Σπύρος Γουδέβενος
Η ανακοίνωση των νέων μέτρων στήριξης της οικονομίας από τους Υπουργούς Οικονομικών, Ανάπτυξης και Εργασίας ήρθαν να επιβεβαιώσουν το χειρότερο σενάριο για την πραγματική οικονομία, και εργαζόμενους. Με ένα ψευδεπίγραφο τίτλο "πακέτο 24 δις στήριξης της οικονομίας", παρουσίασαν μέτρα κοντά στο 30% του παραπάνω ποσού, ενώ το υπόλοιπο αφορούσε "λεφτά από άλλου", και κυρίως δυνατότητες δανεισμού ή ένταξης επιχειρήσεων στον αναπτυξιακό νόμο (λες και θα υπάρχει σοβαρή επιχείρηση που θα κάνει αυτή τη περίοδο επενδύσεις). Ενώ στον υπόλοιπο κόσμο τα πακέτα στήριξης φτάνουν από το 10% μέχρι και το 30% του ΑΕΠ, στην Ελλάδα το πραγματικό πακέτο στήριξης μετά βίας φτάνει στο 5% (για αυτό λένε ψέματα περί αναμενόμενης ύφεσης γύρω στο 5%).
Λεφτόδεντρα κύριε Μητσοτάκη δεν υπάρχουν εξαιτίας των πολιτικών και των ιεραρχήσεων που ακολουθείτε!
Κατά την ομιλία του στο Κοινοβούλιο, ο πρωθυπουργός προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα λίγα λεφτά που πέφτουν στην πραγματική οικονομία για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, επανήλθε στην κυβερνητική καραμέλα για τη μη ύπαρξη λεφτόδεντρων. Βέβαια όταν χρειάστηκε να δώσει εκατομμύρια ευρώ στους ιδιοκτήτες μεγάλων ΜΜΕ, λεφτόδεντρα φύτρωσαν ή όταν αγόραζαν πρόσφατα νοσοκομειακό εξοπλισμό σε υπέρογκες τιμές ή ενοικίαζαν ιδιωτικές δομές υγείας με υψηλές τιμές, μάλλον υπήρξε βαρομετρικό χαμηλό που έβρεχε ευρώ.
Κυρίως χρήματα για την πραγματική οικονομία δεν υπάρχουν όμως , διότι η χώρα και η κυβέρνηση είναι όμηρος πολιτικών επιλογών που διαχρονικά πλήττουν τις δυνάμεις εργασίας του τόπου. Έτσι έχουμε:
1. Μη δυνατότητα άσκηση νομισματικής πολιτικής: Αγγλία, ΗΠΑ, Ιαπωνία έχουν ήδη ανακοινώσει εργαλεία χρηματοδότησης που άπτονται της δυνατότητας που έχει ένα Κράτος που έχει εθνικό νόμισμα. Για τις παραπάνω χώρες βέβαια δεν έχουμε αυταπάτες ότι το χρήμα θα πάει στην εκεί ολιγαρχία, αλλά αυτό δεν αναιρεί την πραγματικότητα ότι το εθνικό νόμισμα δίνει δυνατότητες ενέσεως ρευστότητας στις τοπικές οικονομίες. Και κάποιο "μένουμε-Ευρωπαίοι" απαντούν ξορκίζοντας τον πληθωρισμό που προκαλεί μία υποτίμηση, λες και στην Ελλάδα επί δραχμής δεν βιώσαμε υποτιμήσεις και βέβαια δεν καταστραφήκαμε.
2. Υποταγή στις πολιτικές της ΕΕ: Με το ξέσπασμα της κρίσης λόγω της πανδημίας ήταν ξεκάθαρο το οικονομικό κραχ που ερχόταν, και τα ποσά που χρειαζόντουσαν για να επιτευχθεί μία ικανοποιητική ανάσχεση της ύφεσης. Οι Βρυξέλλες από τις αρχές έδειξαν τις προθέσεις τους, διαθέτοντας 500 δις ευρώ για ενίσχυση όλων των μελών της, ενώ η εκτίμηση ήταν για 2-4 τρις ευρώ, και την το ποσό αυτό το διέθετε σε μορφή εθνικού δανεισμού, φορτώνοντας το δημόσιο χρέος κάθε χωράς, αντί να μιλάνε (εμείς με θέση εξόδου από την ΕΕ δεν είναι απαγορευτικό να ασκούμε κριτική για τα εργαλεία εντός ΕΕ) για έναν "κοινό" δανεισμό σαν ΕΕ που θα πληρωνόταν έστω βάση της δύναμης κάθε οικονομίας (Η Γερμανία περισσότερο, λιγότερο οι μικρότερες χώρες).
3. Άρνηση αύξησης φορολόγησης του πλούτου στη χώρα: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζοντας να υπηρετεί τα ίδια "αφεντικά" εντός επικράτειας που υπηρετούσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις θα μπορούσε τώρα να απαιτήσει από τους "έχοντες" να αυξήσουν την συνεισφορά τους στο δημόσιο ταμείο. Από τον Μάρτιο που ξεκίνησε η πανδημία και στην Ελλάδα δεν ήταν όλοι οι κλάδοι της οικονομίας πληττόμενο. Σούπερ μάρκετ, φαρμακευτικές και άλλοι κλάδοι έτριβαν τα χέρια τους από την αύξηση της κερδοφορίας τους. Γιατί τώρα να μην αυξηθεί η φορολογία σε αυτούς τους κλάδους;;; Η απάντηση είναι βέβαια ότι αυτό θα ο έκανε μία πραγματική σοσιαλιστική κυβέρνηση, και όχι νεοφιλελεύθεροι (χριστιανοδημοκράτες ή σοσιαλδημοκράτες).
Στα τέλη Μαρτίου με την οικονομία να νεκρώνει λόγω lockdown η κυβέρνηση υπερηφανευόταν για τη στήριξη που παρείχε σε εργαζόμενους και επαγγελματίες με το επίδομα των 800 ευρώ (που αφορούσε 45 ημέρες), το οποίο επίδομα αφορούσε εργαζόμενους που λόγω κρίσης μπήκαν σε αναστολή σύμβασης εργασίας, είτε οι επιχειρήσεις τους έκλεισαν είτε υπολειτουργούσαν λόγω κρίσης που ήταν και οι περισσότερες. Με δεδομένο το νέκρωμα και ότι αυτό το μέτρο συνοδευόταν από μία εξασφάλιση της θέσης εργασίας (όχι του εργαζόμενου και αυτό ήταν το πολύ αρνητικό), ήταν μία λύση και ο Μητσοτάκης διαβεβαίωνε ότι το μέτρο. θα επεκταθεί και για τον Μάιο. Και ενώ τον Μάιο λίγες επιχειρήσεις ανοίγουν στις αρχές (ο μεγάλος όγκος είναι τον Ιούνιο), η κυβέρνηση αιφνιδίασε αφού σε μία σχεδόν νεκρή αγορά μειώνει στο 60% τους εργαζόμενος που. Και βέβαια θα λάβουν το επίδομα (και θα βρίσκονται σε αναστολή). Και βέβαια τα πάντα με τα επιδόματα τελειώνουν 31 Μαΐου.
Όταν μπούμε στην 1η Ιούνη θα βιώσουμε ένα τσουνάμι απολύσεων με τις επιχειρήσεις να βασίζονται στο γεγονός ότι δεν έχουν δουλέψει στο 100% και ούτε πρόκειται λόγω και της κατάρρευσης του τουριστικού προϊόντος στην χώρα για αυτή τη χρονιά.
Αλλά η κυβέρνηση δεν μένει εκεί... Επιβάλει με Πράξη Νομοθετικού Περιεχόμενου την εκ περιτροπής εργασίας πουλώντας ελεημοσύνη για ένα μήνα (πληρώνοντας κάτι από τον πρώτο χαμένο ολόκληρο μισθό). Από 1η Ιουνίου πολλοί εργαζόμενοι θα βρεθούν με τα μισά λεφτά για να επιβιώσουν, και θα παίρνουν μεν τα μισά λεφτά, αλλά η αυξανόμενη ανεργία θα δίνει το "δικαίωμα" στο εκάστοτε εργοδότη να επιβάλλει πλήρη ωράρια. Και βέβαια το δικαίωμα για επιβολή εκ περιτροπής εργασία θα δοθεί και σε επιχειρήσεις που δεν έχουν πληγεί.
Ο Μητσοτάκης, βρήκε με αφορμή τον κορωνοϊό την ευκαιρία να κάνει χαρούμενο τον ΣΕΒ και το ντόπιο κεφάλαιο επιβάλλοντας περισσότερο εργασιακό μεσαίωνα.
Η ρευστότητα στην αγορά είναι αυτή που θα κρίνει το βαθμό της ύφεσης, και οι προβλέψεις και εκεί είναι δραματικές.
Με την ανεργία να παίρνει την ανηφόρα, και το μέσο εισόδημα των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα να πέφτει λόγω της εκ περιτροπής εργασίας αλλά και της δοκιμασμένης οδού της απληρωσιάς θα μειωθεί κατακόρυφα η κυκλοφορία του χρήματος. Μαζί με τα χαμένα δις από τον τουρισμό (ένα μέρος του πήγαινε στην ανακύκλωση της αγοράς), η ρευστότητα θα είναι το μεγάλο θύμα της μετα-κορωνοϊού εποχής.
Αν συνυπολογίσεις ότι μετά την πολυδιαφημισμένη αναστολή πληρωμής φόρων και ασφαλιστικών εισφορών έρχεται η ώρα της "λυπητερής" η όποια ελπίδα ρευστότητας από τον επιχειρηματικό κόσμο καθίσταται μάταιη. Το έλεγα και τον προηγούμενο μήνα ότι δεν έπρεπε να μιλάμε για αναστολή, αλλά για διαγραφή για το διάστημα κρίσης. Το μαγαζί που δεν δούλεψε που θα βρει λεφτά για φόρους και εισφορές για εκείνο το διάστημα, ενώ θα έχει και τις τρέχοντες υποχρεώσεις σε μία πάλι υποτονική αγορά;;
Με μισθωτούς και επαγγελματίες να έχουν χάσει για το υπόλοιπο του 2020 (και βλέπουμε) μεγάλο μέρος του εισοδήματος, ακολουθεί η αύξηση του υπερβολικού ήδη, ιδιωτικού χρέους στην Ελλάδα. Και εκεί περιμένουν, Δημόσιο, Ταμεία και τράπεζες να κάνουν πλιάτσικο σε ότι ακίνητη περιουσία έχει απομείνει στην χαμηλή και μεσαία τάξη της χώρας.
Σε έναν πολιτικό χάρτη όπου η Αριστερά και αποδυναμωμένη είναι, και σπασμένη σε πολλά κομμάτια αρχικά δεν υπάρχει και αισιοδοξία για την αντιμετώπιση των πολιτικών Μητσοτάκη. Παρόλα αυτά θα πρέπει ο κόσμος της Αριστεράς, των Κινημάτων να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να μπολιάσει την κοινωνία με την πίστη ότι όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μονόδρομο ή μοιραία. να δράσει αποφασιστικά, αλλά και έξυπνα αποκλείοντας προσπάθεια "καπελώματος" κάθε κινηματικής και πολιτικής απόπειρας δημιουργίας φραγμών στην νεοφιλελεύθερη επέλαση, από σοσιαλδημοκρατικές εκδοχές τύπου ΣΥΡΙΖΑ που θα χρησιμοποιήσει την λαϊκή δυσαρέσκεια μόνο για να καταλάβει την εξουσία και μετά να ακολουθήσει την ίδια με τον Μητσοτάκη πολιτική.
Ο κόσμος της Αριστεράς θα πρέπει να μικρύνει τα "εγώ" του, όχι όμως τα πολιτικά του προτάγματα (να αποφύγουμε πάλι ένα ασφυκτικό μινιμάρισμα που θα φτωχύνει το οπλοστάσιο μας), για να υπάρξει στην Κοινωνία ένα μέτωπο της Αριστεράς που θα παλεύει τον Μητσοτάκη κάθε μέρα, με προτάγματα σαφή όπως την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων, την απεξάρτηση της χώρας από ΕΕ και ευρώ, αλλά και πρακτικές που θα εμπνέουν ένα κόσμο που από το 2015 συμβιβάστηκε με τους μονόδρομους που τους σέρβιρε το μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγή: anemosantistasis
Σπύρος Γουδέβενος: Σχετικά με τον συντάκτη
Η ανακοίνωση των νέων μέτρων στήριξης της οικονομίας από τους Υπουργούς Οικονομικών, Ανάπτυξης και Εργασίας ήρθαν να επιβεβαιώσουν το χειρότερο σενάριο για την πραγματική οικονομία, και εργαζόμενους. Με ένα ψευδεπίγραφο τίτλο "πακέτο 24 δις στήριξης της οικονομίας", παρουσίασαν μέτρα κοντά στο 30% του παραπάνω ποσού, ενώ το υπόλοιπο αφορούσε "λεφτά από άλλου", και κυρίως δυνατότητες δανεισμού ή ένταξης επιχειρήσεων στον αναπτυξιακό νόμο (λες και θα υπάρχει σοβαρή επιχείρηση που θα κάνει αυτή τη περίοδο επενδύσεις). Ενώ στον υπόλοιπο κόσμο τα πακέτα στήριξης φτάνουν από το 10% μέχρι και το 30% του ΑΕΠ, στην Ελλάδα το πραγματικό πακέτο στήριξης μετά βίας φτάνει στο 5% (για αυτό λένε ψέματα περί αναμενόμενης ύφεσης γύρω στο 5%).
Λεφτόδεντρα κύριε Μητσοτάκη δεν υπάρχουν εξαιτίας των πολιτικών και των ιεραρχήσεων που ακολουθείτε!
Κατά την ομιλία του στο Κοινοβούλιο, ο πρωθυπουργός προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα λίγα λεφτά που πέφτουν στην πραγματική οικονομία για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, επανήλθε στην κυβερνητική καραμέλα για τη μη ύπαρξη λεφτόδεντρων. Βέβαια όταν χρειάστηκε να δώσει εκατομμύρια ευρώ στους ιδιοκτήτες μεγάλων ΜΜΕ, λεφτόδεντρα φύτρωσαν ή όταν αγόραζαν πρόσφατα νοσοκομειακό εξοπλισμό σε υπέρογκες τιμές ή ενοικίαζαν ιδιωτικές δομές υγείας με υψηλές τιμές, μάλλον υπήρξε βαρομετρικό χαμηλό που έβρεχε ευρώ.
Κυρίως χρήματα για την πραγματική οικονομία δεν υπάρχουν όμως , διότι η χώρα και η κυβέρνηση είναι όμηρος πολιτικών επιλογών που διαχρονικά πλήττουν τις δυνάμεις εργασίας του τόπου. Έτσι έχουμε:
1. Μη δυνατότητα άσκηση νομισματικής πολιτικής: Αγγλία, ΗΠΑ, Ιαπωνία έχουν ήδη ανακοινώσει εργαλεία χρηματοδότησης που άπτονται της δυνατότητας που έχει ένα Κράτος που έχει εθνικό νόμισμα. Για τις παραπάνω χώρες βέβαια δεν έχουμε αυταπάτες ότι το χρήμα θα πάει στην εκεί ολιγαρχία, αλλά αυτό δεν αναιρεί την πραγματικότητα ότι το εθνικό νόμισμα δίνει δυνατότητες ενέσεως ρευστότητας στις τοπικές οικονομίες. Και κάποιο "μένουμε-Ευρωπαίοι" απαντούν ξορκίζοντας τον πληθωρισμό που προκαλεί μία υποτίμηση, λες και στην Ελλάδα επί δραχμής δεν βιώσαμε υποτιμήσεις και βέβαια δεν καταστραφήκαμε.
2. Υποταγή στις πολιτικές της ΕΕ: Με το ξέσπασμα της κρίσης λόγω της πανδημίας ήταν ξεκάθαρο το οικονομικό κραχ που ερχόταν, και τα ποσά που χρειαζόντουσαν για να επιτευχθεί μία ικανοποιητική ανάσχεση της ύφεσης. Οι Βρυξέλλες από τις αρχές έδειξαν τις προθέσεις τους, διαθέτοντας 500 δις ευρώ για ενίσχυση όλων των μελών της, ενώ η εκτίμηση ήταν για 2-4 τρις ευρώ, και την το ποσό αυτό το διέθετε σε μορφή εθνικού δανεισμού, φορτώνοντας το δημόσιο χρέος κάθε χωράς, αντί να μιλάνε (εμείς με θέση εξόδου από την ΕΕ δεν είναι απαγορευτικό να ασκούμε κριτική για τα εργαλεία εντός ΕΕ) για έναν "κοινό" δανεισμό σαν ΕΕ που θα πληρωνόταν έστω βάση της δύναμης κάθε οικονομίας (Η Γερμανία περισσότερο, λιγότερο οι μικρότερες χώρες).
3. Άρνηση αύξησης φορολόγησης του πλούτου στη χώρα: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζοντας να υπηρετεί τα ίδια "αφεντικά" εντός επικράτειας που υπηρετούσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις θα μπορούσε τώρα να απαιτήσει από τους "έχοντες" να αυξήσουν την συνεισφορά τους στο δημόσιο ταμείο. Από τον Μάρτιο που ξεκίνησε η πανδημία και στην Ελλάδα δεν ήταν όλοι οι κλάδοι της οικονομίας πληττόμενο. Σούπερ μάρκετ, φαρμακευτικές και άλλοι κλάδοι έτριβαν τα χέρια τους από την αύξηση της κερδοφορίας τους. Γιατί τώρα να μην αυξηθεί η φορολογία σε αυτούς τους κλάδους;;; Η απάντηση είναι βέβαια ότι αυτό θα ο έκανε μία πραγματική σοσιαλιστική κυβέρνηση, και όχι νεοφιλελεύθεροι (χριστιανοδημοκράτες ή σοσιαλδημοκράτες).
Ανεργία και εργασιακή γαλέρα στη Ελλάδα με υπογραφή Μητσοτάκη.
Στα τέλη Μαρτίου με την οικονομία να νεκρώνει λόγω lockdown η κυβέρνηση υπερηφανευόταν για τη στήριξη που παρείχε σε εργαζόμενους και επαγγελματίες με το επίδομα των 800 ευρώ (που αφορούσε 45 ημέρες), το οποίο επίδομα αφορούσε εργαζόμενους που λόγω κρίσης μπήκαν σε αναστολή σύμβασης εργασίας, είτε οι επιχειρήσεις τους έκλεισαν είτε υπολειτουργούσαν λόγω κρίσης που ήταν και οι περισσότερες. Με δεδομένο το νέκρωμα και ότι αυτό το μέτρο συνοδευόταν από μία εξασφάλιση της θέσης εργασίας (όχι του εργαζόμενου και αυτό ήταν το πολύ αρνητικό), ήταν μία λύση και ο Μητσοτάκης διαβεβαίωνε ότι το μέτρο. θα επεκταθεί και για τον Μάιο. Και ενώ τον Μάιο λίγες επιχειρήσεις ανοίγουν στις αρχές (ο μεγάλος όγκος είναι τον Ιούνιο), η κυβέρνηση αιφνιδίασε αφού σε μία σχεδόν νεκρή αγορά μειώνει στο 60% τους εργαζόμενος που. Και βέβαια θα λάβουν το επίδομα (και θα βρίσκονται σε αναστολή). Και βέβαια τα πάντα με τα επιδόματα τελειώνουν 31 Μαΐου.
Όταν μπούμε στην 1η Ιούνη θα βιώσουμε ένα τσουνάμι απολύσεων με τις επιχειρήσεις να βασίζονται στο γεγονός ότι δεν έχουν δουλέψει στο 100% και ούτε πρόκειται λόγω και της κατάρρευσης του τουριστικού προϊόντος στην χώρα για αυτή τη χρονιά.
Αλλά η κυβέρνηση δεν μένει εκεί... Επιβάλει με Πράξη Νομοθετικού Περιεχόμενου την εκ περιτροπής εργασίας πουλώντας ελεημοσύνη για ένα μήνα (πληρώνοντας κάτι από τον πρώτο χαμένο ολόκληρο μισθό). Από 1η Ιουνίου πολλοί εργαζόμενοι θα βρεθούν με τα μισά λεφτά για να επιβιώσουν, και θα παίρνουν μεν τα μισά λεφτά, αλλά η αυξανόμενη ανεργία θα δίνει το "δικαίωμα" στο εκάστοτε εργοδότη να επιβάλλει πλήρη ωράρια. Και βέβαια το δικαίωμα για επιβολή εκ περιτροπής εργασία θα δοθεί και σε επιχειρήσεις που δεν έχουν πληγεί.
Ο Μητσοτάκης, βρήκε με αφορμή τον κορωνοϊό την ευκαιρία να κάνει χαρούμενο τον ΣΕΒ και το ντόπιο κεφάλαιο επιβάλλοντας περισσότερο εργασιακό μεσαίωνα.
Και στον ορίζοντα μεγάλη ύφεση και αύξηση ιδιωτικού χρέους.....
Η ρευστότητα στην αγορά είναι αυτή που θα κρίνει το βαθμό της ύφεσης, και οι προβλέψεις και εκεί είναι δραματικές.
Με την ανεργία να παίρνει την ανηφόρα, και το μέσο εισόδημα των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα να πέφτει λόγω της εκ περιτροπής εργασίας αλλά και της δοκιμασμένης οδού της απληρωσιάς θα μειωθεί κατακόρυφα η κυκλοφορία του χρήματος. Μαζί με τα χαμένα δις από τον τουρισμό (ένα μέρος του πήγαινε στην ανακύκλωση της αγοράς), η ρευστότητα θα είναι το μεγάλο θύμα της μετα-κορωνοϊού εποχής.
Αν συνυπολογίσεις ότι μετά την πολυδιαφημισμένη αναστολή πληρωμής φόρων και ασφαλιστικών εισφορών έρχεται η ώρα της "λυπητερής" η όποια ελπίδα ρευστότητας από τον επιχειρηματικό κόσμο καθίσταται μάταιη. Το έλεγα και τον προηγούμενο μήνα ότι δεν έπρεπε να μιλάμε για αναστολή, αλλά για διαγραφή για το διάστημα κρίσης. Το μαγαζί που δεν δούλεψε που θα βρει λεφτά για φόρους και εισφορές για εκείνο το διάστημα, ενώ θα έχει και τις τρέχοντες υποχρεώσεις σε μία πάλι υποτονική αγορά;;
Με μισθωτούς και επαγγελματίες να έχουν χάσει για το υπόλοιπο του 2020 (και βλέπουμε) μεγάλο μέρος του εισοδήματος, ακολουθεί η αύξηση του υπερβολικού ήδη, ιδιωτικού χρέους στην Ελλάδα. Και εκεί περιμένουν, Δημόσιο, Ταμεία και τράπεζες να κάνουν πλιάτσικο σε ότι ακίνητη περιουσία έχει απομείνει στην χαμηλή και μεσαία τάξη της χώρας.
Η λύση είναι στο μυαλό, στα χέρια και τους αγώνες μας!
Σε έναν πολιτικό χάρτη όπου η Αριστερά και αποδυναμωμένη είναι, και σπασμένη σε πολλά κομμάτια αρχικά δεν υπάρχει και αισιοδοξία για την αντιμετώπιση των πολιτικών Μητσοτάκη. Παρόλα αυτά θα πρέπει ο κόσμος της Αριστεράς, των Κινημάτων να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να μπολιάσει την κοινωνία με την πίστη ότι όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μονόδρομο ή μοιραία. να δράσει αποφασιστικά, αλλά και έξυπνα αποκλείοντας προσπάθεια "καπελώματος" κάθε κινηματικής και πολιτικής απόπειρας δημιουργίας φραγμών στην νεοφιλελεύθερη επέλαση, από σοσιαλδημοκρατικές εκδοχές τύπου ΣΥΡΙΖΑ που θα χρησιμοποιήσει την λαϊκή δυσαρέσκεια μόνο για να καταλάβει την εξουσία και μετά να ακολουθήσει την ίδια με τον Μητσοτάκη πολιτική.
Ο κόσμος της Αριστεράς θα πρέπει να μικρύνει τα "εγώ" του, όχι όμως τα πολιτικά του προτάγματα (να αποφύγουμε πάλι ένα ασφυκτικό μινιμάρισμα που θα φτωχύνει το οπλοστάσιο μας), για να υπάρξει στην Κοινωνία ένα μέτωπο της Αριστεράς που θα παλεύει τον Μητσοτάκη κάθε μέρα, με προτάγματα σαφή όπως την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων, την απεξάρτηση της χώρας από ΕΕ και ευρώ, αλλά και πρακτικές που θα εμπνέουν ένα κόσμο που από το 2015 συμβιβάστηκε με τους μονόδρομους που τους σέρβιρε το μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Πηγή: anemosantistasis
Σπύρος Γουδέβενος: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου