Γιώργος Αναστασίου
Η απάντηση του Πεκίνου στην επιβολή προστατευτικών δασμών από τον Τραμπ, με στόχο τις κινεζικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ, ήρθε αυτήν την εβδομάδα. Ήταν ψύχραιμη και καλά μελετημένη: Πρώτον, δεν κλιμακώνει τον εμπορικό πόλεμο, αφού βάζει δασμούς σε ένα ευρύ φάσμα αμερικανικών προϊόντων του πρωτογενούς τομέα που εισάγει η Κίνα, η αξία των οποίων, όμως, δεν ξεπερνά τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Κι αυτό τη στιγμή που οι προστατευτικοί δασμοί του Τραμπ πλήττουν κινεζικές εξαγωγές (σίδηρο, αλουμίνιο και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας) αξίας 50-60 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Έτσι το Πεκίνο δείχνει ταυτόχρονα αποφασιστικότητα, γνώση του πρωτογενούς τομέα των ΗΠΑ (τα προϊόντα που πλήττονται αφορούν τις περισσότερες πολιτείες, αυξάνοντας έτσι την πίεση πλήθους αγροτικών παραγωγών προς τον Τραμπ και το Κογκρέσο να ξανασκεφτούν την πολιτική τους), και διάθεση να βρεθεί ένας συμβιβασμός.
Δεύτερον, τα «αντίποινα» παραμένουν στα πλαίσια των κανόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, τους οποίους όρισαν οι ΗΠΑ σε μια προηγούμενη περίοδο, όταν ήταν πρωταθλήτριες της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης. Τώρα, με το δόγμα «Πρώτα η Αμερική» να καθοδηγεί την πολιτική του Τραμπ, βρήκαν τους φανατικότερους υπερασπιστές τους στην ηγεσία της «κομμουνιστικής» Κίνας! Ήδη πολλά βορειοαμερικανικά συστημικά ΜΜΕ βρίθουν αναλύσεων που δίνουν εύσημα… καπιταλιστικού ήθους στο Πεκίνο, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση Τραμπ παραβιάζει τους κανόνες της «ελεύθερης» αγοράς και τις συμφωνίες του «ελεύθερου» εμπορίου για τους οποίους έδωσαν μάχες οι προγενέστερες βορειοαμερικανικές κυβερνήσεις. Την ίδια στιγμή, επισημαίνουν τον κίνδυνο ευρύτερων αντιποίνων από την Κίνα εάν οι ΗΠΑ δεν αναθεωρήσουν την πολιτική τους, κοροϊδεύοντας την επίκληση «λόγων εθνικής ασφάλειας» από τον Τραμπ για την επιβολή προστατευτικών δασμών.
Όμως δεν είναι ο εμπορικός πόλεμος με την Κίνα και με άλλες χώρες ο μοναδικός πονοκέφαλος του διχασμένου βορειοαμερικανικού κατεστημένου. Η Ρωσία απάντησε στη μαζική απέλαση Ρώσων διπλωματών (κυρίως από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, με τη «συμβολική» συμμετοχή δεκάδων ακόμη δυτικών χωρών) με πολλαπλές ομοβροντίες. Καταρχήν ανακοίνωσε, όπως αναμενόταν, την απέλαση ίσου ή και μεγαλύτερου αριθμού δυτικών διπλωματών, επικεντρώνοντας κι αυτή σε ΗΠΑ και Βρετανία. Ταυτόχρονα απάντησε στο κλείσιμο του σχετικά μικρής σημασίας ρωσικού προξενείου στο Σιάτλ κλείνοντας την δεύτερη πιο σημαντική διπλωματική αποστολή των ΗΠΑ στη Ρωσία: το αμερικανικό προξενείο στην Πετρούπολη. Αλλά αυτά τα αντίποινα δεν ήταν η μοναδική αντίδραση, καθώς τώρα η Μόσχα αντεπιτίθεται κλιμακώνοντας τον ψυχολογικό πόλεμο και επιχειρώντας να βαθύνει τον ενδοσυστημικό αμερικανικό εμφύλιο.
Από τη μια λοιπόν ο Βλαντιμίρ Τζαμπάροφ, επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της ρωσικής Δούμας, φροντίζει να… εξαιρέσει τον Τραμπ, επισημαίνοντας με κατανόηση ότι «εξαναγκάστηκε να απελάσει Ρώσους διπλωμάτες εκβιαζόμενος από όσους διαφώνησαν με την επιλογή του να συγχαρεί τον πρόεδρο Πούτιν για την επανεκλογή του». Από την άλλη, όμως, οι ΗΠΑ καταγγέλλονται για… χιτλερικού τύπου συνωμοσίες: «Η πλήρης έλλειψη στοιχειοθέτησης των αβάσιμων βρετανικών ισχυρισμών ότι η χώρα μου εμπλέκεται στη λεγόμενη υπόθεση Σκρίπαλ θυμίζει τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ από τον Χίτλερ το 1933, μια προβοκάτσια του ναζιστικού καθεστώτος με στόχο την ενοχοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης», δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ! Από κοντά κι ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Πούτιν, δήλωσε στη ρωσική τηλεόραση ότι «οι ενέργειες της Δύσης συνιστούν έναν πρωτοφανή γκανγκστερισμό στις διεθνείς σχέσεις»…
Μέχρι στιγμής, ο κατά τα άλλα λαλίστατος Τραμπ απέφυγε να σχολιάσει τη ρωσική αντεπίθεση. Όμως άνοιξε ένα νέο μέτωπο, αυτή τη φορά με το Μεξικό. Στις αρχές της εβδομάδας, χωρίς κανείς να το περιμένει, άρχισε να πυροβολεί προς το νότιο γείτονά του – ως συνήθως, μέσω τουίτερ. «Οι Μεξικάνοι παίρνουν τα λεφτά μας και τις δουλειές μας, αλλά δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν όσους μεταναστεύουν παράνομα στις ΗΠΑ», ήταν περιληπτικά το νόημα. Ίσως του διέφυγε ότι το Μεξικό έχει μπει σε προεκλογική περίοδο, ή μπορεί και να αδιαφορεί για τη γνώμη των Μεξικανών «εταίρων» του… Γεγονός όμως είναι ότι προκάλεσε οργισμένες απαντήσεις από όλους τους προεδρικούς υποψηφίους.
Ακόμη κι ο δεξιός υποψήφιος πρόεδρος του Μεξικού Ρικάρντο Ανάγια αναγκάστηκε να τον επικρίνει. Όσο για το φαβορί Λόπεζ Ομπραδόρ, τον «αριστερό λαϊκιστή» προεδρικό υποψήφιο τον οποίο οι συντηρητικοί παρομοιάζουν με τον… Τσάβες, έσπευσε να δηλώσει ότι «θα βάλουμε τον Τραμπ στη θέση του, για να καταλάβει ότι το Μεξικό έπαψε να είναι κλωτσοσκούφι των Γιάνκηδων». Όταν ακόμη κι οι νότιοι γείτονες των ΗΠΑ υψώνουν έτσι τους τόνους, γίνεται αισθητή η προϊούσα απώλεια του κύρους της βορειοαμερικανικής υπερδύναμης. Με αφορμή το νέο «μεξικανικό» επεισόδιο, πολλοί πλέον αναρωτιούνται: Αν η σπαρασσόμενη από εμφύλια διαμάχη Ουάσιγκτον δεν μπορεί να συμμαζέψει ούτε την πίσω αυλή της, πώς θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις καλά σχεδιασμένες τακτικές και στρατηγικές του Πεκίνου και της Μόσχας;
Πηγή: e-dromos.gr
Γιώργου Αναστασίου: Σχετικά με τον συντάκτη
Οξύνεται η αντιπαράθεση με Πεκίνο, Μόσχα, τώρα και Μεξικό!
Η απάντηση του Πεκίνου στην επιβολή προστατευτικών δασμών από τον Τραμπ, με στόχο τις κινεζικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ, ήρθε αυτήν την εβδομάδα. Ήταν ψύχραιμη και καλά μελετημένη: Πρώτον, δεν κλιμακώνει τον εμπορικό πόλεμο, αφού βάζει δασμούς σε ένα ευρύ φάσμα αμερικανικών προϊόντων του πρωτογενούς τομέα που εισάγει η Κίνα, η αξία των οποίων, όμως, δεν ξεπερνά τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια. Κι αυτό τη στιγμή που οι προστατευτικοί δασμοί του Τραμπ πλήττουν κινεζικές εξαγωγές (σίδηρο, αλουμίνιο και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας) αξίας 50-60 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Έτσι το Πεκίνο δείχνει ταυτόχρονα αποφασιστικότητα, γνώση του πρωτογενούς τομέα των ΗΠΑ (τα προϊόντα που πλήττονται αφορούν τις περισσότερες πολιτείες, αυξάνοντας έτσι την πίεση πλήθους αγροτικών παραγωγών προς τον Τραμπ και το Κογκρέσο να ξανασκεφτούν την πολιτική τους), και διάθεση να βρεθεί ένας συμβιβασμός.
Δεύτερον, τα «αντίποινα» παραμένουν στα πλαίσια των κανόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, τους οποίους όρισαν οι ΗΠΑ σε μια προηγούμενη περίοδο, όταν ήταν πρωταθλήτριες της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης. Τώρα, με το δόγμα «Πρώτα η Αμερική» να καθοδηγεί την πολιτική του Τραμπ, βρήκαν τους φανατικότερους υπερασπιστές τους στην ηγεσία της «κομμουνιστικής» Κίνας! Ήδη πολλά βορειοαμερικανικά συστημικά ΜΜΕ βρίθουν αναλύσεων που δίνουν εύσημα… καπιταλιστικού ήθους στο Πεκίνο, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση Τραμπ παραβιάζει τους κανόνες της «ελεύθερης» αγοράς και τις συμφωνίες του «ελεύθερου» εμπορίου για τους οποίους έδωσαν μάχες οι προγενέστερες βορειοαμερικανικές κυβερνήσεις. Την ίδια στιγμή, επισημαίνουν τον κίνδυνο ευρύτερων αντιποίνων από την Κίνα εάν οι ΗΠΑ δεν αναθεωρήσουν την πολιτική τους, κοροϊδεύοντας την επίκληση «λόγων εθνικής ασφάλειας» από τον Τραμπ για την επιβολή προστατευτικών δασμών.
Μόσχα: «Είστε γκάνγκστερ και συνωμότες χιτλερικού τύπου»!
Όμως δεν είναι ο εμπορικός πόλεμος με την Κίνα και με άλλες χώρες ο μοναδικός πονοκέφαλος του διχασμένου βορειοαμερικανικού κατεστημένου. Η Ρωσία απάντησε στη μαζική απέλαση Ρώσων διπλωματών (κυρίως από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, με τη «συμβολική» συμμετοχή δεκάδων ακόμη δυτικών χωρών) με πολλαπλές ομοβροντίες. Καταρχήν ανακοίνωσε, όπως αναμενόταν, την απέλαση ίσου ή και μεγαλύτερου αριθμού δυτικών διπλωματών, επικεντρώνοντας κι αυτή σε ΗΠΑ και Βρετανία. Ταυτόχρονα απάντησε στο κλείσιμο του σχετικά μικρής σημασίας ρωσικού προξενείου στο Σιάτλ κλείνοντας την δεύτερη πιο σημαντική διπλωματική αποστολή των ΗΠΑ στη Ρωσία: το αμερικανικό προξενείο στην Πετρούπολη. Αλλά αυτά τα αντίποινα δεν ήταν η μοναδική αντίδραση, καθώς τώρα η Μόσχα αντεπιτίθεται κλιμακώνοντας τον ψυχολογικό πόλεμο και επιχειρώντας να βαθύνει τον ενδοσυστημικό αμερικανικό εμφύλιο.
Από τη μια λοιπόν ο Βλαντιμίρ Τζαμπάροφ, επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της ρωσικής Δούμας, φροντίζει να… εξαιρέσει τον Τραμπ, επισημαίνοντας με κατανόηση ότι «εξαναγκάστηκε να απελάσει Ρώσους διπλωμάτες εκβιαζόμενος από όσους διαφώνησαν με την επιλογή του να συγχαρεί τον πρόεδρο Πούτιν για την επανεκλογή του». Από την άλλη, όμως, οι ΗΠΑ καταγγέλλονται για… χιτλερικού τύπου συνωμοσίες: «Η πλήρης έλλειψη στοιχειοθέτησης των αβάσιμων βρετανικών ισχυρισμών ότι η χώρα μου εμπλέκεται στη λεγόμενη υπόθεση Σκρίπαλ θυμίζει τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ από τον Χίτλερ το 1933, μια προβοκάτσια του ναζιστικού καθεστώτος με στόχο την ενοχοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης», δήλωσε η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ! Από κοντά κι ο Ντμίτρι Πεσκόφ, εκπρόσωπος του Πούτιν, δήλωσε στη ρωσική τηλεόραση ότι «οι ενέργειες της Δύσης συνιστούν έναν πρωτοφανή γκανγκστερισμό στις διεθνείς σχέσεις»…
Και μεξικανικές επιθέσεις κατά του Τραμπ
Μέχρι στιγμής, ο κατά τα άλλα λαλίστατος Τραμπ απέφυγε να σχολιάσει τη ρωσική αντεπίθεση. Όμως άνοιξε ένα νέο μέτωπο, αυτή τη φορά με το Μεξικό. Στις αρχές της εβδομάδας, χωρίς κανείς να το περιμένει, άρχισε να πυροβολεί προς το νότιο γείτονά του – ως συνήθως, μέσω τουίτερ. «Οι Μεξικάνοι παίρνουν τα λεφτά μας και τις δουλειές μας, αλλά δεν κάνουν τίποτα για να σταματήσουν όσους μεταναστεύουν παράνομα στις ΗΠΑ», ήταν περιληπτικά το νόημα. Ίσως του διέφυγε ότι το Μεξικό έχει μπει σε προεκλογική περίοδο, ή μπορεί και να αδιαφορεί για τη γνώμη των Μεξικανών «εταίρων» του… Γεγονός όμως είναι ότι προκάλεσε οργισμένες απαντήσεις από όλους τους προεδρικούς υποψηφίους.
Ακόμη κι ο δεξιός υποψήφιος πρόεδρος του Μεξικού Ρικάρντο Ανάγια αναγκάστηκε να τον επικρίνει. Όσο για το φαβορί Λόπεζ Ομπραδόρ, τον «αριστερό λαϊκιστή» προεδρικό υποψήφιο τον οποίο οι συντηρητικοί παρομοιάζουν με τον… Τσάβες, έσπευσε να δηλώσει ότι «θα βάλουμε τον Τραμπ στη θέση του, για να καταλάβει ότι το Μεξικό έπαψε να είναι κλωτσοσκούφι των Γιάνκηδων». Όταν ακόμη κι οι νότιοι γείτονες των ΗΠΑ υψώνουν έτσι τους τόνους, γίνεται αισθητή η προϊούσα απώλεια του κύρους της βορειοαμερικανικής υπερδύναμης. Με αφορμή το νέο «μεξικανικό» επεισόδιο, πολλοί πλέον αναρωτιούνται: Αν η σπαρασσόμενη από εμφύλια διαμάχη Ουάσιγκτον δεν μπορεί να συμμαζέψει ούτε την πίσω αυλή της, πώς θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις καλά σχεδιασμένες τακτικές και στρατηγικές του Πεκίνου και της Μόσχας;
Πηγή: e-dromos.gr
Γιώργου Αναστασίου: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου