν να ενοχοποιήσουν την Χίλαρι Κλίντον κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Πρόκειται για συνηθισμένη πρακτική «συλλογής λάσπης», την οποία μάλιστα η ίδια η Κλίντον χρησιμοποιεί κατά κόρον σε όλες τις σημαντικές μάχες της καριέρας της, εκμεταλλευόμενη τις μακροχρόνιες σχέσεις που έχει με κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών. Κανείς δεν θυμάται λόγου χάρη ότι το επιτελείο της Κλίντον φέρεται να είχε επαφές με αξιωματούχους της ουκρανικής κυβέρνησης αναζητώντας ενοχοποιητικά στοιχεία για τον επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ Πολ Μάναφορτ.
Στο πλαίσιο όμως της υστερικής εκστρατείας εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ – η οποία δυστυχώς γίνεται από τους λάθος ανθρώπους και για τους λάθος λόγους – η συγκεκριμένη εξέλιξη έφερε πιο κοντά από ποτέ το ενδεχόμενο αποπομπής του προέδρου και αντικατάστασής του από τον αντιπρόεδρο. Ο γιός του Τραμπ έχει κληθεί να καταθέσει ενώπιον ειδικής εξεταστικής επιτροπής της γερουσίας γεγονός που μπορεί να θέσει σε κίνηση ένα ντόμινο πολιτικών εξελίξεων τις επόμενες ημέρες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η υπόθεση της ρωσικής επιρροής, που κυριαρχεί στα μέσα ενημέρωσης, έστειλε στα αζήτητα την είδηση της χρονιάς ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να αποκλείσει επιπλέον 22 εκατομμύρια Αμερικανούς από κάθε πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
Συγκεκριμένα η ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία παρουσίασε τροποποιημένο νομοσχέδιο για την κατάργηση και αντικατάσταση του προγράμματος πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας που προώθησε ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα (Obamacare). Πρακτικά αυτό σημαίνει περικοπές 772 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε βάθος δέκα χρόνων, που αφορούν ως επί το πλείστον το Medicaid, δηλαδή τις πρόνοιες για τους φτωχούς, τους ηλικιωμένους και τα ΑΜΕΑ.
Η αντιπαράθεση γύρω από την οικογένεια Τραμπ αναδεικνύει την βαθύτερη κρίση και τα αδιέξοδα της αμερικανικής κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Όπως απέδειξε και η πρόσφατη σύνοδος των G20 στο Αμβούργο, η Ουάσιγκτον βρίσκεται απομονωμένη στη διεθνή σκηνή καθώς διατηρεί τον Ψυχρό Πόλεμο με τη Ρωσία ενώ οι απειλές της για την κήρυξη οικονομικού πολέμου προς την Κίνα αλλά και την ΕΕ οδήγησαν σε αιφνίδια σύσφιξη των σχέσεων του Βερολίνου με το Πεκίνο.
Ο Τραμπ απαντά σε αυτή την απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ επιχειρώντας να διασπάσει το ευρωπαϊκό μέτωπο αρχικά μέσω της Βρετανίας και τώρα μέσω της Γαλλίας. Η απρόσμενη πρόσκληση του Μακρόν να παραστεί στην επέτειο της 14ης Ιουλίου στο Παρίσι – ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος είχε επιστρέψει μόλις τρεις ημέρες νωρίτερα στις ΗΠΑ από τη σύνοδο των G20 – αποτέλεσε ένα σαφές μήνυμα προς το Βερολίνο ότι οι δυο χώρες μπορούν να κινηθούν και έξω από τη σκιά της γερμανοκρατούμενης ΕΕ. Ο Μακρόν μάλιστα σε δηλώσεις του υιοθέτησε την αμερικανική (αλλά διόλου λανθασμένη) κριτική απέναντι στην Μέρκελ, ότι με την οικονομική της πολιτική οδηγεί τις φτωχές χώρες της ΕΕ σε ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση ενώ η γερμανική οικονομία συσσωρεύει όλα τα πλεονάσματα.
Αυτό το νέο φλερτ όμως του Λευκού Οίκου με τον Μακρόν δεν φαίνεται ικανό να καθησυχάσει τα τμήματα του αμερικανικού κατεστημένου που διψούν για αίμα στις διεθνείς σχέσεις.
Μην μπορώντας να ανταγωνιστούν τον, υπό δημιουργία, άξονα Γερμανίας -Κίνας με τις οικονομικές τους δυνάμεις, οι ΗΠΑ θα πρέπει να στραφούν ακόμη πιο επιθετικά στο στρατιωτικό βραχίονα της εξωτερικής πολιτικής – γεγονός το οποίο ζητά επιτακτικά και το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και τα ΜΜΕ που αυτό ελέγχει. Σε αυτό το κομβικό σημείο όμως για την διάσωση της αμερικανικής ισχύος το κλεπτοκρατικό σύστημα που εκπροσωπεί ο Τραμπ δεν ικανοποιεί τις μακροπρόθεσμες επιδιώξεις ισχυρών τμημάτων του οικονομικού κατεστημένου.
Για αυτές τις δυνάμεις η περίπτωση Τραμπ θυμίζει την παλιά ρήση: πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Οι σημερινοί εχθροί του Τραμπ ζητούσαν για χρόνια κάποιον που θα διαχειρίζεται το κράτος σαν ιδιωτική επιχείρηση. Αλλά όταν τον βρήκαν κατάλαβαν ότι χρειάζονταν κάποιον που θα μετέτρεπε το κράτος σε πολεμική μηχανή, για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων.
Εφημερίδα ΠΡΙΝ – 15/7/2017
Πηγή: info-war.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Θα μπορούσαν οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ και ορισμένα ΜΜΕ να ζητούν δημόσια την εκτέλεση του προέδρου Τραμπ και μελών της οικογένειάς του; Ακούγεται μάλλον υπερβολικό – ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι όλες οι μέχρι σήμερα αποφάσεις για δολοφονίες προέδρων δεν λαμβάνονταν… δημόσια.
Όταν όμως ο Τιμ Κέιν, πρώην υποψήφιος με την Κλίντον για την αντιπροεδρία των ΗΠΑ στις εκλογές του 2016, κατηγόρησε την περασμένη εβδομάδα τον Τραμπ για ψευδορκία και εθνική προδοσία, γνώριζε πολύ καλά ότι η τελευταία κατηγορία τιμωρείται στις ΗΠΑ με την θανατική ποινή.
Οι απειλές των δημοκρατικών δεν είναι βέβαια δείγμα της σοβαρότητας αλλά μάλλον της γελοιότητας που έχει λάβει η αντιπαράθεση για τις υποτιθέμενες σχέσεις της οικογένειας Τραμπ με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Στο τελευταίο επεισόδιο του σήριαλ o γιός του προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ, κατηγορείται για τη συνάντησή του με Ρωσίδα δικηγόρο με την παρουσία και ενός Ρωσο-Αμερικανού λομπίστα που φέρεται να ήταν πρώην αξιωματικός της σοβιετικής αντικατασκοπείας.
Όπως έχει δηλώσει δημόσια ο γιός του προέδρου, η συνάντηση έγινε καθώς η δικηγόρος, τού είχε υποσχεθεί ότι διαθέτει στοιχεία που θα μπορούσαν να ενοχοποιήσουν την Χίλαρι Κλίντον κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Πρόκειται για συνηθισμένη πρακτική «συλλογής λάσπης», την οποία μάλιστα η ίδια η Κλίντον χρησιμοποιεί κατά κόρον σε όλες τις σημαντικές μάχες της καριέρας της, εκμεταλλευόμενη τις μακροχρόνιες σχέσεις που έχει με κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών. Κανείς δεν θυμάται λόγου χάρη ότι το επιτελείο της Κλίντον φέρεται να είχε επαφές με αξιωματούχους της ουκρανικής κυβέρνησης αναζητώντας ενοχοποιητικά στοιχεία για τον επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ Πολ Μάναφορτ.
Στο πλαίσιο όμως της υστερικής εκστρατείας εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ – η οποία δυστυχώς γίνεται από τους λάθος ανθρώπους και για τους λάθος λόγους – η συγκεκριμένη εξέλιξη έφερε πιο κοντά από ποτέ το ενδεχόμενο αποπομπής του προέδρου και αντικατάστασής του από τον αντιπρόεδρο. Ο γιός του Τραμπ έχει κληθεί να καταθέσει ενώπιον ειδικής εξεταστικής επιτροπής της γερουσίας γεγονός που μπορεί να θέσει σε κίνηση ένα ντόμινο πολιτικών εξελίξεων τις επόμενες ημέρες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η υπόθεση της ρωσικής επιρροής, που κυριαρχεί στα μέσα ενημέρωσης, έστειλε στα αζήτητα την είδηση της χρονιάς ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να αποκλείσει επιπλέον 22 εκατομμύρια Αμερικανούς από κάθε πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.
Συγκεκριμένα η ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία παρουσίασε τροποποιημένο νομοσχέδιο για την κατάργηση και αντικατάσταση του προγράμματος πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας που προώθησε ο πρώην πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα (Obamacare). Πρακτικά αυτό σημαίνει περικοπές 772 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε βάθος δέκα χρόνων, που αφορούν ως επί το πλείστον το Medicaid, δηλαδή τις πρόνοιες για τους φτωχούς, τους ηλικιωμένους και τα ΑΜΕΑ.
Η αντιπαράθεση γύρω από την οικογένεια Τραμπ αναδεικνύει την βαθύτερη κρίση και τα αδιέξοδα της αμερικανικής κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Όπως απέδειξε και η πρόσφατη σύνοδος των G20 στο Αμβούργο, η Ουάσιγκτον βρίσκεται απομονωμένη στη διεθνή σκηνή καθώς διατηρεί τον Ψυχρό Πόλεμο με τη Ρωσία ενώ οι απειλές της για την κήρυξη οικονομικού πολέμου προς την Κίνα αλλά και την ΕΕ οδήγησαν σε αιφνίδια σύσφιξη των σχέσεων του Βερολίνου με το Πεκίνο.
Ο Τραμπ απαντά σε αυτή την απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ επιχειρώντας να διασπάσει το ευρωπαϊκό μέτωπο αρχικά μέσω της Βρετανίας και τώρα μέσω της Γαλλίας. Η απρόσμενη πρόσκληση του Μακρόν να παραστεί στην επέτειο της 14ης Ιουλίου στο Παρίσι – ενώ ο Αμερικανός πρόεδρος είχε επιστρέψει μόλις τρεις ημέρες νωρίτερα στις ΗΠΑ από τη σύνοδο των G20 – αποτέλεσε ένα σαφές μήνυμα προς το Βερολίνο ότι οι δυο χώρες μπορούν να κινηθούν και έξω από τη σκιά της γερμανοκρατούμενης ΕΕ. Ο Μακρόν μάλιστα σε δηλώσεις του υιοθέτησε την αμερικανική (αλλά διόλου λανθασμένη) κριτική απέναντι στην Μέρκελ, ότι με την οικονομική της πολιτική οδηγεί τις φτωχές χώρες της ΕΕ σε ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση ενώ η γερμανική οικονομία συσσωρεύει όλα τα πλεονάσματα.
Αυτό το νέο φλερτ όμως του Λευκού Οίκου με τον Μακρόν δεν φαίνεται ικανό να καθησυχάσει τα τμήματα του αμερικανικού κατεστημένου που διψούν για αίμα στις διεθνείς σχέσεις.
Μην μπορώντας να ανταγωνιστούν τον, υπό δημιουργία, άξονα Γερμανίας -Κίνας με τις οικονομικές τους δυνάμεις, οι ΗΠΑ θα πρέπει να στραφούν ακόμη πιο επιθετικά στο στρατιωτικό βραχίονα της εξωτερικής πολιτικής – γεγονός το οποίο ζητά επιτακτικά και το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και τα ΜΜΕ που αυτό ελέγχει. Σε αυτό το κομβικό σημείο όμως για την διάσωση της αμερικανικής ισχύος το κλεπτοκρατικό σύστημα που εκπροσωπεί ο Τραμπ δεν ικανοποιεί τις μακροπρόθεσμες επιδιώξεις ισχυρών τμημάτων του οικονομικού κατεστημένου.
Για αυτές τις δυνάμεις η περίπτωση Τραμπ θυμίζει την παλιά ρήση: πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Οι σημερινοί εχθροί του Τραμπ ζητούσαν για χρόνια κάποιον που θα διαχειρίζεται το κράτος σαν ιδιωτική επιχείρηση. Αλλά όταν τον βρήκαν κατάλαβαν ότι χρειάζονταν κάποιον που θα μετέτρεπε το κράτος σε πολεμική μηχανή, για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων.
Εφημερίδα ΠΡΙΝ – 15/7/2017
Πηγή: info-war.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου