Κόσμος
Σαν σήμερα, πριν 15 χρόνια, έφυγε από τη ζωή η Ρόζα Παρκς, η γυναίκα που έμελλε να γίνει το σύμβολο του αγώνα της πολιτικής ανυπακοής, ενός κινήματος ενάντια στην πολιτική του φυλετικού διαχωρισμού της τότε αμερικανικής κυβέρνησης.
Ήταν βράδυ της 1ης του Δεκέμβρη του 1955 όταν η μοδίστρα Ρόζα Πάρκς επέστρεφε από τη δουλειά της. Τη δεκαετία του ’50, στα λεωφορεία της πόλης Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, στην καρδιά του αμερικάνικου νότου, που ήταν γνωστός για τις ρατσιστικές του προκαταλήψεις από την εποχή του εμφυλίου πολέμου, οι μπροστινές θέσεις προορίζονταν μόνο για τους λευκούς επιβάτες. Οι μαύροι μπορούσαν να κάθονται στο πίσω μέρος και εφόσον υπήρχαν κενές θέσεις.
Όταν το λεωφορείο γέμισε και έμειναν όρθιοι τέσσερις λευκοί, ο οδηγός Τζέιμς Μπλέικ, απαίτησε να αδειάσει η πρώτη σειρά του «έγχρωμου τομέα», στην οποία καθότανε η Παρκς και να μείνει κενή. Ενώ οι έγχρωμοι συνεπιβάτες της συμμορφώθηκαν στη διαταγή του οδηγού, η Παρκς εναντιώθηκε και παρέμεινε στη θέση της, με αποτέλεσμα εκείνος να καλέσει την αστυνομία και να συλληφθεί. Η ίδια στην αυτοβιογραφία της με τίτλο «Η Ιστορία μου», έγραψε:
«Ο κόσμος λέει πως δεν παραχώρησα τη θέση μου επειδή ήμουν κουρασμένη, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν ήμουν κουρασμένη σωματικά, ή πάντως όχι πιο κουρασμένη από ό, τι συνήθως στο τέλος μιας εργάσιμης ημέρας. Δεν ήμουν γριά, αν και κάποιοι έχουν αυτή την εικόνα. Ήμουν σαράντα δύο. Όχι, η μόνη κούραση που ένιωθα, ήταν αυτή του να υποχωρώ».
Η Ρόζα Παρκς ήταν ακτιβίστρια κοινωνικών δικαιωμάτων και γραμματέας του παραρτήματος NAACP, της Εθνικής Ένωσης για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ανθρώπων.
Αποφυλακίστηκε στις 5 του Δεκέμβρη και αποφασίστηκε μποϊκοτάζ στα λεωφορεία του Μοντγκόμερυ επί 381 ημέρες, με επικεφαλής την οργάνωση Montgomery Improvement Association (MIA) και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που εκείνη την περίοδο ήταν ακόμη πάστορας σε εκκλησία της πόλης. Ύστερα από το μποϊκοτάζ που κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο, το Νοέμβριο του 1956 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ κήρυξε αντισυνταγματικό το νόμο για το φυλετικό διαχωρισμό.
Η Ρόζα Παρκς δεν ήταν η πρώτη που αντέδρασε σε τέτοια φαινόμενα ρατσισμού. Όμως, με την πράξη της οδήγησε σε μία από τις πρώτες νίκες του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ. Έμεινε στην ιστορία ως η «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων».
Το 1996 της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, ενώ το 1999 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου για τον αγώνα της κατά του ρατσισμού. Η Ρόζα Παρκς πέθανε σε ηλικία 92 ετών, το 2005. Ήταν η πρώτη γυναίκα, η σορός της οποίας εξετέθη σε λαϊκό προσκύνημα στο Καπιτώλιο.
Πηγή:www.alt.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Σαν σήμερα, πριν 15 χρόνια, έφυγε από τη ζωή η Ρόζα Παρκς, η γυναίκα που έμελλε να γίνει το σύμβολο του αγώνα της πολιτικής ανυπακοής, ενός κινήματος ενάντια στην πολιτική του φυλετικού διαχωρισμού της τότε αμερικανικής κυβέρνησης.
Ήταν βράδυ της 1ης του Δεκέμβρη του 1955 όταν η μοδίστρα Ρόζα Πάρκς επέστρεφε από τη δουλειά της. Τη δεκαετία του ’50, στα λεωφορεία της πόλης Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, στην καρδιά του αμερικάνικου νότου, που ήταν γνωστός για τις ρατσιστικές του προκαταλήψεις από την εποχή του εμφυλίου πολέμου, οι μπροστινές θέσεις προορίζονταν μόνο για τους λευκούς επιβάτες. Οι μαύροι μπορούσαν να κάθονται στο πίσω μέρος και εφόσον υπήρχαν κενές θέσεις.
Όταν το λεωφορείο γέμισε και έμειναν όρθιοι τέσσερις λευκοί, ο οδηγός Τζέιμς Μπλέικ, απαίτησε να αδειάσει η πρώτη σειρά του «έγχρωμου τομέα», στην οποία καθότανε η Παρκς και να μείνει κενή. Ενώ οι έγχρωμοι συνεπιβάτες της συμμορφώθηκαν στη διαταγή του οδηγού, η Παρκς εναντιώθηκε και παρέμεινε στη θέση της, με αποτέλεσμα εκείνος να καλέσει την αστυνομία και να συλληφθεί. Η ίδια στην αυτοβιογραφία της με τίτλο «Η Ιστορία μου», έγραψε:
«Ο κόσμος λέει πως δεν παραχώρησα τη θέση μου επειδή ήμουν κουρασμένη, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν ήμουν κουρασμένη σωματικά, ή πάντως όχι πιο κουρασμένη από ό, τι συνήθως στο τέλος μιας εργάσιμης ημέρας. Δεν ήμουν γριά, αν και κάποιοι έχουν αυτή την εικόνα. Ήμουν σαράντα δύο. Όχι, η μόνη κούραση που ένιωθα, ήταν αυτή του να υποχωρώ».
Η Ρόζα Παρκς ήταν ακτιβίστρια κοινωνικών δικαιωμάτων και γραμματέας του παραρτήματος NAACP, της Εθνικής Ένωσης για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ανθρώπων.
Αποφυλακίστηκε στις 5 του Δεκέμβρη και αποφασίστηκε μποϊκοτάζ στα λεωφορεία του Μοντγκόμερυ επί 381 ημέρες, με επικεφαλής την οργάνωση Montgomery Improvement Association (MIA) και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που εκείνη την περίοδο ήταν ακόμη πάστορας σε εκκλησία της πόλης. Ύστερα από το μποϊκοτάζ που κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο, το Νοέμβριο του 1956 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ κήρυξε αντισυνταγματικό το νόμο για το φυλετικό διαχωρισμό.
Η Ρόζα Παρκς δεν ήταν η πρώτη που αντέδρασε σε τέτοια φαινόμενα ρατσισμού. Όμως, με την πράξη της οδήγησε σε μία από τις πρώτες νίκες του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ. Έμεινε στην ιστορία ως η «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων».
Το 1996 της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, ενώ το 1999 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου για τον αγώνα της κατά του ρατσισμού. Η Ρόζα Παρκς πέθανε σε ηλικία 92 ετών, το 2005. Ήταν η πρώτη γυναίκα, η σορός της οποίας εξετέθη σε λαϊκό προσκύνημα στο Καπιτώλιο.
Γιάννης Αγγέλου
Πληροφορίες από www.sansimera.gr, www.alfavita.gr
Πηγή:www.alt.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου