Ευαγγελία Τυμπλαλέξη
Μέρα που είναι, για να μην συγχυστείτε, μην με διαβάσετε. Κι αφού σας προειδοποίησα, αμαρτίαν ουκ έχω…
Έφτασε και το 2018!
Να καθορίσει τα όρια της ζωής του απ’ την Πίστη-την Εργατικότητα-τη Φαντασία.
Κι αναρωτιέμαι τι το ευοίωνο να κομίζει…
Μήπως θα πάψουν οι χώρες στην Ευρώπη να επιβάλλουν ισχυρή κεντρική εξουσία, η οποία θα περιορίζει τον αριθμό επιλογών του πολίτη και σε αντιδιαστολή θα ευνοεί τη μεταφορά του χρήματος απ’ το κάθε άστυ στις Βρυξέλλες;;
Μήπως θα πάψουν οι πολιτικοί να αγνοούν τις σοβαρές προειδοποιήσεις για τα δομικά ελαττώματα του ευρώ, προς ψηφοθηρία;; Και μήπως θα πάψουν οι συντεχνίες Οικονομολόγων-Μαθηματικών-Λογιστών-Τραπεζικών να υποστηρίζουν αυτή τη λογική δια μέσω της πανεπιστημιακής τους έδρας ή της υψηλά ιστάμενης θέσης τους στην ιεραρχία των ΔΕΚΟ-ΝΠΙΔ-ΑΕ;; Και μήπως θα πάψουν κι οι υφιστάμενοι όλων αυτών να σιωπούν για να μην χάσουν τη δουλειά τους;;
Μήπως θα πάψει το παγκόσμιο καρτέλ διακίνησης ναρκωτικών να μαζεύει χρήμα απ’ τους ανά τον Κόσμο εθισμένους, το οποίο κατατίθεται σε τράπεζες υπό τη μορφή εκδόσεως επιταγής ταμία πληρωτέας από εικονικές εταιρείες;;
Μήπως ο Ιμπεριαλισμός θα πάψει να προάγει τη δουλοκτητική οικονομία στην Αφρική-την οικονομία προνομιακών εταιρειών δια μέσω του μεταπρατικού εμπορίου-την ανοχή των αποικιακών κοινωνιών και κατ’ εφαπτομένη των υπηκόων της δια μέσω της διεφθαρμένης δωροδοκίας τους;;
Μήπως η όποια αγροτική μεταρρύθμιση δεν θα αφορά σε διεύρυνση του αγροτικού καπιταλισμού, ο οποίος γεννά πάλι τη διασπασμένη ανασυγκρότηση;;
Μήπως ο «μαρξισμός» θα πάψει να συνιστά κρηπίδα στιβαρή προς παρερμηνευτική εκμετάλλευση που θα συνδυάζει τον υλισμό και τη διαλεκτική, αφού η αλλοτρίωση πλέον των όρων «κοινωνικοί σχηματισμοί-παραγωγικές δυνάμεις» είναι ξεκάθαρη;;
Μήπως η αυτό-αποκαλούμενη Οικολογία θα καταφέρει την ηθική αναδιάρθρωσή της, τη στιγμή που απ’ τη γένεσή της εμφανίζεται στυλοβάτης του οικονομικού ιμπεριαλισμού, με αποτέλεσμα να μην υπολογίζει ή να αψηφά τις απαιτήσεις συντήρησης του φυσικού πλούτου με μακροπρόθεσμη προοπτική;; Στο εν λόγω πλαίσιο εντάσσεται με την επονείδιστη συναίνεσή της η μεταφορά του υπεδάφους εθνικών κρατών, υποανάπτυκτων αλλά με πλούσια κοιτάσματα ως είθισται, απ’ την ιδιωτική ιδιοκτησία στην ανθρωπότητα, τουτέστιν στις κυρίαρχες ανά τον Κόσμο Μητροπόλεις και τα εταιρικά τσιράκια τους;;
Μήπως το Δικαστικό σύστημα θα «φωτιστεί-λυτρωθεί» επειδή απλώς δεν συναίνεσε στην απέλαση του Τούρκου αξιωματούχου, παρά την ντροπιαστική παρέμβαση της «αριστερής Κυβερνήσεως»;; Ποιον λάκκο να κρύβει η φάβα άραγε;; Κάποιο διαπραγματευτικό εργάκι ανεβαίνει στα παρασκήνια, κι εμείς απλώς δεν έχουμε το βαλάντιο να κόψουμε το εισιτήριο προς παρακολούθηση. Αρκεί να υπενθυμίσουμε τη ληστρική απόφαση του 2006 και 2008 κατά την οποία μόνοι τους οι Δικαστές κατοχύρωσαν για τον εαυτούλη τους το ποσόν των 2 δις ευρώ. Να μην ξεχάσω ν’ αναφέρω πως στην κολεγιά η σύμπνοια, πάντα για το καλό του λαού, κατέδειξε ως συνενόχους-συνδικαιούμενους τους βουλευτές και τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Μήπως το δικηγορικό σώμα αντέδρασε επ’ αυτού ή επί των τόσων μνημονίων εις βάρος των χαμηλών στρωμάτων για να το πράξει και τώρα;;
Μήπως οι διατριβές των φοιτητών στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον προς μελέτη και αφορούν την κατάσταση των υδατικών πόρων και αναγκών-γεωφυσικής, γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας της θέσης μιας χώρας θα πάψουν να αγοράζονται απ’ τα πολυεθνικά trusts και τα Υπουργία Αμύνης-Οργανισμούς Πληροφοριών-Οπλοβιομηχανίες με σκοπό την αποσιώπηση των ευρημάτων;;
Μήπως η καταστολή και τα βασανιστήρια στον σκεπτόμενο θα σταματήσουν ή απλώς θα συνεχίσουν να παίρνουν συνεχώς νέες μορφές παγίωσής τους δια θεσπίσεως «σωφρονιστικών κωδίκων κι αντιτρομοκρατικών νόμων», στους οποίους το Δικηγορικό Σώμα και οι υφιστάμενοι δηλώνουν πλήρη υποταγή κι απλή επίκληση;; Μήπως θα πάψουν οι επίορκοι να επιβάλλουν την «κατ’ οίκον κράτηση και την ηλεκτρονική παρακολούθηση» και οι λαοί άκριτα να την αποδέχονται προς επίρρωση της υποτιθέμενης ασφάλειάς τους;;
Μήπως θα πάψει ο συνδικαλισμός να είναι αργυρώνητος και να ξεπουλά τα εργασιακά προς ίδιον όφελος;; Μήπως ο απεργοσπάστης θα πάψει να ιδιοποιείται το όποιο κέρδος υπό μορφή επιδόματος ή όπως αλλιώς το ονομάσαμε;; Μήπως ο «όπου γέρνουν τα νερά» θα πάψει να βρίσκεται στο κατόπι του κάθε πολιτικάντη-επιχειρηματία-δημοσιογραφίσκου για να «τρυπώσει» σε μια θεσούλα και αυτός ή το παιδί του;;
Μήπως ο κάθε γονιός θα πάψει να θεωρεί πως ο δικός του γόνος αξίζει τα μέγιστα επειδή είναι «ιδιαίτερος»;;
Μήπως θα πάψει ο σεξουαλικά καταπιεσμένος να παρουσιάζεται ομοφοβικός αλλά να αναζητά την ομοφυλοφιλία ενίοτε;;
Μήπως το άτομο με εγγενή φασιστικά χαρακτηριστικά θα πάψει να θεωρεί τα συσσίτια της Χρυσής Αυγής και της Εκκλησίας ως τα πλέον διασωστικά;;
Μήπως θα πάψει ο Δημόσιος Υπάλληλος να εμφανίζεται «επαναστάτης» υπό την ομπρέλα προστασίας της μονιμότητάς του;; Ένας διοικητής σε Δημόσιο Νοσοκομείο αλλάζει σύμφωνα με τις εντολές του ανά χρονική στιγμή κυβερνητικού-πολιτικού-κομματικού κλιμακίου, ενώ ένας γιατρός που θέλει να παρουσιάζεται μάχιμος δηλώνει επίπλαστη εναντίωση βολεμένος μέσα στην ασφάλεια που του παρέχει η μονιμότητά του. Το ίδιο κι ένας υπάλληλος σε δημόσια υπηρεσία. Πόσοι εφοριακοί-υπάλληλοι του ΙΚΑ δεν απεδείχθησαν υπεύθυνοι υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος-δάσκαλοι υπόλογοι για παρενόχληση μαθητών-υπάλληλοι εμπλεκόμενοι σε υποθέσεις απευθείας ανάθεσης έργου χωρίς διαδικασίες πλειοδοτικών-μειοδοτικών διαγωνισμών και λοιποί αλλά η ποινή τους ήταν η απλή μετάταξη και το πιο συχνό προσωρινή σε άλλη περιοχή.
Μήπως θα πάψουν οι άνθρωποι να επιλέγουν την υιοθεσία ζώου όχι από συναισθηματισμό αλλά από ξεκάθαρη ευαρέσκεια στις ενδείξεις υποτέλειάς του;;
Μήπως οι ΜΚΟ θα πάψουν να συνιστούν τις βιτρίνες που ξεπλένουν βρώμικο χρήμα;; Μήπως η ανθρώπινη δυστυχία θα πάψει να είναι διαφιλονικούμενο άθυρμα ανάμεσα σε ΟΗΕ-Κυβερνήσεις-Αστυνομικές κι Ελεγκτικές Αρχές, οι οποίες αντιπαρατίθενται για το ποιος θα λυμαίνεται περισσότερο το διακινούμενο χρήμα;; Μήπως οι λαοί θα πάψουν να φοβούνται ο ένας τον άλλον μαλώνοντας σαν γάιδαροι σε ξένο αχυρώνα;; Και λέω ξένο αχυρώνα για τον απλό λόγο πως η κάθε χώρα έχει εκχωρήσει την επικυριαρχία της στους διεθνείς Οργανισμούς. Η εκχώρηση δε έγινε με τρόπο αναίμακτα εκούσιο-ακούσιο!
Μήπως η αυτεπάγγελτη κατηγορία ενάντια σε όσους θα προσπαθούν να αντισταθούν στους πλειστηριασμούς δεν συντάχτηκε από Νομικούς-δεν ψηφίστηκε από βουλευτές-δεν θα εφαρμοστεί από Αστυνομικούς;; Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός δεν θα διενεργείται από συμβολαιογράφους;; Οι εκβιασμοί για την εκπρόθεσμη πληρωμή δόσεων δεν διενεργούνται από τηλεφωνητές-τηλεφωνήτριες;;
Μήπως θα πάψουν οι Επιστήμονες να συνεισφέρουν στην καταστροφή της Ανθρωπότητας δια μέσω των ανακαλύψεών τους επικαλούμενοι την ανωτερότητα της επιστήμης, η οποία δεν μετριάζεται από ηθική, κι εκ των υστέρων, συνήθως λίγο πριν πεθάνουν επειδή φοβούνται, να εμφανίζονται μετανοημένοι;;
Μήπως θα πάψει η Γυναίκα και το παιδί να αποτελεί το μέγιστο θύμα κακοποιήσεων κι οργανωμένου εγκλήματος εις βάρος τους;;
Μήπως θα πάψουν οι άνθρωποι να στέλνουν ευχές αυτές τις ημέρες για να καθησυχάσουν τη συνείδησή τους, αφού στην καθημερινότητα ξεχνούν τους γύρω κι ασχολούνται έκαστος με τα δικά του;;
Μήπως οι «Αντικαρκινικές Εταιρείες» θα πάψουν να είναι αρωγοί των ιατρικών συμποσίων και προωθητές των φαρμακευτικών σκευασμάτων;;
Μήπως η Ψυχολογία-Θεολογία, απλή αναγωγή με το πέρασμα του χρόνου αν θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε και αυτή τη φούσκα, θα πάψει να προάγει τη βούληση σαν υπεύθυνη προς μετακύληση ευθυνών στον αδύναμο κρίκο, σαν απαίδευτο που θέλει απλώς να παρουσιαστεί «εξελιγμένος»;;
Μήπως θα επανέρθουν τα αγαθά: νερό-υπόδηση-σίτιση-παιδεία-περίθαλψη-στέγη στο προσκήνιο ως μέγιστα ιδεώδη όχι δια της νομικίστικης οδού αλλά δια της εφαρμοστικής;;
Μήπως θα πάψουν να λειτουργούν: εργοστάσια δακρυγόνων-εκπαιδευτήρια ρουφιάνων-εμπόρων όπλων, λευκής σαρκός, εθιστικών ουσιών-κέντρα προπαγάνδας, μεσαζόντων, δωροδοκίας-συνέδρια φαρμακοβιομηχανίας που καθιστούν τον γιατρό υποχείριο-επωαστικές μηχανές αργόμισθων του ΕΣΠΑ, πακέτων Ντελόρ ή όποιας άλλης ονοματοδοσίας;;
Μήπως θα πάψει ο εκπαιδευτικός να διδάσκει ψεύτικη ιστορία καθιστώντας αγράμματες τις επόμενες γενιές;;
Μήπως οι Θρησκείες θα πάψουν να κάνουν σταυροφορίες με πρόσχημα τον «εκπολιτισμό» των «Βαρβάρων»;;
Μήπως θα πάψει το κουφάρι του να σέρνει ο επίπλαστος κι εγκλωβισμένος σε περιτυλίγματα θεωρίας Πολιτισμός της Δύσης;;
Μήπως κι εγώ θα πάψω να είμαι μια σφήκα που στάζει απ’ το κεντρί της δηλητήριο;;
Και τι κάναμε όλοι μας, ώστε να γεννηθεί το 2018 σε υγιές περιβάλλον;;
Τα όρια της ζωής λοιπόν καθορίζονται μέσα στον ατομοκεντρισμό. Παραγκωνίζεται το σύνολο. Οι κοινωνίες δεν είναι ανθρωποκεντρικές. Κατά συνέπεια ακυρώνεται η όποια Πίστη-Εργατικότητα-Φαντασία.
Ο Εικονοκλάστης θα συνεχίσει να καταδικάζεται απ’ την καθεστηκυία τάξη…
Ο λάτρης του Μόλωχ σαν υλιστής υπέρτατος θα συνεχίσει να είναι ο οφθαλμός που τα πανθ’ ορά…
Κι οι άνθρωποι θα νομίζουν πως με τη ρίψη των βεγγαλικών θα έχουν διαμοιράσει την θετική ενέργειά τους… Και «τη σφήκα όλοι θα φοβούνται ή θα μισούν αλλά χωρίς αυτή δεν εκκολάπτεται ο Κόσμος», κατά τη γνώμη σε συζήτησή μας μιας Μεγάλης Κυρίας των Γραμμάτων…
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Μέρα που είναι, για να μην συγχυστείτε, μην με διαβάσετε. Κι αφού σας προειδοποίησα, αμαρτίαν ουκ έχω…
Έφτασε και το 2018!
Να καθορίσει τα όρια της ζωής του απ’ την Πίστη-την Εργατικότητα-τη Φαντασία.
Κι αναρωτιέμαι τι το ευοίωνο να κομίζει…
Μήπως θα πάψουν οι χώρες στην Ευρώπη να επιβάλλουν ισχυρή κεντρική εξουσία, η οποία θα περιορίζει τον αριθμό επιλογών του πολίτη και σε αντιδιαστολή θα ευνοεί τη μεταφορά του χρήματος απ’ το κάθε άστυ στις Βρυξέλλες;;
Μήπως θα πάψουν οι πολιτικοί να αγνοούν τις σοβαρές προειδοποιήσεις για τα δομικά ελαττώματα του ευρώ, προς ψηφοθηρία;; Και μήπως θα πάψουν οι συντεχνίες Οικονομολόγων-Μαθηματικών-Λογιστών-Τραπεζικών να υποστηρίζουν αυτή τη λογική δια μέσω της πανεπιστημιακής τους έδρας ή της υψηλά ιστάμενης θέσης τους στην ιεραρχία των ΔΕΚΟ-ΝΠΙΔ-ΑΕ;; Και μήπως θα πάψουν κι οι υφιστάμενοι όλων αυτών να σιωπούν για να μην χάσουν τη δουλειά τους;;
Μήπως θα πάψει το παγκόσμιο καρτέλ διακίνησης ναρκωτικών να μαζεύει χρήμα απ’ τους ανά τον Κόσμο εθισμένους, το οποίο κατατίθεται σε τράπεζες υπό τη μορφή εκδόσεως επιταγής ταμία πληρωτέας από εικονικές εταιρείες;;
Μήπως ο Ιμπεριαλισμός θα πάψει να προάγει τη δουλοκτητική οικονομία στην Αφρική-την οικονομία προνομιακών εταιρειών δια μέσω του μεταπρατικού εμπορίου-την ανοχή των αποικιακών κοινωνιών και κατ’ εφαπτομένη των υπηκόων της δια μέσω της διεφθαρμένης δωροδοκίας τους;;
Μήπως η όποια αγροτική μεταρρύθμιση δεν θα αφορά σε διεύρυνση του αγροτικού καπιταλισμού, ο οποίος γεννά πάλι τη διασπασμένη ανασυγκρότηση;;
Μήπως ο «μαρξισμός» θα πάψει να συνιστά κρηπίδα στιβαρή προς παρερμηνευτική εκμετάλλευση που θα συνδυάζει τον υλισμό και τη διαλεκτική, αφού η αλλοτρίωση πλέον των όρων «κοινωνικοί σχηματισμοί-παραγωγικές δυνάμεις» είναι ξεκάθαρη;;
Μήπως η αυτό-αποκαλούμενη Οικολογία θα καταφέρει την ηθική αναδιάρθρωσή της, τη στιγμή που απ’ τη γένεσή της εμφανίζεται στυλοβάτης του οικονομικού ιμπεριαλισμού, με αποτέλεσμα να μην υπολογίζει ή να αψηφά τις απαιτήσεις συντήρησης του φυσικού πλούτου με μακροπρόθεσμη προοπτική;; Στο εν λόγω πλαίσιο εντάσσεται με την επονείδιστη συναίνεσή της η μεταφορά του υπεδάφους εθνικών κρατών, υποανάπτυκτων αλλά με πλούσια κοιτάσματα ως είθισται, απ’ την ιδιωτική ιδιοκτησία στην ανθρωπότητα, τουτέστιν στις κυρίαρχες ανά τον Κόσμο Μητροπόλεις και τα εταιρικά τσιράκια τους;;
Μήπως το Δικαστικό σύστημα θα «φωτιστεί-λυτρωθεί» επειδή απλώς δεν συναίνεσε στην απέλαση του Τούρκου αξιωματούχου, παρά την ντροπιαστική παρέμβαση της «αριστερής Κυβερνήσεως»;; Ποιον λάκκο να κρύβει η φάβα άραγε;; Κάποιο διαπραγματευτικό εργάκι ανεβαίνει στα παρασκήνια, κι εμείς απλώς δεν έχουμε το βαλάντιο να κόψουμε το εισιτήριο προς παρακολούθηση. Αρκεί να υπενθυμίσουμε τη ληστρική απόφαση του 2006 και 2008 κατά την οποία μόνοι τους οι Δικαστές κατοχύρωσαν για τον εαυτούλη τους το ποσόν των 2 δις ευρώ. Να μην ξεχάσω ν’ αναφέρω πως στην κολεγιά η σύμπνοια, πάντα για το καλό του λαού, κατέδειξε ως συνενόχους-συνδικαιούμενους τους βουλευτές και τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Μήπως το δικηγορικό σώμα αντέδρασε επ’ αυτού ή επί των τόσων μνημονίων εις βάρος των χαμηλών στρωμάτων για να το πράξει και τώρα;;
Μήπως οι διατριβές των φοιτητών στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον προς μελέτη και αφορούν την κατάσταση των υδατικών πόρων και αναγκών-γεωφυσικής, γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας της θέσης μιας χώρας θα πάψουν να αγοράζονται απ’ τα πολυεθνικά trusts και τα Υπουργία Αμύνης-Οργανισμούς Πληροφοριών-Οπλοβιομηχανίες με σκοπό την αποσιώπηση των ευρημάτων;;
Μήπως η καταστολή και τα βασανιστήρια στον σκεπτόμενο θα σταματήσουν ή απλώς θα συνεχίσουν να παίρνουν συνεχώς νέες μορφές παγίωσής τους δια θεσπίσεως «σωφρονιστικών κωδίκων κι αντιτρομοκρατικών νόμων», στους οποίους το Δικηγορικό Σώμα και οι υφιστάμενοι δηλώνουν πλήρη υποταγή κι απλή επίκληση;; Μήπως θα πάψουν οι επίορκοι να επιβάλλουν την «κατ’ οίκον κράτηση και την ηλεκτρονική παρακολούθηση» και οι λαοί άκριτα να την αποδέχονται προς επίρρωση της υποτιθέμενης ασφάλειάς τους;;
Μήπως θα πάψει ο συνδικαλισμός να είναι αργυρώνητος και να ξεπουλά τα εργασιακά προς ίδιον όφελος;; Μήπως ο απεργοσπάστης θα πάψει να ιδιοποιείται το όποιο κέρδος υπό μορφή επιδόματος ή όπως αλλιώς το ονομάσαμε;; Μήπως ο «όπου γέρνουν τα νερά» θα πάψει να βρίσκεται στο κατόπι του κάθε πολιτικάντη-επιχειρηματία-δημοσιογραφίσκου για να «τρυπώσει» σε μια θεσούλα και αυτός ή το παιδί του;;
Μήπως ο κάθε γονιός θα πάψει να θεωρεί πως ο δικός του γόνος αξίζει τα μέγιστα επειδή είναι «ιδιαίτερος»;;
Μήπως θα πάψει ο σεξουαλικά καταπιεσμένος να παρουσιάζεται ομοφοβικός αλλά να αναζητά την ομοφυλοφιλία ενίοτε;;
Μήπως το άτομο με εγγενή φασιστικά χαρακτηριστικά θα πάψει να θεωρεί τα συσσίτια της Χρυσής Αυγής και της Εκκλησίας ως τα πλέον διασωστικά;;
Μήπως θα πάψει ο Δημόσιος Υπάλληλος να εμφανίζεται «επαναστάτης» υπό την ομπρέλα προστασίας της μονιμότητάς του;; Ένας διοικητής σε Δημόσιο Νοσοκομείο αλλάζει σύμφωνα με τις εντολές του ανά χρονική στιγμή κυβερνητικού-πολιτικού-κομματικού κλιμακίου, ενώ ένας γιατρός που θέλει να παρουσιάζεται μάχιμος δηλώνει επίπλαστη εναντίωση βολεμένος μέσα στην ασφάλεια που του παρέχει η μονιμότητά του. Το ίδιο κι ένας υπάλληλος σε δημόσια υπηρεσία. Πόσοι εφοριακοί-υπάλληλοι του ΙΚΑ δεν απεδείχθησαν υπεύθυνοι υπεξαίρεσης δημοσίου χρήματος-δάσκαλοι υπόλογοι για παρενόχληση μαθητών-υπάλληλοι εμπλεκόμενοι σε υποθέσεις απευθείας ανάθεσης έργου χωρίς διαδικασίες πλειοδοτικών-μειοδοτικών διαγωνισμών και λοιποί αλλά η ποινή τους ήταν η απλή μετάταξη και το πιο συχνό προσωρινή σε άλλη περιοχή.
Μήπως θα πάψουν οι άνθρωποι να επιλέγουν την υιοθεσία ζώου όχι από συναισθηματισμό αλλά από ξεκάθαρη ευαρέσκεια στις ενδείξεις υποτέλειάς του;;
Μήπως οι ΜΚΟ θα πάψουν να συνιστούν τις βιτρίνες που ξεπλένουν βρώμικο χρήμα;; Μήπως η ανθρώπινη δυστυχία θα πάψει να είναι διαφιλονικούμενο άθυρμα ανάμεσα σε ΟΗΕ-Κυβερνήσεις-Αστυνομικές κι Ελεγκτικές Αρχές, οι οποίες αντιπαρατίθενται για το ποιος θα λυμαίνεται περισσότερο το διακινούμενο χρήμα;; Μήπως οι λαοί θα πάψουν να φοβούνται ο ένας τον άλλον μαλώνοντας σαν γάιδαροι σε ξένο αχυρώνα;; Και λέω ξένο αχυρώνα για τον απλό λόγο πως η κάθε χώρα έχει εκχωρήσει την επικυριαρχία της στους διεθνείς Οργανισμούς. Η εκχώρηση δε έγινε με τρόπο αναίμακτα εκούσιο-ακούσιο!
Μήπως η αυτεπάγγελτη κατηγορία ενάντια σε όσους θα προσπαθούν να αντισταθούν στους πλειστηριασμούς δεν συντάχτηκε από Νομικούς-δεν ψηφίστηκε από βουλευτές-δεν θα εφαρμοστεί από Αστυνομικούς;; Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός δεν θα διενεργείται από συμβολαιογράφους;; Οι εκβιασμοί για την εκπρόθεσμη πληρωμή δόσεων δεν διενεργούνται από τηλεφωνητές-τηλεφωνήτριες;;
Μήπως θα πάψουν οι Επιστήμονες να συνεισφέρουν στην καταστροφή της Ανθρωπότητας δια μέσω των ανακαλύψεών τους επικαλούμενοι την ανωτερότητα της επιστήμης, η οποία δεν μετριάζεται από ηθική, κι εκ των υστέρων, συνήθως λίγο πριν πεθάνουν επειδή φοβούνται, να εμφανίζονται μετανοημένοι;;
Μήπως θα πάψει η Γυναίκα και το παιδί να αποτελεί το μέγιστο θύμα κακοποιήσεων κι οργανωμένου εγκλήματος εις βάρος τους;;
Μήπως θα πάψουν οι άνθρωποι να στέλνουν ευχές αυτές τις ημέρες για να καθησυχάσουν τη συνείδησή τους, αφού στην καθημερινότητα ξεχνούν τους γύρω κι ασχολούνται έκαστος με τα δικά του;;
Μήπως οι «Αντικαρκινικές Εταιρείες» θα πάψουν να είναι αρωγοί των ιατρικών συμποσίων και προωθητές των φαρμακευτικών σκευασμάτων;;
Μήπως η Ψυχολογία-Θεολογία, απλή αναγωγή με το πέρασμα του χρόνου αν θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε και αυτή τη φούσκα, θα πάψει να προάγει τη βούληση σαν υπεύθυνη προς μετακύληση ευθυνών στον αδύναμο κρίκο, σαν απαίδευτο που θέλει απλώς να παρουσιαστεί «εξελιγμένος»;;
Μήπως θα επανέρθουν τα αγαθά: νερό-υπόδηση-σίτιση-παιδεία-περίθαλψη-στέγη στο προσκήνιο ως μέγιστα ιδεώδη όχι δια της νομικίστικης οδού αλλά δια της εφαρμοστικής;;
Μήπως θα πάψουν να λειτουργούν: εργοστάσια δακρυγόνων-εκπαιδευτήρια ρουφιάνων-εμπόρων όπλων, λευκής σαρκός, εθιστικών ουσιών-κέντρα προπαγάνδας, μεσαζόντων, δωροδοκίας-συνέδρια φαρμακοβιομηχανίας που καθιστούν τον γιατρό υποχείριο-επωαστικές μηχανές αργόμισθων του ΕΣΠΑ, πακέτων Ντελόρ ή όποιας άλλης ονοματοδοσίας;;
Μήπως θα πάψει ο εκπαιδευτικός να διδάσκει ψεύτικη ιστορία καθιστώντας αγράμματες τις επόμενες γενιές;;
Μήπως οι Θρησκείες θα πάψουν να κάνουν σταυροφορίες με πρόσχημα τον «εκπολιτισμό» των «Βαρβάρων»;;
Μήπως θα πάψει το κουφάρι του να σέρνει ο επίπλαστος κι εγκλωβισμένος σε περιτυλίγματα θεωρίας Πολιτισμός της Δύσης;;
Μήπως κι εγώ θα πάψω να είμαι μια σφήκα που στάζει απ’ το κεντρί της δηλητήριο;;
Και τι κάναμε όλοι μας, ώστε να γεννηθεί το 2018 σε υγιές περιβάλλον;;
Τα όρια της ζωής λοιπόν καθορίζονται μέσα στον ατομοκεντρισμό. Παραγκωνίζεται το σύνολο. Οι κοινωνίες δεν είναι ανθρωποκεντρικές. Κατά συνέπεια ακυρώνεται η όποια Πίστη-Εργατικότητα-Φαντασία.
Ο Εικονοκλάστης θα συνεχίσει να καταδικάζεται απ’ την καθεστηκυία τάξη…
Ο λάτρης του Μόλωχ σαν υλιστής υπέρτατος θα συνεχίσει να είναι ο οφθαλμός που τα πανθ’ ορά…
Κι οι άνθρωποι θα νομίζουν πως με τη ρίψη των βεγγαλικών θα έχουν διαμοιράσει την θετική ενέργειά τους… Και «τη σφήκα όλοι θα φοβούνται ή θα μισούν αλλά χωρίς αυτή δεν εκκολάπτεται ο Κόσμος», κατά τη γνώμη σε συζήτησή μας μιας Μεγάλης Κυρίας των Γραμμάτων…
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου