Αγγελική Δημοπούλου
Δεν είναι κρυφή η νεοφιλελεύθερη ατζέντα της κυβέρνησης, ούτε ότι αυτή περιλαμβάνει την ιδιωτικοποίηση για τους ευαίσθητους τομείς της υγείας και της ασφάλισης. Αυτή προωθείται από τη ΝΔ ως θέσφατο που θα αναβαθμίσει το επίπεδο των υπηρεσιών και θα φέρει χρήμα για τον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων στον τομέα της υγείας, ενώ σε αυτόν της ασφάλισης, θα... «βρέξει» μεγαλύτερες συντάξεις, μερίσματα ή εφάπαξ.
Είναι όμως έτσι; Η εμπειρία από χρεοκοπίες μεγάλων ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών σε όλο τον κόσμο -έχει συμβεί και στην Ελλάδα- που συμπαρέσυραν τα ασφαλιστικά συστήματα των χωρών και οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση των ασφαλισμένων τους είναι ενδεικτική.
Έχει αποδειχτεί ότι η ιδιωτικοποίηση τόσο της υγείας, όσο και της ασφάλειας δεν είχε τα αποτελέσματα που εξαγγέλλονται, όπως δεν είχαν και οι ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών δημόσιων υπηρεσιών και αγαθών, τρανό παράδειγμα το νερό και οι μεταφορές. Δεν είναι τυχαίο ότι σειρά χωρών που είχε προχωρήσει σε πλήρη ιδιωτικοποίησή τους, τα επανεθνικοποίησε. Μια ματιά στη διεθνή εμπειρία μπορεί να μας προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για το ζήτημα αυτό.
Το σύστημα υγείας αλλά και το ασφαλιστικό σύστημα των ΗΠΑ είναι ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα καθώς τόσο πολυεθνικές φαρμακευτικές, όσο και ασφαλιστικές εταιρείες συμπράττουν σε αυτά κερδίζοντας δισεκατομμύρια κάθε χρόνο. Η κάλυψη της υγειονομικής περίθαλψης παρέχεται μέσω ενός συνδυασμού ιδιωτικής ασφάλισης υγείας και δημόσιας κάλυψης. Οι ΗΠΑ δεν έχουν καθολικό πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης, ενώ οι εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης ανήκουν σε μεγάλο βαθμό σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Οι μελέτες επί του συστήματος αυτού βρίθουν αρνητικών στοιχείων. Έρευνα του 2017 για τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης των ανεπτυγμένων χωρών δείχνει ότι το αμερικανικό σύστημα υγείας είναι το πιο ακριβό και το χειρότερο από άποψη πρόσβασης στην υγεία, αποτελεσματικότητας και ισότητας. Τα έξοδα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ακολουθούν ανοδική τάση εδώ και χρόνια και ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι διπλάσια από αυτά άλλων ανεπτυγμένων χωρών, χωρίς να παράγονται αντίστοιχα αποτελέσματα. Το προσδόκιμο ζωής είναι τα 78,6 χρόνια και αυτό δίνει στις ΗΠΑ μόλις την 42η θέση στην αντίστοιχη λίστα χωρών.
Αναφορικά με το κόστος αυτό είναι απαγορευτικά υψηλό πράγμα που έχει δημιουργήσει μια στρατιά ανασφάλιστων πολιτών και φυσικά κατά συνέπεια αυξημένη θνησιμότητα. Εκτός από αυτό, εκατομμύρια άνθρωποι πτωχεύουν επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τους ιατρικούς τους λογαριασμούς, ενώ οι τιμές αναγκαίων και ούτε καν σπάνιων φαρμάκων, όπως η ινσουλίνη είναι αδιανόητες. Πολλοί άνθρωποι παίρνουν φάρμακα με δελτίο ή πρέπει να επιλέξουν αν θα πληρώσουν τα φάρμακα ή το νοίκι τους.
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2019, περίπου 530.000 από τις πτωχεύσεις πολιτών ετησίως στις ΗΠΑ οφείλονται σε ιατρικά χρέη. Πρόκειται για ανθρώπους που πληρώνουν τεράστια ποσά για να έχουν ασφάλιση. «Το ασφαλιστικό σύστημα που έχουμε σήμερα είναι ένα ελαττωματικό προϊόν», δηλώνει στον Guardian, ο δρ Ντέιβιντ Χίμελσταιν, διακεκριμένος καθηγητής δημόσιας υγείας στο Πανεπιστήμιο Χάντερ της Νέας Υόρκης και λέκτορας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.
«Πολλοί άνθρωποι, λίγο πάνω από το 60%, πτωχεύουν έστω και εν μέρει λόγω των χρεών τους για την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ασφαλισμένοι. Είναι σαφές ότι παρά το γεγονός ότι πληρώνουν ασφάλεια, επιβαρύνονται με δαπάνες που δεν καλύπτονται από αυτή», εξηγεί ο Χίμελσταιν. Πράγματι ένας στους έξι Αμερικανούς έχει απλήρωτους ιατρικούς λογαριασμούς. Σε εθνικό επίπεδο τα χρέη φτάνουν τα 81 δις. δολάρια. Ένας στους 12 Αμερικανούς έμεινε χωρίς ιατρική ασφάλιση το 2018.
Ο Μέρι Κρος από το Ντιτρόιτ έχει ασφάλεια μέσω της δουλειάς του αλλά αυτή έχει πολύ υψηλό ασφάλιστρο, 450 δολάρια το μήνα. «Είναι πολλά χρήματα. Δεν τα καταφέρνω. Κάποιοι λογαριασμοί δεν πληρώνονται κάθε μήνα». Ο Μέρι Κρος έχει πτωχεύσει δυο φορές από τις αρχές του 2013 όταν μπήκε στο νοσοκομείο με πνευμονία, χρειάστηκε να χειρουργηθεί και τελικά διαγνώστηκε με σαρκοείδωση (διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος). Όπως λέει, στον Guardian, λαμβάνει συνεχείς κλήσεις από το νοσοκομείο για να πληρώσει τα χρέη του.
Η Σούζαν Λε Κλερ από τη Φλόριντα μπήκε να χειρουργηθεί για καρκίνο σε ένα νοσοκομείο που την ενημέρωσε ότι η ασφάλιση που έχει από τον εργοδότη της γίνεται δεκτή. «Μετά την χειρουργική επέμβαση άρχισα να λαμβάνω τιμολόγια και έμαθα ότι το μόνο πράγμα που καλύφθηκε ήταν το κρεβάτι, αφού το νοσοκομείο ήταν εκτός δικτύου. Οι λογαριασμοί μου ήταν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, έτσι δεν είχα άλλη επιλογή από το να κηρύξω πτώχευση».
Οι άνθρωποι που μπαίνουν σε αυτόν τον κυκεώνα συσσωρεύουν χρέη είτε στα νοσοκομεία, είτε στις τράπεζες αν έχουν πάρει δάνεια. Επιπλέον, η πτώχευση μπορεί να δυσχεράνει την εξεύρεση εργασίας καθώς πολλοί εργοδότες αρνούνται τους υποψήφιους που βρίσκονται σε αυτόν τον ιδιότυπο «Τειρεσία». Αν χάσεις τη δουλειά σου, χάνεις και την ασφάλειά σου, όπως συνέβη σε έναν 35χρονο από τη Τζόρτζια που βρέθηκε άνεργος και άστεγος λόγω των παρατεταμένων διαμονών του στο νοσοκομείο και των εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων σε χρέη που αυτές του άφησαν.
Η κατάσταση αυτή δεν αναστράφηκε ούτε από τον νόμο του Ομπάμα (το λεγόμενο Obamacare) που είχε στόχο να κάνει πιο προσιτή την περίθαλψη στους Αμερικανούς πολίτες. Με τη σειρά του ο Τραμπ προώθησε αλλαγές που αποδυνάμωσαν το Obamacare με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση. Με δεδομένα τα παραπάνω δεν είναι τυχαίο ότι το ζήτημα της μεταρρύθμισης του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης και ασφάλισης στις ΗΠΑ έχει αναδειχτεί ως ένα από τα βασικότερα θέματα της ατζέντας των αμερικανικών εκλογών του 2020.
Οι Δημοκρατικοί υποψήφιοι για το χρίσμα, Μπέρνι Σάντερς και Ελίζαμπεθ Γουόρεν έχουν υποσχεθεί ολική αναμόρφωση. Ο Σάντερς για την ακρίβεια υπόσχεται τη δημιουργία ενός συστήματος που θα είναι αποκλειστικά δημόσιο. Ο Τζο Μπάιντεν υποσχέθηκε πιο ήπιες μεταρρυθμίσεις. Αυτό που όλοι παραδέχονται είναι ότι αυτό το σύστημα δεν λειτουργεί.
Πηγή: tvxs.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν είναι κρυφή η νεοφιλελεύθερη ατζέντα της κυβέρνησης, ούτε ότι αυτή περιλαμβάνει την ιδιωτικοποίηση για τους ευαίσθητους τομείς της υγείας και της ασφάλισης. Αυτή προωθείται από τη ΝΔ ως θέσφατο που θα αναβαθμίσει το επίπεδο των υπηρεσιών και θα φέρει χρήμα για τον εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων στον τομέα της υγείας, ενώ σε αυτόν της ασφάλισης, θα... «βρέξει» μεγαλύτερες συντάξεις, μερίσματα ή εφάπαξ.
Είναι όμως έτσι; Η εμπειρία από χρεοκοπίες μεγάλων ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών σε όλο τον κόσμο -έχει συμβεί και στην Ελλάδα- που συμπαρέσυραν τα ασφαλιστικά συστήματα των χωρών και οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση των ασφαλισμένων τους είναι ενδεικτική.
Έχει αποδειχτεί ότι η ιδιωτικοποίηση τόσο της υγείας, όσο και της ασφάλειας δεν είχε τα αποτελέσματα που εξαγγέλλονται, όπως δεν είχαν και οι ιδιωτικοποιήσεις σημαντικών δημόσιων υπηρεσιών και αγαθών, τρανό παράδειγμα το νερό και οι μεταφορές. Δεν είναι τυχαίο ότι σειρά χωρών που είχε προχωρήσει σε πλήρη ιδιωτικοποίησή τους, τα επανεθνικοποίησε. Μια ματιά στη διεθνή εμπειρία μπορεί να μας προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για το ζήτημα αυτό.
Το σύστημα υγείας αλλά και το ασφαλιστικό σύστημα των ΗΠΑ είναι ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα καθώς τόσο πολυεθνικές φαρμακευτικές, όσο και ασφαλιστικές εταιρείες συμπράττουν σε αυτά κερδίζοντας δισεκατομμύρια κάθε χρόνο. Η κάλυψη της υγειονομικής περίθαλψης παρέχεται μέσω ενός συνδυασμού ιδιωτικής ασφάλισης υγείας και δημόσιας κάλυψης. Οι ΗΠΑ δεν έχουν καθολικό πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης, ενώ οι εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης ανήκουν σε μεγάλο βαθμό σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Ακριβό και αναποτελεσματικό
Οι μελέτες επί του συστήματος αυτού βρίθουν αρνητικών στοιχείων. Έρευνα του 2017 για τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης των ανεπτυγμένων χωρών δείχνει ότι το αμερικανικό σύστημα υγείας είναι το πιο ακριβό και το χειρότερο από άποψη πρόσβασης στην υγεία, αποτελεσματικότητας και ισότητας. Τα έξοδα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ακολουθούν ανοδική τάση εδώ και χρόνια και ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι διπλάσια από αυτά άλλων ανεπτυγμένων χωρών, χωρίς να παράγονται αντίστοιχα αποτελέσματα. Το προσδόκιμο ζωής είναι τα 78,6 χρόνια και αυτό δίνει στις ΗΠΑ μόλις την 42η θέση στην αντίστοιχη λίστα χωρών.
Φάρμακα ή νοίκι;
Αναφορικά με το κόστος αυτό είναι απαγορευτικά υψηλό πράγμα που έχει δημιουργήσει μια στρατιά ανασφάλιστων πολιτών και φυσικά κατά συνέπεια αυξημένη θνησιμότητα. Εκτός από αυτό, εκατομμύρια άνθρωποι πτωχεύουν επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τους ιατρικούς τους λογαριασμούς, ενώ οι τιμές αναγκαίων και ούτε καν σπάνιων φαρμάκων, όπως η ινσουλίνη είναι αδιανόητες. Πολλοί άνθρωποι παίρνουν φάρμακα με δελτίο ή πρέπει να επιλέξουν αν θα πληρώσουν τα φάρμακα ή το νοίκι τους.
Ιατρικός «Τειρεσίας»
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2019, περίπου 530.000 από τις πτωχεύσεις πολιτών ετησίως στις ΗΠΑ οφείλονται σε ιατρικά χρέη. Πρόκειται για ανθρώπους που πληρώνουν τεράστια ποσά για να έχουν ασφάλιση. «Το ασφαλιστικό σύστημα που έχουμε σήμερα είναι ένα ελαττωματικό προϊόν», δηλώνει στον Guardian, ο δρ Ντέιβιντ Χίμελσταιν, διακεκριμένος καθηγητής δημόσιας υγείας στο Πανεπιστήμιο Χάντερ της Νέας Υόρκης και λέκτορας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.
«Πολλοί άνθρωποι, λίγο πάνω από το 60%, πτωχεύουν έστω και εν μέρει λόγω των χρεών τους για την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ασφαλισμένοι. Είναι σαφές ότι παρά το γεγονός ότι πληρώνουν ασφάλεια, επιβαρύνονται με δαπάνες που δεν καλύπτονται από αυτή», εξηγεί ο Χίμελσταιν. Πράγματι ένας στους έξι Αμερικανούς έχει απλήρωτους ιατρικούς λογαριασμούς. Σε εθνικό επίπεδο τα χρέη φτάνουν τα 81 δις. δολάρια. Ένας στους 12 Αμερικανούς έμεινε χωρίς ιατρική ασφάλιση το 2018.
Ο Μέρι Κρος από το Ντιτρόιτ έχει ασφάλεια μέσω της δουλειάς του αλλά αυτή έχει πολύ υψηλό ασφάλιστρο, 450 δολάρια το μήνα. «Είναι πολλά χρήματα. Δεν τα καταφέρνω. Κάποιοι λογαριασμοί δεν πληρώνονται κάθε μήνα». Ο Μέρι Κρος έχει πτωχεύσει δυο φορές από τις αρχές του 2013 όταν μπήκε στο νοσοκομείο με πνευμονία, χρειάστηκε να χειρουργηθεί και τελικά διαγνώστηκε με σαρκοείδωση (διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος). Όπως λέει, στον Guardian, λαμβάνει συνεχείς κλήσεις από το νοσοκομείο για να πληρώσει τα χρέη του.
Η Σούζαν Λε Κλερ από τη Φλόριντα μπήκε να χειρουργηθεί για καρκίνο σε ένα νοσοκομείο που την ενημέρωσε ότι η ασφάλιση που έχει από τον εργοδότη της γίνεται δεκτή. «Μετά την χειρουργική επέμβαση άρχισα να λαμβάνω τιμολόγια και έμαθα ότι το μόνο πράγμα που καλύφθηκε ήταν το κρεβάτι, αφού το νοσοκομείο ήταν εκτός δικτύου. Οι λογαριασμοί μου ήταν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, έτσι δεν είχα άλλη επιλογή από το να κηρύξω πτώχευση».
Οι άνθρωποι που μπαίνουν σε αυτόν τον κυκεώνα συσσωρεύουν χρέη είτε στα νοσοκομεία, είτε στις τράπεζες αν έχουν πάρει δάνεια. Επιπλέον, η πτώχευση μπορεί να δυσχεράνει την εξεύρεση εργασίας καθώς πολλοί εργοδότες αρνούνται τους υποψήφιους που βρίσκονται σε αυτόν τον ιδιότυπο «Τειρεσία». Αν χάσεις τη δουλειά σου, χάνεις και την ασφάλειά σου, όπως συνέβη σε έναν 35χρονο από τη Τζόρτζια που βρέθηκε άνεργος και άστεγος λόγω των παρατεταμένων διαμονών του στο νοσοκομείο και των εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων σε χρέη που αυτές του άφησαν.
Το σύστημα δεν λειτουργεί
Η κατάσταση αυτή δεν αναστράφηκε ούτε από τον νόμο του Ομπάμα (το λεγόμενο Obamacare) που είχε στόχο να κάνει πιο προσιτή την περίθαλψη στους Αμερικανούς πολίτες. Με τη σειρά του ο Τραμπ προώθησε αλλαγές που αποδυνάμωσαν το Obamacare με αποτέλεσμα να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση. Με δεδομένα τα παραπάνω δεν είναι τυχαίο ότι το ζήτημα της μεταρρύθμισης του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης και ασφάλισης στις ΗΠΑ έχει αναδειχτεί ως ένα από τα βασικότερα θέματα της ατζέντας των αμερικανικών εκλογών του 2020.
Οι Δημοκρατικοί υποψήφιοι για το χρίσμα, Μπέρνι Σάντερς και Ελίζαμπεθ Γουόρεν έχουν υποσχεθεί ολική αναμόρφωση. Ο Σάντερς για την ακρίβεια υπόσχεται τη δημιουργία ενός συστήματος που θα είναι αποκλειστικά δημόσιο. Ο Τζο Μπάιντεν υποσχέθηκε πιο ήπιες μεταρρυθμίσεις. Αυτό που όλοι παραδέχονται είναι ότι αυτό το σύστημα δεν λειτουργεί.
Πηγή: tvxs.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου