Κώστας Γκιώνης
Πριν από λίγες μέρες κοιτώντας τα e-mail μου, είδα και ένα από γνωστή αλυσίδα σούπερ-μάρκετ, το οποίο δεν ήταν για την προώθηση κάποιων προσφορών, αλλά συνταγές για την χρονιάρα μέρα πού ερχόταν, στις 31 του Οκτώβρη.
Μ' έπιασε πανικός, πολλά υλικά, δύσκολες συνταγές, αλλά τα ήθη και τα έθιμα μας δεν πρέπει να ξεχνιούνται.
Έτρεξα σαν τρελός να μαζέψω τα υλικά για το ποτό των μαγισσών, τα μπισκότα του Halloween, τη χαρά των Γκόμπλιν, τη γεμιστή κολοκύθα, τη σούπα κολοκύθας με κόκκινες φακές και κουρκουμά και τα σοκολατένια μάφινς με καραμέλες γάλακτος (αυτές ήταν πραγματικά οι συνταγές πού μου είχαν στείλει!).
Δάκρυα χαράς και αναμνήσεων γέμισαν τα μάτια μου, θυμάμαι τη γιαγιά μου τη Θάλεια τη Σμυρνιά να με κυνηγάει με το σκουπόξυλο γιατί έκλεβα λίγο από την χαρά των Γκόμπλιν, όλη την οικογένεια σε οργασμό δημιουργικότητας για να μπορέσουμε να φτιάξουμε την κατάλληλη ατμόσφαιρα για μια από τις πιο σημαντικές γιορτές του Ελληνισμού!
Η αλήθεια είναι όμως ότι όταν πέφτουν δυο τόσο μεγάλες γιορτές, όπως είναι το ΟΧΙ και το Halloween, τόσο κολλητά μπερδεύεσαι, μπορεί ας πούμε την 28 του Οκτώβρη να ντυθείς κολοκύθα και να γεμίσεις ξωτικά και φαντασματάκια το φτωχικό σου για να σε φυλάει ο Άγιος-Halloween και 3 μέρες μετά να γεμίσεις το σπίτι σημαιάκια, τη Βέμπο να τραγουδάει τα παιδιά της Ελλάδος παιδιά και ντυμένος τσολιάς να φωνάζεις Αέρα-αέρα να φύγει η χολέρα!
Θα μπορούσαμε βέβαια και λόγω της κρίσης, πόσα να αντέξει άλλωστε ο μνημονιακός κώλος μας επιτέλους, να τις ταιριάξουμε λίγο αυτές τις δύο μεγάλες γιορτές, να αποφασίσουμε να κάνουμε μία γιορτή κάπου εκεί στη μέση 29 με 30 του Οκτώμβρη, να βάλουμε λοιπόν το Μεταξά ντυμένο κολοκύθα, νομίζω θα ήταν ιδανική στολή γι' αυτόν, να λέει ότι «αυτό λοιπόν σημαίνει Hallowar» (γιατί βεβαίως ΟΧΙ, δεν είπε), τα Γκόμπλιν ντυμένα τσολιαδάκια να τρέχουν τσιρτοπεταχτά τριγύρω του και να του τραγουδάνε το Bella ciao και τη Διεθνή (εμπρός της γης οι κολασμένοι) και να γίνεται κατακόκκινος στο χρώμα πού μισούσε, τους Ιταλούς φασίστες ντυμένους ξωτικά να τους κυνηγάνε αντάρτες στα βουνά πετώντας τους πολυκαιρισμένα μάφινς στα σκατοκέφαλα τους, και να τους ρίχνουν μέσα σε μια τεράστια λίμνη, γεμάτη κολοκυθόσουπα!
Όλος αυτός ο πολτοποιημένος αχταρμάς πού περιγράφω, νομίζω δεν διαφέρει και πολύ από το νεφέλωμα πού κουβαλάει μέσα στο κεφάλι του ο μέσος Έλληνας στις μέρες μας, πιστεύω επίσης ότι θα ήταν πιο ελκυστικό το θέαμα από κάποιες κιτς παρελάσεις πού γίνονται μπροστά από κάποια γκρέμλιν της δημόσιας ζωής, απομονωμένα από την κοινωνία λόγω του ότι φοβούνται την αντίδραση.
Θα μπορούσαν να τις κάνουν κι αυτές μέσα στους περίκλειστους κήπους της προεδρίας της δημοκρατίας, όπως κάνουν με τη γιορτή για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο λαός μπορεί να κάνει δικές του γιορτές, έτσι κι αλλιώς είμαστε δύο διαφορετικά πράγματα, οφείλουμε να γιορτάζουμε διαφορετικά.....
Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη
Πριν από λίγες μέρες κοιτώντας τα e-mail μου, είδα και ένα από γνωστή αλυσίδα σούπερ-μάρκετ, το οποίο δεν ήταν για την προώθηση κάποιων προσφορών, αλλά συνταγές για την χρονιάρα μέρα πού ερχόταν, στις 31 του Οκτώβρη.
Μ' έπιασε πανικός, πολλά υλικά, δύσκολες συνταγές, αλλά τα ήθη και τα έθιμα μας δεν πρέπει να ξεχνιούνται.
Έτρεξα σαν τρελός να μαζέψω τα υλικά για το ποτό των μαγισσών, τα μπισκότα του Halloween, τη χαρά των Γκόμπλιν, τη γεμιστή κολοκύθα, τη σούπα κολοκύθας με κόκκινες φακές και κουρκουμά και τα σοκολατένια μάφινς με καραμέλες γάλακτος (αυτές ήταν πραγματικά οι συνταγές πού μου είχαν στείλει!).
Δάκρυα χαράς και αναμνήσεων γέμισαν τα μάτια μου, θυμάμαι τη γιαγιά μου τη Θάλεια τη Σμυρνιά να με κυνηγάει με το σκουπόξυλο γιατί έκλεβα λίγο από την χαρά των Γκόμπλιν, όλη την οικογένεια σε οργασμό δημιουργικότητας για να μπορέσουμε να φτιάξουμε την κατάλληλη ατμόσφαιρα για μια από τις πιο σημαντικές γιορτές του Ελληνισμού!
Η αλήθεια είναι όμως ότι όταν πέφτουν δυο τόσο μεγάλες γιορτές, όπως είναι το ΟΧΙ και το Halloween, τόσο κολλητά μπερδεύεσαι, μπορεί ας πούμε την 28 του Οκτώβρη να ντυθείς κολοκύθα και να γεμίσεις ξωτικά και φαντασματάκια το φτωχικό σου για να σε φυλάει ο Άγιος-Halloween και 3 μέρες μετά να γεμίσεις το σπίτι σημαιάκια, τη Βέμπο να τραγουδάει τα παιδιά της Ελλάδος παιδιά και ντυμένος τσολιάς να φωνάζεις Αέρα-αέρα να φύγει η χολέρα!
Θα μπορούσαμε βέβαια και λόγω της κρίσης, πόσα να αντέξει άλλωστε ο μνημονιακός κώλος μας επιτέλους, να τις ταιριάξουμε λίγο αυτές τις δύο μεγάλες γιορτές, να αποφασίσουμε να κάνουμε μία γιορτή κάπου εκεί στη μέση 29 με 30 του Οκτώμβρη, να βάλουμε λοιπόν το Μεταξά ντυμένο κολοκύθα, νομίζω θα ήταν ιδανική στολή γι' αυτόν, να λέει ότι «αυτό λοιπόν σημαίνει Hallowar» (γιατί βεβαίως ΟΧΙ, δεν είπε), τα Γκόμπλιν ντυμένα τσολιαδάκια να τρέχουν τσιρτοπεταχτά τριγύρω του και να του τραγουδάνε το Bella ciao και τη Διεθνή (εμπρός της γης οι κολασμένοι) και να γίνεται κατακόκκινος στο χρώμα πού μισούσε, τους Ιταλούς φασίστες ντυμένους ξωτικά να τους κυνηγάνε αντάρτες στα βουνά πετώντας τους πολυκαιρισμένα μάφινς στα σκατοκέφαλα τους, και να τους ρίχνουν μέσα σε μια τεράστια λίμνη, γεμάτη κολοκυθόσουπα!
Όλος αυτός ο πολτοποιημένος αχταρμάς πού περιγράφω, νομίζω δεν διαφέρει και πολύ από το νεφέλωμα πού κουβαλάει μέσα στο κεφάλι του ο μέσος Έλληνας στις μέρες μας, πιστεύω επίσης ότι θα ήταν πιο ελκυστικό το θέαμα από κάποιες κιτς παρελάσεις πού γίνονται μπροστά από κάποια γκρέμλιν της δημόσιας ζωής, απομονωμένα από την κοινωνία λόγω του ότι φοβούνται την αντίδραση.
Θα μπορούσαν να τις κάνουν κι αυτές μέσα στους περίκλειστους κήπους της προεδρίας της δημοκρατίας, όπως κάνουν με τη γιορτή για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο λαός μπορεί να κάνει δικές του γιορτές, έτσι κι αλλιώς είμαστε δύο διαφορετικά πράγματα, οφείλουμε να γιορτάζουμε διαφορετικά.....
Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου