Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

Οι τσίχλες του Μυαλού…

Ευαγγελία Τυμπλαλέξη


Λίγο πριν τη γέννηση του «Θείου βρέφους» ταράζεται, όσο να πεις ο Κόσμος!

Ένας αρχιφύλακας, «γόνος επίλεκτων ενόπλων σωμάτων» αφαίρεσε τρεις ζωές κι έπειτα αυτοκτόνησε. Το ηλεκτρονικό εισιτήριο συνιστά μία εκτενέστερη εμφακέλωση δεδομένων κι ελεγκτική δράση επί του μαζικού πληθυσμού απ’ τη μέγγενη του καπιταλιστικού κρεσέντο. Οι «αναρχικοί» δηλητηρίασαν τρόφιμα μεγάλων Εταιρειών και τα επαναδιοχέτευσαν στην αγορά.

Το κάθε νόμισμα σαφώς διττής ερμηνείας είναι ωστόσο.

Ένας «εξαίρετος επαγγελματίας και άριστος στη δουλειά του» σκότωσε σύζυγο-παιδί-πεθερά, να μην αποδείξεις σε τούτη τη ζωή τις «άριστες ικανότητές σου», δεν το θέλει κι ο Θεός, μέρες που είναι.

Τα Μέσα Μαζικής Μετακίνησης «αποστειρώνονται» κι αυτά δια μέσω του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, τρέξαν οι φιλήσυχοι πολίτες με προθυμία περισσή να δώσουν τα στοιχεία τους, να μην αποδείξεις σε τούτη τη ζωή τις «στυλοβατικές ικανότητές σου» προς το Κράτος, δεν το θέλει κι ο Θεός, μέρες που είναι.

Γοερό το κλάμα των συνδαιτημόνων στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, οι οποίοι δεν θα γευτούν «αμβροσία Δέλτα-Vivartia, αφέψημα Coca-Cola, παριζάκι Υφαντής» να μην αποδείξεις σε τούτη τη ζωή τις «γαστριμαργικές προτιμήσεις σου», δεν το θέλει κι ο Θεός, μέρες που είναι.

Διίστανται οι απόψεις, ως είθισται κι ο πολύτλας Ελληνισμός σε κατάσταση «πού την κεφαλήν κλίναι»…

Θεός και Πατρίδα, η άπαιχτη ομάδα…


Ευφυής ο συνειρμός απ’ τον Μεξικανό σκηνοθέτη Luis Bunuel.

Μετά το ηρωικό 1821, το οποίο σήμανε την απελευθέρωση απ’ τον Οθωμανικό ζυγό, αν μας προσέδεσε σε άρμα άλλου ζυγού αυτό είναι μιαν άλλη ιστορία και δεν είναι της παρούσης, πρώτη μέριμνα του νεοσύστατου Κράτους ήταν η διαφύλαξη ενός «νομοταγούς πλαισίου». Εν αρχή λοιπόν ήταν η «Πολιταρχεία», μία συγκρότηση εμπνευσμένη απ’ τον Καποδίστρια και της οποίας τα καθήκοντα αφορούν στον έλεγχο συνωμοσιών - επαιτών - λεσχών - καφενείων - φυλακών - οικοδομών για να περάσουμε επί Όθωνα στο Βασιλικό Σώμα Χωροφυλακής. Απ’ το 1920 και μετά υφίστανται δύο φορείς: το Σώμα Χωροφυλακής και το Σώμα Αστυνομίας Πόλεων, ώσπου το 1984 τα δύο Σώματα Χωροφυλακής προχωρούν σε σύμπηξη των δυνάμεών τους απολήγοντας στο ενιαίο Σώμα Ελληνικής Αστυνομίας. Πέρα απ’ τις «Μεγάλες Επιτυχίες» του Σώματος όπως η εξάρθρωση της 17ης Νοέμβρη και η Διοργάνωση των Ολυμπιακών, «νίκες παράτυπες» τις οποίες δύναται ν’ ανιχνεύσει κανείς στο διαδίκτυο υπάρχουν και χιλιάδες παρατυπίες, οι οποίες αμαυρώνουν το «αγαθό» πρόσωπό του. Στην ουσία πρόκειται για σχηματικές ομάδες καταστολής ως ένδειξη του φασιστικού προσώπου του Καπιταλισμού. Στην φιλοαποκτητική Κοινωνία των τελευταίων χιλιετιών τα συμφέροντα κυριαρχίας κι εκμετάλλευσης συνεπιφέρουν την καταστολή ως προστασία, ώστε να καθίσταται η τροχοπέδη της Ελευθερίας εκούσια κι εθελούσια. «Γιατί άραγε αγωνίζονται οι άνθρωποι για τη δουλοσύνη τους ωσάν να επρόκειτο για τη σωτηρία τους;» αναρωτιέται καθόλου άδικα ο Σπινόζα.

Και το μεγάλο θέμα προς αποπροσανατολισμό βεβαίως η ύπαρξη Ψυχολόγων, οι οποίοι εξετάζουν τους υφισταμένους στα Σώματα Ασφαλείας!! Τη στιγμή που μέσα στα εν λόγω σχήματα έχουν χρησιμοποιηθεί όλες οι παρατηρητικές μέθοδοι σχετικά με τον καταπιεσμένο άνθρωπο της αυταρχικής κοινωνίας, ώστε να διασφαλίζεται η μηχανοκρατική βιοθεωρία της, και γιατί να το κρύψομεν άλλωστε!!! Ο εξανδραποδισμένος πυρήνας που αποκτά κάποια μορφή εξουσίας επί άλλων ομοίων δεν έχει παρά να αναγάγει την όποια διαστροφή του σε μηχανικό δεδομένο σαδισμού. Τα εμβατήρια στην εκπαίδευση - ο συγχρονισμένος βηματισμός - η στολή που εξάπτει διπλωματικούς ελιγμούς - οι παρασημοφορίες επιβράβευσης που αναδεικνύουν υποβόσκουσες ορμές, υποστυλώνουν την εγγενή αρχομανία κάποιων χαρακτηροδομών. Η εξουσιολαγνεία, άμεσα συνδεδεμένη με τους κεφαλαιοκρατικούς όρους Τάξη - Κέρδος - Πάλη - Εμπόρευμα - Εκμετάλλευση ανιχνεύεται έντονα στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, τα οποία ένεκα διαφόρων στερήσεων οραματίζονται αλυτρωτισμό δια μέσω ιεραρχικής αναβάθμισης στον χώρο εργασίας ή διεκδίκηση επί μεριδίου στην πίτα επιβολής προς αλλήλους. Αποτελεί βασικό γνώρισμα του μικροαστού η τάση για θεσιθηρία και αναρρηχιτισμό, πόσω μάλλον σε περιόδους γενικευμένης απαθλίωσης εν καιρώ Κρίσης, πόσο μάλλον σε υποταγή του ατόμου σε φασιστικής επίδρασης εκπαιδεύσεις, διότι τι άλλο είναι παρά μία χιτλερική διαδικασία πειθούς κι πειθαρχίας η Εκπαίδευση των Σωμάτων Ασφαλείας! «Ο στρατιώτης κλονίζεται στη μάχη - σκοτώνει ανωτέρους ένεκα του ευκαιριακού αναβρασμού - βασανίζει τον εχθρό - στέκεται προς εκτέλεσή του και μετά απ’ όλα αυτά ανέχεται να τον ξαναζέψουν στο ζυγό.» υποστηρίζει ο Λένιν στο κείμενο «Σοσιαλισμός και Θρησκεία», αν θα θέλαμε να αναφερθούμε στο επάγγελμα του στρατιώτη-αστυνόμου, για να υπερθεματίσει «Η κοινωνία αυτή είναι δουλοκτητική, γιατί οι "ελεύθεροι" εργάτες, που όλη τους τη ζωή δουλεύουν στο κεφάλαιο, "έχουν δικαίωμα" μόνο σε τόσα μέσα ύπαρξης όσα είναι απαραίτητα για τη συντήρηση δούλων που παράγουν κέρδος, για την εξασφάλιση και την διαιώνιση της κεφαλαιοκρατικής δουλείας.» αν θα θέλαμε να εστιάσουμε στο στρατοκεντρικό χαρακτήρα του γενικότερου εργασιακού πλαισίου.

Το άρχειν ήδιστον…



Στιγμές απείρου κάλλους έζησε το πανελλήνιο με τις ουρές για το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Πραγματείες και λαϊκισμοί γράφτηκαν κι αναλύσεις σταχυολογήθηκαν επί του νομοψηφίσματος-φαινομένου. Και τι δεν καταλαβαίνουμε!!!

Οι βιομηχανικές κοινωνίες και κατ’ επέκταση οι τεχνολογικές κατευθύνονται κινητοποιημένες ετεροκίνητα, αφού το συμφέρον, που επιθυμεί τον προσανατολισμό, αφοπλίζει το άτομο και κατ’ εφαπτομένη τις μάζες στη σκέψη των οποίων εμφιλοχωρεί η ποθούμενη κριτική στάση ως αντικειμενικά εφικτή-ορθή. Όταν η βάση δελεάζεται από συμμετοχή σε ηγετικές συμπαιγνίες - απρόσκοπτη καταναλωτική πρόσβαση, απεκδύεται τον μανδύα της καταπιεσμένης της Τάξης κι εθελοτυφλώντας παλεύει για τον «άπιαστο ανώτερο στόχο», ο οποίος προσφέρει προσωρινά ή έστω ατομικά κάποιες ανέσεις καταδικάζει ωστόσο σε δεύτερο πλάνο τη θέση της σε αιώνια κι εκούσια σκλαβιά. Πρόκειται για ενστερνιζόμενη βία, η οποία γεννάει φυγόκεντρες δυνάμεις, οι οποίες αντί να την αμφισβητήσουν-απεμπολήσουν πορεύονται εκ του παραλλήλου μαζί της, με αποτέλεσμα να εκδηλώνεται προφανέστατα η αλλοτριωμένη προσωπικότητα της Κοινωνίας. Όπως ο εργάτης-εργαζόμενος σκύβει το πρωί την κεφαλή στον προϊστάμενο και το απόγευμα αναρτά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ρήσεις απόδειξης της επαναστατικής διαφορετικότητάς του. Όπως η Γυναίκα που συνεχίζει να υπάγεται σε αποτελεσματική υποταγή στην ανδροκρατία κι άσχετα αν αυτό επιτυγχάνεται υπό άλλες μάσκες αλλά βαυκαλίζεται από εξιδανικευτική απελευθέρωση. Όπως ο καλλιτέχνης υποβάλλει σε σκοπιμότητες οργανωμένης παραγωγής τα έργα-πονήματά του τη στιγμή που κλασαυχενίζεται για αντικομφορμιστική συμπεριφορά. Τοιουτοτρόπως λαϊκίζουν αρθρογράφοι προς αναγνωστοθηρία, και ο πολίτης καθορίζει το πρόταγμά του σε αναίσχυντη συντομία, ώστε να τονιστεί η προσωπικότητά του ως υποκείμενο και όχι ως ακρογωνιαίος λίθος συλλογικής ανατροπής.

Μια χαρά «υποβάλαμε τα σέβη μας» στο ηλεκτρονικό εισιτήριο για να αποδείξουμε ως λαός τη μονολεκτική διατύπωσή μας παρά την παραφιλολογική επαναστατικότητά μας, διαπιστευμένη σε αναρτήσεις-αψιμαχίες εκ του ασφαλούς.

Βρώμα Θεών…


Το 51 μ.Χ., η Αγριππίνα έπεισε τον Κλαύδιο να αποκληρώσει το δικό του γιο, τον Βρετανικό, και να υιοθετήσει τον Νέρωνα. Όταν ο έφηβος έφθασε σε ηλικία να βασιλέψει, η Αγριππίνα ανέλαβε και πάλι πρωτοβουλία. Φρόντισε να δηλητηριάσει τον Κλαύδιο με ένα πιάτο μανιτάρια. Έτσι, ο Νέρων ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας σε ηλικία 17 ετών. «Βρώμα Θεών» αφορά στη ρήση του Νέρωνα σχετικά με τα δηλητηριασμένα μανιτάρια. Ο Ελληνικός λαός σίγουρα Κλαύδιος δεν είναι για να του αξίζει θανάτωση μετά δηλητηρίου. Γιατί ωστόσο επιδεικνύει συμπεριφορά Κλαύδιου;;; Σημειωτέον προσποιούταν συχνά τον ηλίθιο ο εν λόγω Κύριος…

Η απόπειρα καταστροφής συγκεκριμένων προϊόντων από ομάδες Αναρχικών δεν αποσκοπεί σε κακοποίηση-επίθεση κατά των λαϊκών βάσεων αλλά σε υποχρεωτική απόσυρση τεράστιων παρτίδων των εν λόγω συσκευασιών και παρεπόμενη ζημία για Εταιρείες-Κολοσσούς, των οποίων ας θυμηθούμε κάπως τη δράση, αφού του κοινού η μνήμη εμφανίζεται ως χρυσόψαρου δυστυχώς.

Η Δέλτα-Vivartia,ήταν υπόλογη για εμπλοκή στο τεράστιο σκάνδαλο του καρτέλ γάλακτος, το οποίο διενεργήθηκε από μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες σε συμπαιγνία με αλυσίδες διακίνησης τροφίμων, δες σούπερ-μάρκετ, κατά των κτηνοτρόφων. Το αδίκημα σε βαθμό κακουργήματος ενείχε την κατηγορία πως ασκήθηκαν απειλές στους μικροπαραγωγούς γάλακτος, ώστε είτε να διαθέτουν σε κάτω του κόστους το προϊόν τους είτε με τακτική του εμπάργκο θα τους απέκλειαν απ΄ την αγορά. Οι αγελαδοτρόφοι έστειλαν επιστολή προς τον τότε Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μπασιάκο, η οποία επιστολή έγινε σκυτάλη στα χέρια της αντιπολίτευσης για να υποβληθεί ερώτηση απ’ τον Αγγελή στη βουλή επί του θέματος. Τα γνωστά πολιτικάντικα τερτίπια «απ’ τον Άννα στον Καϊάφα» μεταξύ των αντίπαλων συνιστωσών της κοινής συνισταμένης του δικομματισμού. Επιπροσθέτως έρευνα της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού κατέδειξε οριζόντιες συμπράξεις αναφορικά με την τιμολογιακή-εκπτωτική-μεταπωλησιακή-διανεμητική τους πολιτική με παρεπόμενο αποκλεισμό των ομολόγων. Οι αλυσίδες διακίνησης του γάλακτος ανέφεραν πως δέχθηκαν συγκεκριμένο προωθητικό προσανατολισμό και πως σε περίπτωση μη ευθυγράμμισής τους θα υπήρχε πρόβλημα ανεφοδιασμού των ραφιών. Το παιχνιδάκι βέβαια υπό τη «Μέμφιδα» εκτυλίχθηκε με τρόπο γελοίο, οι παραγωγοί κατέθεταν εκβιασμό - οι Εταιρείες κατέθεταν την Αρχή του ελεύθερου Ανταγωνισμού. Σε πολύ πρόσφατο άρθρο αναλύθηκε η διαφθορά του Δικαίου και της Δικαιοσύνης Ο φτωχούλης του Θεού… 


Να υπενθυμίσουμε επίσης την υπαγωγή της Δέλτα στην «αλήστου διαφάνειας» MIG του Βγενόπουλου και πρωτουργοί στήριξης της εν λόγω κολεγιάς τα Μέσα Ενημέρωσης του Κουρή, δες Αυριανή-Άλτερ και άλλα γνωστά και μη εξαιρετέα. Σε μία περίοδο άκρως επικίνδυνη για την αγορά η δεκαετία του 2000-2010, αφού οι επιβεβλημένες απ’ τον Οργανισμό Παγκόσμιου Εμπορίου και τις Ευρωπαϊκές Ρήτρες εισαγωγές προσεδάφιζαν ανώμαλα τα αγροτικά προϊόντα, αδύναμα να σταθούν επί ίσοις όροις απέναντι στους μεγάλους Κολοσσούς. Δόκιμο να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε τη διαφημιστική μαστροπεία, στην οποία υπόκειται το κάθε προϊόν.

Περνάμε στο «μαγικό φίλτρο» του ΆιCoca-Cola! Πόσα παραρτήματά του δεν έκλεισε ο Πολυεθνικός Κολοσσός βυθίζοντας στην απόγνωση χιλιάδες εργαζομένους και τελματώνοντας σε χαμηλό βαρομετρικό την ήδη εξασθενημένη κι υποβασταζόμενη Ελληνική Οικονομία μετεγκαθιστώντάς τα σε τριτοκοσμικό πλαίσιο πρόσφορων μισθολογικών συνθηκών! Ένα προϊόν που έχει κατηγορηθεί πως την επιτυχία του χρωστά στη χρήση κοκαΐνης ως συστατικό της συνταγής, ώστε να δημιουργεί εθισμό στον καταναλωτή! Η κινητοποίηση των εργαζομένων, οι οποίοι διεκδίκησαν την εργασιακή τους υπόσταση στηρίζοντας την εμφάνιση της Green Cola υπό το συνθηματικό εμπάργκο «Ούτε γουλιά Coca Cola», πράγμα που οδήγησε την Coca Cola να προβεί σε μηνυτήριες αγωγές ενάντια των εργαζομένων για διαφυγόντα κέρδη! Μία Εταιρεία, η οποία πρωτοεμφανίζεται στην ελληνική επικράτεια επί της Χούντας των Συνταγματαρχών, το κεφάλαιο πάντα υποστηρίζεται από δικτατορικές κρηπίδες! Μία Εταιρεία, η οποία συνεργάστηκε με την WWF Hellas προς «ενημέρωση» Καθηγητών-Σπουδαστών σε Πανεπιστήμιο της Κρήτης για την αξία του νερού! Μία Εταιρεία διάσημη για τη συμβολή της στη μόλυνση των υδάτινων πόρων και στην αρωγή δικτατορικών καθεστώτων συμπράττει με άλλη Εταιρεία=Global Partnership Mediterranean σύμφωνα με τον κύριο Αγγελάκη, ώστε να οικοδομηθούν έργα εξορθολογισμού της χρήσης του Νερού στο πρόγραμμα «Αποστολή Νερό»! Και τη στιγμή που οι «Καλές Επενδύσεις» προσέλκυσαν την ιδιωτικοποίηση του Νερού παρόλη την κρισιμότητά του ως βασικό αγαθό, αφού πρώτα υπό την αόρατη ασύμμετρη απειλή της Κρίσης συμπεριελήφθησαν στην διαχειρίστρια «μανούλα επί ελληνικών συμφερόντων» «ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.»! Το πείραμα καλά κρατεί προς το παρόν στο Μεξικό, όπου αφού ανάλογες πρακτικές ανέβασαν την τιμολογιακή προσέγγιση του νερού σε ύψη δυσθεώρητα, μικροί-μεγάλοι «βυζαίνουν» Coca Cola! Μέσα από την κούνια μας η «καλή ανατροφή»! Όλοι γνωρίζουμε πως υποκατάστατο του νερού δεν υπάρχει. Σύμφωνα με τον κύριο Αγγελάκη: «Γι’ αυτό τον λόγο, τον Αύγουστο του 2011 η Goldman Sachs, η General Electric και το WRI δημιούργησαν τον συνεταιρισμό «Aqueduct Alliance» ενώ ανέπτυξαν συγχρόνως ως εργαλείο μία παγκόσμια βάση δεδομένων που «χαρτογραφεί» ότι έχει σχέση με το νερό και τη διαχείρισή του σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Σε δεύτερο χρόνο δημιουργήθηκε η αναγκαιότητα ένταξης της United Technologies στον συνεταιρισμό Aqueduct Alliance. Η συγκεκριμένη εταιρεία είναι 10η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής όπλων στον κόσμο με πωλήσεις μόνο το 2009 αξίας 11,1 δισεκατομμυρίων δολλαρίων.»!

Και το παριζάκι μας να είναι Υφαντής! Κατ’ εξοχήν παιδιά και σχολικό περιβάλλον στη διαφημιστική καμπάνια. Νίκας και Υφαντής αντιμετώπισαν το 2013 κατηγορητήριο πως στα αλλαντικά χρησιμοποιούσαν κρέας αλόγου. Πάλι με τη γνωστή τακτική «απ’ τον Άννα στον Καϊάφα», αφού οι Εκπρόσωποι μιλούσαν για «άδικη παραπλάνηση εκ των προμηθευτών». Εν τέλει το σύνδρομο «Αυτός φταίει, όχι Εγώ!» αποπνέει έναν αέρα ευελιξίας όχι μόνο επί του προσωπικού αλλά και όταν χρηματικά-εξουσιαστικά συμφέροντα διαπλέκονται εντόνως! Και κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν είναι το μεμπτό στο είδος του κρέατος όσο στην παραπλάνηση της κοινής γνώμης, η οποία θεωρούσε πως πρόκειται για άλλο είδος. Το Εργοστάσιο του «ΥΦΑΝΤΗ» στην Αλεξανδρούπολη ασκούσε επί χρόνια αντεργατικές πρακτικές με απλήρωτες υπερωρίες και μη τήρηση κανόνων υγιεινής-ασφάλειας - μονομερείς αλλαγές συμβάσεων προς κερδοφορία - απολύσεις!

Πήραμε τη ζωή μας λάθος…



Και η παράφραση των πάντων: Εκφράζει κάποιος κριτική για όσα ανομολόγητα συμβαίνουν, τείνει προς το μέρος των τρομοκρατών. Στέκεται κάποιος εμπράκτως ως εμπόδιο στο δρόμο της Παγκοσμιοποίησης, τιτλοφορείται τρομοκράτης.

Ας αποφασίσουμε ποια δομή μας αντιπροσωπεύει:

Διότι να μάχεται κάποιος ενάντια στον καπιταλισμό τη στιγμή που επιθυμεί όλα τα παρελκόμενά του στο τραπέζι-πόρτα του. δεν θα πάθουμε λοιπόν τίποτα να δεν φάμε για λίγες ημέρες, έστω μήνες διάφορα προϊόντα, τη στιγμή που χιλιάδες συνάνθρωποι υποσιτίζονται καταλήγοντας στον θάνατο. Κι ας προσέξουμε οι Έλληνες το στερητικό σύνδρομο περί τροφής.

Διότι να επικρίνει τη μισθολογική αθλιότητα, στην οποία έχουμε περιέλθει τη στιγμή που η στάση του δηλώνει άκρατη υποτέλεια για δωσίλογη ευμάρεια.

Διότι να θεωρούμε αυτόν επαναστάτη εκ του καναπέ, τη στιγμή που ακτιβιστές με κίνδυνο την ακεραιότητά τους οργανώνουν απτή αντίσταση κατά της μέγγενης, που όλο και σφίγγει.

Διότι να προβάλλουμε την ευθυνοφοβία μας ως διαφορετικότητα, τη στιγμή που συμβιβαζόμαστε στα πάντα.

Αν μη τι άλλο παρεμφαίνει οξύμωρο κι υποκριτικό σχήμα μιας Κοινωνίας, η οποία δεν έχει όραμα στραμμένο στο μέλλον.

Η Ιστορία έχει αποδείξει πως αναίμακτη ανατροπή δεν υφίσταται! Τόσο ο Ναζισμός όσο και Μηδενισμός συνεχίζουν να ασκούν μια υπόγεια επίδραση με τρόπο ασυνείδητο στις πλατιές μάζες των πολιτών, οι οποίες αποδεικνύουν κάθε μέρα την άρνηση διεκδίκησης της ελευθερίας τους. Το διακύβευμα είναι αν θα πρέπει ή όχι να υιοθετηθεί η αρχή του τρόμου και προς ποια κατεύθυνση, ώστε να νομιμοποιηθεί η προσφορότητα για αλλαγή πορείας πλεύσεως…



Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου