Βασίλης Μακρίδης
► «Αμέτι-μοχαμέτι» το 'χουν βάλει οι... Κλίντονς-Κλίνγκονς του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ ν' αποδείξουν ότι στις προεδρικές εκλογές του 2016 υπήρξε, τάχα, «ρωσική ανάμειξη» υπέρ των αντιπάλων της... Χιλάρεως!...
► Και μάλιστα είναι τέτοια τα «κονέ» που διατηρούν η σοσιαλ-φιλελεύθερη (ή, μάλλον, κανονικότατα neocon, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους) Χίλαρι και το περιβάλλον της με το δικαστικό κύκλωμα και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, που πέτυχαν ώστε το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Ενόρκων των ΗΠΑ να παραπέμψει λέει, 13 Ρώσους πολίτες και 3 ρωσικές «οντότητες» (προφανώς δημόσιους οργανισμούς) με την κατηγορία της «ανάμειξης στις αμερικανικές εκλογές και τις πολιτικές διαδικασίες» των ΗΠΑ, χωρίς ωστόσο ν' αποκαλύψουν, ακόμη, τα ονόματα των εναγομένων, ούτε φυσικά να δοθούν στη δημοσιότητα έστω και ελάχιστα στοιχεία που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς ενός εκ των κορυφαίων δικαστικών θεσμών των ΗΠΑ.
► Μεταξύ των κατηγοριών που αποδίδονται στους Ρώσους κατηγορούμενους, είναι και η καμπάνια υποστήριξης που έκαναν κατά την προεκλογική περίοδο όχι μόνο υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και του... Μπέρνι Σάντερς (!!!), του αντιπάλου δηλαδή της Χίλαρι Κλίντον στις εσωκομματικές προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών και γνωστού για τις... «πολύ αριστερές», τουλάχιστον για τα αμερικανικά δεδομένα, θέσεις του...
► Βεβαίως, όλοι αυτοί οι καλοί κύριοι και όλες αυτές οι καλές κυρίες λησμονούν να μας πουν τι έγινε με εκείνα τα περίφημα 19 χιλιάδες e-mail που διαχειριζόταν η πρώην υπεύθυνη για την διαδικασία των προκριματικών εκλογών των Δημοκρατικών, η κυρία Deborah Wasserman-Schultz (Ντέμπορα Ουάσερμαν-Σουλτς) και ότι, σύμφωνα με τις τότε αποκαλύψεις των Wikileaks, γινόταν ξεκάθαρο ότι η εν λόγω κυρία μεροληπτούσε υπέρ της υποψηφιότητας Κλίντον, «θάβοντας» όσο γινόταν περισσότερο την αντίστοιχη του Σάντερς. Η κυρία Wasserman-Schultz παραιτήθηκε από την θέση της, χωρίς να υπάρξει γι' αυτήν καμία περαιτέρω συνέπεια, ενώ η υποψηφιότητα Χ. Κλίντον για την προεδρία των ΗΠΑ εγκρίθηκε «κανονικά» από το σώμα των εκλεκτόρων των Δημοκρατικών.
► Από την άλλη πλευρά, η αμερικανική πλευρά, είτε διοικείται ο Λευκός Οίκος από τους Δημοκρατικούς, είτε από τους Ρεπουμπλικάνους, θεωρεί -ουσιαστικά- «αναφαίρετο δικαίωμά της» την εμπλοκή στα εσωτερικά δεκάδων χωρών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της... Ρωσίας!!!
► Αρχικά εξέφρασαν με διάφορους τρόπους τον «αποτροπιασμό» τους και τις «αμφιβολίες» τους για το πόσο αδιάβλητες και δημοκρατικές θα είναι οι προσεχείς προεδρικές εκλογές στην Ρωσία, όταν η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή «έκοψε» την υποψηφιότητα του Αλεξέι Ναβάλνι. Για το ποιον του εν λόγω κυρίου, τον οποίο τα δυτικά Μέσα Χειραγώγησης έχουν αναγορεύσει σε «ηγέτη της αντιπολίτευσης» κατά του Βλ. Πούτιν, έχουμε γράψει αρκετές φορές. Αγαπημένος του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου και των ΜΚΟ και χρηματοδοτούμενος αδρά από αυτές, δεν έχει κατορθώσει, ωστόσο, ποτέ να επιβεβαιώσει τον τίτλο που του έχουν αποδώσει, αφού όσες φορές συμμετείχε σε εκλογικές διαδικασίες τοπικού ή πανρωσικού χαρακτήρα, απέτυχε παταγωδώς... Επιπλέον (και αυτός ήταν ο λόγος που απορρίφθηκε η υποψηφιότητά του) είναι κατηγορούμενος για σειρά κακουργηματικών πράξεων που εκκρεμούν στα ρωσικά δικαστήρια. Μεταξύ αυτών και πράξεις απάτης κατ' εξακολούθηση, δωροδοκίες, εκβιασμοί και άλλες παρόμοιες «αγαθοεργίες»...
► Βεβαίως, όλοι αυτοί που «κόπτονται» για την «δημοκρατικότητα», το «αδιάβλητο» και, κυρίως, τον... «πλουραλισμό» των ρωσικών εκλογών (ειδικά γι' αυτό... κλαίμε από τα γέλια!), λησμονούν ν' αναφέρουν στο... «σανοφάγο» κοινό τους, ότι στις ρωσικές προεδρικές εκλογές της 18ης Μαρτίου κατεβαίνουν συνολικά 8 υποψήφιοι (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου το Βλ. Πούτιν), εκ των οποίων οι 2 τοποθετούνται στον χώρο της κομμουνιστικής Αριστεράς, άλλοι 2 στον χώρο της υπερσυντηρητικής Δεξιάς και Ακροδεξιάς και οι υπόλοιποι 3 είναι αμιγώς νεοφιλελεύθεροι, οι οποίοι ουσιαστικά ερίζουν για την «πρωτοκαθεδρία» στον χώρο, ο οποίος στη Ρωσία δεν εκφράζει συνολικά περισσότερο από το 8, το πολύ 10% του εκλογικού σώματος και της κοινωνίας συνολικά.
► Μεταξύ των υποψηφίων για την προεδρία της Ρωσίας είναι και η χαριτόβρυτη κυρία Ξένια Σαμπτσάκ, γνωστή τηλεπερσόνα στα μέρη της και κόρη του μακαρίτη πρώην Δημάρχου της Αγ. Πετρούπολης Ανατόλι Σαμπτσάκ, του ανθρώπου που -επί προεδρίας Μπ. Γέλτσιν- μετονόμασε την πόλη από Λενινγκράντ σε Αγ. Πετρούπολη. Η κυρία Σαμπτσάκ προσφάτως έκανε κάτι σαν «τουρνέ» στις ΗΠΑ και στην εκεί ρωσική ομογένεια, καλώντας τους συμπατριώτες της όχι τόσο να υποστηρίξουν την ίδια, όσο να «μαυρίσουν» τον Βλ. Πούτιν, ενώ συμμετείχε και σε διάφορα «περίεργα» γεύματα διοργανωμένα από την αμερικανική κυβέρνηση και, μεταξύ άλλων, έλεγε ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί κάτι σαν... «παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας» στον κόσμο, όπως και ότι, εάν εκλεγεί Πρόεδρος της Ρωσίας (λέμε τώρα...) θα αιτηθεί την είσοδο της χώρας της στο ΝΑΤΟ!!! (Βέβαια, κάποιος πρέπει να την πληροφορήσει ότι την είχε προλάβει σε αυτό ο... σύντροφος Στάλιν, αλλά το αίτημά του είχε απορριφθεί!...
► Εν πάση περιπτώσει, έχουμε κι εδώ μία κλασική περίπτωση του «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». Και, βεβαίως, τη δημιουργία του απαραίτητου, «δράκου», ή «κακού λύκου» ή, αν θέλετε, της «κακής αρκούδας» του παραμυθιού, γιατί, πώς αλλιώς θα δικαιολογηθούν οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού και, βεβαίως, οι «άδηλοι πόροι» και τα «κρυφά κονδύλια» που όλοι υποπτεύονται, αλλά κανείς δεν τολμά να πει δημόσια σε τίνος χέρια καταλήγουν, προκειμένου το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ να διασφαλίζει την «αιώνια» λειτουργία του...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
► «Αμέτι-μοχαμέτι» το 'χουν βάλει οι... Κλίντονς-Κλίνγκονς του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ ν' αποδείξουν ότι στις προεδρικές εκλογές του 2016 υπήρξε, τάχα, «ρωσική ανάμειξη» υπέρ των αντιπάλων της... Χιλάρεως!...
► Και μάλιστα είναι τέτοια τα «κονέ» που διατηρούν η σοσιαλ-φιλελεύθερη (ή, μάλλον, κανονικότατα neocon, για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους) Χίλαρι και το περιβάλλον της με το δικαστικό κύκλωμα και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, που πέτυχαν ώστε το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Ενόρκων των ΗΠΑ να παραπέμψει λέει, 13 Ρώσους πολίτες και 3 ρωσικές «οντότητες» (προφανώς δημόσιους οργανισμούς) με την κατηγορία της «ανάμειξης στις αμερικανικές εκλογές και τις πολιτικές διαδικασίες» των ΗΠΑ, χωρίς ωστόσο ν' αποκαλύψουν, ακόμη, τα ονόματα των εναγομένων, ούτε φυσικά να δοθούν στη δημοσιότητα έστω και ελάχιστα στοιχεία που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς ενός εκ των κορυφαίων δικαστικών θεσμών των ΗΠΑ.
► Μεταξύ των κατηγοριών που αποδίδονται στους Ρώσους κατηγορούμενους, είναι και η καμπάνια υποστήριξης που έκαναν κατά την προεκλογική περίοδο όχι μόνο υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και του... Μπέρνι Σάντερς (!!!), του αντιπάλου δηλαδή της Χίλαρι Κλίντον στις εσωκομματικές προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών και γνωστού για τις... «πολύ αριστερές», τουλάχιστον για τα αμερικανικά δεδομένα, θέσεις του...
► Βεβαίως, όλοι αυτοί οι καλοί κύριοι και όλες αυτές οι καλές κυρίες λησμονούν να μας πουν τι έγινε με εκείνα τα περίφημα 19 χιλιάδες e-mail που διαχειριζόταν η πρώην υπεύθυνη για την διαδικασία των προκριματικών εκλογών των Δημοκρατικών, η κυρία Deborah Wasserman-Schultz (Ντέμπορα Ουάσερμαν-Σουλτς) και ότι, σύμφωνα με τις τότε αποκαλύψεις των Wikileaks, γινόταν ξεκάθαρο ότι η εν λόγω κυρία μεροληπτούσε υπέρ της υποψηφιότητας Κλίντον, «θάβοντας» όσο γινόταν περισσότερο την αντίστοιχη του Σάντερς. Η κυρία Wasserman-Schultz παραιτήθηκε από την θέση της, χωρίς να υπάρξει γι' αυτήν καμία περαιτέρω συνέπεια, ενώ η υποψηφιότητα Χ. Κλίντον για την προεδρία των ΗΠΑ εγκρίθηκε «κανονικά» από το σώμα των εκλεκτόρων των Δημοκρατικών.
► Από την άλλη πλευρά, η αμερικανική πλευρά, είτε διοικείται ο Λευκός Οίκος από τους Δημοκρατικούς, είτε από τους Ρεπουμπλικάνους, θεωρεί -ουσιαστικά- «αναφαίρετο δικαίωμά της» την εμπλοκή στα εσωτερικά δεκάδων χωρών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της... Ρωσίας!!!
► Αρχικά εξέφρασαν με διάφορους τρόπους τον «αποτροπιασμό» τους και τις «αμφιβολίες» τους για το πόσο αδιάβλητες και δημοκρατικές θα είναι οι προσεχείς προεδρικές εκλογές στην Ρωσία, όταν η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή «έκοψε» την υποψηφιότητα του Αλεξέι Ναβάλνι. Για το ποιον του εν λόγω κυρίου, τον οποίο τα δυτικά Μέσα Χειραγώγησης έχουν αναγορεύσει σε «ηγέτη της αντιπολίτευσης» κατά του Βλ. Πούτιν, έχουμε γράψει αρκετές φορές. Αγαπημένος του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου και των ΜΚΟ και χρηματοδοτούμενος αδρά από αυτές, δεν έχει κατορθώσει, ωστόσο, ποτέ να επιβεβαιώσει τον τίτλο που του έχουν αποδώσει, αφού όσες φορές συμμετείχε σε εκλογικές διαδικασίες τοπικού ή πανρωσικού χαρακτήρα, απέτυχε παταγωδώς... Επιπλέον (και αυτός ήταν ο λόγος που απορρίφθηκε η υποψηφιότητά του) είναι κατηγορούμενος για σειρά κακουργηματικών πράξεων που εκκρεμούν στα ρωσικά δικαστήρια. Μεταξύ αυτών και πράξεις απάτης κατ' εξακολούθηση, δωροδοκίες, εκβιασμοί και άλλες παρόμοιες «αγαθοεργίες»...
► Βεβαίως, όλοι αυτοί που «κόπτονται» για την «δημοκρατικότητα», το «αδιάβλητο» και, κυρίως, τον... «πλουραλισμό» των ρωσικών εκλογών (ειδικά γι' αυτό... κλαίμε από τα γέλια!), λησμονούν ν' αναφέρουν στο... «σανοφάγο» κοινό τους, ότι στις ρωσικές προεδρικές εκλογές της 18ης Μαρτίου κατεβαίνουν συνολικά 8 υποψήφιοι (συμπεριλαμβανομένου του ίδιου το Βλ. Πούτιν), εκ των οποίων οι 2 τοποθετούνται στον χώρο της κομμουνιστικής Αριστεράς, άλλοι 2 στον χώρο της υπερσυντηρητικής Δεξιάς και Ακροδεξιάς και οι υπόλοιποι 3 είναι αμιγώς νεοφιλελεύθεροι, οι οποίοι ουσιαστικά ερίζουν για την «πρωτοκαθεδρία» στον χώρο, ο οποίος στη Ρωσία δεν εκφράζει συνολικά περισσότερο από το 8, το πολύ 10% του εκλογικού σώματος και της κοινωνίας συνολικά.
► Μεταξύ των υποψηφίων για την προεδρία της Ρωσίας είναι και η χαριτόβρυτη κυρία Ξένια Σαμπτσάκ, γνωστή τηλεπερσόνα στα μέρη της και κόρη του μακαρίτη πρώην Δημάρχου της Αγ. Πετρούπολης Ανατόλι Σαμπτσάκ, του ανθρώπου που -επί προεδρίας Μπ. Γέλτσιν- μετονόμασε την πόλη από Λενινγκράντ σε Αγ. Πετρούπολη. Η κυρία Σαμπτσάκ προσφάτως έκανε κάτι σαν «τουρνέ» στις ΗΠΑ και στην εκεί ρωσική ομογένεια, καλώντας τους συμπατριώτες της όχι τόσο να υποστηρίξουν την ίδια, όσο να «μαυρίσουν» τον Βλ. Πούτιν, ενώ συμμετείχε και σε διάφορα «περίεργα» γεύματα διοργανωμένα από την αμερικανική κυβέρνηση και, μεταξύ άλλων, έλεγε ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί κάτι σαν... «παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας» στον κόσμο, όπως και ότι, εάν εκλεγεί Πρόεδρος της Ρωσίας (λέμε τώρα...) θα αιτηθεί την είσοδο της χώρας της στο ΝΑΤΟ!!! (Βέβαια, κάποιος πρέπει να την πληροφορήσει ότι την είχε προλάβει σε αυτό ο... σύντροφος Στάλιν, αλλά το αίτημά του είχε απορριφθεί!...
► Εν πάση περιπτώσει, έχουμε κι εδώ μία κλασική περίπτωση του «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». Και, βεβαίως, τη δημιουργία του απαραίτητου, «δράκου», ή «κακού λύκου» ή, αν θέλετε, της «κακής αρκούδας» του παραμυθιού, γιατί, πώς αλλιώς θα δικαιολογηθούν οι υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού και, βεβαίως, οι «άδηλοι πόροι» και τα «κρυφά κονδύλια» που όλοι υποπτεύονται, αλλά κανείς δεν τολμά να πει δημόσια σε τίνος χέρια καταλήγουν, προκειμένου το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ να διασφαλίζει την «αιώνια» λειτουργία του...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου