 |
| Η πολιτική ειλικρίνεια στο αστικό πολιτικό σύστημα ανήκει στα πολιτικά «μη ορθά» και ως εκ τούτου δεν προτείνεται από κανένα «σύμβουλο επικοινωνίας» – είτε παχιά αμοιβόμενο, είτε ερασιτέχνη «φιλελεύθερο» ιδεολόγο. Ως εκ τούτου ανθούν ολόκληρες επιστήμες πάνω στη μελέτη του αέναα «μεταφορικού» όσο και παραπλανητικού αστικού πολιτικού λόγου. Γιώργος Μαργαρίτης Ανάμεσα σε εκείνους που ορίζουν τις τύχες του κόσμου δεν θα βρεθεί κανείς που θα κάτσει να εξηγήσει με όρους κατανοητούς και λογικούς (λογικούς με την έννοια του Λόγου της Γαλλικής Επανάστασης – La Raison) τους στόχους των πολιτικών επιλογών των ισχυρών. Η πολιτική ειλικρίνεια στο αστικό πολιτικό σύστημα ανήκει στα πολιτικά «μη ορθά» και ως εκ τούτου δεν προτείνεται από κανένα «σύμβουλο επικοινωνίας» – είτε παχιά αμοιβόμενο, είτε ερασιτέχνη «φιλελεύθερο» ιδεολόγο. Ως εκ τούτου ανθούν ολόκληρες επιστήμες πάνω στη μελέτη του αέναα «μεταφορικού» όσο και παραπλανητικού αστικού πολιτικού λόγου. Το σεβαστό ακαδημαϊκό αντικείμενο «ανάλυση πολιτικού λόγου» δεν αποσκοπεί, όπως ο απληροφόρητος ταπεινός θα υπέθετε, στο ξεκαθάρισμα του λόγου της πολιτικής, αλλά, αστική επιστήμη βλέπετε, στο να καλλιεργήσει δεξιότητες και ικανότητες περαιτέρω στρέβλωσης εννοιών, καταστάσεων, στόχων. Η εμπιστοσύνη στις ικανότητες της «δια της επιστήμης απόκρυψης» έχει αποθρασύνει τους πολιτικούς. Σύμβουλος με πτυχία και μεταπτυχιακά από τη μία, σύμβουλος με πτυχία και μεταπτυχιακά από την άλλη, ο τρέχον πολιτικός –παιδί συνήθως κάποιου δοκιμαστικού σωλήνα- έχει φτάσει να πιστεύει ότι οτιδήποτε εκφωνήσει, ακόμα και το πλέον ωμό, απατηλό, υβριστικό, θα «ενδυθεί» με τα ιμάτια του «βαθυστόχαστου», οπωσδήποτε δε και του «αληθινού». Δύο παραδείγματα ίσως μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε το βάθος της παραπάνω μνημονευθείσης τέχνης. Ο επί σειρά ετών πρέσβης του Καναδά στην Βενεζουέλα, κος Μπεν Ρόουσγελ εξήγησε τα όσα συμβαίνουν στην Βενεζουέλα με τον ακόλουθο τρόπο. «Εάν ο Μαδούρο καταφέρει να μείνει θα ωφελήσει εκείνους που πιστεύουν ότι το κράτος πρέπει να έχει τον τελευταίο λόγο, ανεξάρτητα από το τι θέλουν οι πολίτες, όπως η Κούβα, η Ρωσία και η Κίνα», (…) «Εάν ο Μαδούρο υποχρεωθεί να φύγει, αυτό θα βοηθήσει τις χώρες που πιστεύουν ότι την πολιτική εξουσία έχουν οι πολίτες, όπως οι περισσότερες της Λατινικής Αμερικής, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς». Το σχήμα είναι προφανές. Τα όσα συμβαίνουν στην Βενεζουέλα δεν είναι παρά μια σύγκρουση ιδεολογιών! Από τη μία πλευρά ο κόσμος των δικτατόρων, των λαϊκιστών δικτατόρων οι οποίοι κυβερνούν τις χώρες τους δια του κράτους, ερήμην της θέλησης των λαών τους. Από την άλλη ο κόσμος της ελευθερίας όπου οι λαοί κυβερνούν –ως υπεύθυνοι πολίτες- σε ένα είδος πολιτεύματος λίγο πιο προχωρημένου από τη Λαοκρατία που ευαγγελιζόταν το ελληνικό ΕΑΜ. Ποιες χώρες έχουν Λαοκρατία; Μα οι περισσότερες της Λατινικής Αμερικής (προπαντός η Βραζιλία…), οι ΗΠΑ και ο Καναδάς!!! Ίσως ετούτο το πνεύμα να φανεί σε πολλούς δυσνόητο και ίσως εξαιρετικά απόμακρο για τις πνευματικές δυνατότητες του μέσου ανθρώπου. Για το λόγο αυτό εξειδικεύεται σε κάθε περίσταση, σε κάθε διάλογο ανάμεσα στους ηγέτες των ελεύθερων «λαοκρατικών» κρατών. Ανάμεσα στα τελευταία ανήκει φυσικά και το δικό μας και ως εκ τούτου ο ημέτερος πρωθυπουργός σπεύδει να συμβάλλει και αυτός στην διασαφήνιση των ιδεών. «Η πλειοψηφία των ανθρώπων ήταν υπέρ (της συμφωνίας των Πρεσπών);» ρώτησε ο ακόμα εκπαιδευόμενος λαοκράτης, ο της Γαλλίας Μακρόν, τον δικό μας που έχει πείρα στα τοιαύτα. «Ναι, έτσι νομίζω», απάντησε ο δικός μας, «Η πλειοψηφία των ανθρώπων που μπορούν να σκέφτονται και να ασκούν κριτική με το μυαλό τους»… έφη το αθάνατο ελληνικό πνεύμα δια του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Ιδού λοιπόν πως το όραμα των αρχαίων φιλοσόφων (όχι όλων), των μυστικιστικών εταιρειών του αστισμού, των περίφημων «κύκλων» των αστών του 19ου αιώνα, των «στοών» κάθε είδους και μορφής, έγινε επιτέλους πραγματικότητα. Τον κόσμο –και οπωσδήποτε τη χώρα μας- τον κυβερνούν οι εκλεκτοί, οι άριστοι, οι φωτισμένοι ή όπως αλλιώς τους ονόμασε η αστική μυθοπλασία θέλοντας να ντύσει με διαχρονική Αξία τις ταξικές συνωμοσίες της. Όχι μόνο έχουμε Λαοκρατία αλλά έχουμε Λαοκρατία των αρίστων και των εκλεκτών. Που είσαι Πλάτωνα να μας δεις! Ποιοι Illuminati του σινεμά; Η πραγματικότητα ήδη βρίσκεται πέρα και μακριά από την οποιαδήποτε φαντασίωση και φαντασία. |
Πηγή:http://www.katiousa.gr
ΥΓ ΣΦΗΚΑΣ:
Οι Ιλλουμινάτι (λατινικά: Illuminati, hcode goaieth$ bewafa sanamκυριολεκτικά: Πεφωτισμένοι) ήταν μέλη μυστικών εταιρειών, τα οποία ισχυρίζονταν ότι φωτίζονταν άμεσα από το Θεό, χωρίς τα μυστήρια
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου