Γεώργιος Σκλαβούνος
Από τα σημαντικά παραλειπόμενα της ιστορίας μας;.
Ο Καποδίστριας και ο Κάλβος μετά την Γενεύη θα συμπέσουν στο Παρίσι από 8 Μαΐου μέχρι 14 Ιουνίου 1826.
Σε αυτή την περίοδο εκδίδονται στο Παρίσι οι Ωδές του Κάλβου. (Με δεδομένο ότι 13 Μαΐου κυκλοφορεί κριτική για την έκδοση, στην εφημερίδα Globe, όπως επισημαίνει ο Ζαφειρίου, η έκδοση πρέπει να είναι πρόσφατη...)
Σε αυτή την περίοδο θα κυκλοφορήσει ο Καποδίστριας στα Γαλλικά ένα ύψιστης σημασίας κείμενο με τίτλο «Το Μέλλον της Ελλάδος».
Για την σημασία της έκδοσης των Ωδών θα επανέλθουμε και ιδιαίτερα για την σημασία της τοποθέτησης της ανοικτής επιστολής του Κάλβου, στον στρατηγό Λαφαγιέτ. (κατά την κυρία Γεωργαντά. Ο Κάλβος απευθυνόμενος στον Λαφαγιέτ απευθύνεται σε σύντροφο και συναγωνιστή.)
Το κείμενο του Καποδίστρια θα το αναρτήσουμε ολόκληρο αλλά προς παρόν και αδικώντας το, να τονίσουμε μόνον ότι.
Με αυτό κείμενο, ο Καποδίστριας, τεκμηριώνει, την χρησιμότητα, για την Ευρώπη στο σύνολό της και για κάθε μια από τις μεγάλες δυνάμεις της, μιας ανεξάρτητης Ελλάδας. Αποκαλύπτει και καταγγέλλει την εγκληματική, δήθεν ουδετερότητα, των ευρωπαϊκών δυνάμεων, στην άνιση σύγκρουση Ελλήνων – Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και παρουσιάζει τον κίνδυνο για την Ευρώπη μιας νίκης των Οθωμανών επί της Ελλάδος.
Λίγα λόγια για την ιστορική στιγμή της <σύμπτωσης> Καποδίστρια-Κάλβου στο Παρίσι και της εκδοτικής τους δραστηριότητας, της έκδοσης των Ωδών και του κειμένου για το μέλλον της Ελλάδος...
Μετά την πτώση του Μεσολογγίου 16 Απριλίου 1826 η Ελληνική εσωτερική κρίση κορυφώνεται. Ο εμφύλιος έχει καταρρακώσει την επανάσταση ενώ παράλληλα το Φιλελληνικό κίνημα φουντώνει’.
24 Απριλίου 1826 υπογράφεται το πρωτόκολλο της Πετρούπολης, μεταξύ Ρωσίας και Αγγλίας. Συμφωνία διαμεσολάβησης για την κατάπαυση της Ελληνο-οθωμανικής σύγκρουσης, με την αναγνώριση ανεξάρτητης αλλά υποτελούς στον Σουλτάνο Ελλάδας. Είναι η πρώτη φορά κατά την οποία ο όρος Ελλάδα εισέρχεται στην επίσημη διεθνή διπλωματία. Οι συμβαλλόμενοι συμφωνούσαν να επιβάλλουν και ενόπλως τους όρους τους για την επίτευξη της συμφωνίας.
Είναι συμφωνία που αποκλείει την Αυστρία του Μέτερνιχ από τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Όμως η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τόσο τραγική που τείνει να καταστήσει ανέφικτη ακόμα και την δυνατότητα υλοποίησης ακόμα και μιας τέτοιας συμφωνίας.
Ο Κάλβος θα φύγει για την Ελλάδα στις 2 Ιουνίου μαζί με τον D’ Harcour, απ’ την Τουλώνα ως απεσταλμένοι των Γαλλικών φιλελληνικών κομιτάτων, φθάνει στο Ναύπλιο, 28 Ιουνίου του 1826, αφού έχει περάσει και από την Ύδρα, κέντρο του αγγλόφιλου κόμματος και της αγγλικής επιρροής.. Πληροφορίες για αυτό τον σημαντικό σταθμό του Κάλβου, σε μια τόσο κρίσιμη ιστορική στιγμή, δεν εχουμε. Ίσως προσεκτική έρευνα στο αρχείο Κουντουριώτη να φανεί χρήσιμη. Ο D’ Harcourt με τον οποίο συνταξιδεύει ο Κάλβος με την άφιξή, του συνεργάστηκε με τον Φαβιέ, τον Κωλλέτη και το γαλλόφιλο κόμμα.
Δεν είναι δυνατόν ο Κάλβος να είναι ξένος της αποστολής του συνεργάτη και συνταξιδιώτη D’ Harcourt.. Για όλα αυτά θα παραπονεθεί εγγράφως ο Μιαούλης στην επιτροπή Ζακύνθου, όπως μας ενημερώνει ο Διονύσιος Α. Κόκκινος («Η Ελληνική Επανάστασις», τόμ. 10, σελ. 97).
Η βοήθεια στον απομονωμένο Κολοκοτρώνη.
Με ημερομηνία 23 του Ιουλίου του 1826 ο Διονύσιος Κόκκινος καταγράφει επιστολή του Κολοκοτρώνη προς τον Δ. Ρώμα που μεταξύ άλλων ενημερώνει και ευχαριστεί για βοήθεια που πρόσφατα έφθασε στο Ναύπλιο από τα γαλλικά και τα ελβετικά Κομιτάτα, συνοδευόμενη με επιστολή και προσωπικό απεσταλμένο του Εϋνάρδου. Νομίζω ότι μόνον παράλογη δεν είναι η διασύνδεση της βοήθειας στον Κολοκοτρώνη με την άφιξη του Κάλβου στο Ναύπλιο, δεδομένων των αποδεδειγμένων σχέσεών του τόσο με την ελβετική όσο και την γαλλική φιλελληνική κίνηση. Η στήριξη του Κολοκοτρώνη από τα ελβετικά και τα γαλλικά Κομιτάτα τη στιγμή της απομόνωσής του, τη στιγμή της παράδοσης της χώρας, κυριολεκτικά, στο έλεος της αγγλικής πολιτικής, δεν είναι δυνατόν να γίνεται εν αγνοία του Καποδίστρια.
(Στην φωτογραφία Ο Καρμπονάρος Στρατηγός Λαφαγιέτ).
Γεώργιος Σκλαβούνος: Σχετικά με τον συντάκτη
Από τα σημαντικά παραλειπόμενα της ιστορίας μας;.
Ο Καποδίστριας και ο Κάλβος μετά την Γενεύη θα συμπέσουν στο Παρίσι από 8 Μαΐου μέχρι 14 Ιουνίου 1826.
Σε αυτή την περίοδο εκδίδονται στο Παρίσι οι Ωδές του Κάλβου. (Με δεδομένο ότι 13 Μαΐου κυκλοφορεί κριτική για την έκδοση, στην εφημερίδα Globe, όπως επισημαίνει ο Ζαφειρίου, η έκδοση πρέπει να είναι πρόσφατη...)
Σε αυτή την περίοδο θα κυκλοφορήσει ο Καποδίστριας στα Γαλλικά ένα ύψιστης σημασίας κείμενο με τίτλο «Το Μέλλον της Ελλάδος».
Για την σημασία της έκδοσης των Ωδών θα επανέλθουμε και ιδιαίτερα για την σημασία της τοποθέτησης της ανοικτής επιστολής του Κάλβου, στον στρατηγό Λαφαγιέτ. (κατά την κυρία Γεωργαντά. Ο Κάλβος απευθυνόμενος στον Λαφαγιέτ απευθύνεται σε σύντροφο και συναγωνιστή.)
Το κείμενο του Καποδίστρια θα το αναρτήσουμε ολόκληρο αλλά προς παρόν και αδικώντας το, να τονίσουμε μόνον ότι.
Με αυτό κείμενο, ο Καποδίστριας, τεκμηριώνει, την χρησιμότητα, για την Ευρώπη στο σύνολό της και για κάθε μια από τις μεγάλες δυνάμεις της, μιας ανεξάρτητης Ελλάδας. Αποκαλύπτει και καταγγέλλει την εγκληματική, δήθεν ουδετερότητα, των ευρωπαϊκών δυνάμεων, στην άνιση σύγκρουση Ελλήνων – Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και παρουσιάζει τον κίνδυνο για την Ευρώπη μιας νίκης των Οθωμανών επί της Ελλάδος.
Λίγα λόγια για την ιστορική στιγμή της <σύμπτωσης> Καποδίστρια-Κάλβου στο Παρίσι και της εκδοτικής τους δραστηριότητας, της έκδοσης των Ωδών και του κειμένου για το μέλλον της Ελλάδος...
Μετά την πτώση του Μεσολογγίου 16 Απριλίου 1826 η Ελληνική εσωτερική κρίση κορυφώνεται. Ο εμφύλιος έχει καταρρακώσει την επανάσταση ενώ παράλληλα το Φιλελληνικό κίνημα φουντώνει’.
24 Απριλίου 1826 υπογράφεται το πρωτόκολλο της Πετρούπολης, μεταξύ Ρωσίας και Αγγλίας. Συμφωνία διαμεσολάβησης για την κατάπαυση της Ελληνο-οθωμανικής σύγκρουσης, με την αναγνώριση ανεξάρτητης αλλά υποτελούς στον Σουλτάνο Ελλάδας. Είναι η πρώτη φορά κατά την οποία ο όρος Ελλάδα εισέρχεται στην επίσημη διεθνή διπλωματία. Οι συμβαλλόμενοι συμφωνούσαν να επιβάλλουν και ενόπλως τους όρους τους για την επίτευξη της συμφωνίας.
Είναι συμφωνία που αποκλείει την Αυστρία του Μέτερνιχ από τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Όμως η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τόσο τραγική που τείνει να καταστήσει ανέφικτη ακόμα και την δυνατότητα υλοποίησης ακόμα και μιας τέτοιας συμφωνίας.
Ο Κάλβος θα φύγει για την Ελλάδα στις 2 Ιουνίου μαζί με τον D’ Harcour, απ’ την Τουλώνα ως απεσταλμένοι των Γαλλικών φιλελληνικών κομιτάτων, φθάνει στο Ναύπλιο, 28 Ιουνίου του 1826, αφού έχει περάσει και από την Ύδρα, κέντρο του αγγλόφιλου κόμματος και της αγγλικής επιρροής.. Πληροφορίες για αυτό τον σημαντικό σταθμό του Κάλβου, σε μια τόσο κρίσιμη ιστορική στιγμή, δεν εχουμε. Ίσως προσεκτική έρευνα στο αρχείο Κουντουριώτη να φανεί χρήσιμη. Ο D’ Harcourt με τον οποίο συνταξιδεύει ο Κάλβος με την άφιξή, του συνεργάστηκε με τον Φαβιέ, τον Κωλλέτη και το γαλλόφιλο κόμμα.
Δεν είναι δυνατόν ο Κάλβος να είναι ξένος της αποστολής του συνεργάτη και συνταξιδιώτη D’ Harcourt.. Για όλα αυτά θα παραπονεθεί εγγράφως ο Μιαούλης στην επιτροπή Ζακύνθου, όπως μας ενημερώνει ο Διονύσιος Α. Κόκκινος («Η Ελληνική Επανάστασις», τόμ. 10, σελ. 97).
Η βοήθεια στον απομονωμένο Κολοκοτρώνη.
Με ημερομηνία 23 του Ιουλίου του 1826 ο Διονύσιος Κόκκινος καταγράφει επιστολή του Κολοκοτρώνη προς τον Δ. Ρώμα που μεταξύ άλλων ενημερώνει και ευχαριστεί για βοήθεια που πρόσφατα έφθασε στο Ναύπλιο από τα γαλλικά και τα ελβετικά Κομιτάτα, συνοδευόμενη με επιστολή και προσωπικό απεσταλμένο του Εϋνάρδου. Νομίζω ότι μόνον παράλογη δεν είναι η διασύνδεση της βοήθειας στον Κολοκοτρώνη με την άφιξη του Κάλβου στο Ναύπλιο, δεδομένων των αποδεδειγμένων σχέσεών του τόσο με την ελβετική όσο και την γαλλική φιλελληνική κίνηση. Η στήριξη του Κολοκοτρώνη από τα ελβετικά και τα γαλλικά Κομιτάτα τη στιγμή της απομόνωσής του, τη στιγμή της παράδοσης της χώρας, κυριολεκτικά, στο έλεος της αγγλικής πολιτικής, δεν είναι δυνατόν να γίνεται εν αγνοία του Καποδίστρια.
(Στην φωτογραφία Ο Καρμπονάρος Στρατηγός Λαφαγιέτ).
Γεώργιος Σκλαβούνος: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου