Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης
Κατά τους πολύ θερινούς μήνες όταν δουλεύουν στα φόρτε τους τα εργοστάσια με την σάλτσα ντομάτας ή την κομπόστα ροδάκινου, που με την ευκαιρία να σημειώσω ότι έχουν βρομίσει με τα ανεπεξέργαστα λύματά τους τον Λουδία, θα τις δεις μαζεμένες μπουλούκια μπουλούκια στις στάσεις των λεωφορείων.
Συνηθέστερα πετυχαίνω τη νυχτερινή βάρδια τους κατά τις 9:00 όταν ολόκληρη η πόλη φοράει τα καλά της, σουλατσάροντας στον πεζόδρομο συνοδεία της συζύγου και των τέκνων ή ετοιμάζεται να ανακουφίσει τις ημερήσιες πλήξεις της στα ουζερί της πόλης.
Και έτσι όπως είναι μαζεμένες θαρρείς ότι ετοιμάζονται να πάρουν το τελευταίο αστικό για να διασκεδάσουν στη Θεσσαλονίκη ή περιμένουν το εκδρομικό για να ξεκινήσουν ταξίδι για την Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα ή το Βελιγράδι, εκτός και αν αφουγκραστείς τη νεκρική σιγή που απλώνεται ανάμεσά τους και παρατηρήσεις τους τόνους κούρασης που γέρνουν πάνω στην πλάτη τους.
Οπότε καταλαβαίνεις ότι μόλις προσπέρασες το εποχιακό εργατικό δυναμικό της πόλης, που ετοιμάζεται για ένα ακόμη νυχτερινό μεροκάματο με την επίγνωση ότι σε λίγες μέρες δεν θα είναι στα φόρτε τους τα εργοστάσια με τη σάλτσα ντομάτας ή την κομπόστα ροδάκινου και με το μυαλό τους να βασανίζεται από σκέψεις σχετικά με τα βερεσέδια που πρέπει να πληρώσουν από το μηνιάτικό τους στον μανάβη, στον φούρναρη ή στον κρεοπώλη και τις δουλειές που έχουν να κάνουν όταν επιστρέψουν το πρωί στο σπίτι, δηλαδή να πλύνουν τα άπλυτα πιάτα, να ξυπνήσουν τον σύζυγό τους, να ετοιμάσουν πρωινό για τα παιδιά, να βάλουνε, αν προλάβουνε, μπουγάδα και να μαγειρέψουν κάτι πρόχειρο για μεσημεριανό.
Τις προάλλες έπεσα ξανά πάνω τους. Ήταν μαζεμένες εκεί. Κοντοστάθηκα. Ίσως και να θυμήθηκα τη μάνα μου. Μια ανάγκη να πάω να τις φιλήσω τα χέρια. Αλλά έσκυψα το κεφάλι, γύρισα την πλάτη κι έφυγα βιαστικά για κάποιο ουζερί.
Πηγή: artinews.gr
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Κατά τους πολύ θερινούς μήνες όταν δουλεύουν στα φόρτε τους τα εργοστάσια με την σάλτσα ντομάτας ή την κομπόστα ροδάκινου, που με την ευκαιρία να σημειώσω ότι έχουν βρομίσει με τα ανεπεξέργαστα λύματά τους τον Λουδία, θα τις δεις μαζεμένες μπουλούκια μπουλούκια στις στάσεις των λεωφορείων.
Συνηθέστερα πετυχαίνω τη νυχτερινή βάρδια τους κατά τις 9:00 όταν ολόκληρη η πόλη φοράει τα καλά της, σουλατσάροντας στον πεζόδρομο συνοδεία της συζύγου και των τέκνων ή ετοιμάζεται να ανακουφίσει τις ημερήσιες πλήξεις της στα ουζερί της πόλης.
Και έτσι όπως είναι μαζεμένες θαρρείς ότι ετοιμάζονται να πάρουν το τελευταίο αστικό για να διασκεδάσουν στη Θεσσαλονίκη ή περιμένουν το εκδρομικό για να ξεκινήσουν ταξίδι για την Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα ή το Βελιγράδι, εκτός και αν αφουγκραστείς τη νεκρική σιγή που απλώνεται ανάμεσά τους και παρατηρήσεις τους τόνους κούρασης που γέρνουν πάνω στην πλάτη τους.
Οπότε καταλαβαίνεις ότι μόλις προσπέρασες το εποχιακό εργατικό δυναμικό της πόλης, που ετοιμάζεται για ένα ακόμη νυχτερινό μεροκάματο με την επίγνωση ότι σε λίγες μέρες δεν θα είναι στα φόρτε τους τα εργοστάσια με τη σάλτσα ντομάτας ή την κομπόστα ροδάκινου και με το μυαλό τους να βασανίζεται από σκέψεις σχετικά με τα βερεσέδια που πρέπει να πληρώσουν από το μηνιάτικό τους στον μανάβη, στον φούρναρη ή στον κρεοπώλη και τις δουλειές που έχουν να κάνουν όταν επιστρέψουν το πρωί στο σπίτι, δηλαδή να πλύνουν τα άπλυτα πιάτα, να ξυπνήσουν τον σύζυγό τους, να ετοιμάσουν πρωινό για τα παιδιά, να βάλουνε, αν προλάβουνε, μπουγάδα και να μαγειρέψουν κάτι πρόχειρο για μεσημεριανό.
Τις προάλλες έπεσα ξανά πάνω τους. Ήταν μαζεμένες εκεί. Κοντοστάθηκα. Ίσως και να θυμήθηκα τη μάνα μου. Μια ανάγκη να πάω να τις φιλήσω τα χέρια. Αλλά έσκυψα το κεφάλι, γύρισα την πλάτη κι έφυγα βιαστικά για κάποιο ουζερί.
Πηγή: artinews.gr
Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου