Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Η απάτητη κορφή μου

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης


Ένα χέρι σπασμένο, με διάστρεμμα ο αστράγαλος, στήθος και πρόσωπα μωλωπισμένα. Αλλά το χειρότερό μου, οι δυο μήνες απραξίας. Σχεδόν ένα ολόκληρο καλοκαίρι χωρίς μπάλα στο πλάτωμα του δάσους, κρυφτό με τα κορίτσια στην πλατεία, ποδηλατάδα στα γειτονικά χωριά και κυρίως χωρίς πεζοπορία στην πλαγιά του λόφου.

Και να ’χω όλη την ώρα τον πατέρα μου, ότι θα μου κόψει τα ποδάρια και ότι θα μου ξεριζώσει τα αυτιά αν ξαναπάω με τους φίλους μου για ορειβασία.

Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, λέω ότι όλα έχουν την εξήγησή τους.

Στο κάτω κάτω τι άλλο είναι η γραφή από μια μοναχική ανάβαση στις πιο απάτητες κορφές, ενόσω θεάσαι όλες τις παιδικές χαρές σου να βουτούν στο κενό απελπισμένες;

Πηγή: artinews.gr



Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου