Λίλα Μήτσουρα
Ό Άγιος Βασίλης δεν λέγεται Άγιος Βασίλης. Μας έχει συστηθεί με ψεύτικο όνομα.
Λέγεται η αγία αυταπάτη. Φορά πάντα κόκκινο χρώμα για να τραβά την προσοχή, είναι παχουλή και ογκώδης όπως όλες οι αυταπάτες και έχει και μούσια για να κρύβει το αληθινό της πρόσωπο.
Ο Άγιος αυταπάτη Βασίλης, ο πιο αγενής άγιος! Του γράφεις του ξαναγράφεις, του εκθέτεις όλα τα θέλω σου, τα όνειρα σου αλλά αυτός δεν απαντά ποτέ. Δεν εκπληρώνει ούτε ένα θέλω σου. Ρε δεν μπαίνει καν στον κόπο να γράψει έστω και ένα «γεια σου παιδάκι»
Ότι μας διάβασε τουλάχιστον.
Για αυτό που του ζητάς ούτε λόγος να στο πάρει, σου πασάρει κάτι άλλο, σε αποσυντονίζει, χαίρεσαι εσύ σαν χαζό παιδί χαρά γεμάτο που ακόμα και έτσι σε θυμήθηκε και σου πήρε κάτι. Και δεν καταλαβαίνεις καν ότι μόλις σου φόρεσε ταμπέλα, αυτή που γράφει «καλό παιδί» Και φυσικά ότι δεν πήρες και αυτό που ήθελες! Που σημαίνει ότι δεν ήσουν αρκετό καλό παιδάκι. Ξαναπροσπάθησε την επόμενη χρονιά και πάλι βλέπουμε.
Η αυταπάτη αυτοπροσώπως σου λέω.Άλλα αντί άλλων και συ χαίρεσαι και χειροκροτείς.
Αλλά αυτή η χοντροαυταπάτη άγια, επιτελεί και για καλό σκοπό. Γιατί πάντα έχεις κάποιον να του φορτώσεις ότι δεν κατάφερες εσύ.Αυτός φταίει που δεν σου έφερε τίποτα.
Μεταξύ μας όμως και τόσα γράμματα που στέλνουμε πώς να τα διαβάσει; Δεν προκάμει μάναμ! Ζητάμε και μεις τον ουρανό με τα άστρα.
Φέρε εκείνο, πάρε μου το άλλο, φέρε μου ένα αδερφάκι, πάρε πίσω αυτόν τον πρωθυπουργό. Και τι τον περάσαμε τον άγιο αυταπάτη; Πελαργό; Και άντε και πήρε πίσω αυτόν τον πρωθυπουργό τι να τον κάνει αυτός; Τον ρωτήσαμε αν τον θέλει; Που δεν τον θέλει δηλαδή είναι βέβαιο. Σου λέει και αυτός: «άσε ρε είναι και γκαντέμης τούτος θες να με ματιάσει και να γίνω πραγματικός Άγιος;» Η αλήθεια είναι ότι δεν παίζουμε ποτέ με γκαντέμη γιατί καλός ο προοδευτισμός και το ανοιχτό μυαλό αλλά φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά.
Δεν θέλει να βοηθήσει παιδί μου στο λέω η χοντροαυταπάτη και ρίχνει το φταίξιμο σε μας. «Ήσουν κακό παιδάκι» Πάρε άλλη μια ταμπέλα να χεις να πορεύεσαι σε όλη σου τη ζωή.
Ρε συ χοντροαυταπάτη!!! αν ήμουν καλό παιδί εσένα τι να σε κάνω; Τώρα σε θέλω που είμαι κακό παιδάκι!!! Δηλαδή έλεος, όλα τα αυτονόητα πρέπει να στα εξηγώ;
Λοιπόν αγία αυταπάτη μου έχω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που είσαι αυτό που είσαι! Γιατί πολύ μικρή σαν ήμουν με ενημέρωσαν ξένοι ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης αλλά εσύ μόνο. Πάντα η αλήθεια, είναι αλήθεια έρχεται από έξω…
Και ότι τα δώρα μου τα έπαιρναν οι γονείς μου. Με τα χεράκια τους. Μόνοι τους!! Όπως όλα όσα χρειαζόμαστε πρέπει να τα κάνουμε μόνοι μας με τα δικά μας χέρια. Αυτό έμαθα λοιπόν πολύ μικρή. Επίσης έμαθα πολύ μικρή ότι με αγαπούν οι δικοί μου άνθρωποι και μου δείχνουν την αγάπη τους και με δώρα για αυτό που ήμουν, και καλό και κακό παιδάκι. Γιατί όλοι είμαστε και τα δυο.
Επίσης έμαθα ότι δεν ευθύνεται καμία κόκκινη αυταπάτη που δεν φέρνει δώρα σε παιδάκια που είναι ορφανά,δεν ευθύνεται καμία αυταπάτη για τον πόλεμο που τόσοι της ζητούν να σταματήσει και αυτή δεν κάνει τίποτα.
Δεν ευθύνεται καμία αυταπάτη αγία η μη, χοντρή ή αδύνατη για την αδικία και την ανισορροπία στον κόσμο μας. Που δεν φέρνει δώρα σε όλα τα παιδάκια. Που δεν φέρνει πίσω τα παιδάκια που πέταξαν ψηλά.Τα παιδάκια που σκοτώθηκαν, που αυτοκτόνησαν, που δολοφονήθηκαν.
Η Αγία Αυταπάτη υπάρχει απλά ως σάκος του μποξ.Τίποτα άλλο.
Υπάρχει εκεί για να παίρνει το φταίξιμο άλλων. Των ανθρώπων.
Γιατί ο άνθρωπος είναι μόνος φταίχτης για όλα.
Και ως φταίχτης έφτιαξε και έναν άγιο απάτη να του μοιάζει. Ανθρώπινο.
Άδικο, κακό, με εμπάθειες, με συμπάθειες και αντιπάθειες, έφτιαξε έναν άγιο που συντηρεί τις ανισότητες και την ανισορροπία, έφτιαξε έναν άγιο που δολοφονεί όνειρα, ελπίδες ψυχές, που κρεμάει ταμπέλες, που σε κάνει ανίκανο να προσπαθήσεις μόνος σου για να σε κρατάει υπό έλεγχο.
Αγία χοντροαυταπάτη μου σε ευχαριστώ που μου φανερώθηκες τόσο νωρίς.
Θα σε περιμένω όλο χαρά και δεν θα ανάψω το τζάκι για να μη καεί ο απαυτός σου καθώς θα κατεβαίνεις την καμινάδα μου.
Και να κατέβεις προσεκτικά σε παρακαλώ μη πέσεις και σαβουριαστείς ξαφνικά όπως τσακιστήκαμε όσοι σε πιστέψαμε. Αν και έχεις λίπος εσύ, έτσι όπως σε φτιάξαμε δεν σε φοβάμαι.
Θα σου έχω και έναν κουραμπιέ με ένα μελομακάρονο μαζί με λίγο κονιάκ για το κρύο.
Και επειδή είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα σε τρατάρουν και άλλοι να τα φας από όλους, γιατί οι αυταπάτες πρέπει να συντηρούνται χοντρές και κόκκινες .
Και μεις σε έχουμε ανάγκη κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
Γιατί αν δεν υπήρχες εσύ,αν δεν υπήρχαν οι αυταπάτες μας πώς θα συνεχίζαμε; Πως θα μαθαίναμε ότι μόνο τα χέρια μας τα δυο είναι αυτά που θα μας δώσουν ότι έχουμε ανάγκη; Αν δεν υπήρχες εσύ πως θα μάθαινα ότι δεν ευθύνεσαι εσύ για ότι καλό η κακό μου έρχεται αλλά μονάχα εγώ;
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Ό Άγιος Βασίλης δεν λέγεται Άγιος Βασίλης. Μας έχει συστηθεί με ψεύτικο όνομα.
Λέγεται η αγία αυταπάτη. Φορά πάντα κόκκινο χρώμα για να τραβά την προσοχή, είναι παχουλή και ογκώδης όπως όλες οι αυταπάτες και έχει και μούσια για να κρύβει το αληθινό της πρόσωπο.
Ο Άγιος αυταπάτη Βασίλης, ο πιο αγενής άγιος! Του γράφεις του ξαναγράφεις, του εκθέτεις όλα τα θέλω σου, τα όνειρα σου αλλά αυτός δεν απαντά ποτέ. Δεν εκπληρώνει ούτε ένα θέλω σου. Ρε δεν μπαίνει καν στον κόπο να γράψει έστω και ένα «γεια σου παιδάκι»
Ότι μας διάβασε τουλάχιστον.
Για αυτό που του ζητάς ούτε λόγος να στο πάρει, σου πασάρει κάτι άλλο, σε αποσυντονίζει, χαίρεσαι εσύ σαν χαζό παιδί χαρά γεμάτο που ακόμα και έτσι σε θυμήθηκε και σου πήρε κάτι. Και δεν καταλαβαίνεις καν ότι μόλις σου φόρεσε ταμπέλα, αυτή που γράφει «καλό παιδί» Και φυσικά ότι δεν πήρες και αυτό που ήθελες! Που σημαίνει ότι δεν ήσουν αρκετό καλό παιδάκι. Ξαναπροσπάθησε την επόμενη χρονιά και πάλι βλέπουμε.
Η αυταπάτη αυτοπροσώπως σου λέω.Άλλα αντί άλλων και συ χαίρεσαι και χειροκροτείς.
Αλλά αυτή η χοντροαυταπάτη άγια, επιτελεί και για καλό σκοπό. Γιατί πάντα έχεις κάποιον να του φορτώσεις ότι δεν κατάφερες εσύ.Αυτός φταίει που δεν σου έφερε τίποτα.
Μεταξύ μας όμως και τόσα γράμματα που στέλνουμε πώς να τα διαβάσει; Δεν προκάμει μάναμ! Ζητάμε και μεις τον ουρανό με τα άστρα.
Φέρε εκείνο, πάρε μου το άλλο, φέρε μου ένα αδερφάκι, πάρε πίσω αυτόν τον πρωθυπουργό. Και τι τον περάσαμε τον άγιο αυταπάτη; Πελαργό; Και άντε και πήρε πίσω αυτόν τον πρωθυπουργό τι να τον κάνει αυτός; Τον ρωτήσαμε αν τον θέλει; Που δεν τον θέλει δηλαδή είναι βέβαιο. Σου λέει και αυτός: «άσε ρε είναι και γκαντέμης τούτος θες να με ματιάσει και να γίνω πραγματικός Άγιος;» Η αλήθεια είναι ότι δεν παίζουμε ποτέ με γκαντέμη γιατί καλός ο προοδευτισμός και το ανοιχτό μυαλό αλλά φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά.
Δεν θέλει να βοηθήσει παιδί μου στο λέω η χοντροαυταπάτη και ρίχνει το φταίξιμο σε μας. «Ήσουν κακό παιδάκι» Πάρε άλλη μια ταμπέλα να χεις να πορεύεσαι σε όλη σου τη ζωή.
Ρε συ χοντροαυταπάτη!!! αν ήμουν καλό παιδί εσένα τι να σε κάνω; Τώρα σε θέλω που είμαι κακό παιδάκι!!! Δηλαδή έλεος, όλα τα αυτονόητα πρέπει να στα εξηγώ;
Λοιπόν αγία αυταπάτη μου έχω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που είσαι αυτό που είσαι! Γιατί πολύ μικρή σαν ήμουν με ενημέρωσαν ξένοι ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης αλλά εσύ μόνο. Πάντα η αλήθεια, είναι αλήθεια έρχεται από έξω…
Και ότι τα δώρα μου τα έπαιρναν οι γονείς μου. Με τα χεράκια τους. Μόνοι τους!! Όπως όλα όσα χρειαζόμαστε πρέπει να τα κάνουμε μόνοι μας με τα δικά μας χέρια. Αυτό έμαθα λοιπόν πολύ μικρή. Επίσης έμαθα πολύ μικρή ότι με αγαπούν οι δικοί μου άνθρωποι και μου δείχνουν την αγάπη τους και με δώρα για αυτό που ήμουν, και καλό και κακό παιδάκι. Γιατί όλοι είμαστε και τα δυο.
Επίσης έμαθα ότι δεν ευθύνεται καμία κόκκινη αυταπάτη που δεν φέρνει δώρα σε παιδάκια που είναι ορφανά,δεν ευθύνεται καμία αυταπάτη για τον πόλεμο που τόσοι της ζητούν να σταματήσει και αυτή δεν κάνει τίποτα.
Δεν ευθύνεται καμία αυταπάτη αγία η μη, χοντρή ή αδύνατη για την αδικία και την ανισορροπία στον κόσμο μας. Που δεν φέρνει δώρα σε όλα τα παιδάκια. Που δεν φέρνει πίσω τα παιδάκια που πέταξαν ψηλά.Τα παιδάκια που σκοτώθηκαν, που αυτοκτόνησαν, που δολοφονήθηκαν.
Η Αγία Αυταπάτη υπάρχει απλά ως σάκος του μποξ.Τίποτα άλλο.
Υπάρχει εκεί για να παίρνει το φταίξιμο άλλων. Των ανθρώπων.
Γιατί ο άνθρωπος είναι μόνος φταίχτης για όλα.
Και ως φταίχτης έφτιαξε και έναν άγιο απάτη να του μοιάζει. Ανθρώπινο.
Άδικο, κακό, με εμπάθειες, με συμπάθειες και αντιπάθειες, έφτιαξε έναν άγιο που συντηρεί τις ανισότητες και την ανισορροπία, έφτιαξε έναν άγιο που δολοφονεί όνειρα, ελπίδες ψυχές, που κρεμάει ταμπέλες, που σε κάνει ανίκανο να προσπαθήσεις μόνος σου για να σε κρατάει υπό έλεγχο.
Αγία χοντροαυταπάτη μου σε ευχαριστώ που μου φανερώθηκες τόσο νωρίς.
Θα σε περιμένω όλο χαρά και δεν θα ανάψω το τζάκι για να μη καεί ο απαυτός σου καθώς θα κατεβαίνεις την καμινάδα μου.
Και να κατέβεις προσεκτικά σε παρακαλώ μη πέσεις και σαβουριαστείς ξαφνικά όπως τσακιστήκαμε όσοι σε πιστέψαμε. Αν και έχεις λίπος εσύ, έτσι όπως σε φτιάξαμε δεν σε φοβάμαι.
Θα σου έχω και έναν κουραμπιέ με ένα μελομακάρονο μαζί με λίγο κονιάκ για το κρύο.
Και επειδή είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα σε τρατάρουν και άλλοι να τα φας από όλους, γιατί οι αυταπάτες πρέπει να συντηρούνται χοντρές και κόκκινες .
Και μεις σε έχουμε ανάγκη κάθε χρόνο τέτοια μέρα.
Γιατί αν δεν υπήρχες εσύ,αν δεν υπήρχαν οι αυταπάτες μας πώς θα συνεχίζαμε; Πως θα μαθαίναμε ότι μόνο τα χέρια μας τα δυο είναι αυτά που θα μας δώσουν ότι έχουμε ανάγκη; Αν δεν υπήρχες εσύ πως θα μάθαινα ότι δεν ευθύνεσαι εσύ για ότι καλό η κακό μου έρχεται αλλά μονάχα εγώ;
Λίλα Μήτσουρα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου