Ισίδωρος Νερούτσος
Η Λαϊκή Ενότητα, αν και έχει ικανά και έντιμα στελέχη, πολύ χρήσιμα και πολύτιμα για την αριστερά, η πολιτική που ακολουθεί, θυμίζει αντιδιαλεκτικό δογματισμό και εμμονή σε άγονες στείρες και άστοχες πολιτικές και κριτικές. Δεν έχει διατυπώσει μέχρι στιγμής, εδώ και σχεδόν 5 χρόνια, κάποιο πειστικό πολιτικό Μοντέλο, που θα μπορούσε να ελκύσει, ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού.
Ως εκ τούτου, αναμενόμενο είναι, ο λαός που στήριξε με μεγάλη πλειοψηφία το δημοψήφισμα, να κλονισθεί η εμπιστοσύνη του στην πολυδιασπασμένη αριστερά, στο σύνολό της.
Η σχεδόν αποκλειστική δράση της, όσο αξιέπαινη και να χαρακτηρίζεται, για ματαίωση των πλειστηριασμών, δεν είναι αρκετή, για να μεταβάλλει την λαϊκή στάση και στήριξη απέναντί της.
Την μονομέρεια απεχθάνεται ο λαός. Αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα της αριστεράς και για αυτά που ούτε αριστερά, ούτε δεξιά δηλώνουν.
Η ζωή μας και γενικά όλη η ζωή του πλανήτη που μας γέννησε και μας φιλοξενεί, έχει τους φυσικούς και βιολογικούς κανόνες ύπαρξής της. Καλό θα είναι η αριστερή και προοδευτική σκέψη και πολιτική να γνωρίζει, να ακολουθεί και να εφαρμόζει τους νομοτελειακούς κανόνες της διαλεκτικής στην ζωή και την πολιτική. Αντί λοιπόν η συνεπής κομουνιστική αριστερά, να έχει πρωτεύοντα λόγο και πράξη για τις συνθήκες διαβίωσης και επιβίωσης της ζωής των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών, ασχολείται πολύ λίγο έως καθόλου, με τα σπουδαία αυτά ζητήματα. Όλη η δραστηριότητά της στο σύνολο της κομουνιστικής αριστεράς, καταναλώνεται όχι στο τι πράττουμε εμείς οι ίδιοι, αλλά στο τι πράττουν οι άλλοι και περισσότερο το τι πράττουν οι ανταγωνιστές αριστεροί.
Δεν είναι τυχαίο, ότι ο λαός του 62%, που δεν φοβήθηκε από τις απειλές και την τρομοκρατία πολιτικών, Ε.Ε. και ΜΜΕ, είναι ο ίδιος που σήμερα ψήφισε τον πολιτικό “τρομοκράτη” του ΟΧΙ. Άραγε έχει άδικο ο λαός για την επιλογή του; Ο πρώην εμφανιζόμενος ως αριστερός, ως άλλος Γιέλτσιν, ξεπούλησε τις αξίες της αριστεράς και την κατασυκοφάντησε. Η υπόλοιπη αριστερά, ακολούθησε τον προβλέψιμο δρόμο του δογματικού αυταρχισμού. Φαίνεται ότι το παράδειγμα για τα αίτια της πτώσης της ΕΣΣΔ, δεν το κατάλαβαν.
Ο Επιστημονικός Σοσιαλισμός για να ανθίσει, απαιτείται νομοτελειακά πραγματική δημοκρατία, όχι κομματικός αντιπροσωπευτισμός. Όχι κυβερνητικός συγκεντρωτισμός, νομενγκλστούρα, σεχταρισμός.
Ο επιστημονικός σοσιαλισμός, απαιτεί ελευθερία, εργασία χωρίς εκμετάλλευση, παιδεία, πολιτισμό και ιδιαίτερα αγάπη και μεγάλο σεβασμό προς τους ειρηνικούς ανθρώπους όλου του κόσμου.
Κύριοι της αριστεράς, έχετε υποχρέωση, ως αριστερά, να υπακούτε στην λαϊκή βούληση και την λογική της διαλεκτικής.
Όχι στο εμείς είμαστε και κανείς άλλος.
Η κριτική σας στηρίζεται σήμερα περισσότερο κατά του Γιάνη Βαρουφάκη, παρά κατά των αμοραλιστών του καπιταλισμού. Λάθη κάνουν όλοι οι άνθρωποι επειδή είναι άνθρωποι.
Αντί να προσεγγίσετε έναν άνθρωπο με πολλές δραστηριότητες, γνώσεις και δεξιότητες, όραμα και κυρίως, ένα άνθρωπο, που έχει την ικανότητα να ακούει τις απόψεις και τις κριτικές άλλων.
Που το κόμμα του, έχει αναπτύξει ένα σχεδόν πλήρες πρόγραμμα, έστω και με λάθη, έστω και με αρκετή δόση ρομαντισμού και ουτοπίας, του απευθύνετε ότι ακριβώς τον κατηγορούσε ο Σόϊμπλε, ο Νταϊνζενπλουμ και λοιπές τεχνοκρατικές δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού.
Τον κατηγορείτε ότι στις 20 Φεβρουαρίου 2015, ψήφισε δήθεν νέο μνημόνιο, ενώ στην πραγματικότητα συμφώνησε, με την έγκριση του κόμματος, που συνυπάρξατε και των μελών, στην παράταση ισχύος του δεύτερου μνημονίου, με την ελπίδα όλων μας, να δοθεί χρόνος, ώστε να βρεθεί κάποια ευνοϊκή για την χώρα μας, λύση.
Η επιθυμητή λύση, φυσικά δεν βρέθηκε, λόγω και της προμελετημένης απόφασης της ηττοπαθούς ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, για άτακτη υποχώρηση.
Είναι γνωστή η τακτική λαγού, του Γιάννη Δραγασάκη, που διαβεβαίωνε συστηματικά, πίσω από την πλάτη του Βαρουφάκη, τους θεσμούς, ¨”μην τον ακούτε αυτόν, δηλαδή τον Βαρουφάκη, εμείς θα υπογράψουμε”
Τώρα όσον αφορά στα κόκκινα δάνεια, αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που μπορεί και πρέπει να λυθεί, προς όφελος των οικονομικά αδυνατούντων πολιτών.
Σωστά λέει ο Βαρουφάκης ότι τα κόκκινα δάνεια πρέπει να τα πάρει το δημόσιο και να αποπληρώνει σταδιακά τις τράπεζες. Εδώ όμως έχουμε δύο σοβαρά ζητήματα. Το πρώτο και κυριότερο είναι που θα καταλήξουν οι χιλιάδες υπάλληλοι των τραπεζών, που ασχολούνται με το θέμα αυτό. Σίγουρα αποκλείουμε περίπτωση απόλυσή τους. Προτιμότερη λύση, θα ήταν ίσως η μετακίνησή τους στο δημόσιο με την βούλησή τους.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ποια μεταχείρισή θα έχουν οι οικονομικά αδύνατοι δανειολήπτες. Για την κατηγορία αυτή των πολιτών, η λογική λύση είναι η διαγραφή του χρέους τους, που μόνο το δημόσιο μπορεί να κάνει.
Όσον αφορά τις επιχειρήσεις που πτώχευσαν και χρωστούν στην εφορεία, στις τράπεζες, στους προμηθευτές και το σπουδαιότερο στους εργαζόμενους, είναι γνωστό ότι οι μεγαλομέτοχοι, μπορεί να κήρυξαν πτώχευση των επιχειρήσεών τους, οι ίδιοι όμως μπορεί να είναι πάμπλουτοι. Στις περιπτώσεις αυτές λογικό είναι, αν και δεν προβλέπεται από το νομικό καθεστώς, να υποχρεωθούν με νόμο να καταβάλουν από την περιουσία τους, ως υπεύθυνοι διαχειριστές, ένα μέρος του χρέους, με προτεραιότητα, το χρέος προς τους εργαζόμενους.
Η καλύτερη ενέργεια για την ΛΑΕ, που μπορεί να οδηγήσει σε λύση των παρεξηγήσεων και σε μια καλή συμφωνία ενότητας, είναι η συνάντηση με αντιπροσωπείες των δύο πλευρών. Καλή θέληση χρειάζεται και από τις δύο πλευρές. Τυχόν επίτευξή συμφωνίας, είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει στην επανεκκίνηση της αριστεράς, με πολλά καλά στελέχη και μαχητικά μέλη, με συμβολή τους στην διαρκή βελτίωση του ήδη υφισταμένου προγράμματος, ΟΧΙ λαϊκίστικου, αλλά ελκυστικού στο λαό και απολύτως εφαρμόσιμου. Η αριστερά το χρωστάει αυτό στον λαό, γιατί μην το ξεχνάτε, είμαστε παρά την θέλησή μας κι εμείς συνυπεύθυνοι για την προδοσία της βούλησης του λαού.
Ισίδωρος Νερούτσος: Σχετικά με τον συντάκτη
Η Λαϊκή Ενότητα, αν και έχει ικανά και έντιμα στελέχη, πολύ χρήσιμα και πολύτιμα για την αριστερά, η πολιτική που ακολουθεί, θυμίζει αντιδιαλεκτικό δογματισμό και εμμονή σε άγονες στείρες και άστοχες πολιτικές και κριτικές. Δεν έχει διατυπώσει μέχρι στιγμής, εδώ και σχεδόν 5 χρόνια, κάποιο πειστικό πολιτικό Μοντέλο, που θα μπορούσε να ελκύσει, ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού.
Ως εκ τούτου, αναμενόμενο είναι, ο λαός που στήριξε με μεγάλη πλειοψηφία το δημοψήφισμα, να κλονισθεί η εμπιστοσύνη του στην πολυδιασπασμένη αριστερά, στο σύνολό της.
Η σχεδόν αποκλειστική δράση της, όσο αξιέπαινη και να χαρακτηρίζεται, για ματαίωση των πλειστηριασμών, δεν είναι αρκετή, για να μεταβάλλει την λαϊκή στάση και στήριξη απέναντί της.
Την μονομέρεια απεχθάνεται ο λαός. Αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα της αριστεράς και για αυτά που ούτε αριστερά, ούτε δεξιά δηλώνουν.
Η ζωή μας και γενικά όλη η ζωή του πλανήτη που μας γέννησε και μας φιλοξενεί, έχει τους φυσικούς και βιολογικούς κανόνες ύπαρξής της. Καλό θα είναι η αριστερή και προοδευτική σκέψη και πολιτική να γνωρίζει, να ακολουθεί και να εφαρμόζει τους νομοτελειακούς κανόνες της διαλεκτικής στην ζωή και την πολιτική. Αντί λοιπόν η συνεπής κομουνιστική αριστερά, να έχει πρωτεύοντα λόγο και πράξη για τις συνθήκες διαβίωσης και επιβίωσης της ζωής των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών, ασχολείται πολύ λίγο έως καθόλου, με τα σπουδαία αυτά ζητήματα. Όλη η δραστηριότητά της στο σύνολο της κομουνιστικής αριστεράς, καταναλώνεται όχι στο τι πράττουμε εμείς οι ίδιοι, αλλά στο τι πράττουν οι άλλοι και περισσότερο το τι πράττουν οι ανταγωνιστές αριστεροί.
Δεν είναι τυχαίο, ότι ο λαός του 62%, που δεν φοβήθηκε από τις απειλές και την τρομοκρατία πολιτικών, Ε.Ε. και ΜΜΕ, είναι ο ίδιος που σήμερα ψήφισε τον πολιτικό “τρομοκράτη” του ΟΧΙ. Άραγε έχει άδικο ο λαός για την επιλογή του; Ο πρώην εμφανιζόμενος ως αριστερός, ως άλλος Γιέλτσιν, ξεπούλησε τις αξίες της αριστεράς και την κατασυκοφάντησε. Η υπόλοιπη αριστερά, ακολούθησε τον προβλέψιμο δρόμο του δογματικού αυταρχισμού. Φαίνεται ότι το παράδειγμα για τα αίτια της πτώσης της ΕΣΣΔ, δεν το κατάλαβαν.
Ο Επιστημονικός Σοσιαλισμός για να ανθίσει, απαιτείται νομοτελειακά πραγματική δημοκρατία, όχι κομματικός αντιπροσωπευτισμός. Όχι κυβερνητικός συγκεντρωτισμός, νομενγκλστούρα, σεχταρισμός.
Ο επιστημονικός σοσιαλισμός, απαιτεί ελευθερία, εργασία χωρίς εκμετάλλευση, παιδεία, πολιτισμό και ιδιαίτερα αγάπη και μεγάλο σεβασμό προς τους ειρηνικούς ανθρώπους όλου του κόσμου.
Κύριοι της αριστεράς, έχετε υποχρέωση, ως αριστερά, να υπακούτε στην λαϊκή βούληση και την λογική της διαλεκτικής.
Όχι στο εμείς είμαστε και κανείς άλλος.
Η κριτική σας στηρίζεται σήμερα περισσότερο κατά του Γιάνη Βαρουφάκη, παρά κατά των αμοραλιστών του καπιταλισμού. Λάθη κάνουν όλοι οι άνθρωποι επειδή είναι άνθρωποι.
Αντί να προσεγγίσετε έναν άνθρωπο με πολλές δραστηριότητες, γνώσεις και δεξιότητες, όραμα και κυρίως, ένα άνθρωπο, που έχει την ικανότητα να ακούει τις απόψεις και τις κριτικές άλλων.
Που το κόμμα του, έχει αναπτύξει ένα σχεδόν πλήρες πρόγραμμα, έστω και με λάθη, έστω και με αρκετή δόση ρομαντισμού και ουτοπίας, του απευθύνετε ότι ακριβώς τον κατηγορούσε ο Σόϊμπλε, ο Νταϊνζενπλουμ και λοιπές τεχνοκρατικές δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού.
Τον κατηγορείτε ότι στις 20 Φεβρουαρίου 2015, ψήφισε δήθεν νέο μνημόνιο, ενώ στην πραγματικότητα συμφώνησε, με την έγκριση του κόμματος, που συνυπάρξατε και των μελών, στην παράταση ισχύος του δεύτερου μνημονίου, με την ελπίδα όλων μας, να δοθεί χρόνος, ώστε να βρεθεί κάποια ευνοϊκή για την χώρα μας, λύση.
Η επιθυμητή λύση, φυσικά δεν βρέθηκε, λόγω και της προμελετημένης απόφασης της ηττοπαθούς ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, για άτακτη υποχώρηση.
Είναι γνωστή η τακτική λαγού, του Γιάννη Δραγασάκη, που διαβεβαίωνε συστηματικά, πίσω από την πλάτη του Βαρουφάκη, τους θεσμούς, ¨”μην τον ακούτε αυτόν, δηλαδή τον Βαρουφάκη, εμείς θα υπογράψουμε”
Τώρα όσον αφορά στα κόκκινα δάνεια, αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που μπορεί και πρέπει να λυθεί, προς όφελος των οικονομικά αδυνατούντων πολιτών.
Σωστά λέει ο Βαρουφάκης ότι τα κόκκινα δάνεια πρέπει να τα πάρει το δημόσιο και να αποπληρώνει σταδιακά τις τράπεζες. Εδώ όμως έχουμε δύο σοβαρά ζητήματα. Το πρώτο και κυριότερο είναι που θα καταλήξουν οι χιλιάδες υπάλληλοι των τραπεζών, που ασχολούνται με το θέμα αυτό. Σίγουρα αποκλείουμε περίπτωση απόλυσή τους. Προτιμότερη λύση, θα ήταν ίσως η μετακίνησή τους στο δημόσιο με την βούλησή τους.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ποια μεταχείρισή θα έχουν οι οικονομικά αδύνατοι δανειολήπτες. Για την κατηγορία αυτή των πολιτών, η λογική λύση είναι η διαγραφή του χρέους τους, που μόνο το δημόσιο μπορεί να κάνει.
Όσον αφορά τις επιχειρήσεις που πτώχευσαν και χρωστούν στην εφορεία, στις τράπεζες, στους προμηθευτές και το σπουδαιότερο στους εργαζόμενους, είναι γνωστό ότι οι μεγαλομέτοχοι, μπορεί να κήρυξαν πτώχευση των επιχειρήσεών τους, οι ίδιοι όμως μπορεί να είναι πάμπλουτοι. Στις περιπτώσεις αυτές λογικό είναι, αν και δεν προβλέπεται από το νομικό καθεστώς, να υποχρεωθούν με νόμο να καταβάλουν από την περιουσία τους, ως υπεύθυνοι διαχειριστές, ένα μέρος του χρέους, με προτεραιότητα, το χρέος προς τους εργαζόμενους.
Η καλύτερη ενέργεια για την ΛΑΕ, που μπορεί να οδηγήσει σε λύση των παρεξηγήσεων και σε μια καλή συμφωνία ενότητας, είναι η συνάντηση με αντιπροσωπείες των δύο πλευρών. Καλή θέληση χρειάζεται και από τις δύο πλευρές. Τυχόν επίτευξή συμφωνίας, είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει στην επανεκκίνηση της αριστεράς, με πολλά καλά στελέχη και μαχητικά μέλη, με συμβολή τους στην διαρκή βελτίωση του ήδη υφισταμένου προγράμματος, ΟΧΙ λαϊκίστικου, αλλά ελκυστικού στο λαό και απολύτως εφαρμόσιμου. Η αριστερά το χρωστάει αυτό στον λαό, γιατί μην το ξεχνάτε, είμαστε παρά την θέλησή μας κι εμείς συνυπεύθυνοι για την προδοσία της βούλησης του λαού.
Ισίδωρος Νερούτσος: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου